Feuilleton.
Jtiegen en Zonneschijn.
13 Jölü
behoorende bij de Texelsche Cou
rant van Zondag 26 Jan. 1902.
xir.
e,.g S>,.CQJ. COrHl fAjRML
■»-; k* m 1 i-H
17. Novelle door L. R.
Weldra zou zij echter nog grooter genoegen
kunnen smaken, liefhebster van boomen als zij
was, daar Karei haar voor eenigeu tijd wilde
meenomen naar Gelderland, ten einde hare ge
schokte gezondheid in hoogere streken te ver
sterken. Hij had daarom reeds aan mevrouw
van Renen geschreven, dat hij zoo vrij zou zijn
iemand mee te brengen, voor wie hij hare
gastvrijheid inriep. Hij had haar niet gemeld,
dat het zijn verloofde was, dat wilde hij haar
porsoonlijk meedeelen. Den volgende Zaterdag
nam het paar de reis naar Gelderland aan.
Op Bellcvue aangekomen, stelde Karei zijne
Marie voor aan mevrruw van Renen en Emma
die haar met alle minzaamheid ontvingen en
uitnoodigdeu daar te blijven logeeron, zoolang
het haar zou bevallen. Vooral Emma was
zeer ingenomen met de komst vau Marie en
zeide Karei dat deze dienst nog wol de grootste
was, dien hij haar had bewezen, daar zij van
Marie dagen, misschien weken genoegen zou
hebben, Spoedig waren de meisjes dan ook
trouwe vriendinnen geworden, eveneens tot
groote vreugde van mevrouw van Renen, die
hare dochter in lang niet zoo vroolijk had ge
zien als nu, hoewel zij toch nimmer onder do
stillen kon worden gerekend.
Wat Marie betreft zij gevoelde zich over
gelukkig. Don tijd, dien zij niet met Karei
doorbracht, kou men haar vinden bij hare
gastvrouw of haar dochter. Eu dat do gezonde
luchtstreek haar goed dcod, kon men bemerken
aan hare kleur, die met don dag verbeterde.
Ook Karei was tevreden en gelukkig. Met
opgeheven hoofd en een glimlach om de lippen
reed hij door velden en bosschcn en had voor
ieder een vriendelijk woord.
Toen Karei kort 11a zijne thuiskomst aan
Emma vroeg, of zij tijdens zijne vacantio veel
uit rijden was geweest en of zij ook A. nog
bezocht, deelde zij hem mede, dat zo eenmaal
in do stad was geweest, doch dat zij geen lust
had gevoeld, er nog weer heen te gaan, daar
zelfs hare „beste" vriendinnen zich niet van
vragen hadden kunnen onthouden als: „Hoe
O 0> Ii w
Groothart nog al eon onderhoudend persoon
en meer dergeli.ke, zoodat blijkbaar de luster
van Schram reeds haren weg ging. Het deed
haar ook daarom genoegen, dat Karei zijn ver
loofde had meegebracht, daar men nu niet anders
zou kunnen denken dan aan laster.
Op Kareis voorstel ondernam men weldra
een rijtoertje door do omstreken en deed daarbij
ook A. aan. Nu zag men dus de opzichter
door de straten rijden met twee dames in 't
rijtuig. Rij deze gelegeuheid bracht men een
kort bezoek aan eene van Emma's kennissen,
alwaar Marie als verloofde van Karei werd
voorgesteld, hetgeen eene niet geringe verbazing
teweegbracht.
Karei was er van overtuigd, dat het „groote"
nieuws spoedig de ronde zou doen, zoodat Schram
zich do moeite van verdere lasteringen kon be
sparen.
