N°. 1641, Donderdag 7 Mei. A0. 1903. Nieuws- en Advertentieblad. Binnenland. ABONNEMENTEN en ADVERTENTEËN worden aangenomen bij de Uitgevers LANGE VELD DE ROOIJ, Parkstraat, Burg op Texel Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond. Advertentiën vóór 10 unr op den dag der uitgave SCHIETOEFENINGEN. De Burgemeester van Texel brengt ter al. gemeene kennis dat blijkens beden hij hem ontvangen bericht onder dagteekening van den 18 April 1903 No 72 het volgende bericht aan zeevarenden is uitgevaardigd Schietoefeningen nabij Diemerdam. Zuiderzee. 3dj. District. „Volgens mededeeling van den Minister van „Oorlog zullen op den 4den Mei 1903 en vol ronde dagen schietoefeningen plaats hebben „van uit eene opstelling naast de kustbatterij „nabij Diemerdam in de richting van het „punt, liggende op ongeveer 1300 M Zuid van „het fort Pampus. „De schietoefeningen zullen plaats hebben „tusschon 10 uur des voormiddags en 4 uur „des namiddags, terwijl op de dagen, waarop „gevuurd wordt, roode vlaggen zullen worden „getoond- op het fort Pampus, op de West- batterij te Muiden en op de kustbatterij „nabij Diemerdam. „De driehoek, gevormd door de kustbatterij „nabij Diemerdam, de stompe tun No. 15 met „afgcknotten kegol (Muiderhard) en den toren „van Muiderberg, wordt als onveilig beschouwd „Gedurende het vuren zal een stoomboot „in de nabijheid van den onveiligen driehoek „beschikbaar zijn voor het geven van waar schuwingen en om zoo noodig kleinere zeil- „vaartuigen behulpzaam te zijn om uit dien „driehoek te komen." Texel den 5 Mei 1903. De Burgemeester voornoemd, II. W. DE JONCHEERE. TEXEL, 6 Mei 1903. In de heden gehouden vergadering van den Gemeenteraad alhier, werd benoemd tot onder wijzeres aan den Burg, Mej. G. Kopper, te Koog a/d Zaan. Tot H d. S. te de Cocksdorp de heer A. C. Toet, van Wieringen. Tot II. d. S. te Midden-Eierland, de heer L. de Jong, van Bolsward. Het verslag van den Gemeenteraad wordt in ons volgend nummer opgenomen. Het hof van arbitrage; een mild man; diens leven en diens lessen. Naar men weet bestaat in Nederland een Hof van arbitrage, hetwelk zijnen zetel heeft in den Haag. Deze instelling is de vrucht van eene bijeenkomst van afgevaardigden uit vele landen, samengeroepen door den Czaar aller Russen, eenige jaren geleden. De bedoeling van dit Hof is, om, bij geschil tusschen verschillende landen, dat geschil door een scheidsrechterlijke uitspraak te be slissen, en alzoo te voorkomen oorlogen en de gevolgen daarvan. Dat is zeker een schoone taak, welke dan ook, toen de Czaar daartoe het initiatief nam, de toejuiching mocht ontvangen van ieder beschaafd en weldenkend mensch. De vruchten er van zijn echter nog zeer sober, want sinds de eerste roepstem werd gehoord, heeft meer dan een oorlog groote offers geëischt van menschenlevens en schat ten gelds. Hoe dat kan? die vraag zullen wij maar niet trachten te beantwoorden. De bedoe ling is zeker goed, en men stelle dan maar op den voorgrond„en rekent d'uitslag niet, doch tel het doel alleen." Aan Nederland viel de eer te beurt dat het Hof aldaar zou worden gevestigd, eene eer die echter geldelijke offers eischte, doch die door de medewerkende Staten gezamen lijk zouden worden gedragen. Eene verlichting daarvan is thans gekomen door de aanbieding van een belangrijke gift, door iemand, die zeker in de totstandkoming van dat Hof nog wel iets nuttigs ziet. Die milde gever is de heer Andrew Carnegie