wm~ GEOPEND: im NZE COLLECTIE Versch VARKENSVLEESCH Schapenhouders Verbeterd Waschmiddel voor wolvee. Landbouwkantoor Noord-Holland Import van THOMASPHOSPHAAT, uitsluitend in liet echte „STER"merk. Nederlandsche Hypotheekbank D. KEIJ8ER Sz., Burg-Texel. Alle dagen Leidsch waschmiddel voor lammeren en schapen. "ÏNMAAKTIJD. Prima zwaar Perkamentpapier. Feuilleton. FEII EN GELUK. Het filiaal van A. WIERINGA, Den Helder. Levering van Hulpmeststoffen onder „Openbare Controle." Prent-briefkaarten van Pexel, NEDERLANDSCHE W. J. LANGEVELD Pz., Groeneplaats, A. DE ROOIJ, Parkstraat, Lemkes Tuyn's in „de beurs." J. C. ROEPER, Weverstraat, Burg. boekhandel Parkstraat. Gegarandeerd zuiver Gerste Pelmeel. In Goud en Zilver, Horloges, Pendules, Begulateurs, Klokken, Wekkers, enz. BV Bij den Heer J. DE MAN, Burg op Texel, waar tevens alle reparation worden aangenomen. .Aanbevelend, A. "WIERINGA, Vertegenwoordiger voor Texelde Heer CORN. M. K 0 0 R N. werd weder met eenige NIEUWE SOORTEN in prachtige lichtdruk verrijkt. Prijs per stuk 2Vj Cent. BOEKHANDEL PARKSTRAAT TE V E E 1ST ID A M. OPGERICHT 1890. Geplaatst kapitaal f 2.000.000. Gestort f 400.800. Reserve f 222.507.977, Geeit uit 4 Pandbrieven tegen den prijs van 100%. Verstrekt geld op eerste hypotheek vanaf4 'A% Inlichtingen verstrekt P. J. KONING. Den Burg, Texel. mm De Trekking der Derde Klasse heeft plaats 15, 16, 17 en 18 Aug. 1904. LOTEN verkrijgbaar bij de Debitanten of aan hunnen boekwinkel, Parkstraat. Trekkingsplan op aanvraag gratis en franco. Het zekerst in werking, gemakkelijkst in bereiding en billijkst van prijs. Verkrijgbaar in potten van 10, 15,20 schapen k 7 cent per schaap, met inbegrip van den pot bij den agent Weder in voorraad In BUSSEN voor 10 schapen prys 6 cent per schaap. Verkrijgbaar bij Uit de Stoomgortfabriek „Mercurius," van Gebr. LAAN te Wormerveer. Bestellingen worden ingewacht bij C. KUIP. en wordt ook wekelijks zonder bestelling door schipper C. METS van boord afgegeven. Vrij naar het Fransch door A. B. 32. Marianne, die zich anders nergens mede be moeide legde nu eene zeldzame belangstelling aan den dag voor alle toebereidselen voor het groote feest. Het scheen wel of zij aan het welslagen er van een geheime hoop op iets anders had verbonden. Als het haar werkelijk te doen was om iemand te verblinden, deed zij dit met een buitengewone ijver. Haar toilet voor dien dag was voor haar het onderwerp van langdurige overpeinzingen. Zij liet de familie-juweelen voor zich uitspreiden, paste ze om ze daarna weder ter zijde te leggen, totdat zij eindelijk haar keuze bepaalde bij een hals snoer van groote paarlen, dat nauw sloot om haar lelieblanke hals. Die avond werd een eenige avond in de voor name wereld. Men had beweert dat er geen tweede feest zoo rijk en prachtig meer zou plaats hebbeD en men had gelijk een dergelijk feest was nimmer gegeven en had evenmin ooit meer plaats. Gilberte verliet zeer laat haar kamer. Het jonge meisje was getooid,maar het zou moeilijk geweest zijn te bepalen waarin die tooi bestond, haar helder witte kleed toch was maar zeer eenvoudig. Gilberte ging met langzame schreden naar beneden en bleef op een kleine galerij, versierd met groen en bloemen, staan. "Van daar kon zij de geheele zaal overzien, dien men voor het feest met groen en bloemen had versierd. Zij zag daar beneden zich, de talrijke gasten, en merkte de schitterende edelgesteenten op, waarmee menigeen zich had getooid. Gilberte merkte dit alles op on bedacht, dat op dat oogenblik de trouwe moeders waakten over hare kinderen, dat de geestelijke zusters in hunne gebeden verdiept waren op dat uur. Lou zou bepaald bij de tafel zitten te breien. Plotseling gevoelde Gilberte groote aandrang weder naar haar nederige woning terug te keeren. Die zorgelooze menigte daar beneden scheen haar de afstand nog te vergrooten welke haar van die woning verwijderd hield. De markies van Allevard was er reeds, in tegenstelling met zijne gewoonte overal de laatst aankomende te zijn. Niet ver van hem ver wijderd zag zij de uniform blinken yan Max Deloraine, te midden der zwarte kleederen der anderen. Gilberte begon er nog te