Amerikaansche Schapescheermachines Groote N.-H. Landbouw Verloting f 5000, f 1200, f 700, f 300, f 200 zijn onovertrefbaar, Complete geïllustreerde Catalogus op aanvraag gratis en franco. R. S. STOKVIS ZONEN, ROTTERDAM. Verloting onherroepelijk 16 Mei 1902. Feuilleton. Een dochter van Transvaal. Firma J. J. BAK Co. te Alkmaar. en op het laatst uitgekomen nummer met een prijs eene premie van f 250.—. of f 5000 in contanten. J. KOOL te Burg op Texel. c scheren veel beter, vlugger en gemakkelijker dan met een handschaar mogelijk is, zijn van eenvoudige samenstelling zoodat een ieder daarmede kan werken, kunnen het schaap niet verwonden of beschadigen en geven het een veel beter aanzien dan bij scheren met een handschaar het geval is. De wol wordt hiermede zuiver glad langs de huid len in eens op volle lengte afgesneden, waardoormen 'niet alleen een grooter opbrengst van wol, maar ook /wol van méér waarde bekomt en daar bovendien met deze machines een groot aantal schapen per uur geschoren kan worden, heeft men ook een aanzienlijke besparing aan arbeidsloon, zoodat de geringe kosten van aanschaffing van een machine hierdoor spoedig ruimschoots vergoed worden. Vertegenwoordiger voor Noord-Holland (uitsluitend voor SCHEERMACHINES): HOOFDPRIJZEN: SLECHTS 50 CENTS PER LOT van den completen Inventaris van een Boerderij LOTEIST a 50 CENTS EER LOT met gratis prospectus verkrijgbaar bij Koedijk (bij Alkmaar). De Directie P. VOLKERS). P I (zie overige prijzen hieronder en op het prospectus.) te KOEDIJK (hij Alkmaar) in het openhaar in het koffiehuis „Het Vergulde Paard" te Koedijk, Voorts vod een Utrechts clien Jachtwagen met 2 paarden of f 1200 in contanten en van een Tilbury met één Paard ot f 700 in contanten. Benevens nog een Eetkamer Ameu blement of f 300 in contanten. Een Zilveren Theeservies of f 200 in contanten, alsmede een groot aantal prijzen van buitengewoon groote waarde (waarvan de minste eene waarde van f 2,50) alsook op het laatstuitgekomen Nummer met een prijs, cenc premie van f 250 in contanten. De prijzen worden terstond na de Verloting na inzending van het Lot franco toegezonden, en Trekkingslijst (waarop de nummers naar volgorde gerangschikt) twee dagen na de Ver loting gratis ter iBzage bij iederen Wederverkooper of h 10 cents te bekomen. Indien de gelukkige winners in plaats van de prachtige voorwerpen de contanten ver langen, worden deze terstond na de Verloting uitbetaald. In alle steden en dorpen Wederverkoopers gevraagd. Adres bij D. E. COSMAX in effecten, Nieuwe üeerengracht 141, te Amsterdam. Uit het Engelsch vertaald door P. L. 18 Hoofdstuk 7 Viljoens oogen hingen aan de lippen van den spreker, zijn hand opende en sloot zich zenuw achtig. „Zij kwam nooit bij mij terug," fluisterde hij. Waar is zij steunde Geoffry. Zij verliet mij zonder te zeggen dat zij naar u toeging. Maar ik wist wat zij van plan was Ik wist het Zij verliet mij om naar u toe te gaan. „Ik was haar echtgenoot, zeide Geoffry. Zij had mij niet moeten verlaten." Viljoens oogen hadden zich gesloten, maar hij opende ze weder met een glans van woeste zegepraal in hunnen blik. „Zij is niet bij u en kwam nooit terug bij mij terug. Dan is zij dood, zij is dood." Geoffry kon niet antwoorden. Hij kon slechts zwijgen en dat meedoogenloos gelaat mee- doogenloos zelfs in den dood aanstaren. Zij is dood. Ik zal haar zien voor dat gij dat zult doen, zeide de oude boer. Ondanks alles zal zij mijn katharina zijn. Daar ben ik blij om. „Misschien is zij niet dood," zeide Geoffry. Wmt is «ij dan waar P Misschien is zij naar Pretoria terug gegaan. Ik heb een onderzoek naar haar ingesteld toen zij niet terug kwam overal. Daar ging zij niet heen. Zij kan ook naar de hoeve gegaan zijn, zeide Geoff rij wanhopig. „Dat deed zij niet. Zijne oogen hadden een vreemde gloed van triomf. Dat deed zij niet." „Kon zij werkelijk dood zijn Geoffrij onder drukte een snik. Maar zonder verdere bewijzen kon hij het niet gelooven Ik wil het niet gelooven zij kan niet dood zijn. Een vreemde glimlach vertrok de lippen van Viljoen, hij werd te zwak om nog veel te praten „Het was alles uw schuld," zeide Geoffry bitter. Hij was te bedroefd om er om te denken dat de man voor hem, stervende was, Katharinas dood was zijn schuld. Als hij er niet geweest was, zou zij nu veilig in Pieter Maritz-burg of Durban zijn. Hij kon niet vergeven hoewel de man op sterven lag, Katharina als een hond doodgeschoten bij