uit Amerika, die anderhalf millioen dollars ter beschikking heeft gesteld van de Neder- landsche Regeering voor de oprichting en instandhouding van een gebouw en bibliotheek voor het Hof van Arbitrage te 's Gravenliage. Anderhalf millioen rijksdaalders, dat is drie en drie kwart millioen Nederlandsche guldens. Men behoeft volstrekt geen aanbidder te zijn van den Mammon om voor dit vriendelijke sommetje geld eerbied te hebben. En wie is nu die mijnheer Carnegie, die deze som aan de Nederlandsche Regeering schonk Aan het „N. v. d. D.", hetwelk daaraan een artikel wijdde, ontleenen wij daaromtrent het volgende Hij is de zoon van een wever. In 1837 werd hij te Dunfermline in Schotland geboren, kwam als elfjarige knaap met zijne ouders te Pittsburg in Pennsylvania en verdiende van toen af zijn eigen kost. Hij werd bode op een telegraafkantoor, klom op tot telegrafist, daarna tot hoofdinspecteur bij den Pennsyl- vanië-spoorweg. Door handel in petroleum werd hij een vermogend man. Nu richtte hij een pietmolen op en langzamerhand werd hij de eigenaar van eenige ijzer- en staal- gieterijen, de grootste van de wereld Zij werden in 1901 samengesmolten, waarop Carnegie zich terug trok, in het bezit van honderd millioen pond sterling of twaalfhon derd millioen Nederlandsche Guldens. De Heer Carnegie is echter niet zoo rijk geworden uit lust tot rijkdom. De begeerte die hem dreef, was niet de begeerte naar het goud, maar de begeerte om wel te doen. Weldoen dat was en is Carnegie's leus en leven, het weldoen is hem een hartstocht. En daar voor het weldoen geld noodig is, zoo haakte Carnegie naar geld. Millioenen bij millioenen heeft hij weggeschonken ten bate van scholen, boekerijen, studiebeurzen, leerstoelen, kunsten en wetenschappen. In een boek, waarin lezingen en geschrif ten zijn verzameld, door den heer Carnegie gehouden, komt volgens het N. v. d. D. voor Het eerste Hoofdstuk draagt den aanlok- kenden titel„de weg om in zaken te slagen, een woord tot jongelieden." En nu is het opvallend, hoe eenvoudig Carnegie,s raadgevingen zijn. Wat hij aan beveelt is aan iedereen bekend. Men luistere jongelieden moeten met het begin beginnen er bestaat geen waarachtig succes, indien gij niet rechtschapen, betrouwbaar en eer lijk zijt maak geen gebruik van sterken drank—speculeer niet wees nooit borg voor een ander voordat gij gereed geld in kas hebt, dat gij niet voor eigen schulden noodig hebt. De sleutel van het geheim om van de laagste betrekking langs de opvolgende spor ten naar boven te komen is dezezichzelf af te vragen, nietwat moet ik doen maar wat kim ik doen Zich getrouw te kwijten i van zijn plicht is niet voldoende. Van dat slag van menschen maken wij klerken, boek houders, bank-kassiers, en dat blijven zij ten eeuwige dage. Er moet behalve de vervulling van den plicht nóg iets zijn. De man, die naar boven wil, moet iets bijzonders verrichten iets dat buiten het gebied van zijn afdeeling valt. „Hij moet de aandacht trekken." Hij bedoelt hiermede dat door nauwkeu righeid, ook voor zaken niet rechtstreeks tot zjjn werkkring behoorende, doch waarmede de belangen van den werkgever zijn gebaat, de werkman het zaad der promotie voor zich zelf kan zaaien. „Gij zult vaak één verkeerde stelling hooren verkondigen", zoo waarschuwt de heer Carnegie. „Men zegt„volvoer uw opdracht, al ruïneert gij uwen patroon daardoor ook", Dat moet ge nooit doen. Dien regel moet ge niet opvolgen. Ruïneer