Handels-, Boek- en Courantdrukkerij. DRUKWERKEN m Vliegen-papier I Levering spoedig,-bewerking goed,-prijzen billijk. G. BEERENTS, Wordt gevraagd een zindelijk Dienstmeisje. LANGEVELD DE ROOIJ. BEDROGEN. Firma LANGEVELD DE ROOIJ. Papier-, Boek- en Kantoorhandel, Parkstraat. Kantoorboeken, Winkelboeken, Schrijfboekjes lieurige prenteboeken en leesboeken HERFST en fflNTERSAMN 1903. Stofvrije, soliede Bedden met toebehooren. Feuilleton. Een Gulden het Lot Loten verkrijgbaar in Loeit Parkstraat. Bij voortduring bevelen wij ons beleefd aan tot het vervaardigen en leveren van benoodigde Levering van India Rubber Stempels, Lakcachets en verdere in dat genre gewenschte artikelen, enz. enz. gewoon en tanglefoot. Boekhandel Parkstraat. Hoofdprijs f 50,000. 2e prijs - 5,000. 3e 2,000. Voorts: Paarden, Koeien, Varkens, Schapen, Rijwielen, Land- en Tuinbouw- werktuigen, Tuigen, Meubels, Gouden en Zilveren Voorwerpen, enz. voor den handel, voor particulier gebruik, voor administratiën en voor komende gelegenheden. Abonnementen op Couranten en Tijdschriften, zoomede het plaatsen van advertentiën in andere bladen, worden door ons stipt en zonder prijs verhooging uitgevoerd. Met vertrouwen bevelen wij onze winkelgoederen aangoede waar, prijzen concurreerend PAPEER en ENVELOPPEN in vele soortenINKTEN in diverse kleuren PENNEN in verschillende prijzen; POTLOODEN in diverse soorten; FANTASIE-BRIEFKAARTEN in groote verscheidenheid en prijs LAKKEN, PENHOUDERS, LEIEN, GRIFFELS, GRIFFELDOOZEN, LINIALEN PASSERDOOZEN, different in prijs en kwaliteit. naar gewenschte grootte en dikte, beste kwaliteit. GEPLAKTE ZAKKEN in groote en kleine hoeveelheid verkrijgbaar, zoo ook vetdicht PERGAMIJN en PAKPAPIEREN. Voor iedere tien cents 4 contant in den winkel besteed, blijven wij nog steeds een BON uit de Tomboia aanbieden. Men lette vooral op KWAL I T EI T bij 't bezichtigen mijner geheel nieuwe collectie Stalen in J aponstoffen Bukskins Duffel Ratinée en Flokkinée voor winterjassen Bevers Bandbevers Baaijen (rood en j eager) Flanellen Tevens leverancier van Beleefd aanbevelend, LEEUWARDEN. Adres bureau Texelschc Courant. gUMOU' Hl Vrij naar 't Fransch door A. B. 9 IV. Het komt mij voor, vader, dat we nu zeer ver verwijderd zijn van dien mijnheeroch, hoe noemde U hem ook Och lieve, ik wilde alleen maar zeggen, dat ik even weinig weet van hem dan van Methusalem. En naar mijne meening is het ook al even weinig van belang, wat ik van den baronet weet. Ik heb dikwijls hooren beweren, dat jonge meisjes zonder moeder zich over hun toestand beklagen en het lot benijden van hun naar hun meening gelukkiger makkers, die hnn moeder nog hebben. Wat mij aangaat, ik was er verre van dit gevoelen te deelen. Mijn moeder had ik nooit gekend, daar zij gesto^yen was toen ik het levenslicht aanschouwde, liefde had ik dus nooit van haar ondervonden en ik had er dus ook minder last van haar te moeten missen. Wanneer ik in aanraking kwam met jonge meisjes, die waren opgevoed door een goode moeder en nog steeds onder die leiding ston den, gaf ik aan mijn eigon toestand verreweg de voorkeur, omdat ik zoo'n bijna onbeperkte vrijheid genoot. Mijn vader was voor mij moer dan zes moeders. Als ik een moeder gehad had, zei ik dikwerf tot mijzelf, zou mijn thans zoo hoog vereerde vader slechts in do tweede plaats zijn gekomen. En dan wat zou ik niet tal van dingen hebben moeten doen, waarvan ik nu vrij was, als mijn handschoenen stoppen, mijne haren goed in orde houden, pianospolen, naaien, enz. Het lot van mijne arme moedor kwam mij benijdenswaard voor. Zij was gestor- yen, jong, schoon en aangobcdon en nog vol illusion. Ik verheugde mij dus dagelijks over mijne vrijheid, en toch, hoe ook gehecht aan mijn vader, bogreep ik wel, dat ik niet altijd bij hom kon blijven. En hijzelf gaf ook dikwerf aan de eenzaamheid de voorkeur boven mijn ge zelschap en stelde zijne booken boven mij. Somtijds, maar hoogst zoldon, liet hij een oude ponny zadelen, die blijkbaar ook betore dagen gekend had, en