Buitenland.
zij zullen voor ons eene aansporing zijn,
voor onze beginselen te getuigen.
De heer Ternooy Apèl zal nog in
dit jaar, opnieuw als spreker optreden.
19 Febr. Zaterdag j.l. bielden de
heeren W. Mets Tz, J. de Jongh enJ.
Daalder Dz. alhier hunne aangekondigde
lezing, 'tls evenwel gebleken, dat 't
niet goed was dit te doen met donkere
maan en slechte wegen, en op een tijd,
dat er vele ziektegevallen zijn.
Oosterend, dat de meeste leden van
Texel's Belang telt van al de dorpen,
heeft niet veel belangstelling getoond
neen, dat mag niet gezegd worden.
Het heeft door omstandigheden niet
meer kunnen toonen. Later zal 't beter
zijn, daar houde men zich van overtuigd!
De sprekers gaven hetzelfde program
ma, wat ze op de andere dorpen hebben
gegeven en oogstten veel bijval in.
Zaterdag a. s. hoopt „Nut en Ge
noegen" alhier hare laatste vergadering
in dezen winter te houden, 'tls dan
,,'t leste Nut", zooals gezegd wordt, en
dan wordt er gedacht aan eene feestelijke
bijeenkomst. 'tZijn de heeren W. Mets
Tz. en eenige andere leden van de zus
ter vereeniging te Oudeschild, die dan de
vergadering zullen bezig houden. Alleen
leden met hunne dames hebben overigens
toegang tot deze bijeenkomst, die met
een bal besloten zal worden.
Oudeschild, 19 Feb. 't Was hier Zon
dagmorgen een heele consternatie, toen
men bij 't krieken van den dag tot de
ontdekking kwam, dat er's nachts, toen
het zoo stormachtig was geworden, twee
schuiten van de touwen waren losge
rukt en uit de haven gestormd. De
haven lag nog al heel vol, zoodat er aan
de weerpalen niet zoo gemakkelijk door
allen kon worden vastgemaakt.
Nu waren de T. X. 14 en deT. X. 96
op drift. Niettegenstaande 't weer nog
zeer ruw was, zeilden de blazerschuiten
T X 19 en 120 naar buiten, om te gaan
zoeken. Den volgenden morgen werd
de T. X. 96 binnengesleept. Zij was
nabij het Oude Vlie gevonden in lekken
staat.
Terstond werd zij op de werf gedraaid
om te worden hersteld.
Volgens bericht uit Workum, zat de
blazerschuit T. X. 14 daar in het ijs.
Men zou pogen haar te bevrijden en
in veiligheid te brengen.
Dit ongeval is dus betrekkelijk nog
al goed afgeloopen.
Het tjalkschip „de Zwerver", die hier
in de vorige week met schade en verlies
van de zwaarden binnenliep, is door de
sleepboot „Avontuur" naar elders ge
sleept, om in het defect te voorzien.
Er zijn hier thans vele patiënten
laboreerende aan influenza.
Door deze ongesteldheid moest de
tweede uitvoering der rederijkerskamer
reeds een week worden verdaagd en 't
is ook nog ODzeker of zij Zondag a. s.
zal kunnen plaats hebben.
De Cocksdobp, 18 Febr. Na ongeveer
I4V3 jaar in de Ned. Herv. Gem. Eier-
land als hulpprediker werkzaam te zijn
geweest, hield de heer Barends gisteren
zijne afscheidsrede. Hij sprak naar aan
leiding van Joh. 15, vers 12.
De consulent der Gemeente, Ds. Smits
van De Waal, sprak een toepasselijk
woord. Bij het einde werd den schei
denden leeraar toegezongen Gez. 96 met
eenige wijziging. Het kerkbezoek was
groot.
De heer J. P. Reuvers Mz. is als
surnumerair bij de Staatsspoorwegen te
Franeker geplaatst.
Een aanslag op het leven van den
Minister van Justitie.
