ROEPING?
Eerste ITederlandsche Pensioen-Maatschappij
PUIK KOEYET
Langeveld <$r de Hooij.
FEUILLETON.
Een verborgen Schat.
bij 5 pond 20 Cts. per pond, contant
J. cKikkert
Nieuws van belang voor Den Burg.
Wanneer het schip gezonkeD is, weet iedereen
U te vertellen, hoe het gered had kunnen wor
den. Hoeveel waarheid is er niet in dit oude
gezegde. De eenige raad, die waarde voor ons
heeft, is diegene, welke ons bijtijds gegeven
wordt. Dit is juist waarom een Urksche raad
geving zoo goed eD waardevol is, want zij geeft
hoop en moed aan ieder nierlijder. Zij zegt U
hoe ge weder gezond kunt worden, doch gij
moet dezen raad tijdig opvolgen.
Mejuffrouw C. DE VRIES, wonende Zeezicht
39a te Urk, deelt ons mede Dertien jaren lang
heb ik onophoudelijk veel pijn moeten doorstaan
in den rug en in de zijden. Vanwege de pijn
kon ik mij haast niet meer bukken en ik had
geen kracht in mijn rug, om mii na het bukken
weer op te heffen. Ik ging steeds gebogen
onder een zwaar, vermoeid gevoel en had veel
zweetingen, die door plotselinge huiveringen
gevolgd werden. Daar mijn maag meestal van
streek was, was mijn eetlust veel minder ge
worden dadelijk bij het gebruik van Uw Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen kon ik bemerken,
dat deze een gunstigen invloed op mij uitoefen
den en hoe groot was mijn blijdschap, toen ik
veertien dagen later geheel en al van mijn
pijn bevrijd was. Ik gevoel mij veel sterker,
slaap weer rustig en ik reken het mij een plicht,
deze pillen allen nierlijders ten sterkste aan te
bevelen.
Ik ondergeteekende verklaar dat het boven
staande waar is en machtig U het publiek te
maken op elke wijze die U goeddunkt.
Een welbekend geneesheer verklaarde dat de
ziekte der nieren de ergste is aller ziekten, met
uitzondering van tuberculose. De reden hier
van is dat men meestal geen notitie neemt van
verschijnselen der nierziekte of dat deze ver
schijnselen verward worden met andere ziekten,
terwijl de nierziekte zich meer en meer uitbreidt
en zich onopgemerkt complicaties voordoen,
totdat zij zich diep in het gestel geworteld heeft.
Let dus op de eerste verschijnselen van pijn in
de zij, neem Uw maatregelen nog heden, want
morgen is het misschien te laat.
Verzeker U dat men U de echte Foster's
Rugpjjn Nieren Pillen geeft, dezelfde die Mej.
DE VRIES gehad heeft. Zij zijn te Den Burg
verkrijgbaar bij de firma Wed. P. KUIPER,
drogist. Toezending geschiedt franco na ont
vangst van postwissel a f 1,75 voor één of
f 10. voor zes doozen.
„DE VOORZORG,"
GEVESTIGD TE WINKEL.
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 8 Februari 1905.
DOEL. Deze Maatschappij heeft ten doel, verschillende personen op 60-jarigen
leeftijd pensioen te doen verkrijgen, het steunen van liefdadige instellingen of weten
schappelijke inrichtingen en het bevorderen van den afzet van voorwerpen die handel,
landbouw en nijverheid ten goede komen.
UITVOERING. De Maatschappij wil dit doel bereiken door het uitgeven
van loten die f per stuk kosten. Op den 15 Aug. 1905 en zoo noodig volgende
dagen geschiedt de trekking, die aanwijst op welke loten het recht op pensioen of op de
voorwerpen valt. De loten zijn verkrijgbaar tot uiterlijk 10 Aug 1905. De polissen
die recht geven op pensioen op 60jarigen leefiijd, worden verstrekt door de Algcmeene
Maatschappij van Levensverzekering cn Lijfrente te Amsterdam.
Bovendien kunnen nog belangrijke geldsommen worden gewonnen. Dit hangt af
van den leeftijd van den winner. De winner van zoodanige polis ontvangt namelijk,
wanneer deze jonger of ouder is dan 60 jaar, behalve het pensioen, het verschil tusschen
de koopsom van eene lijfrente op zijn leeftijd en voor een 60-jarigen, in contanten. Men
raadplege daarvoor het prospectusgratis verkrijgbaar.