ging over zijn zwaar D met hypotheek belastte gronden rijden. In week die volgde op ons diner bij de Cox ging mijn vader op een schoonen namidc tegen de schemering weder zoo'n ritje mak Ik bevond mij bijgevolg dus weer alleen niet wetende wat ik zou uitvoeren. Als mijne neiging had gevolgd, was ik naar kerkhof gegaan in de hoop er „mijn onbekem te ontmoetten, maar twee redenen waren die mij er van terughielden. Als ik hem yond, zou mijne verwarring groot zijn en zou niet weten hoe zijn blik te weerstaan, indien hij er evenwel niet was, zou dit v mij een vernedering zijn, daar ik er dan te v geefs heen was gegaan om hem te ontmoett „Als ik eens een weinig ging tuinieren" ik tot mijzelf, terwijl ik mij bukte om wat kruid tusschen de bloemen weg te rukkeD,c besteed ik mijn tijd nuttig, die tijd, welke dert eenige dagen zoo langzaam schijnt te ga qj ofschoon ik alle klokken al een half uur vooruitgezet. Het idéé stond mij wel aan. Ik ging paar oude handschoenen halen en een ma om mijn handen en mijn knieën niet vuil maken en weldra was ik aan 't wieden also echte tuinman. Ik had zooveel pleizier in m werk dat nu eens nuttig was, dat ik er onv moeid mee doorging. Mijn gedachten verwijld|ed( oehter elders. Ik dacht aan het onderhoud met „myn on kende", de vreemdeling met de blonde har en voor de twintigste maal vroeg ik mijzelf wat de blik wel kon beteekenen, dien hij toewierp, terwijl hij mij hielp met mijn chit Zou hij mij soms mooi gevonden hebbei ien |in e he lit Deze mijns inziens wel wat onverklaarbaJ&oe Zl( )be voi h o >x< veronderstelling deed mij even met mijn w ophouden. Onmogelijk! zei ik tot mijzelf, mooi, na hotgeen Dolly van mij gezegd heelt, is nii >de minder waarschijnlijkKom, zei ik, m werk weder opvattende, wat ben je dwaas. Ik was zoozeer bezig met die gedachten, ik de laatste woorden luid uitsprak in de vai j overtuiging dat ik geheel alleen was en niema mij hoorde. Stel U dus mijn schrik voor, to ik plotseling hoorde zeggen Is dat waar Ik zou het nooit geloo hebben. Ik stond onmiddelijk op en keek rondom n om te zien wie er tot mij sprak. Wie zou het anders geweest zijn dan hij. I jf stond als een jonge eik rechtop tusschen hfen geboomte. aa: Waarlijk, hernam hij, ge hebt al eenzt Jge slechte meening omtrent Uzelf. is Ik kon van ontsteltenis geen woord spreki kir Ik beproefde weer een weinig tot mijzelf komen. Zou hij alleen do laatste woorden hoord hebben Zou ik zoo onvoorzichtig z geweest alles overluid te zeggen P O, waar zj®" ik mij in dat geval verbergen P Welnu, spreekt gij niet tot mij TV ge mij niet de hand reiken, miss Lestrange zeide hij ernstig. Hoe zou ik dat kunnen doen zei ik, h< et e lor yi osi bij 66 mijn handschoenen toonende, die geheel n ('qJ, zand bedekt waren. O dat hindert niets, ik ben van zoo'n kl( beetje niet vervaard. Dat herinnert mij iw aan mijn jeugd toen ik meermalen in het z%|s speelde. e]e Ik trok onmiddelijk mj|n handschoenen her en plaatste mijn hand in do zijne. Het is wel een weinig vermetel van rek fva§ ,r Den 'd ige: chc ok No zeide hij, maar zonder uitnoodiging UtekomfVui bezoeken. O, in 't geheel niet, alleen hebt ge uiWat wol een weinig doen schrikken. Waarlijk Dat spijt mij, maar kijk, wandelde in hot naburige veld zonder nu ree te weten waarheen, toen ik van vorro iemsi zag in den grond graven als een konijn, meende U te herkennen en ik kreeg groo r0g( neiging eens mot U te gaan praten. Men zi wal hier in de eenzame streek zoo zelden gelaat dat aantrekt, dat ik do gelegenheid ni [et ongebruikt hob willen laten voorbijgaan. Zonder te weten wat ik zei, herhaaldo werktuigelijk 'ige toe haal' Gij hebt de gelegenheid niet ongobrui 1 willen laten voorbijgaan. Hoe, zei hij, is dat alles wat U mij hoi te zeggen Ik moot dus vreozen onbescheidi to zijn O, neen. Zekor niet, zoido ik in mjji naïviteit. (wordt vervolgd) di der jeu vei oi oor aal ei nu igt w zich Gedrukt by LANGEVELD DE ROOIJ, Texel Qe|

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1903 | | pagina 4