M
IE
Handels-, Boek- en Courantdrukkerij.
DRUKWERKEN
Levering spoedig, - bewerking goed,-prijzen billijk.
MONDWATER
Keurige prenteboeken en leesboeken.
LANGEVELD DE ROOIJ
Feuilleton.
BEDROGEN.
,s; ,dI°rte,"iö°iQ
Firma LANGEVELD DE ROOIJ.
Papier-, Boek- en Kantoorhandel, Parkstraat.
KSÖÖUaBklARTHr gr„o,c
Kantoorboeken, Winkelboeken, Schrijfboekjes
het BESTE en VOORDEELIGSTE
der Wereld.
Voor Mondspoeling slechts 5 droppels op een derde
glas water.
Eenig agent voor clen Burg Wed. P. KUIPER.
GEPLAKTE ZAKKEN g^oote enkleinehoeveelheid verkrijgbaar, zoo ook vetdicht
PERGAMIJN en PAKPAPIEREN.
Levering van India Rubber Stempels, Lakcachets en verdere in dat
genre gewenschte artikelen, enz. enz.
Voor iedere tien cents k contant in den winkel besteed
blqyen wij nog steeds een BON uit de Tombola aanbieden.
Vrij naar 't Frapsch door A. B.
1- I.
Wanneer ik sterf, wil ik begraven zijn onder
dien grooten each, welke zijn takken naar de
aarde buigt, dezelfde, waarin Dolly en ik onze
namen gesneden hebben met mijn oud penne-
mesje, ongeveer tien jaar geleden. Metpleizier
sta ik er mijn plaats voor af in ons familiegraf,
omdat ik niet inzie wat voor aantrekkelijks er
in kan gelegen zijn, begraven te worden bij
onze adelijke voorvaderen. Ieder houdt er nu
eenmaal van gedurende zijn leven een eigen
kamer te hebben, waarom zou zulks ook na
den dood niet kunnen zijn Zoo wil ik ook
wanneer mijn einde daar is, een graf voor mij
alleen hebben. En Dolly, als zij mij overleeft
waarvan ik bijna wel zeker ben, zal dan aan
het hoofdeinde een rozenboom plaatsen en ver
der met narcissen en viooltjes mijn graf ver
sieren.
Zoo ongeveer waren mijne gedachten, toen
ik op zekeren avond, even na zonsondergang,
over het lage muurtje keek, dat onze weide
scheidde van het kerkhof. Na een heete dag
deed thans een verkwikkend koel windje de
takken van de hoornen heen en weer wiegen.
Ons kerkhof was mooi en vooral op dien
avond scheen het mij toe, of er geen mooier
kerkhof op de geheele aarde bestond en het
een genot moest zijn daar begraven te liggen.
Gedurende eenigen tijd had ik daar met mijne
ellebogen op het muurtje geleund in gedachten
verzonken geweest, toen ik daaruit werd ge
wekt door het min aangename gevoel, dat ik
in mijn ellebogen kreeg door die houding. Ik
stond op en besloot op het kerkhof te gaan,
Ik zal, zei ik tot mijzelf, gaan zitten op
de graftombe van mijnheer Barlow en als ik
dan geïnspireerd word, zal ik misschien nog
een elégie maken waarbij die van Gray (Thomas
Gray, een Engelsch dichter uit de 18e eeuw,
die slechts weinige gedichten naliet, waarvan
de „Elégie op een dorpskerkhoi" het schoonste
is) geheel zijn glans verliest.
Als Dolly er was, zou zij wel zeggen, dat
het ongepast is voor een jong meisje de muren
over te klimmen. Maar aangezien zij er niet
is, kan ik deze inbreuk op de etiquette wel
doen. Komaan, niemand zal mij zien.
Zoo gezegd zoo gedaan.
Ik klom ovor het muurtje, duwde de takken
van do boomon een weinig op zij en zat weldra
op de graftombe van mijnheer Barlow, waar ik
weer in mijne droomerijen verviel.
Voor de honderdste maal las ik de opschrif
ten op de graven rondom mij, toen ik plotso-
ling het poortje van het kerkhof op zijn heng
sels hoorde piepen. Ik vergat eensklaps al de
opschriften rondom mij en wendde verschrikt
het hoofd naar den kant vanwaar hot geluid
kwam. Ik bemerkte in het halfduister oen man-
nongestalte. Als het eens een geest was. Maar
neen, een geest zou de „profetonmarsch van
Meyerbeer" niet fluiten. Zou het de doodgra
ver zijn? Nog minder, do doodgraver was eon
zestigjarige, die er zeker niet aan denkon zou nu
nog hot kerkhof to bozoekon met het oog op
Bij voortduring bevelen wij ons beleefd aan tot het
vervaardigen en leveren van benoodigde
■SP voor den handel, voor particulier gebruik, voor administratiën en voor-
komende gelegenheden.
