LOTEN
SLECHTS 50 CENT PEE LOT. SLECHTS 50 CENT PEE LOT.
SANGUIN OSE.
De helft vlugger
CHRONISCHE HOEST.
Verkrijgbaar bij: Wed. WESSTRA--Bongaardt, Burg op Texel.
Grafmonumenten..
Stoomsteenhouwerij,
BEKEERT U!
Protest lep den Russiseh-Japmschcn oorlog.
Feuilleton.
EER ENGELUK.
-= HOOFDPRIJS: 8000 GULDEN in Contanten.
Loten verkrijgbaar Boekh. Parkstraat en A. DROS Pzn. te De Cocksdorp.
GEBRS. BOBBELMAN. Zeepfabrikanten. NIJMEGEN.
Teekeningen op aanvraag.
MET HAEE KAPITALE PRIJZE 1ST.
2de prijsRIJTUIG bespannen met 2 Paarden of f 1000 in Contanten. EIIIIÜ 3de prijsDOGCART bespannen met 1 Paard of f 600 in Contanten.
BenevensPaarden, Koeien, Rijwielen, Naaimachines, Meubelen enz. enz.
1000 degelijke Prijzen. Slechts 50 Cent per Lot. ÏOO.OOO Loten.
Aan de fabrikanten van de Sangninose.
Mijne Heeren I
Ervaring van iemand die aan hevigen hoest leed.
Centr.- Depót L. I. AKKER v. Altemadestr. 11 Rotterdam.
W. F. STOEL ZOON,
door Graaf Leo N. Tolstoï.
Oorlogsverklaring tegen den Oorlog.
PRIJS 10 CENT.
Boekh. Parkstraat,
DINSDAG a. s. trekt OUDEWATER
tot a. 8. Maandagavond 10 unr, verkrijgbaar bij de meeste Loten-, Boek- en Sigarenhandelaren in Nederland en worden na ontvangst van Postwissel aan het kantoor van
het Comité te OUDEWATER franco toegezonden.
Door dezen bericht ik U met hartelijken dank dat Uwe Sanguinose mij zoo
best heett geholpen tegen erge bloedarmoede, neusbloedingen en groote vermoeidheid.
Na het gebruik van 6 flesschen gevoel ik mij weer geheel weldoe mijn werk op
de fabriek weer met lust, en voel mij daarom gedrongen om ook aan andere lijders
Uw kostelijk middel dringend aan te raden.
Zwolle. S. J. "VAN STRATEN.
In de meeste gevallen is tweemalen per dag een eetlepel (15 gram) voldoende.
Dan duurt de flacon 10 dagen en kost U de behandeling slechts 12of 15 cent per
dag. Dat is goedkooper dan eenig ander dergelijk middel.
Prijs per fl. f 1,50, 6 fl. f 8,12 fl. f 15,
Te Oosterend bij P. DROS.
gaat de
Anker.
schoonmaak, als men daarbij gebruik maakt van het zeeppoeder met het
Volkomen onschadelijk, goedkooper dan andere zeepsoorten.
Vraagt Uwen winkelier. Men denke aan de premiën10 zeeppoederstrookjes
gelden voor 1 toiletzeepstrookje.
I
Grossier voor TexelA. DROS AlbznDen Burg.
Er zijn weinig kwalen, die het gestel meer ondermijnen,
dan een chronische hoest.
Een heer die aan een hardnekkigen hoest leed en te
vergeefs verschillende middelen had aangewend, schreef
ons het volgende
Hiermede heb ik de eer U mijn dank te betuigen voor
de totale genezing van een hevigen Influenzahoest, die,
voor geen middel wijkende, mij voortdurend zoo kwelde,
ik dag noch nacht rust had. Ik gevoelde mij vermoeid,
ik had pjjn in de borst, lendenen, schouders, ik gevoelde
koortsig, had gebrek aan eetlust, slechte spijsvertering.
Voortdurend zweette ik en had steeds koude voeten.
Ik was ten einde raad, toen wendde ik mij tot de zóó
geroemde Abdijsiroop, Klooster Sancta Paulo en kocht
een flesch bij den Heer Van der Meer, drogist, Dapper-
straat, Amsterdam, en met drie flacons, volgens
de opgave gebruikt, ben ik totaal hersteld. 3
Maakt dit vrij alom bekend, opdat IEDEREEN deze
heilzame A b d ij s i r o o p bij BorstziektenLongziekten
en Astma toch aanwendde
Hartelijke groette, D. DE WIT,
Vrolikstraat 383, Amsterdam.