eene schermutseling. Katha rina lag daar in een of ander gat, vergoten, onbekend met andere doode boeren. Hij wilde niet vergeven. Maar Viljoen vroeg dit ook niet. De boer keek de jonge man aan, maar ondanks de nevelen van den dood, wist hij wat er in Geoffry's geest omging. Hij lachte weder. Een wilde triumfeerende lach. „Zij is dood," zeide hij vol overtuiging." „Ik kan het niet gelooven.' De dokter kwam nader en keek den patiënt aan, Nog vijf minuten fluisterde hij Geoffry toe. Gij hebt alle mogelijk onderzoek gedaan zeide Geoffry tot vragen aangespoord om nog een klein straaltje hoop te vinden, „zijt gij zeker dat zij niet naar Pretoria of naar de hoeve is gegaan „Dat weet ik zeker." „Bedriegt gij mij niet Viljoens kalme triumfeerende blik. ontmoette die van Geoffry. Neen, hij bedroog hem niet. Hij wist dat de oude boer de waarheid sprak, Hij geloofde dat Katharina dood was. Geoffry liet het gelaat in zijne handen vallen. Het was zooals Viljoen had gezegd. Indien zij niet dood was, waar was zij dan "Waar kon zij zijn P Z(j was op de heuvelhelling doodge schoten. Een verschrikkelijk gegrinnik kwam van Vil joens lippen. Zjj was mijn meisje. Gij kwaamt en roofde haar maar niet voor lang nietjvoor lang. Zij keken elkander aan. Hunne oogen ont moeten elkander en gloeiden van haat. Plotseling veranderde het gelaat van den ouden boer. De blik en ook de lippon verstijfden. De hemel moge u vergeven, zeide Geoffry zacht, er aan denkende wat Katharina voor haar ouden aangenomen vader was geweest. Alles weten was alles vergeven. Toen hij het gelaat van den ouden boer zag verstijven en zich samentrekken, begreep hij wat het voor den boer geweest was, met zijne haat voor al wat Engelschman en Engelsch was, dat Katharina zich zoo aangetrokken gevoelde tot één zijner doodsvijanden. „Hij sterft," zeide de dokter. Met Geoffrys woorden in het oor was de oude boer gestorven. In den dood was hij zooals hij in leven geweest was, zijn gelaat had niets van dien triumfeerende glimlach verloren en de oogen schitterden nog van tusschen de half gesloten oogleden. Geoffry keerde zich met wanhoop in het hart af. Was dit nü het einde Was dit de laatste schakel van zijne kortstondige gehuwde staat? Hij kon, hij wilde het niet gelooven. Dien dag werd Viljoen bij den kleine hoeve begraven. Twee kufters groeven het graf, de dokter las do Engelsche begrafenis dienst en de ordonnans met Geoffry stonden er met ongedekt en ernstig gelaat bij. Het was spoedig voorbij. Aarde viel op den ouden boer en het graf werd verder gevuld. Er werd een hoop steenen op opgericht opdat Geoffry de plaats zou kunnen vinden om er later een eenvoudige grafsteen op te laten leggen. De dokter en de jonge man keken hem, toen zij naar Lady-Smith terug reden, nieuwsgierig aan. Zij hadden genoeg van het tooneel aan het sterfbed gehoord, om nieuwsgierig te wezen. Maar er gebeulde zooveel vreemde dingen rond om en er was veel te doen. De drio mannen scheidden toen zij Lady-Smith bereikt hadden en ieder ging zijns weegs. Hoofdstuk 8. Was Katharina dood? Geoffry wilde het niet gelooven. Onverzettelijk en koppig weigerde hij te gelooven dat zij dood kon zijn. Hij nam een oud vriend een officier in zijn vertrouwen en beiden deden alle mogelijke onderzoek. Maar steeds met denzelfden uitslag, niemand had iets gehoord of gezien van een jongen, gedurende de nacht van den aanval op de buitenpost die door Geoffry gecommandeerd werd. Misschien was er dcor de boeren een jongen begraven, doch door do Engelschen zeker niet. Men had navraag gedaan bij de inboorlingen en door dezen bij de boeren. Het antwoord was steeds hetzelfde. Niemand had een jongen gezien, maar toch was het heel wel mogelijk dat er een doodgeschoten was en begraven op de plaats waar hij viel. Van Pretoria was het onmogelijk bericht te vernemen. Gij zeidet dat Viljoen er zeker van was, dat zij niet naar Pretoria teruggekeerd was P" zeide de vriend van Geoffry. „Hij moet het tooh wel geweten hebben. Ik ben bangerg bang dat gij u op het ergste moet voorbe reiden. In ieder geval is het verkeerd hier nog langer in dit koortsgat te blijven. Ga naar Durban en zoek daar nog eens. Zijn vriend verlangde oprecht, dat Geoffry Lady-Smith zou verlaten. Hij werd niet sterker en angst en ongerustheid maakten het niet beter. 0wordt vervolgd.) Gedrukt bjj LANGEVELD ft DK ROOU, Texel. <D b

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1902 | | pagina 4