Feuilleton. Jtiegen en Zonneschijn. 13 Jölü behoorende bij de Texelsche Cou rant van Zondag 26 Jan. 1902. xir. e,.g S>,.CQJ. COrHl fAjRML ■»-; k* m 1 i-H 17. Novelle door L. R. Weldra zou zij echter nog grooter genoegen kunnen smaken, liefhebster van boomen als zij was, daar Karei haar voor eenigeu tijd wilde meenomen naar Gelderland, ten einde hare ge schokte gezondheid in hoogere streken te ver sterken. Hij had daarom reeds aan mevrouw van Renen geschreven, dat hij zoo vrij zou zijn iemand mee te brengen, voor wie hij hare gastvrijheid inriep. Hij had haar niet gemeld, dat het zijn verloofde was, dat wilde hij haar porsoonlijk meedeelen. Den volgende Zaterdag nam het paar de reis naar Gelderland aan. Op Bellcvue aangekomen, stelde Karei zijne Marie voor aan mevrruw van Renen en Emma die haar met alle minzaamheid ontvingen en uitnoodigdeu daar te blijven logeeron, zoolang het haar zou bevallen. Vooral Emma was zeer ingenomen met de komst vau Marie en zeide Karei dat deze dienst nog wol de grootste was, dien hij haar had bewezen, daar zij van Marie dagen, misschien weken genoegen zou hebben, Spoedig waren de meisjes dan ook trouwe vriendinnen geworden, eveneens tot groote vreugde van mevrouw van Renen, die hare dochter in lang niet zoo vroolijk had ge zien als nu, hoewel zij toch nimmer onder do stillen kon worden gerekend. Wat Marie betreft zij gevoelde zich over gelukkig. Don tijd, dien zij niet met Karei doorbracht, kou men haar vinden bij hare gastvrouw of haar dochter. Eu dat do gezonde luchtstreek haar goed dcod, kon men bemerken aan hare kleur, die met don dag verbeterde. Ook Karei was tevreden en gelukkig. Met opgeheven hoofd en een glimlach om de lippen reed hij door velden en bosschcn en had voor ieder een vriendelijk woord. Toen Karei kort 11a zijne thuiskomst aan Emma vroeg, of zij tijdens zijne vacantio veel uit rijden was geweest en of zij ook A. nog bezocht, deelde zij hem mede, dat zo eenmaal in do stad was geweest, doch dat zij geen lust had gevoeld, er nog weer heen te gaan, daar zelfs hare „beste" vriendinnen zich niet van vragen hadden kunnen onthouden als: „Hoe O 0> Ii w Groothart nog al eon onderhoudend persoon en meer dergeli.ke, zoodat blijkbaar de luster van Schram reeds haren weg ging. Het deed haar ook daarom genoegen, dat Karei zijn ver loofde had meegebracht, daar men nu niet anders zou kunnen denken dan aan laster. Op Kareis voorstel ondernam men weldra een rijtoertje door do omstreken en deed daarbij ook A. aan. Nu zag men dus de opzichter door de straten rijden met twee dames in 't rijtuig. Rij deze gelegeuheid bracht men een kort bezoek aan eene van Emma's kennissen, alwaar Marie als verloofde van Karei werd voorgesteld, hetgeen eene niet geringe verbazing teweegbracht. Karei was er van overtuigd, dat het „groote" nieuws spoedig de ronde zou doen, zoodat Schram zich do moeite van verdere lasteringen kon be sparen. Toen na een paar weken ook Van Horst weer voor eenige dagen op de villa kwam lo- geeren, kon de goede mevrouw van Reuen zich dagelijks verlustigen in het gezicht van vier gelukkige menschen, die elkander om het zeerst lief hadden. Dat maakte haar ook ge lukkig en dikwijls voegde zij zich bij het ge zelschap, hetgeen nimmer de vroolijke stemming verminderdointegendeel door guustige gezeg den en behendige vragen wist zij steeds de levendigste gesprekken uit te lokkon. Met een gevoel van weemoed dacht de opgeruimde damo