Toen na een paar weken ook Van Horst
weer voor eenige dagen op de villa kwam lo-
geeren, kon de goede mevrouw van Reuen
zich dagelijks verlustigen in het gezicht van
vier gelukkige menschen, die elkander om het
zeerst lief hadden. Dat maakte haar ook ge
lukkig en dikwijls voegde zij zich bij het ge
zelschap, hetgeen nimmer de vroolijke stemming
verminderdointegendeel door guustige gezeg
den en behendige vragen wist zij steeds de
levendigste gesprekken uit te lokkon. Met een
gevoel van weemoed dacht de opgeruimde damo
echter dikwijls aan het volgende jaar, wauuoer
hare innig geliefde dochter in 't huwelijk zou
treden. Wel kou zij den winter ook in den
Haag gaan doorbrongen, doch des zomers moest
zij steeds buiten zijn, daar hare gezondheid haar
geen lang verblijf in do stad of in een lage
streek toestond. Eu dan zou zij hare dochter
zeer missen.
Zoo ging do tijd op Bellevuo snel voorbij.
Hoe goed het Marie ook hier beviel, toch had
zo reeds een paar malen aanstalten gemaakt
om te vertrekken, daar zij niet langer durfde
blijven, bij menschen, die haar tot dien tijd,
geheel onbekend geweest waren. Telkens echter
had zij zich door hare vriendelijke gastvrouw
en hare dochter, die bovendien nog Karei op
hare haud hadden, laten overhalen, nog eenigo
dagen te vertoeven. Zij wilde zelf ook eigenlijk
niets liever dan blijven, te meer daar zij gevoelde
dat de frissche, gezonde boschlucht haar goed
deed. Hare blosjes waren reeds teruggekeerd.
Het werd dus September voordat Karei haar
weer naar hare ouders geleidde, die haar mot
groote vreugde ontvingen en er over verwonderd
stonden, dat zo in een paar maanden zoo opge-
Kostte het Marie al eenigo tranen, toen haar
geliefde na een paar dagen moest vertrekken,
zij troostte zich 'met de gedachte dat het geen
afscheid voor langen tijd was, daar Karei haar
geregeld om de maand zou bezoeken, terwijl
ze reeds den volgden zondag een brief van hem
zou ontvangen, waarop ze hem dan dadelijk
zou antwoorden; dat vond zij een mooi zondag-
werk. Op deze wijze moest men den langen
winter zien door te komen.
Ook Karei wenschte dit jaargetijde reeds
voorbij, daar hij dan niet als's zomers dagelijks
naar buiten kon gaan van wege het barre weder
Gelukkig bezat Bellevue een goede bibliotheek
die hom zou helpen, de lange wintermaanden
door te komen, wanneer hij ten minste niet
mevrouw van Renen en Emma gezelschap hield
wat nog al eens gebeurde, tot genoegen van
beide partijen.
Zouals bepaald was, traden in do lente van
't volgende jaar Van Horst eu Euima in 't
huwelijk. De lang gevreesde tijd was dus voor
mevrouw van Renen daar, dat zij hare dochter
zou moeten afstaan.
Hoe zwaar haar dit ook mocht vallen, zij
vertrouwde haar liefste pand met volkomen
vertrouwen toe aan den ritmeester eu meende
dezen genoegzaam te kennen om te durven
vertrouwen, dat hij hare dochter gelukkig zou
maken.
Met allen luister zou op Bellevue de bruiloft
gevierd worden. Dagen van te voren was men
reeds bezig met toebereidselen voor de feesten
te maken. Alle kamers werden gelucht, daar
er verscheidene logé's zouden komen.
De zuster van van Vau Horst was reeds aan-
gokomen, alsmede Marie Dijkson; op dringend
vorzoek van de aanstaande bruid kwam zij een
paar dagen voor do bruiloft tot groote vreugde
van Karei, die nu nog gelegenheid kou vinden,
eens met haar alleen te zijn.
Emma wildo Marie, wier goeden smaak zij
had leeren kennen, gaarne nog eons raadplegen
in sommige zaken.
Aan Karei Groothart wildo men de leiding
der festiviteiten opdragen, doch hij had daarvoor
beleefd bedaukt, daar hij zich niet voor die taak
berekend achtte. Gaarne hielp hij echter overal
aan mee en iedereen stond hij met raad en daad
ter zijde. Op den bepaalden tijd was alles ge
reed en konden do foesten een aanvang nem en.
Keurig was de villa door mannon van 't vak
versierd; trouwens groen en bloemen waren in
den omtrek ruimschoots voorhanden.
uordt vervolgd.)