TOELICHTING. Verder worden als prijzen toegevoegd Machines voor den
Landbouw, Rijtuigen, Motorrijwielen, Rijwielen, Piano's, Orgels, Ameublementen, Gouden
en Zilveren werken enz.
De trekking geschiedt in het openbaar in een der groote lokalen van Amsterdam
of van een andere gemakkelijk te bereiken stad. Voor zoover de ruimte dit toelaat,
mag ieder houder van een lot bij de trekking tegenwoordig zijn Onverkochte loten
trekken niet mede.
Inlichtingen en loten ad EEN GULDEN, verkrijgbaar bij de Agenten voor Texel:
Vereeniging „CHRISTELIJKE BIBLIOTHEEK,"
sedert 1897 gevestigd te N ij k e r k.
Uitgever G. F. CALLENBACH. -
Heden werd aan de leden verzonden deel
den Ssten jaargang
V van
door J. VISSER.
G ïllustreerd door V. Hoogenbos.
P ij voor niot-leden ing. f 1.geb. f 1,40.
Zij, die - 'c'.i nog voor dezen jaargang abonneeren, ontvangen
de reeds verschenen 5 doelen omgaand.
De fraai geïllustreerde Catalogus is alom gratis verkrijgbaar.
Vrij naar 't FraDsch door A. B.
33
Hij was verloren 1 Na zulke avonturen, na
zooveel moed! na zulke avonturen, na zooveel
pogingen om weer vrij te geraken zou hij dus
daar moeten sterven en welk een dood 1
O, zeker zou hij het uiterste niet afwachten, aan
wapens ontbrak het hem immers niet om zijn
lijden te verkorten.
Een oogenblik zelfs dacht hij er over dadelijk
tot zelfmoord over te gaan. Onmiddelijk echter
bedacht hij zich, hij moest strijden tot het einde
en eerst dan wanneer hij geen kracht meer had
voor den strijd zou hij tot zelfmoord overgaan.
Opnieuw begon hij nu weder zijn onderzoek.
Inplaats van met de hand te tasten begon hij
nu met een strijdhamer de muren te bekloppen op
hoop van een bizondor geluid te ontdekken.
Alles echter tevergeefs. Hij moest alle hoop
een deur te ontdekken opgeven. Maar waar dan
een uitweg te vinden. Slechts het ijzeren hek
was er nog, was hij daar door dan zou hij gered
zijn. Hij besloot te beproeven zich daar ceu
doortocht te banen. Doch hoe lang zou hij hot
wel vol kunnen houden. Zijn honger was on-
verdragelijk. O, hij zou alle schatten die daar
verborgen waren hebben v, illen geven voor een
stuk grof brood
Het was onder de kwelling van dien ver-
8chrikkelijken honger dat hij dacht aan het lijk
van zijn hond. Aarzelen kon hij niet. Hij keerde
naar de put terug en vond daar zijn arme hond.
De ijskoude welke er onder in de putheerschte
had bet vleesch volkomen vorsch doen blijven.
Hij had den moed het in vorscheidenc stukken
te snijden en bracht hot aan stukken naar boven,
vreezende dat anders de vracht voor een of
andere trede van zijn ladder te zwaar zou zijn
en hij in do put zou nederstorten. Toen hij
eindelijk alles boven had, was hij doodsmoo cn
moest hij even gaan zitten om uit te rusten,
daarna bracht hij alios naar het ijzeren hek,
maakte daarna van het hout der lansstelen een
flink vuur, waarboven hij een stuk vleesch hing
en aan een degen gemakkelijk kon braden.
Eindelijk kon hij dan eten, en nimmer at hij
zeker met meer eetlust dan hij nu dit vleesch
at van zijn trouwen vriend
Hij was hem het leven verschuldigd.
Na verzadigd te zijn verzamelde hij zorgvul
dig het overschot om dit te bewaren voor later,
en zijn vuur aanhoudend, om licht te hebben,
begon hij het hek nader te onderzoeken. Maar
al te goed zag hij nu in, dat het niet geopend
kon worden, zoodet hij het zou moeten forceeren.
Maar hoe Hoe zou hij die stevige stangen
breken en dat zonder werktuigen Onder het
hek een opening te maken was voor hem niet
mogelijk, daar de staven allen vastgehecht waren
in een groot rotsblok dat daar blijkbaar was aan
gebracht en daar de vloer vormde. Alleen door
het wegnemen van een der stangen zou hij zoo
als hij bij meting ontdekte, reeds gered zijD.