echter dikwijls aan het volgende jaar, wauuoer hare innig geliefde dochter in 't huwelijk zou treden. Wel kou zij den winter ook in den Haag gaan doorbrongen, doch des zomers moest zij steeds buiten zijn, daar hare gezondheid haar geen lang verblijf in do stad of in een lage streek toestond. Eu dan zou zij hare dochter zeer missen. Zoo ging do tijd op Bellevuo snel voorbij. Hoe goed het Marie ook hier beviel, toch had zo reeds een paar malen aanstalten gemaakt om te vertrekken, daar zij niet langer durfde blijven, bij menschen, die haar tot dien tijd, geheel onbekend geweest waren. Telkens echter had zij zich door hare vriendelijke gastvrouw en hare dochter, die bovendien nog Karei op hare haud hadden, laten overhalen, nog eenigo dagen te vertoeven. Zij wilde zelf ook eigenlijk niets liever dan blijven, te meer daar zij gevoelde dat de frissche, gezonde boschlucht haar goed deed. Hare blosjes waren reeds teruggekeerd. Het werd dus September voordat Karei haar weer naar hare ouders geleidde, die haar mot groote vreugde ontvingen en er over verwonderd stonden, dat zo in een paar maanden zoo opge- Kostte het Marie al eenigo tranen, toen haar geliefde na een paar dagen moest vertrekken, zij troostte zich 'met de gedachte dat het geen afscheid voor langen tijd was, daar Karei haar geregeld om de maand zou bezoeken, terwijl ze reeds den volgden zondag een brief van hem zou ontvangen, waarop ze hem dan dadelijk zou antwoorden; dat vond zij een mooi zondag- werk. Op deze wijze moest men den langen winter zien door te komen. Ook Karei wenschte dit jaargetijde reeds voorbij, daar hij dan niet als's zomers dagelijks naar buiten kon gaan van wege het barre weder Gelukkig bezat Bellevue een goede bibliotheek die hom zou helpen, de lange wintermaanden door te komen, wanneer hij ten minste niet mevrouw van Renen en Emma gezelschap hield wat nog al eens gebeurde, tot genoegen van beide partijen. Zouals bepaald was, traden in do lente van 't volgende jaar Van Horst eu Euima in 't huwelijk. De lang gevreesde tijd was dus voor mevrouw van Renen daar, dat zij hare dochter zou moeten afstaan. Hoe zwaar haar dit ook mocht vallen, zij vertrouwde haar liefste pand met volkomen vertrouwen toe aan den ritmeester eu meende dezen genoegzaam te kennen om te durven vertrouwen, dat hij hare dochter gelukkig zou maken. Met allen luister zou op Bellevue de bruiloft gevierd worden. Dagen van te voren was men reeds bezig met toebereidselen voor de feesten te maken. Alle kamers werden gelucht, daar er verscheidene logé's zouden komen. De zuster van van Vau Horst was reeds aan- gokomen, alsmede Marie Dijkson; op dringend vorzoek van de aanstaande bruid kwam zij een paar dagen voor do bruiloft tot groote vreugde van Karei, die nu nog gelegenheid kou vinden, eens met haar alleen te zijn. Emma wildo Marie, wier goeden smaak zij had leeren kennen, gaarne nog eons raadplegen in sommige zaken. Aan Karei Groothart wildo men de leiding der festiviteiten opdragen, doch hij had daarvoor beleefd bedaukt, daar hij zich niet voor die taak berekend achtte. Gaarne hielp hij echter overal aan mee en iedereen stond hij met raad en daad ter zijde. Op den bepaalden tijd was alles ge reed en konden do foesten een aanvang nem en. Keurig was de villa door mannon van 't vak versierd; trouwens groen en bloemen waren in den omtrek ruimschoots voorhanden. uordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1902 | | pagina 3