VOLKSHARMONIUMS
LAK!!!
lak met pit,
IJZERHANDËlT
Zeegras-, Kapok- en
Springveer-Matrassen,
voor één dubbeltje daags.
Eenig adres: JOH. DE HEER, Rotterdam, Noordmolenstr. 71.
Lancaster-Gordijnen
Grootste voorraad. Laagste prijzen.
Pli. VLESSING, Gravenstraat.
1ste soort Engelsche
Schapenscharen,
Parkstraat. P. J. ZOETELIEF.
Handel in puik beste aardappelen
Feuilleton.
In eer hersteld.
ORGELS
STR00MATRAS8EN per paar f 2.50.
OHTVAKGEN
per pijp 3% cent en hooger.
Ontvangen
Behalve mijne bekende duur
dere fabrikaten, heb ik nu de
gelijke
ontvangen, in eenvoudige sier
lijke kasten, degelijk van con
structie en verrassend van toon,
in 30 verschillende soorten, yan
af f 40.— en hooger.
Geen draaiorgels of automaten,
doch daar er een Handleiding
voor zelfonderricht gratis wordt
bijgevoegd, is elkeen in staat om
het te leeren. Levering franco
Station, met 5 jaar garantie en
fraai geborduurde toetsenlooper.
Termijnbetaling
van af f 3 's maands.
Dus voor een dubbeltje daags
een geheel gezin gelukkig.
mam
Vraag uitvoerig Prospectus
en prijzen gratis.
Ondergeteekende vervaardigt so-
lied en goedkoop
en verder alles wat tot het beddenvak behoort.
Vraag prijscourant s. v. p.
in elke maat verkrijgbaar.
Steeds in voorraad BEHANGSELPAPIER en
RAAIDEN.
Aanbevelend,
J. P. DALMEIJER,
Gravenstraat.
een nieuwe zending fijne Croomlederen en
Kamgaren Dameslaarzen, Bottines, Rijg-,
Knoop- en Riemschoenen, alsmede een
prachtige partij dames- en kinder- bruin
Schoenwerk in uitsluitend prima kwaliteit.
Meest gesorteerd adres voor alle soorten
solied Schoenwerk en aanverwante artikelen.
Beleefd aanbevelend,
JOH. KIKKERT.
Ook voorhanden
in den Boekhandel Parkstraat.
de nieuwste zwarte en gekleurde
Zomer-Jacquets, Capes en Pelleriens.
Ruim gesorteerd in Atollen en Hercules-
Karpetten, A'loerkleedjes, Sport- en Cocos-
matten, Vloerzeilen in alle breedten, gebloemde
Tapijten enz.
Lage prijzen. Contant 5% korting.
Gegalvaniseerd en Geëmailleerd.
SCHAPENMELKEMMERS,
MELKEMMERS,
MELKMAATJES,
MELKZEEFTEN,
MELKKOMMEN,
HALSJUKKEN,
HEININGDRAAD,
PUNTDRAAD,
KRAMMEN,
DRAADNAGELS.
ENZ. ENZ.
Aanbevelend,
prijs sterk concnrreerend.
SLIJTERS GENIETEN RABAT.
J. Ph. BAKKER, Beurtschipper.
Uit het Fransch door P. L.
16.
X Mijnheer de Vicomte.
Maar mijn waarde oom, er is niets ongepasts
gebeurd. De weduwe van den kolonel, de moe
der van Valentine is opnieuw gehuwd met den
vorst en deze heeft liefde voor het kind opge
vat. Hij heeft haar geadopeerd, geeft haar een
huwelijksgift als ware het zijne dochter. Wie
denkt er nog aan den eersten man
De graaf lachte op eene bijzondere manier.
Zacht, doch vol uitdrukking vroeg hij: „Maar
gij spreekt mij niet van de moeder
Niet zonder eenige verlegenheid antwoordde
Gontran
„De moeder is nog jong en schoon, een beetje
koket misschien. Zij is op het oogenblik in
een crisus, waarin alles wat haren ouderdom
kan bepalen, voor haar hinderlijk is. Daarom
wenscht zij haar dochter te verwijderen, die
door den valschen staat, waarin zij zich bevindt
treurig wordt en lijdt. Het is in huis daar niet
vroolijk, de vorst is zeer oud, bijna kindsch,
bijna blind. Men zou het kind eenen dienst
doen, als men eenen man voor haar vond. De
vrienden der prinses houden er zich meê bezig.
Een vooral, die ook de mijne is, ridder Capriola.
Wij hebben elkander te Baden ontmoet, alles
is door correspondentie geschikt en zoo gij
wilt, waarde oom, zullen wij morgen het con
tract teekenen."
„Aan mij zal het niet liggen," antwoordde
André Dalvimare verstrooid.
Maar zoodra Gontran afscheid genomen had
mompelde hijIk moet van avond Jacques nog
spreken.
Reeds zat de vicomte in den zadel.
Toen hij van het plein vertrok, greep een
man, de man met de carrick, het paard bij den
teugel.
„Ik wachtte u," zeide deze snel, „wij wacht
ten u."
Gontran had, bleek yan woede zijne rijzweep
opgeheven.
Maar hij herkende zonder twijfel den éénoog
en antwoordde hem vlug op zachten toon
„Van nacht in het huis in het bosch
bij Jacobus."
„Goed," bromde de ander, „maar op het oogen
blik platzak, geen stuiver meer-"
De vicomto liet, terwijl hij zich in draf ver
wijderde, eenige napoleons op het pad vallen.
