GEZUSTERS WUIS, berichten dat de MODELHOEDEN voor 't a.s. seizoen in de modekamer geëtaleerd zijn. bTcTbergmann, specialiteit Mantels en Stoffen, is met de nieuwste modellen van 6 tot 12 October in het Hotel „Texel" geëtaleerd. Mantels. Mantels. Hoofdkaas. Ontvangen Pakketten Boekwerken 261, Einde Weverstraat 261, ALKMAAR, Genjaakte WINTERJASSEN Centrale Bank veer Landbouw en Nijverheid Feuilleton. In eer hersteld. Eventueels veranderingen geschieden direct door eene bekwame Coupeuse. B C BERGMANN. SCHOUW. H. Dalmeijer. C VISSER, Slager. voor den aanst. Winter: J. H. MOOJEN. ALLE Aanbevelend Dijkgraaf en Heemraden van het Water schap de 30 Gemeenschappelijke polders op Texel brengen bij deze ter kennisse van de Ingelanden, dat naar aanleiding van art. 15 der keur en verordening voor dit Waterschap, de Schouw, op het schoonmaaijen en zuiveren van de Tog't- slooten en Cenen, van bobbels, kroos, riet en flab, is bepaald op Donderdag 10 October 1901 en in den polder HET NOORDEN Zaterdag 12 October daaraanv., de nalatigen verbeuren eene boete vanf 1 en bij herschouw vanf3— Texel, den 17 September 1901. Dijkgraaf en Heemraden voornoemd J. J. ROEPER, Dijkgraaf. S. KEIJSER Pz., Secretaris. ONTVANGEN een ruime keuze WINTERMANTELS, alsmede een mooie sorteering, Dames en Kinder- liocden met garneering. Tegen zeer lage prijzen. Minzaam aanbevelend, Uw dw. dienaar Een ruime keuze witte Jaeger en gekleurde Flanellen, Baaien, Bevers, Duffel, Ratine's, Bievers voor Winterjassen, wollen en katoenen Band, tevens voor Dames-rokken. In voorraad eene ruime keuze voor kinderen en volwassen personen, alles eigengemaakt, A contant 5% korting. Aanbevelend, UÊd. div. dnr. Ph. VLESSESTG. gevestigd te AMSTERDAM. KAPITAAL f 2.500.000, „waarvan volgestort f 500,000". De BANK geelt voorschotten aan den Land bouw en de Nijverheid op hypothecaire zekerheid, borgstelling, onderpand van fondsen of andere deugdelijke zekerheidsstelling. Zij belast zich met het nemen van gelden a deposito, waarvoor de rentevergoeding bedraagt yanaf 18 Juni 1901 met 5 dagen opzeggen J h met 10 dagen opzeggen voor één maand vast 27,% voor 3 maanden vast met 4 weken opzeggen 3% voor 6 maanden vast met 4 weken opzeggen 3ya° voor 1 jaar vast met 6 weken opzeggen 4% De vertegenwoordiger voor TexelenHelder aangeboden door BOLLE, COHEN, SMIT, KOSTER, QUERIDO, enz., worden zonder verliooging van prijs geleverd door den BOEKHANDEL PARKSTRAAT. Uit het Fransch door P. L. 47. XXIX De kampioen van den afwezende. „Waarlijk, ik durf niet „Is het mijn rood lint, dat u bang maakt Je hebt inderdaad gelijk. Er zijn zinnebeelden die meu niet moet minachten. Wacht maar even." Jacques deed het lint af. „Zestien jaar heb ik het verborgen, zei hij. Niet dat ik het onwaardig ben geworden, inte gendeel Maar de dames kunnen komen Laat ons haast maken." Max liet hem op de gewone plaats zitten en omhulde hem met den mantel van Bélisarus. „Mooi, zeide de grijsaard; maar zet dat groote doek nu een beetje vooruit opdat ik, zooals den vorigen keer, half verborgen ben. Dat is alles. Werk nu aan uwe schilderij. Wanneer het portret aan de beurt is, zult gij mij op deze plaats laten en mij hier vergeten. Dat is alles wat ik u vraag." „Maar „Vraag me niets meer. Wat ik zeg of doe verwonder u over niets. Ik ben niet in staat misbruik van uwe gastvrijheid te maken. Het geen mij leidt is rechtvaardig en eerlijk. Ver trouw op mij." „Het zij zoo! zeide de artist; gij hebt carte blanche." En zijn palet nemende, begon hij stil te werken. Eindelijk hoorde men gerucht in de voorkamer en de bediende meldde de vorstin Lubanoff aan. Jacques ging nog meer met zijne zitplaats terug en verdween in de schaduw. De vorstin en hare dochter kwamen niet alleen, Pepita vergezelde hen. Ook bij haar had eene volkomen gedaante verwisseling plaats gehad. Het was niet meer de kleine tamboerijn speelster met rood rokje en groen schort. Eenige dagen waren voor Valentine voldoende geweest om er een juffrouw, eene Parisienne van te maken. Onder haar nieuw kostuum, eenvoudig doch net opgemaakt, had Pepita niets verlegens. Nauwelijks bemerkte men nog een zweem van dartelheid in hare bewegingen op en in hare oogen nog iets verwards. Nooit was zij bekoor lijker geweest. Bij hare eerste bezoek had Max Sterner dadelijk