LIJNZAADKOEKEN
Feuilleton.
Een dochter van Transvaal.
Theeverbruik-Vereeniging,
WESSANEN LAAN,
Fabriek van Landbouwkalk, enz.
W. F. Stoel en Zoon, Alkmaar,
I w
Wed. J. A. WESSTRA-Bongaardt,
HOLLANDSCHE
Weverstraat, DEN BURG.
WORMERYEER,
KONINKLIJKE FABRIEKEN.
merk
-3 RBBSSP ÏOCKS.
Uit het Engelsch vertaald door P. L.
2. Hoofdstuk I.
Hier is een gemakkelijke stoel voor u, zei
hij, zonder hare vraag te beantwoorden. Wat
antwoord was er noodig Laat ons wat praten.
Katharina fronste het voorhoofd, maar ging
in den stoel zitten en opende haar waaier.
Hoe kunnen wij praten, als wij vijanden zijn,
zeide zij.
Gekheid, zei hij, waarom vijanden? Wij
zullen geen ruzie maken en er niet over twisten
wie.er gelijk heelt, Kruger of de uitlanders.
Gij Engelschen wilt ons land inpakken zeide
zij, iedereen weet dat.
Maar gij zijt zelf een Engclsche is het niet
Neendat ben ik niet, ik ben een Boer. Ik
zou niet graag een Engelsche zijneen volk
dat wegloopt zooals bij Majuba.
Hij kleurde en begon toen te lachen.
"Wij zullen moeten toonen, dat wij niet altijd
wegloopen. zeide hij. Hij nam haren waaier
uit haar hand en begon die zacht heen en weer
te bewegen. Vertel mij eens iets van u zelve
waar gij woont en wat gij zoo dagelijks doet,
zeide hij zacht.
Boe kunt gij daar belang in stellen zij haalde
den schouder op.
„"Woont gij op een hoeve
„Natuurlijk, wij wonen allen op hoeven."
„Wat doet gij daar Kijken of de boter goed
gemaakt wordt De meiden bevelen Bijden
Tennis spelen
„Wij spelen geen tenuis."
Zij keek hem van ter zijde aan en glimlachte,
zij was net een kind als zij lachte.
„Het ijs begint te breken," zeide hij in zich
zelve.
Wanneer ik thuis ben, kook ik en waseh ik
en beveel dc kaffers. Tennis spelen en pret-
maken doet men bij ons niet.
„Wij in Transvaal werken" zij bief het
hoofd op wij zijn zoo lui niet als bij u de
vrouwen."
„Al onze vrouwen zijn niet lui," zeide hij.
„Ik ken uw volk, zeide zij verachtelijk. 1 k
ging school met Engelsche meisjes en ik was
gewoon om te hooren wat zij later wilden doen.
wALtuir ilc ga. woor torug om te werken. Ik
kwam bij Nita voor een paar dagen en zij vroeg
mij tot na dit bal te blijven."
„Blijft gij hier nog langer
„Drie of vier dagen. Ik ga een gedeelte van
mijn reis naar huis met Nita. Zij gaat naar
Engeland. De Engelschen loopen allen weg.
Maar als zij niet gingen, zouden zij wegejaagd
worden. Transvaal is voor de Boeren, alleen
voor ons. Wij zullen ze in de zee drijven."
Geoffrij lachte. Terwijl hij hare mooie schit
terende oogen en de kleur in haar gewoonlijk
zoo bleeke wangen, bewonderde, hoorde hij
nauwelijks wat zij zeide. Engeland was zoo
groot en zij zoo klein. Indien het haar schooner
maakte tegen het groote keizerrijk te smalen,
laat haar smalen, Geoffrij Laurence pas uit
Engeland, vervuld van dc grootheid van dit
machtig rijk kon lachen en luisteren, zonder te
begrijpen dat zij zeide wat haar hart haar ingaf
en zij zeker geloofde.
„Laat mij nog een beetje in Transvaal blijven
glimlachte hij." „Morgen breng ik mevrJames
een bezoek. Zult gij thuis zijn?"
Ik denk dat ik morgen thuis zal zijn.
„Dan kom ik morgen."
Toen zwegen beiden. Hij nam de waaier
weèr op en begon hem heen en weer te bewogen
U hebt oen heel goede uitspraak, MejYil-
joen. Men zou u voor een Engelsche houden.
Ik ben geen Engelsche, zeide zij verstoord,
en gij maakt mij boos als gij zegt dat ik er
uit zie en spreek alsof ik er een was.
