manufacturen, P. J. MENS, Publieke Yerkooping. Publieke Yerkooping. Publieke Verkooping. G. J. O. D. DIKKERS, Voor de a.s. Schoonmaak Uitverkoop wegens verhuizing F. K. ROEPER, Waalderstraat, Burg. Behangselpapier en Randen, Parkstraat, Burg, blijft zich beleefd aanbeveleq. F euille ton. Een dochter van Transvaal. eene ter plaatse liggende belangrijke partij YPEN STAMMEN en TAKKEN. publiek verkoopen: „een partij Battings, Balken, Delen, „Ellen, Planken, Platen, Ribben, „Schroten, Wrakhout Ph. VLESSING. Spotprijzen a contant. Jb. Bakker Az. Publiek verkoopen: Publiek verkoopen Ontvangen ruime keuze Kapper, Barbier, Thueré's THEE "bij "Wed. P. Kuiper. De BURGEMEESTER der Gemeente TEXEL zal op Zaterdag 33 Haart a. s. 's morgens 10 uur, te beginnen in het PARK en daarna op het EINDE der "WEVERSTRAAT te den Burg Texel, den 14 Maart 1902. De Burgemeester voornoemd, H. W. DE JONCHEËRE. De BURGEMEESTER van TEXEL, zal op Haandag 84 Haart 1903, 's morgens 10 uur, in Hotel Texel" te DEN BURG en hetgeen verder zal worden aangeboden, alles behoorlijk verkaveld liggende bij de strand vonders op de verschillende plaatsen alhier. Catalogussen zijn te bekomen ter Secretarie van af Woensdag 19 Maart 1902tegen betaling van f 0,25 per stuk. Notaris te Texel zal, ten verzoeke van de Erven van wijlen den Heer Ml. DE GRAAF, op Donderdag 87 Haart 1903, 's morgens 10'/, uur, iu na te melden Kolflehuis tde Nieuwe Aanlegte De Cocksdorp op Texel 1. De hofstede „Oostzicht" met 19,58,40 Hec taren land, staande en gelegen in den polder „het Noorden" op Texel. 1' erhuurd aan G. Èikkenberg tot 20 Maart 1905, 2. Het Koffiehuis „de Nieuwe Aanleg", zeer gunstig staande te De Cocksdorp, met Erf, groot 9 aren, verhuurd aan de Wed. K. Tho massen tot 1 Mei 1903. 3. Twe« burgerwoningen onder één dak met Erven, staande aan den Dorpsweg te De Cocksdorp, samen groot 2.43 aren. 4. Zes burgerwoningen onder één dak met Erven achter vorig perceel, samen groot 4,43 aren. 5. De Blazerschuit T X 43, waarin droog bun, lang 15V, M. (ruim 50 voet) met toebehooren, zooals die op den verkoopdag in- of nabij de Haven te De Cocksdorp is liggende. Nadere informatiën te bekomen bij de Heeren JOHs. DE GRAAF te De Cocksdorp, H. FLENS, Den Burg en gemelden Heer No taris G. DIKKERS. heeft ondeigeteekende ontvangen eene zeer mooie partij vloerzeilen, matten, karpetten en tapijten, en houdt zich tevens aanbevolen voor de levering van rieten en lancaster lolgordynen op maat, alsmede 8TROO-, ZEEGRAS-, KA POK- en SPRINGVEER-MATRAS8EN en stofvrije VEEREN- en KAPOKKENBEDDEN. Hoogachtend, Aan 't zelfde adres dagelijks ter inzage prachtige collectie-stalen voor 't zomerseizoen 1903. "Worden op aanvrage aan huis bezorgd. van alle voorhanden zijnde zoomede opruiming van Wollen, Watten en Molton Dekens. Tevens berichten wy de ont vangst der nieuwste STALEN in zwarte, effen, gewerkte en gekleurde stoffen en katoentjes, vanaf de goedkoopste tot de fijnste kwaliteit, alsmede van Drapé's Granité's, Kamgarens, Cheviots, voor heeren-costumes, welke alle voor scherp conourreerende prijzen worden verkocht. A An hftTftlftnr] tegen conourreerende prijzen. Tevens bericht ik mijn geachten begunstigers dat ik nu voorzien ben van eene ruime WERK PLAATS, zoodat ik mij nu tot het schilderen van RIJTUIGEN