Let opGij dezelfde Abdijsiroop bekomt, die de heer DE WIT gebruikt heeft,
deze alleen GENEEST en is kenbaar aan een rooden band om de flesch, waarop de
handteekening van den Generaal-Agent L. I. AKKER, Rotterdam, voorkomt.
De namaak geneest nooit.
De Abdijsiroop, Klooster Sancta Paulo, is een gezegend middel voor jong en
oudj zij is altijd onschadelijk en geneest onvoorwaardelijk den hardnekkigsten Hoest, de
hevigste Verkoudheid, Asthma, Keelpijn, Kink- en Slijmhoest, Bronchitis, Mazelen en
alle Borst- en Longaandoeningen.
Prijs f 1.f 2.en f 3.50 per flacon.
De Heer DE WIT, volgens
portret.
Groote keuze. Nette bewerking.
ALKMAAR. 2
Vrij naar het Pransch door A. B.
25.
Gilberte giDg naar de salon om van de gasten
afscheid te nemen en verving op die wijze
Marianne, die niet was te bewegen zelf dit te
doen.
Mevrouw de Neuilly zette haar monocle op
om eens na te zien wat door den generaal werd
gemeld.
De schilderij hm, hm, een goede
generaal, hij zal dij ons bezorgen Maar
welk een zonderlinge boodschapper heeft hij
ons gezonden En van dezen adjudant 6prak
hij nog wel altijd met zooveel lof. O, ja,
Marianne zeidet ge niet, dat ge hem kendet
Hij was dus op Salvaire.
Ja op Salvaire
Zij was wel gewoon zich nergens om te ver
wonderen, maar toch begreep zij er niets van
dat zoo'n officier op het kasteel kon komen,
zonder dat zij dit bemerkte.
Wel zeker, zei Marianne, de Deloraines
zijn onze buren. Dit is de neef van Gilberte.
Ah, zoo, ik wist dat niet. De neef van Gil
berte Dus daarom wildet ge hem uitnoodigen
zei zij, zich daarover sterk verwonderende, omdat
Marianne in gewone tijden zelfs voor den neef
des konings zich niet zou hebben laten afbrengen
van haar gewoonte steeds alleen haar eigen zin te
volgen. Gij zijt steeds vol attentie voor Gilberte,
lief kindik hoop dat dit u geluk zal aan
brengen.
Dat was het eenige wat de oude vrouw steeds
op het oog had.
Marianne ging op de tabouret aan de voeten
van haar grootmoeder zitten en zei, terwijl zij
bloosde
Grootmoeder, mijnheer van Allevards was
hier van avond. Hij heeft niet met u kunnen
spreken omdat
Mijnheer van Allevards Mijn hemel,
kind, riep de grootmoeder opgewonden uit. Weet
ge wel Marianne dat zijDe familie sedert de 17e
eeuw reeds met de onze in kennis is Het was
een bisschop van Allevards, die mijn huwelijk
heeft ingezegend. De Allevards waren toen
geestelijken of krijgslieden. Deze is toch zeker
niet verbasterd is het wel P De jonge lieden
van den tegenwoordigen tijd zijn zoo vreemd
Ik zou hem gaarne hebben gesproken. Het
spijt mij dat die jonge Deloraine mij nu op zoo'n
een wijze heeft opgehouden.
Na eenige oogenblikken zwijgens, zei Marianne
vleiend
Grootmoeder als u ook van mijn gevoelen
is, zullen wij voortaan niet meer zooveel vreem
delingen ontvangen doch alleen maar intieme
kennissen.
Lief kind, wilt ge dat
Ja, grootmoeder, maar ik wilde nog meer.
Voor de eerste maal verzachtte een zekere
beschroomdheid do trekken van het jonge meisje,
terwijl zij half fluisterend zei
Grootmoeder, als er nu iemand aanzoek
doet om mijno hand, zult u het mij zeggen, bid
ik u.
TH.