droeviger door te kijken. Het ruisohen van een kleed achter zich hoo- rende keerde het jonge meisje zich om. Marianne d'e ook naar beneden ging stond achter haar, Mejuffrouw Salvaire was uiterst keurig gekleed, Zij bleef bij haar vriendin staan en beschouwde haar alsof zij plotseling werd getroffen door bijzondere schoonheid van Gilberte, die niet aan haar eigen was en die zij tot heden niet bij I vriendin had opgemerkt. Beide meisjes bleven eenige oogenblikken tegenover elkaar staan zonder een woord te spreken, eindelijk verbrak Marianne do stilte door te vragen Zegt ge niets, Gilberte Ben ik misschien naar uwe meening niet goed gekleed P Gilberte sloeg de oogen neder zonder te ant woorden. Zeg het maar ronduit, hernam Marianne op eenigszins spottenden toon. Mijn toilet ie u niet zedig genoeg. Kom, kijk maar eens naat omlaag, daar zult ge er nog wel slechter zien of mogelijk nog betere. Als om aan de vragen van Marianne te ont vluchten, duwde Gilberte een palmtak op zijde en keek naar beneden. Zij trilde, toen zij op merkte, dat verscheidene personen naar boven keken en haar evengoed konden bezien dan zij hen. Te midden van dat groen en bij het schemer achtige licht dat daar was, zag Gilberte er bui tengewoon bekoorlijk uit. Gilberte trad dadelijk weder achteruit en het gordijn van levend groen sloot zich weder achter haar. Men wacht op u, Marianne, zei zij. Zijt ge wel zeker, dat men mij wacht P Men heeft u opgemerkt zei zij zacht. Goed, dan ga ik, zei Marianne. Gilberte bleef echter onbewegelijk staan en als scheen zij moed te putten uit eene onverklaar bare uitdrukking in 't gelaat van haar vriendin, hernam zij Marianne, ik ben moe, ge wilt hoop ik zoo goed zijn mij toe te staan En Marianne die Gilberte had gedwongen ook aan dit feest deel te nemen, antwoordde Zooals ge verkiest lieve, ik laat u vol komen vrij. Alleen daalde zij nu de met groen en bloemen versierde trap af. Met groot enthousiasme werd mejuffrouw de Salvaire ontvangen en de gewone vereischte felicitaties hadden plaats. De oogen der gasten, die nog half verblind waren door al de weelde in het hotel zoo ruimschoots ten toon gespreid, vestigden zich thans op de erfgename, de be stuurster van al die rijkdom. Maar die ten toonspreiding van al die weelde deed Marianne persoonlijk wel iets op den achtergrond plaatsen en nimmer had het jonge meisje er meer bleek en meer tenger uitgezien dan juist dezen avond Zij had om te worden binnen geleid de arm aangenomen van den ouden generaal van Aulnei en liet zich door deze brengen naar de plaats waar Mevrouw de Neuilly reeds had plaats ge nomen. De oude dame was doodmoe van alle be slommeringen welke zij dien dag had gel Zij vermoedde dat er achter dit schitterende feest iets anders stak, dat zij nog niet zoo recht begreep, zij vermoedde, dat deze avond een slissende zou zijn voor het kind, dat zij mei zooveel zorg had bewaakt, dat z{j tot in hel dwaze had bemind. Het oogenblik was geko men, dat zij Marianne zou moeten toevertron- wen aan andere handen, mogelijk veel pterkei dan de hare, maar die zeker nooit zoo teedei zouden zijn. Mevrouw de Neuilly had aan dien onbekenden wel al haar moederlijke gevoelens willen in gieten, zij had hem wel haar grenzelooze teeder- heid willen inboezemen en haar vrees voor hel leven van het kind. Marianne zou weldra aan een ander behooren..- Ach, dat was onmogelijk het was wreed aan de oude vrouw haar schat te ontnemen, maar zelfs te midden van al haar smart was bel steeds Marianne en enkel Marianne en nog eew Marianne, waar de grootmoeder aan dachtbel was haar toekomst, haar welzijn, haar vreugde, dio zij had willen behoeden tegen olken storm Indien „hij" eens hard voor Marianne was, die onbekende P Als hij haar eens deed weonenP- O zij zou daar tegen opkomen Hij zon dit niet durven, de grootmoeder zou het ver hinderen hij zou bang voor haar zijn. En bij deze gedachte govoeldo de oude vrouwziek krachtiger dan ooit. En als zij eenmaal dood zou zijn, wie zou dan het kind verdedigen Wordt vervolgd.) Gedrukt by LANGEVELD DE ROOIJ, Toxel. stHAlXTIENDRTr Di

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1904 | | pagina 4