beleefd aanbeveel. Minzaam aanbevelend, Parkstraat, Burg, Texel. Schilder. Uit het Engelsch vertaald door P. L. 9 Hoofdstuk IV. Zij kwamen eerst na zonsonder gang bij de hoeve van Viljoen aan. Bij het witte hek, naast het boschje mimosastruiken stond oom Viljoen en keek het veld in waar de wagen van Piet de Wet, nader kwam. Geoffrij meende dat Katharina beefde. Geruststellend drukte bij hare hand. De oude Viljoen stond zwijgend en stokstijf totdat de wagen voor hem stilhield. Vader! riep Katharina in het Hollandsch* Zij trok hare hand uit die van Geoffrij en sprong uit den wagen. „Zij is mijne vrouw, mijnheer," zeide Geoffrij trotsch. Hij stapte ook uit en ging naast Kat harina staan. Ja, ik huwde hem dezen morgen op den hoeve van Piet de Wet, zeide Katharina. Wij hebben urenlang naar je gezocht, zeide Viljoen. Een rilling als een windje over stil water, ging over zijn verweerd gezicht. Wij dachten dat gij niet meer terugkomen zoudt. O, vader? riep Katharina. Wij dachten dat gij mot de „rooinek waart weggeloopen en de hand had vergeten, welke u als klein kind vertroeteld hadt, en u uit uw moeders arm heeft genomen. Vader, hoe kon ik dat vergeten. Katharina weende bitter. Het was mijn schuld, zeide Geoffrij. Ik haalde haar over met mij mee te gaan en van daag te trouwen dewijl de geestelijke zoo dicht bij was. Gij moet het haar niet te kwalijk nemen. Maar voor Viljoen leek Geoffrij niet eens te bestaan. Alleen met Katharina bemoeide hij zich. Mijne vrouw weent binnen, zeide hij. Dit is dan de dank voor al die jaren van vriendelijke zorg en liefde, die wij u bewezen hebben. Vader! vergeef mij, Katharina sloeg hare armen om zijnen hals en keek hem in de oogen. Vergeef mij vergeef mij. Oom Viljoen aarzelde een oogenblik, een lang oogonblik, maar Kat harina had van af zij heel klein was het steeds gewonnen. Hij herinnerde zich haar dat zij op zijnen knie klom als een klein krullekopje. En wanneer had hij haar toen reeds iets kunnen weigeren P Kom zeide hij haar van zich afduwende, ga eerst naar je moeder. Kus me eerst, fluisterde zij. Maar de ernstige oude boer kon het niet over zioh verkrijgen, haar, in tegenwoordigheid der kafferbedienden, die bij de deur stonden te kussen. Ga naar je moeder, zeide hij. „En mijn eohtgenoot Zij nam Geoffry bij de hand. „En mijn echtgenoot?" Oude Viljoen wendde den blik af. Zonder hem ga ik niet. Als ge hom niet, evenals mij, vergeeft, zullen we wegrijden. Neem hem met je mee, zeide Viljoen, Hij keerde zioh naar de Kaffers en zeide hun Piet de Wet's paarden uit te spannen en ze een voertje te geven. Katharina wist dat er niets meer gezegd zou worden. Haar vader had het onvermijdelijke aangenomen. Kom, laat ons in huis gaan, zeide zij. Hand in hand wandelden zij naar binnen. Zij hoorden vrouw Viljoen snikken, toen ze de gang van het huis binnenkwamen* Zij be proefde de lamp aan te steken, dat altijd steeds Katharinas bijzonder werk geweest was en de tranen liepen langs hare wangen en vielen op de tafel, terwijl zij met bevende hand het glas op de lamp beproefde te zetten. Toen zij de twee hand in hand in de deur zag staan, liet ze met een schok het glas uit hare handen vallen. Katharina, stoute meid 1 zeide zjj nu in het Hollandsch. Lachend en weenend kuste Katharina haar. De oude