Maximilliaan had snol de groote vestibule van
het hotel doorloopen. Buiten was het een kille
donkere nacht, maar de jonge officier ademde
gretig de frisscho lucht in, om de drukking die
altijd de geparfumeerde lucht in do salons bij
hem veroorzaakte, te verdrijven.
Na ecne lange wandeling bereikte hij oindolijk
in een stil deel van de stad een oud huis, dat
nog steeds de kenmerken droeg van grootheid.
Op de derde verdieping er van aangekomen bleef
hij staan om te luisteren naar het vroolijk ge
lach achter een deur. Hij herkende twee stem
men, een van een man en een van een jong
meisje. Hij was niet gewoon zooveel vroolijk-
heid bij zich aan huis te vindenHij opende
snel de deur en bevond zich in de onmiddellijke
nabijheid der lachers.
De een scheen een ware reus; zijn geheele
uiterlijk wees op kracht doch tevens op goedheid.
Hij droeg dezelfde uniform als Maximilliaan
maar bij droeg hem met een zekere naïve trotB,
welke aangenaam was om te zien.
Voor hem stond een jong meisje zoo tenger
dat men haar voor een kind zou hebben ge
houden, zij lachte vroolijk en loonde daarbij een
rei witte tanden.
Het gelaat van Maximilliaan helderde op.
De andere officier drukte zijn wapenbroeder
haastig de hand en ging de trap af, waar zijn
zware stap luidt klonk, tot eindelijk de buiten
deur zich achter hem sloot.
Goeden avond Daisy, zei Maximilliaan, die
zijn kleine zuster op het voorhoofd kustte. Wat
zijt ge van avond toch vroolijke verloofden.
Wat was er toch
O, een leuke mop van Albert, antwoordde
Daisy, voor wie Albert de geestigste persoon
der wereld was.
Zij sloot daarop de deur na een blik geslagen
te hebben in den duisteren gang waarin haar ver
loofde was verdwenen.
De Engelsche bloedverwant van Daisy, scheen
tegelijk met' den naam, aan haar naamgenoote
tevens de frischheid aan de dochter van Groot-
Brittanie eigen, te hebben overgedaan.
Terwijl Maximilliaan dat frissche gelaat be
schouwde zei hij tot zichzelf, dat het huis wel
ledig zou zijn, wanneer zijn goed vroolijk zusje
eenmaal met Albert het zou hebben verlaten.
Broeder en zuster gingen samen naar de groote
eetzaal, die slechts half verlicht werd door de
lamp welke aan den zolder hing, zoodat het
ouderwetsche behaDgsel en hot snijwerk aan de
wanden niet goed was te onderscheiden.
Welk eene groote tegenstelling vormde deze
zaal met die welke hij pas verliet bij Mevrouw
de Neuilly, alles hier even stemmig en een
voudig, daar alles rijkdom en pracht.
Een man, zeker de vader van Maximilliaan,
zat bij de kachel te lezen. Hij scheen bezorgd
en keek zoo nu en dan naar oen plaats tegen
over de zijne, welke nog niet bezet was. Sedert
deze plaats ledig was, had de kamer voor allen
een doods en verlaten uiterlijk gekregen.
Bij do tafel zaten een paar jonge meisjes te
werken. De eene was van aangrijpende schoon
heid, het gelaat van de andere was moeielijk
te zion, doordat ze voorover gebogen over haar
naaiwerk zat.
Maximiliaan was de minst knappe van dit
huisgezin, alleen zijn oogen hadden een glanfl
en eene schoonheid, die buitengewoon was.
Zij beantwoordon allen de korte groet van den
jongen man, de jonge meisjes sloegen daarbij
de oogen op, de vader daarentegen bleef in zijn
courant kijken: Ofschoon hij er toe werd uit-
genoodigd nam Maximiliaan toch geen plaats
bij de kachel.
Hoe gaat het met moeder P vroeg hij.
Zij rust Max.
Hij nam plaats op eon hoek dor tafel en kook
naar zijn zusjes, dio aan de tafel bezig waren
en naar Daisy, die het druk scheen te hebben
met heen en weder draven. Eindelijk hield bij
Daisy tegen en liet baar naast zich plaats nomen.
Wordt vervolgd.
Gedrukt by LANGEVELD Sc I)E ROOD, Texel.