Met vMtrouwen bevelen wij onze winkelgoederen aangoede waar, prijzen eoiicurreerend
PPVmJ en ENVELOPPEN in vele soorten; INKTEN in diverse kleuren;
LAKKEN, PENHOUDERS, LEIEN, GRIFFELS, GRIFFELDOOZEN? LINIALEN
PASSERDOOZEN, different in prijs en kwaliteit.
naar gewenschte grootte en dikte, beste kwaliteit.
zijn rheumatisme. "Wat de Eduards of Arthui
aangaat hier uit de buurt, zij zouden or oo
zelfs niet aan denken een pelgrimstocht te mi
ken naar de graven van hun Bertha's of hn
Martha's. Bovendien voor zoover men
nagaan nu hij eenigszins was genaderd, wa
het een heer. Hij liep langzaam langs het pai
dat naar de kerk voerde, met den hand inde
zak en een sigaar in den mond, terwijl li
rondom zich keok, zonder echter naar 't schee
mij op te merken.
Ik kan het niet hebben ook maar den schij
op mij te laden iemand te bespieden; om mijf
tegenwoordigheid aan den vreemdeling kenbaaf
te maken, begon ik daarom even te hoestet
Nu ik dat gedaan had, werd ik aangegrepei
door een gevoel van schrik over die daad, zoo
dat ik niet durfde om te zien, om het result^
van deze manoeuvre te leeren kennen. Ik vet
onde rstel echter, dat die gelukte, want de wai
delaar toonde niot de minste verwondering toe
hij mij passeerde.
Hoe ziet hij er uit? vroeg ik mijzeh
nieuwsgierig af. Een negentienjarig meisj
mocht, meende ik, wel eenigszins nieuwsgieri|
zijn daarnaar, ofschoon do wclvoegelijkheid zegi
Wat belang hebt ge er bij Mijne nieuwgie
righeid vond dat ik er veel belang bij had e|
ik wilde het dus weten.
En ik wist het. Op het oogenblik, waaro
hij passeerde, keek ik hem aan en hij mij, on
blikken ontmoetten elkaar. Hij had niets har
in zijn blik, niets van die vurigo bewondorino
waarmee een romanhold een jonge vrouw aan
ziet. Die blik drukte eenvoudig nieuwsgierig
heid uit, zeer natuurlijk bij een ontmoeting vai
jongelieden van verschillende sexe. „Zijt gf
mooi „Ik kan er op dit uur niet over oor-
deelen". Dit ongeveer was de taal der oogen
die ik maar een weinig kon zien flikkeren.
Mijne bedeesdheid deed mij blozen. Hj
scheen het op te merken, want hij glimlachtt
even onder zijn blonde knevel.
Hoe het ook zij, de vreemdeling bleef nie:
staan, doch vervolgde langzaam zijn weg, on
weldra op eenige passen van mij te gaan zitten
op een graftombe gelijk aan de mijne.
Hij blies zware rookwolken uit en schoei
zich weinig te bekommeren om zijn buurmeisje
Ik was boos op mijzelf over mijn blozen
„Kleine dwaas", zei ik, „men zou denken, dal
het de eerste man is, dien gij ziet".
Een ander gevoel kwam echter weldra bij
mij op. Ik vond het zoo recht belachelijk twee
personen zoo dicht bij elkander gezeten en beiden
zoo ernstig, zoo stil, zoo ongezellig. Ik liep
gevaar luidop te beginnen met lachen, boven
dien werd het iaat, daarom stond ik op van
mijn vochtige zitplaats en liep naar de poort
Toen ik daar aankwam, zei een ernstige stem
op uiterst goedige toon achter mij
Mag ik zoo vrij zijn
Op hetzelfde oogenblik opende de vreemde
ling het poortje om mij door te laten. Daarop
nam hij zijn hoed af, waardoor zijn schoont
blonde haren zichtbaar werden en groette m(
hoffelijk.
Dank U, mompelde ik.
Maar welk een linksheid. Terwijl ik mjj
omwendde, ten einde hem voor zijn beleefdheid
te bedanken, trapte ik op mijn rok en hel
scheelde maar zeer weinig, of ik was rechtuit
op den grond gevallen, hetgeen wel een wat
al te diepe buiging zou zijn geweest.
II.
Ofschoon ik ylug had doorgeloopon, sloogde
dorpsklok 10 uur, toen ik bij onze woning aan
kwam. Ons huis was groot en had het uitor*,
lijk van een adelijke bezitting, wij echter waren
thans niet meer rijk. Zoo is nu oenmaal 's we
relds loop. Met Willem do Normandiër in
Engeland aangeland, hadden onze voorvaderen
hun bloed gestort met Richard Leeuwenhart.
Na dien tijd hadden zij rijke huwelijken geslo
ten en grootte bezittingen ten geschenke ge
kregen, onder meer van Hendrik VIII, totdat
zij eindelijk hun toppunt haddon bereikt. In
don laatsten tijd helaas waren we sterk achter-
uitgogaan. Onze inkomsten waren zoozeer ver
minderd, dat onze adelijke sloten, die dringond
herstolling eischten, niet door ons konden wor-ï
den gerepareerd uit gebrek aan gold en zoo
moesten vervallen tot ruïnes.
Maar zoo babbelend over mijn familie, laat
ik de lozer aan de deur staan, hetgeen yorre
yan beleefd is. Ik stak mijn hoofd even in een
ruiker witte rozen, wier welriekende geuren
mij aangeraam aandeden cn trad daarna de
vostibulo binnon.
(wordt vervolgd)
Gedrukt by LANGEVELD DE ROOIJ, Texel,
VADEMECUM.
=«388