vrouw schudde Geoffry de hand. Hij liet de vrouwen in elkanders armen uitweenen en wandelde den gang op en neer. Katharina kwam eindelijk naar buiten op hem toe. Moeder is niet boos. Gij hebt haar hart veroverd. Ga binnen en kus haar. Dit bracht de oude boerenvrouw geheel in de war en daardoor won hij haar hart voor altijd. Geoffry was als Katharinas echtgenoot aangenomen. De wittebroodsdagen werden op de hoeye doorgebracht. Hij mopperde wel een beetje, dat hij zijne vrouw zoo weinig zag. Zij was van den morgen tot den avond bezig. Later herinnerde hij zich dien tijd echter als de ge lukkigste van zijn leven. Hij ontdekte toen, hoe weinig hij het nog geweten had, wat een juweel hij veroverde, toen hij haar naar de hoeve van Piet de "Wet meênam. Harerzijds ontdekte Katharina haar nog onbe kende eigenschappen in Geoffry. Maar dagelijks werden zij gelukkiger met elkander. Geoffry had voorgesteld, dat zjj tot het einde van zijn verlof, een reisje zouden maken, maar Katharina had eerst een paar dagen thuis wil len doorbrengen en lator had vrouw Viljoen een ziekte gekregen, welke slechts zwakheid scheen te zijn en toch niet beter wilde worden. De naaste dokter was 50 mijlen verwijderd en werd slechts bij ernstige gevallen, als leven of dood er van afhing, geroepen. En klaarblijkelijk was Viljoen's vrouw niet ziek maar alleen een beetje slapjes en zwak, als oude menschen zijn wanneer het heet is. Maar het verhinderde Katharina, de hoeve te verlaten. Zij had het oppertoezicht over de dienstboden, over de huishouding en de keuken. Geoffry wilde steeds een keukenmeid laten komen, maar dan lachte Katharina en vroeg plagend„waar wil je er één halen Een beetje nadenken deed hem begrijpen, dat zij gelijk had,. Er was er nergens een te vinden. Hij kon voortgaan te pruttelen, dat zijne vrouw als een neger werkte, en nam zich voor dat zij later geen hand meer zou uitste ken, wanneer hij het niet zou willen. De oude Viljoen richtte nooit een woord tot hem, zonder dat het bepaald noodig was. Somtijds kon Geoffry, wAnneer hij plotseling opkeek, de doordringende lichtblauwe oogen van den boer op zich gevestigd zien, met een onpleizierige uitdrukking in zijnen blik. Uw vader haat mij, zeide hij eens tot zijne vrouw. Zij keek verlegen, maar weerlegde zijne woorden niet. Geen kranten en weinig brieven kwamen er op de hoeve. Er was geen post en de eenige manier om ze te krijgen, was, ze dertig mijlen ver te gaan halen. Somtijds werd er een kaffer om gezonden, maar hij bracht er sleohtg een of twee voor Viljoen. Geoffry had zijn adres bij niemand zijner vrienden aohtergelaten, in zoo'n kort ver lof geen brieven verwaohtende. Allen die in de kazerne voor hem aankwamen, moesten te Johannisburg voor hem bewaard worden. Een week voor het eindigen van zijn verlof verergerde de toestand van vrouw Viljoen. Zij kreeg een soort van beroerde. Kafferjongens werden haastig met kar en ossen weggezonden om den dokter te halen. Zij namen ook eon aanvrage mee aan Geoffry's kolonel om verlenging van verlof. Hij zag dat Katharina in den eersten tijd hare moeder niet kon verlaten. Met behulp van een kaffermeisje paste zü haar altijd op. {wordt vervolgd Gadrukt btf LANGIVBLD Dl B.OOU. Taxal.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1902 | | pagina 4