Tandarts AN
MELKONTROOMER DE „ALFA GOLIBRI"
dl ij wielen. dl ij wielen.
De Amerikaansche Hooischudder of Tedder
pr voor 130»
Een nieuwe Milwaukee Maaimachine.
AMATEURSWERK geschrijf van R. A
Strijd door J. L. F. de Liefde;
De strijd eens priesters door Francois Granjon;
Pater Andreas door M. Rüdiger
Hoofdgracht 28 Den Helder,
Bovengenoemde HOOISCHUDDER is te Den Burg te bezichtigen.
Feuilleton.
EER EN GELUK.
is dagelijks te consulteeren voor het plaatsen van
Kunsttanden en Gebitten.
=EE Operatiën Pijnloos. z^=r-
VAN DER KLOOT Go., De Cocksdorp.
Vertegenwoordiger voor Texel: K. KOELEMEIJ, Burg, Texel.
wordt door ondergeteekenden op proef geleverd franco Texel
VAN DER KLOOT Co.
Prijs: f135.inclusief Kist, te Den Burg.
Jlij ons verkrijgbaar
T> O ÜSJ" ID E R D .A. G- S na 1 uur.
is een MACHINE die aan alle eischen voldoet, en is direct verkrijgbaar bij
C. HULST, voorheen H. Stikkel Alkmaar, verkoopt de bekende
beste merken RIJWIELEN, tegen concurreerenden prijs. Ook op maan-
delijksche afbetaling. De tweede hands Rijwielen, ook concurreerend en
ook verhuren. Reperatie vlug en bill ij k.
NOG TE KOOR:
SWANBORN Gz.
Rrijs ingenaaid f 1,25gebonden f 1,05.
S»"- HVE ede verkrijgbaar:
Langeveld DE Rooij.
liet een voorwoord van ENKA en 4 illustraties, naar toto's van den Schrijver.
de 6 volgende NIEUWE MUZIEKVOORDR A CHTEN, a 60 Cent Compleet.
Muziek van A. H. DE LEUR. Woorden van J. M. VOOREIUIJZEN
„De Maskerade-Optocht", Humoristische Spektakel Scène voor 8 of meer personen'.
„Ebbe en Vloed", Komische Voordracht voor 1 Heer.
„Voorheen en Thans", Komische Voordracht voor 1 Heer.
Muziek van A. H. DE LEUR. Woorden van P. HOLT.
„De Vroolijke Oude Vrijer", Komische Voordracht voor 1 Heer.
„Snip de Sigarenkoopman", 1
„De Couranten Colporteur", 1
Tekst of Woorden alleen, per stuk 20 Cent en van „De Maskerade-Optocht" per stuk 10 cent.
De WOORDEN zijn pittig en toch fatsoenlijk.
De MUZIEK vroolijk en opgewekt.
9.
Vrij naar het Fransch door A. B.
HL
De verzoening der beide kinderen was even
groot als eerst hun breuk was geweest, In de
vreugde van hun hereeniging gevoelde Gilberte
welk een groot verschil er was tusschen haar
en Marianne. Laatstgenoemde die niets half
deed, ging in haar wensch, om alles weer goed
te maken met zulk een ijver aan het werk, dat
men vreesde dat ze daardoor alles weder zou
bederven.
Zij had Gilberte dag en nacht bij zich willen
honden maar Gilberte daartoe in het geheim
aangespoord door Wiihelmina, verzette zich
daartegen, de gouvernante vreesde nl. dat een
nieuwe scheidiDg welke mogelijk het govolg
zou zijn, van die te innige vriendschap een te
groote verkeerden invloed op het karakter van
haar leerling zou hebben.
Eindelijk werd het zoo beschikt, dat Gilberte
iederen avond weder naar haar eigen huis zou
gaan, bovendien zou zij op bepaalde dagen
enkele uren doorbrengen bij de geestelijke zuster,
die tot heden een deel harer opvoeding voor
hare rekening had genomen. Tot groote ver
wondering der bewoners van het kasteel die
het bezoek aan de zuster als een gewone forma
liteit hadden beschouwd, wildo zij dat ook thans
niet achterwege laten.
Eenige jaren gingen op dio wijze voorbij.
Marianne was langzamerhand sterker gewor.
den en van een bleek ziekelijk kind opgegroeid
tot een slank jong meisje. Ondanks allo zorg
die aan haar opvoeding was besteed, kwam
somwijlen echter van onder het vernis van haar
aristocratische opvoeding do ruwe onafhankelijk
heid van een onbeschaafde. Als er sprake kon
zijn van een wonder, dan zou hot zekor dit zijn>
dat het jonge meisje niet slechter was, dan ze
wel was, daar men toch alles wat maar mogelijk
was had gedaan om haar aard to bederven.
De grootmoeder dankte God Marianne te
hebben bewaard. Zij beminde in het jonge
meisje allen, die zij reeds had verloron en nu
het loven van het jonge meisje minder bedreigd
scheen, bad do grootmoeder
O mijn God maak haar gelukkig
En om haar dat geluk te verschaffen giog
men op dezelfde wijze doen als men tot heden
had gezorgd voor haar leven.