Ik ben Hollandsche in mijn hart. Ik wil geen
Engelsche wezen.
„Wij zullen het woord niet meer noemen"
zeide hij en lachte.
De muziek in de balzaal zweeg reeds cenige
minuten. Het was aan dien kant van het huis
geheel stil geworden.
Gij zult de laatste zijn die weggaat, zeide
Katharina.
Geoffrij sprong op. Hoe verliefd hij ook was
wilde hij toch niet don laatste zijn om afscheid
te nemen.
Ook Katharina stond op. „Ik geloof dat zij
allen weg zijn," zeide zij zacht.
De balzaal was inderdaad ledig. Do muziek
was weg. De stoelen stonden in rijen langs
don muur, een gapende knecht bluschte het
electrisch licht en de ontelbare kaarsen. De
gastvrouw lag in ecu armstoel in de zitkamer
en dronk een glas ijs. Hare dochter stond
naast haar, keek haar kalkaart in en gaapte
nu en dan. Zij keerde zich eenigszins verwonderd
s. 4ï*ju'k«»Wi»>vöU
waart, Kate zeide Nita James, wij dachten al
dat ons gezelschap u verveelde en gij naar uwe
kamer gegaan waart.
Zult ge nog wat gebruiken kapitein Laurence,
vroeg Mevrouw James.
Juist kwam mijnheer James een kleinmager
mannetje terug, na de gasten uitgeleide gedaan
te hebben. Hij was gastvrij als zijne vrouw.
Kapitein Laurence moest voor hij heen ging
nog een sigaar met hem rooken.
Geoffrij aarzelde, maar Nita James haroarm
in die van Katharina stekende zeide dat zij
ook in de rookkamer wilden komen, als zij moch
ton. Toen nam Geoffrij de sigaar aan.
Ilc ben vermoeid, zei Katharina half onwillig.
Ga dan naar bed, liefste, zei mevrouw James
ik ga ook en het wordt ook jullie tijd.
Maar de meisjes deden het niet. Zij zaten
in do rookkamer totdat Mijnheer James zoo
openlijk begon te gapen dat Geoffrfj zich ge
dwongen gevoelde te vertrekken.
Katharina zat over hem in een groote lage
stoel, waarin haar kleine teedre gestalte bijna
verloren ging. Haar gelaat was als eeno witte
roos tegen het donker leder. Zij sprak bijna
in 't geheel niet, maar de blos op haar gelaat
werd dieper, wanneer Geoffrij tot haar sprak.
Mr. James sprak over verschillende dingen,
doch geen betrekking hebbende op de Zuid-
Afrikaanscho republiek.
Het was over Londen en de Londenaars dat
hij sprak, van letterkunde en kunst, waarvan
hij niets afwist behalve de hooge prijzen dor
schilderijen die aan de wand hingen.
Zou je niet met ons mee willen naar Londen
Kate? vroeg Nita James plotseling.
Neen dat zou ik niet, sprak Katharina.
Haar toon was boos.
Mr. James lnchtc verlegen
Iedere Engelschmnn is slecht, zeide hij, is
het zoo niet miss Yiljoen?
Katharina stond op en ging naar het open
vonsl' i'. Zij antwoordde niet. Zij zwegen allen
terwijl zij naar dio kleine slanke gestalte, die
zich tcgeu de diep blauwe Afrikaansche lucht
afteekendo, keken. Nita James rilde.
Er loopt iemand over mijn graf zeide zij
half lachende.
Er zullen voor wij elkaar weer ontmoeten
Yele graven in Zuid-Afrika zijn, zeide Katharina
hunden rug toekeerendo* Er zullen vole graven
zijn en allen door Engelschen, gij Engelschen.
{wnidl vervolgd.)
4 M S T E R I) A M.
PRIJSNOTEERING
per 5 ons.
China Congo Stof thee,
50
en 55
Ct.
Grof
55
en 60
9
Lekkere China Congo Grof
thee
65
9
Souchon
9
75
9
Geurige
9
90
9
Congo
9
100
9
Ontbijt-Thee
65
9
Namiddag-Thee
75
9
Extra-fijne China Congo-Thee
100
9
Alleen verkrijgbaar voor het eiland TEXEL
bij Mejuffrouw
Opgericht 1765.
Yoedert uw Vee met de zuivere Murwe
uitmuntende door hoog eiwit en vetgehalte eb
grootste voedingswaarde.
EEKE-DIPLOMA Parijs 1900.
ZEVEX GOUDEN MEDAILLES.