Hij zou er een moeten doorzagen maar waar
een zaag te vinden. Toevallig viel zijn oog op
de degen welke hij als braadspit had gebruikt,
deze was dun cn zou zeker als ze van tanden
waren voorzien geweest een uitstekende zaag
zijn geweest. Hij zou beproeven een soort zaag
te maken. Uit vrees dat de degen welke hij
als braadspit had gebruikt misschien iets door
het vuur had geledeD, ging hij in het arsenaal
een ander halen, daarop maakte hij door middel
van zijn mes en een strijdhamer aan beide zijden
en zoo dicht mogelijk bij elkaar hakkeltjes in.
Hij beproefde zijn primitieve zaag dadelijk cn
had het onuitsprekelijk genoegen te ontdekken
dat do zaag sneedt. Met welk een ijver ging
hij nu aan het werk! Maar het was een zeer
zwaar werk cn vorderde uiterst langzaam. Uren
na uren was hij er mee bezig, slechts dan wanneer
de vermoeidheid of' de slaap hom er toe dwongen
hield hij even op. Eindelijk, maar na verloop
van hoeveel uren niet, was hij met hot werk
gereed en kon hij door do opening kruipen.
Thans voor do eerste maal gedurende zijn
gehcolo tocht gevoelde hij zich waarlijk bevre
digd. Hij vroeg zich at, wat zal er nu weder
met mij gebeuren Zou doze gang misschien
niet eindigen op een afgrond Zou hij nu naar
het licht loepen of zou hij verongelukkon Zou
hij nog niet meerdere hinderpalen op zijn weg
ontmoeten Do vermoeidheid on de slaap kregen
bij hem eindelijk do overhand en hij viel op
nieuw in slaap.
Bij zijn outwaken had hij weer niouwomoed.
Hij bevestigde zijn geweer on woitascb, waarin
hij hot laatste deel van zijn hond zorgvuldig
had opgeborgen woder op zijn rug, na eerst hot
hek to zijn doorgeloopou en vervolgde zijn wog
door de gang. Tastende bemerkte hij dat het
een natuurlijke gang was, terwijl hij tevens
ontdekte, dat de wanden zeer vochtig waren.
Snel ging hij vooruit steeds dalende. De gang
scheen een weinig te krommen. Eensklaps was
de weg voor hem afgesloten en sloeg de gang
plotseling rechtsaf. Terzelfder plaats werd de hel
ling grooter. Weldra was deze groot, dat hij lang
zaam voet voor voet moest gaan uit vrees van
naar beneden te vallen. Weldra kon hij niet
langer op de been blijven en ging hij met de
voeten vooruit op handen en voeten kruipende
naar beneden De helling was echter te groot
cn niettegenstaande hij plat op den grond ging
liggen kon hij zich niet tegenhondon en gleed
hij naar omlaag. Van een groote hoogte was
dat echter niet doch in plaats van zooals hij
had gevreesd op do rotsen verpletterd te worden
viel hij in een plas ijskoud water. Hij begon
dadelijk te zwemmen doch bemerkte spoedig
dat dit geen put was zonder ecnigen uftweg,
doch stroomend water en zoo snel stroomend
dat hij met zijn zwakke krachten er niet tegen
op kon zwemmen. Hij moest zich dus maar
laton medevoeren en er mee volstaan te trachten
aan de oppervlakte te komen. Om minder
zwaar te zijn, wist hij er in te slagen zijn ge
weer los to maken, doch van zijn weitasch kon
hij zich niet ontdoen. Zijn krachten begonnen
hem eindelijk te begeven. Nog een laatste
poging wilde hij doen om boven te blijven. Hij
strekte zijn boenon uit en gevoelde den grond.
Het wator was dus niot zoo diep als hij had
gemeend.
Maar wat was dat was hij geen speolbal
van zijn vorbeelding, was het werkelijk waar
wat hij zag P Was hot Biet meer duister om
hem heen P Het wafer werd ondieper, terwijl
hot hoe langer hoe lichter om hem werd.
Do stroom vojindo nogmaals oen bocht en
toon ontdekte Pierre het volle daglichtIn de
verte, nog zoor weg ontdekte hij een opening
waardoor het licht kwam. Ilij kon eerst zijn
oogen niet geopend houden maar word er lang
zamerhand weder aan gewoon. Do stroom dreef
hem snol vooruit naar dat licht. En eerder
dan hij had durven hopen beroikto hij de ope
ning. Het was de oponing waardoor de stroom
uit do rotsen in het veld stroomde.
Wordt vervolgd.)
Gedrukt by LANGEVELD DE R.OOJJ, Toxol.