Zaterdahmiddag omstreeks één uur,
toen de minister van Justitie, mr. E. E.
van Raalte. van het departement kwam
om huiswaarts te keeren, kwam in de
Amaliastraat nabij zijne woning, een
manspersoon naast hem loopen. Toen
de Minister bemerkte, dat deze persoon
zich al meer en meer aan hem opdrong,
vroeg ZExc.of hij hem iets te verzoe
ken had. In antwoord hierop baalde de
man een revolver voor den dag, waar
mede hij vier schoten op den heer Yan
Raalte loste. Alle vier schoten misten
hun doel, zoodat de Minister wonder
boven wonder ongedeerd bleef Twee
kogels kwamen terecht in de ramen van
het huis van den Minister. Twee jongens
die van het voorval getuigen waren,
ijlden naar het Palois, om daar politie
te halen. Twee agenten arresteerden
den maD, die na het lossen der schoten
op den Minister ter plaatse was blijven
staan. Alleen de revolver had hij op
straat geworpen. Uit een voorloopig
onderzoek bleek dat de dader genaamd
is Simon Polak, die zich veel te 's Hage
ophield. Hij verklaarde de revolver te
Amsterdam te hebben gekocht met het
doel om den Minister, dien hij niet kende
dood te schieten, omdat hij zich gegriefd
gevoelde door een uitspraak van het
Hooggerechtshof. Over de beweegredenen
tot zijn misdrijf zou hij later wel meer
vertellen.
De tegenwoordige Kabinetskwestie
wordt in de Pers veelvuldig besproken
en velerlei middelen tot oplossing worden
aan de hand gedaan, welke we niet
allen kunnen aanhalen. Met eene maken
wij eene uitzondering, 't is die van de
„Amsterdammer", weekblad voor Neder
land, die op de vraag wat nu? het
volgende antwoord geelt
„Daar is maar één oplossing mogelijk.
H. M. weigere het aangeboden ontslag
en het ministerie keere terug op zijn
besluit, aanvaardde de portefeuille op
nieuw, maar dan alseen ministerie
ad hoe, om met den meesten spoed de
Grondwetsherziening tot stand te bren
gen, nu reeds anderhalf jaar besproken,
berapporteerd en in gedachte voorbe
reid. Grondswetsherziening zooals wij
haar iD 1905 hebben gevraagd. Waarlijk
in drie, vier maanden tijds kan, bij
ernstigen wil, deze arbeid worden vol
tooid en nimmer was een tijdstip
gunstiger om hem tot een goed eind
te brengen dan nu, wijl de zucht om
uit het „moeras" te komen bij elk
nadenkend staatsburger sterker moet
zijn dan ooit.
Alleen op zulk een voorwaarde kan
o.i. het ministerie-De Meester zich bereid
toonen nog een poos aan te blijven,
daar het tegenover Staal zuiver staat,
wijl het een poging zal doen, om ten
spoedigste langs den eenig mogelijken,
d.i. den rechten weg, een einduitspraak
van het Nederlandsche volk te verkrij
gen ten opzichte van de democratische
leger-politiek een uitspraak, die bij het
zoo algemeen veroordeeld bestaand kies
stelsel en de onontbindbaarheid der
Prov. Staten niet te vernemen is."
Een oploopje.
Op den Catherijnesingel nabij de Nic.
Beetsstraat te Utrecht verwekte F. v.
d. E., wonende aaD den Jutfaaschen weg,
een volksoploop, doordat hij een meisje
lastig viel en een student, die hem op
het onbetamelijke hiervan wees, op een
pak slaag trakteerde, evenals een officier
van gezondheid in uniform.
Door de brugwachters is hij hierop
aangegrepen en naar ue politiepost aan
de Tolsteegbrug overgebracht, alwaar
aan het licht kwam, dat de man niet
heel best bij het hoofd was.
Aanvankelijk wilde hij zijn naam niet
opgeven en ten slotte verklaarde hij
„Jezus van Nazareth" te zijn. Men
slaagde er echter in naam en adres uit
te visschen en daarop is hij, na eenigszins
gekalmeerd te zijn, met zijn moeder
vertrokken.
Het gebeurde had een grooten volks
oploop tengevolge. (U.
Verdronken.
Te Edam werd in de vorige week
groote ontsteltenis verwekt door het ge
rucht, dat eenige kinderen op een ijsschots
in zee waren gegaan, en dat het aan
een hunner het leven had gekost, aldus
meldt de „N. Ct."
Acht kinderen hadden gespeeld op het
ijs, dat aan de zeekust lag. Toen zij
weder wilden terugkeeren, kwamen zij
op een plek, waar het ijs zeer broos
was. Een meisje van elf jaar zakte er
door en verdronk. De anderen wisten
zichzelf te redden.
Vier kinderen verdronken.
Vrijdagmiddag omstreeks halfvierhad
in de gemeente Capelle a.d. IJsel een
allerdroevigst ongeluk plaats.
Twee zoontjes van Sol en twee van
Swanenburg, die uit school kwamen,
schijnen over het ijs naar huis te hebben
willen loopen. Nabij den heul zijn zy
echter alle door het ijs gezakt en ver
dronken.