De man met de carrick talmde niet ze op te
rapen en zeide half voor zich
„Geduld maarstraks wordt het mijn beurt."
Eenige oogenblikken later steeg hij in een
fiacre en riep den koetsier het toen zoo welbe
kende adres toe:
„Palais royal 1131"
Het was een speelhuis. Weldra zag men
den éénoog aan de groene talel zitten, eerst
winnen toen verhezen alles verliezen,
tot zijn laatste tienstuiverstuk.
Toen vertrok hij dicht in zijn carrick gewik
keld, de das tot onder de oogen opgetrokken
en den hoed over de wenkbrauwen en mompelde
„Duizend donders! waar nu heen te gaan,ik
ben koud, ik heb honger. Ba, maar net als den
vogigen avondnaar de kalkovonsik zal er
slapen, ik zal er misschien eten terwijl ik het
uur van ons rendez-vous met den vicomte af
wacht. Dus op weg."
Op dienzelfden weg kwam men eerst aan de
fabriek. Op het oogenblik dat hij den voorgevel
passeerde, viel zijn eenig oog op eene kleine
deur. „Hazeide hij, terwijl hij met iets dat
den klank van ijzer gaf, in zijnen zak rammelde
„Ik heb hier de passe-partoutof zij willen of
niet, ik zal handelen Ik heb lang genoeg
armoê geleden!"
XI Belizarus.
Wanneer Jacques onder de zwervers Robinson
werd genoemd, zoo noemden hem de artisten,
wien hij tot model diende Sambre-et-Meuse.
Misschien had bjj vroeger deel uitgemaakt van
dit beroemd legioen. In ieder geval paste deze
benaming bewonderenswaardig goed bij het
gelaat, bij de houding van den republikeinschen
soldaat, van den ijzervreter uit het groote
keizerrijk.
Dien dag, den dag der prijsuitdeeling, den dag
van het onderhoud van den vicomte met den
graaf zat Sambre-et-Meuse voor Max Sterner.
Max Sterner was één der eerste artisten van
zijn tijd. Hij had naam en fortuin gemaakt.
Zijn atelier deed denken aan dat der grootste
meesters van Italië en Vlaanderen.
Het was een groote salon, een museum.
Het licht viel door groote vensters naar bin
nen. Voor die vensters en ook voor de deuren
prachtige tapijten van Arras. Hier en daar
wapenrustingen, standbeelden, aardewerk, mar
mer, ivoor van zeldzame waarde. Op den vloer
verdoofde een Smyrnaasch tapijt het geluid der
schreden. In dezen hoek een gebeeldhouwde
bank uit de zestiende eeuw, in den anderen
een Turksche divan.
Alle landen, alle tijden waren hier vertegen
woordigd door een meubel, een versiering of
een of andere herinnering. Aan de muren,
schetsen en studies. Op eenige ezels eenige
onafgewerkte stukken. In het midden van het
atelier in hunne vergulde ljjsten, twee bijna
afgewerkt.
Het één was een portret, het portret van twee
vrouwen van bewonderingswaardige schoonheid.
Uit de gelijkenis zag men dat het moeder en
dochter waren. De één was Valentine; de
andere vorstin Lubanoff.
Op het andere doek, meesterlijk en treffend
geteekend, herkende men Belizarus, een aalmoes
vragende.
Jacques poseerde voor den held van Bijzantium.
Hij was prachtig zoo, gehuld in dien somber
gekleurden mantel. Zijn groot kaal met een
lidteeken versierd voorhoofd, zijn edel en bleek
gelaat met de krachtvolle trekkeD, bezaaid met
rimpels, zijne lange witte baard, alles werkte
mede om hem een eerbiedwaardig uitzicht te
geven.
Er was vooral in zijn blik, dien hij strak op
de andere schilderij, het dubbel portret, had
gericht, een treurigheid, een teederheid, een
smart, die medelijden en eerbied inboezemden.
Het was wel de krijgsman, overwonnen, mis
kend, van den roem in de ellende gestort, maar
hij had toch al zijn trotsch en fierheid behoudeD,
het was wel Belizarus.
„Bravo," zeide de schilder verrukt, „bravo
mijn oude Sambre-et-Meuse! Door uw toedoen
zal ik een meesterwerk scheppen. Daarom
moogt gij alles vragen wat gij wilt. Spreek
wat wilt gij hebben P"
„Niets, ik ben betaald," antwoordde Jacques
hem het portret van Valentine en hare moeder
wijzende.
En de hand van den grijsaard beefde terwijl
een vreemden glimlach zich onder zijn grijzen
knevel vertoonde en er in zijne, met rimpels
omgeven oogen, een traan parelde, die gereed
was om te vallen.
„Sambre-et-Meuse," hernam Max Sterner, „ik
raad in u een heele roman. Gij zjjt niet, wien
gij schijnt te zijn. Ik heb ongelijk u zoo ver
trouwelijk toe te spreken, maar het is medege
voel, geloof mij, het is uit vriendschap. Uwe
aandoening beweegt ook mij het hart. Waarom P
Ik weet het niet. Ik vraag u uw geheim niet
af. Maar zoo ik u ooit van dienst kan zijn,
twijfel er niet aan, dan ben ik uw man."
(wordt vervolgd.)
Gedrukt bjj LANGEYELD DB B.OOU, Texel"