Hoevele jongelingen reikhalsden niet naar
haar fortuin, hoeveel meisjes benijdden de schat,
rijke erfgename, die op een leeftijd, dat anderen
moesten werken, tal van bedienden kou bevelen
die allen op haar wenken, aan haar wenschen'
al waren die ook nog zoo dwaas, gehoorzaam
den Zjj die nu de Salvairis benijdden,
waren misschien vrij wat verkoeld, indien zij
van nabij bekend waren geweest met de twee
overgeblevenen van den ouden stam der Salvairis,
de oude kromme grijze grootmoeder en het
zwakke kind.
De bewoners van hot kasteel leefden in vol-
komen afzondering. Niemand uit de omstreek
had nog ooit getracht met mejuffrouw Salvaire
om te gaan, op zekeren dag werd die afzondering
verbroken door de komst van een reiziger, die
te voet aankwam en blootshoofds, als een arme
vreemdeling, belde hij aan de kleine deur aan,
Ondanks zfjn zeer nederig uiterlijk (het was
een oude monnik, wiens rug door vermoeienis
en ouderdom gekromd was) werd hij met allo
bewijzen van grooteu eerbied ontvangen.
Vader Ulrich behoorde tot de familie Salvaire
en zijn jeugd had hij op het kasteel doorge
bracht. De dood van zijn neven zou hem rijk
hebben gemaakt aan aardsche goederen indien
hij niet reeds vroeger van zijne rechten daarop
afstand had gedaan.
Voor naar een ver verwijderde streek te ver
trekken waar zijn leven aan vele gevaren zou
zijn blootgesteld, kwam hij eerst nog even zijn
jeugdige bloedverwante zegenen en afscheid
nemen van de plaats waar hij geboren was en
die hij waarschijnlijk nimmer zou weerzien.
Marianne boog voor Vader Ulrich dieper dan
ze zeker ooit voor iemand had gedaan, maarzij
sprak maar weinig met hem. Zij behandelde
hem met de voorgeschreven bewijzen van eerbied
zonder eenigszins er door iD verwarring te ge
raken. Ze zou even boel een bisschop als een
eenvoudige herder hebben ontvangen.
Vader Ulrich ging zitten op de eereplaats
tegenover de beide meisjes.
Nooit bestond er zoker grooter contrast tus.
sehen Vader Ulrich en de groote weelde rondom
hem, tusschen dat rusteloos zoeken naar pracht
en praal en de vrijwillige armoede van den
geestelijke.
Na den maaltijd geleidden de beide jonge
meisjes den gast naar de eerste verdieping waar
Mevrouw de Neuilly wegens ongesteldheid moest
blijven en waar ondanks het schoone weder toch
nog vuur in den haard brandde. De beide oudjes,
ze waren ongeveer van gelijken leeftijd, namen'
tegenover elkaar plaats. Droomerig keek Vader
Ulrich rondom zich.
In deze salon had hij als kind gedwaald, toen
hij nog een klein jongentjo was in een kort wit
jurkje. Hij was er later met vele andere kin
deren nog meermalen geweest, om de vroegere
Douairière te begroeten. Sedert een vijftig tal
jaren rustte deze echter reeds in het familiegraf f
De tegenwoordige Douairière de Neuilly, die nu
voor hem zat was haar evenbeeld, alleen was de
vroegere heerscheresse krachtig, terwijl de togen-
woordige zwak en wankelend was, door de vele
stormen, die om haar hoofd hadden gewoed.
H(j herinnerde zich nog vaag, zfjn rijke neven, I
Hij was thans oud en zijn leven spoedde ten I
einde, hij gevoelde zich echter gelukkig zijn
plicht naar behooren te hebben vervuld.
De jonge meisjes gingen heen en gedurende l
eenige oogenblikken bleven beide oudjes, die
achtergebleven waren, zwijgen.
Mevrouw de Neuilly vestigde haar blik opt
deur, waardoor Marianne was verdwenen en zeil
eensklaps, alsof zij den geheelen tijd aan niets I
anders had gedacht.
Neef, vindt go ook niet, dat God mij na
zooveel rouw gezegend heeft met m(j MarianneI
te laten behouden P
Hij gaf niet dadelijk antwoord, eindelijk echter]
liet h(j zich deze woorden ontvallen
Arm kind
Zij m-'endo hem niet goed to verstaan. Welke I
onbekende reden bestond er voor om de rijke
erfgename te beklagen
Ben ik niet gelukkig? hernam de oudel
dame met zwakke stem, zeer gelukkig haar zool
jong en opgewekt te zien. Gij weet het, gijl
kunt het nog veel beter weten dan iemandl
anders, vader Ulrich welke eono rijko erf-T
genamo zij is
Ik weet, dat het in mijn oog te zwaar i>|
voor eon man zelfs om zulke uitgestrekte bc-l
zittingen goed te besturen.
Wordt vervolgd.)
Gedrukt by LANGEVELD DE ROOIJ, Tcief