De heele gemeente is door dit ongeval
zeer geschokt en dipp medelyden vervult
ieder met de ouders, die door zulk een
zwaren slag getroffen zijn.
Nog al meer.
De 47s-ja-ige Jannetje van Eyk te
Rotterdam, wonende aan den Beneden
Sluisjesdijk te Charlois, is met hevige
brandwonden in het ziekenhuis te Rot
terdam opgenomen. Het kiud kwam te
dicht bij de kachel en haar kleertjes
vatten vlam.
Hetzelfde lot trof de 18-jarige dienst
bode W. Jonkers aldaar, die ook levens
gevaarlijke brandwonden opliep.
Levend begraven.
De 45-jarig W. Mennink te Rheden,
was Donderdagmiddag bezig op de steen
fabriek te Muggewaard van de firma
Arntz en van De Loo met het afgraven
van grond toen plotseling een groote
massa bevroren aarde naar beneden
stortte en Mennink er geheel onder be
dolven werd.
Dadelijk echter werd alles in het werk
gesteld om den ongelukkige uit zijn
hachelijke positie te verlossen en vrij
spoedig was de aarde verwijderd, doch
de man verkeerde toch in bewusteloozen
toestand.
Naar zijne woning vervoerd, werd
onmiddelijk oen geneesheer geroepen,
die constateerde, dat de beide beenen
geheel verlamd waren en de man waar-
waarschijnlijk voor altijd het gebruik er
van zal moeten missen.
Hij heeft een behoeftig gezin met 3
kinderen.
Nieuwe reclame.
„Het is bedoeld als een protest"
zegt de man die 't initiatief nam. Met
dat al lijkt het machtig veel op een goed
verzonnen reclame. Trouwens, menig
protest is niet veel meer dao reclame.
In elk geval het denkbeeld verdient hulde
om zijn originaliteit
De heer Karei Yerbruggen, schilder,
illustrator en décorateur, leerling der
Teekenschool voor Kunstambachten en
van de Rijksacademie voor Beeldende
Kunsten, vindt moeite om van zijn kunst
t9 leven. Zoo zijn er meer. Maar hij
wenscht zich niet lijdelijk aan betartisten-
noodlot te onderwerpen en protesteert
door zeven zijner kunstproducten een
olieschilderij, twee aquarellen en vier
teekeningen op een wagen langs 's heeren
straten ten toon te stellen, geprijsd en
wel, en voorzien van de steriotiepe uit
verkoop mededeeling„Alles moet weg."
Tevens laat de heer Verbruggen bij
zijn expositiekar strooibiljetten versprei
den, waaraan hij zich aan het publiek
voorstelt en om de gunst en de recom
mandatie verzoekt.
Nog eens: het denkbeeld is hoogst
oorspronkelijk. Maar laat ons hopen dat
het niet al te veel navolging vindt. De
heer Verbruggen beweert dat hij een
„leger" lotgenooten achter zich heeft.
Wij gelooven 't graag. Maar volgen die
allen zijn voorbeeld dan zal op den duur
de inhoud der motorborden veranderd
moeten worden en luiden
„Verboden voor rijwielen, motorrij
tuigen en rijdende tentoonstellingen."
(Hbld.)
Herziening der Armenwet.
Door den minister van binnenlandsche
zaken is een schrijven gezonden aan de
Gedeputeerde Staten in de onderscheidene
provinciën, waarbij wordt medegedeeld,
dat bij de voorbereiding van de reeds in
1901 voorgenomen herziening der armen
wet de vraag zich heeft voorgedaan, of
het ook wenschelijk zou zijn, in het wets
ontwerp betere bepalingen op te nemen
ter zake van de ziekenverzorging ten
platten lande, wegens de moeielijkheid
tengevolge van onvermogen ten platten
lande om een ziekenhuis op te richten.
Behoorlijke voorziening zou, volgens den
minister, zijn te verkrijgen, indien aan
de provinciën werd opgedragen om, met
of zonder steun van het rijk, voor nader
aan te wijzen groepen van gemeenten
een ziekenhuis op te richten. De kosten
van verpleging zouden moeten blijven
voor rekening der gemeenten volgens
vast te stellen tarief.
Voor baantjesgasten.
De Minister van Landbouw brengt in
de „St.-Ct." (no. 41) ter kennis van
belanghebbenden, dat ten behoeve van
de benoeming van ongeveer twintig
klerken by de rijksverzekeriogbank te
Amsterdam in de tweede helft der maand
Mei 1907 een vergelijkend onderzoek zal
plaats hebben van sollicitanten naar die
betrekking, waaraan een aanvangsjaar-
wedde van f 400 is verbonden, welk
traktement, bij gebleken bekwaamheid,
dienstijver en geschiktheid vermoedelijk
na 6 maanden op f 600 zal worden ge
bracht. Men zie de bijzonderheden hier
omtrent in de St.Ct.