integendeel eene opdracht, indien ge daardoor uw patroon kunt redden. Concentreer uw wilskracht, gedachten en kapitaal uitsluitend op het werk waarmede gij bezig zijt. Jongelieden van armen huize wenscht Car negie geluk, dat zij door hunne geboorte be stemd zijn voor dien ouden en achtenswaar- digen stand die het noodzakelijk maakt zich aan hard werken te wijden. Een trommel vol effecten is de zwaarste trommel, zegt hij, die een jongen man ooit te dragen krijgt. In den regel begint hij onder die vracht te wankelen. De groote meerdeiheid der rijke lui's zoons zijn niet in staat weerstand te bieden aan de verleidingen, waaraan de rijk dom hen blootstelt, en zoo yervallen zij tot een onwaardig leven. Dit zegt Carnegie, de millionair. Maar hoewel millionair, en dat vele malen, de man, die zoo verstandig spreekt over de armoede, heeft ook verstandige dingen gezegd over den rijkdom. Wie zich op den ouden dag inspannen zoo lezen wij—om hunne reeds aanzienlijke schatten nog te vermeerderen, zijn gewoonlijk slaven hunner in hunne jeugd aangenomen gewoonte om geld op te stapelen. In het begin hebben zij het verdiende en opgespaarde geld, op lateren leeftijd heeft dat geld hén. Maar niemand behoeft bang te zijn een slachtoffer dier gewoonte te worden, indien hij zich maar voor oogen stelt, dat hij, welke overvloedige rijkdommen hem ooit mogen ten deel vallen, deze moet beschouwen als een heilig pand, dat hij gehouden is ten bate zijner medemenschen te beheeren. De bezit ter moet altijd blijven heerschen. Hij moet het geld de rol laten vervullen van een nutti gen knecht. Het is een edele levenstaak te trachten de wereld op de een of andere manier beter te maken dan men haar heeft gevonden. Uw overvloedige rijkdom behoort bij te dragen tot ontwikkeling van uw eigen karakter en u te plaatsen in de rijen dei- van nature geadelden. Aldus de schoone woorden van Carnegie. Oosterend, 6 Mei. De vergadering op j.l. Zaterdag gehouden door de afdeeling „Ooster end" van den Bond voor Staatspensionneering, was nog minder goed bezocht, dan die van eene week te voren. Vele visschers waren op het gestelde uur nog Diet aangekomen. Toch was men over den uitslag der bijeen komst wel tevreden, daar het getal gewone en buitengewone leden met 49 werd ver meerderd en daardoor reeds boven 100 is geklommen. Het reglement, zooals dat aan genomen is te den Burg en te Oudeschild, werd ook hier behandeld en onveranderd goedgekeurd. Daarna werd een definitief Bestuur gekozen, waarin zitting kregen de heeren W. L. Bakker, B. Vlaming Pz., J. J. Bakker, J P. Burger, J. P. Plaatsman, J. J. Trap en J. Daalder Dz. De twee eerstge- noemden waren niet ter vergadering aanwe zig, de vijf andere heeren namen de benoe ming aan. Hierna sloot de heer J. Daalder Dz., die de vergadering leidde, de bijeenkomst met den wensch, dat het streven van den Bend bekroond moge worden en dat de afdeeling „Oosterend" spoedig eene bloeiende mag zijn. De zangvereeniging „Harmonie" heeft aan haren- Directeur, den lieer M. Kikkert, een keurigen dirigeerstok met zilveren beslag vereerd, die met dank werd aanvaard. Abonnementsprijs per 3 maanden Voor den Burg 30 Cts. Franco per post door ge heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere landen met verhooging der porto's. Prijs der Advertentièn Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Cts. Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1903 | | pagina 1