gevraagd, haar op het portret te plaat sen, gezeten aan de voeten van Valentine. Pepita was aan de voeten van hare weldoenster gaan zitten; met het hoofd naar haar toe ge wend, keek zij haar van omlaag aan. In haren blik las men een diepe dankbaarheid, toewijding Valentine met den vinger op de glimlachende lippen, scheen haar te zeggen in die zelfde i houding te blijven. Dat was het moeilijkste. Dit wist ook de artist welhy begon dus bij haar, en zoodra het de beurt der andere figuren was, liet hij haar vrij. „Indate, signorina, zeide hij haar op de ver schillende stukken op de ezels en aan den muur, wijzende, gij kunt eens gaan kijken." Dat liet zij zich geen tweemaal zeggen. Reeds bij de eerste schrede bemerkte en herkende zij Jacques. Een zachte kreet ontsnapte haar. Jacques legde een vinger op de mond. Wat is er? vroeg de vorstin zonder zelfs het hoofd om te wenden. Valentine had echter wel gekeken. Zij zag den geheimzinnigen grijsaard terug met die teedere oogen, dien sedert eenigen tijd haar hart in beslag had genomen en hare ge dachten bezighield. Pépita was echter naar Jacques toegevlogen. Hij fluisterde, om slechts door haar alleen gehoord te worden: „Noel gaat het goedHij denkt aan u hij bemint u." De kleine zwerfster moest zich met beide handen vasthouden om niet van vreugde te vallen. „Maar wat gebeurd daar toch?" hernam de vorstin. „Niets, zeide Pépita, die voor Jacques bleef staan, die slechts oogen voor Valentine had." Op dit oogenblik ging juist de deur van het atelier open en verleende toegang aan Gontran en aan den ridder Capriola. De vorstin liet haar onachtzame houding varen en reikte de hand aan den Italiaan. Klaarblijkelijk oefende hij op haar eenigen invloed uit, maar het was geen hartstocht, geen liefde die zij bij zijne nadering gevoelde. Die man, wonderschoon, die verleider van beroep ging voor onwederstaanbaar door. Zij weerstond hem en stelde er eer op. Haar schild was hare dochter. Hij had het begrepen en om de moeder te ontwapenen had hij zich voorgenomen Gontran met Valentine te doen huwen. Hoe kon de vorstin den strik vermoeden De vicomte d' Alvimare had eene edelen naam. Een groot fortuin scheen hem verzekerd. Hij was nog jong en iemand die behaagde Valentine was daar en boven niet de dochter van vorst Lubanoff maar de dochter van kolo nel Bernard. Het was een passend huwelijk. Misschien wenschte de vorstin, zonder dat zij het zelf wist, wel vrij te zijn. Valentine had den moed niet te weigeren zij aanbad hare moeder, die slechts haar geluk kon willeD. Hoe meer echter het oogenblik naderde des te meer gevoelde Valentine zich beklemd. Ook dezen keer rilde zij bij het zien van den vicomte. Een oogenblik wilde zij zich voor hem verwijde ren, vluchten. Pépita het natuurkind, dat niets der wetten van de beschaatde samenleving kende, die slechts aan haar edelmoedig instinct gehoor zaamde, plaatste zich tusschen Valentine en Gontran, als om haar te beschermeD, gereed haar te verdedigen. „Vorstin, zeide Capriole, de vicomte heeft u onmiddelijk zijne dankbaarheid willea betooaen over het contract dat wij van avoud zullen teekenen. Het huwelijk afwachtende, dat door een nood lottig toeval vertraagd is geworden, zrl het ten minste de verloving zijn." Eenige gepaste woorden werden er door Gontran bijgevoegd. „Betwist men u niet uwe erfenis?antwoord de de vorstin. Langer uitstellen zoude ons onwaardig zijn." „O! zeide de ridder, die eisch zal uit zich zelve vervallen. De aangewezen erfgenaam in het zoogenaamde testament, is de moorde naar van den graaf-" „Hoe! Jean Baptiste „Ja, vorstin, dien ellendeling in wien u te gemakkelijk vertrouwen hebt gesteld. Alles bewijst, dat hij zich door eene misdaad een fortuin heeft willen verzekeren Capriol brak hier af, bij het zien van Valentine die, trillend en bleek zich eensklaps had opge richt en door blik en beweging tegen dat kwaad spreken in opstand kwam. Maar niet zij sprak, het was Jacques. Hij had zijnen mantel afgeworpen, naderde en antwoordde „Zij, die Jean Baptiste er van beschuldigen, hebben gelogen! Ik ken den moordenaar en heb hem zien vluchten." „En ik heb den misdaad gezien! riep Pépita uit." (wordt vervolgd.) Gedrakt bjj LANQEVELD DB ROOD. TwM JBm

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1901 | | pagina 5