Een buitenkansje.
In een Duitsch blad vinden we het
volgende telegram uit Bern, d.d. gisteren:
De Internationale commissie van het
Roode Kruis besloot het voor dit jaar
beschikbare bedrag van de schenking,
die Keizerin Augusta destijds gedaan
heeft voor de verpleging van gewonden,
ten bedrage van f 3,400,000 mark, aan
het Nederlandsche comité van het Roode
Kruis ter hand te stellen. (R. N
En dat in de wittebroodsweken.
Tegen J. de W., te Mildam, is proces
verbaal opgemaakt wegens mishandeling
van zijn vrouw, met wie hij pas een
week getrouwd was.
Er in geloopen.
Een boer kwam bij den burgemeester
van zijn dorp en zei
Ik heb u slecht nieuws te vertellen,
burgemeester.
Slecht nieuws? vroeg de burge
meester, die zijn courant zat te lezen.
Van welken aard
Het is heel erg. Uw zwarte stier
en de mijne hebben samen gevochten
eu mijn stier heeft den uwe gedood.
Dan moet ik schadevergoeding van
je hebben I riep de burgemeester driftig.
Maar ik kon er toch niets tegen
doen, zei de boer. De stieren kwamen
samen, zij vochten en de een werd
gedood. Dat is toch mijn schuld niet?
Als burgemeester ken ik de wet,
en die zegt klaar en duidelijk, dat de
eigenaars van gevaarlijke dieren aan
sprakelijk zijn voor de schade, door die
dieren veroorzaakt. Uw stier heeft den
mijne gedood dus moet gij me de schade
vergoeden. Zoo is de wet.
Goed. Ik zal mij aan de wet
houden, zei de boer. Maar ik heb mij
vergist, als ik zei, dat mijn stier den
uwe heeft gedood. Het was uw stier,
die de mijne doodde.
Een mevrouw geboycot.
Een huisvrouw in Den Haag kon zich
zoo weinig beheerschen, vertelt het „R.
Nwsbld", dat zij, een stok grijpende,
haar keukenprinces daar zoodanig mee
gaf, dat de rug der arme er bont en
blauw van werd.
Natuurlijk zei het slachtoffer den dienst
op. Maar zij deed nog meer
Rechts en links werd door de geslagene
onder de kameraden rondverteld water
gebeurd was.
Zegt het voortluidde het parool.
En de verontwaardigde meisjes waar
schuwden rechts en links met zulk een
ijver voor de „slaande engel", dat geen
dienstbode den drempel der ranselende
feeks overschrijdt.
De „mevrouw" is geboycothaar wo
ning is met een zwarte kool aangeteekend.
Zoodra een der dienstboden in die
straat een nieuw slachtoffer aan het
bewuste huis ziet aanbellen, wordt zij
bij het verlaten der woning onmiddellijk
door een der samengezworenen helder
en duidelijk ingelicht, omtrent hetgeen
haar en haar arm lichaam in die straf-
woniDg dreigt.
Het gevolg is dan natuurlijk, dat de
gewaarschuwde ijlings haar godspenning
terugbrengt of wegloopt met een hartig
woordje er bij, dat mevrouw maar een
„gedienstige" moet zien te vinden, die
zich bont en blauw laat slaan.
Tot heden zoekt de ranselende huis
vrouw nog steeds naar een dienstbode I
Allen lat9n haar zitten.
Aardnppelvlokken.
In Duitschland wordt dezen winter
veel gesproken over een methode om
aardappelen te maken tot een veevoeder
dat duurzaam is. De wijze van bereiding
heeft haar ontstaan te danken aan een
prijsvraag, uitgeschreven door eenige ver-
eenigingen met steun van de Regèering.
De bereiding zelf geschiedt in fabrieken
en is vrij eenvoudig. De aardappelen
worden eerst gestoomd en dan tusschen
verhitte cylinders geleid, waardoor zij
als 't ware tot droge vlokken worden
geperst. De berichten over de resultaten
verkregen* met dit voeder, vooral tyj het
mesten van varkens, zyn zeer gunstig.
Op dit oogenblik zijn reeds 80 fabrieken
van aardappelvlokken in werking. Eenige
der fabrikanten hebben hunne collega's
uitgenoodigd tot eene byeenkomst op 13
