N° 2233. Zondag 21 Februari 1909. 22ste Jaargang Nieuws- en Advertentieblad. Binnenland. Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond Advertentiën vóór 10 nnr op den dag der nitgave ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Uitgevers LANGEVELD DE ROOU, ParkstraatBurg op Texel. JACHT EN VISSCHERIJ. De Burgemeester van Texel maakt bekend, dat de navolgende publicatie is aangeplakt' De Commissaris der Koningin in de Provincie Noord-Holland, Gezien het besluit van Gedeputeerde Staten dier provincie d. d. 3 Februari 1909 no. 10 Gelet op art. 11 der „Jagtwet" Brengt ter kennis van belangheb benden a. dat de jacht op houtsnippen in deze provincie zal worden gesloten op 27 Februari 1909, met zonsondergang; b. dat de jacht op eenden zal worden gesloten mede op 27 Februari 1909, met zonsondergang c. dat de jacht op ander waterwild zal worden gesloten op 20 Maart 1909, met zonsondergang d. dat het wetspel van kivartelen met steekgaren of vliegnet zal mogen worden uitgeoefend van 1 Mei tot en met 10 Juli 1909 e. dat de visscherij met het slaande spieringnet zal zijn gesloten van 1 Maart tot 1 November 1909; f. dat de visscherij met alle overige vischtuigenuitgezonderd die met aal- korvenaaldobbers, aalreepen en paling- fuiken op aalpalingen grondelingen, die met het schepnet ot de gebbe om kleine vischjes te vangen voor de aal dobbers en die op snoek in de gemeente Texel, van 15 Maart 1909 tot nadere aankondiging zal zijn gesloten, en g. dat gedurende den gesloten vischtild, vermeld sub f van dit besluit, ook liet visschen met den hengel in de hand, uitgezonderd met cle peur, is verboden. En zal dit besluit in het Provinciaal Blad worden geplaatst en voorts in elke gemeente van Noordholland worden aan geplakt. Haarlem 6 Februari 1909. De Commissaris der Koningin vnd. VAN TIENHOVEN. Texel, den 17 Februari 1909. De Burgemeester voornoemd, HIDDINGH. TEXEL, 20 FEBRUARI 1909. Verg. 26 Februari in „de Zwaan/ Daartoe aangezocht, vestigen wij de aandacht op de vergadering welke is uitgeschreven tegen Vrijdag 26 Februari in het logement „de Zwaan." Hebben wij goed verstaan, dan ligt het in de bedoeling om ook hier eene afdeeling van den Noordhollandschen Boerenbond op te richten. Nu zouden sommigen kunnen meenen dat hier alreeds genoegzaam vereenigingen be staan, doch bij die vele zal eene ver- eeniging als hier bedoeld, nog de maat niet doen overloopen wanneer de voor stellers de oprichting er van genoegzaam kunnen verdedigen. Het onderwerp waarover zal worden gesproken: „Coöperatieve Olieslagerij", zal niet onmogelijk gegevens aan de hand doen om de wenschelijkheid van de oprichting eener afdeeling als bedoeld, te bespreken, en indien gewenscht, daartoe over te gaan. Een bezoek aan de vergadering zal allicht een meer duidelijk denkbeeld geven van hetgeen de bedoeling is. Om die reden is een bezoek alreeds aan te bevelen. Natuurmonumenten. In den polder Waal-en-Burg op Texel, zoo lezen we in elders verschijnende bladen is in de nabijheid van het vischwater „De Kil" een gunstig gelegen terrein aangekocht door het bestuur der „Vereeniging tot behoud van Natuur monumenten." Deze plaats zoo zegt het bericht verder is een der vogelrijkste van het eiland en strekt jaarlijks aan ettelijke vogelsoorten, vooral aan watervogels, tot broedplaats. De indijking eu droogmaking van de Wieringermeer. In het liefdadig Nederland. Op bevel der politie te Maastricht is naar Calvariênberg overgebracht de 70- jarige wed G. A., meld het „R. N." Zij werd iu zeer hulpbehoevende toe stand in haar woning, een kamertje in de Raamstaat, aangetroffen door de buren. De wind gierde door het vertrekje; de vrouw was bijna geheel ongekleed; de koude der laatste dagen had haar beenen tot aan de knieën doen bevriezen. Haar toestand is zorgwekkend. Arm oudje Verlaging van prijs. Nu de graanprijzen in den laatsten tijd zijn gestegen, hebben de bakkers te Oldenzaal het brood met een cent per kilogram verlaagd. De wonderen ziju dus de wereld nog niet uit. 't Kan verkeeren, zei Brederode. Te Smilde werd een bijna 53-jarige weduwnaar, zooals het scheen, smoorlijk verliefd op een ruim dertig jaar weeuwtje. Hoe familie en anderen den man ook dienden van goeden raad, het hielp niet, de liefde kende zooals bet scheen geen grenzen. Men kon immers samen een goed leven hebben en het zou eene ge zellige huishouding worden, want hij had twee en zij (geen makke klant) had 5 kinderen. Lang verloofd was men dan ook niet. Vrijdagmiddag bij erg vriezend weer, stapten beiden naar het gemeente huis. Heet gebakerd als men was, voelde men niet eens dien scherp waalen den Oostenwind. Over enkele minuten was hij immers weer bruidegom en zij voor de derde maal de bruid. Men dronk er een flinke „sputter" op en 's avonds thuis zong men er lustig op los„Voel eens aan mijn linkerkant, hoe mijn hart van liefde brandt." Maar niet altijd is de liefde bestendig van duur, want reeds Zondag deelde hij haar mede, dat hij „bezwaren" kreeg. En Dinsdag ver voegde hij zich weer bij den ambtenaar van den burgerlijken stand, maar nu met de boodschap: „Mijnheer ik geef'tover heur, wil je ons maar weer „uut" doen", 't Publiek lacht. Bruidje misschien slecht te spreken. Maar de bruidegom denkt wellicht beter ten halve gekeerd, dan ten heele gedwaald. Wie geeft hier goeden raad „Je plicht doen en daarvoor straf krijgen—zoo meldt men aan de „Msb" dat gebeurt niet eiken dag. Evenwel het gebeurde d.d. voor het Utrechtsch Kantongerecht. Daar werd n.l. een boete geëischt tegen een beambte der Ned. Centraal Spoorwegmaatschappij, wijl hij, gevolg gevend aan het hem bij reglement gedaan bevel om bij periodieke schending op de lijnen zich daarop bevindende voorwerpen op te nemen en het den chef of opzichter ter hand te stelleD, een door een trein vermoedelijk doodgereden patrijs had opgenomen om dien af te geven ter plaatse waar hem was voorgeschreven. Een veldwachter ziet den spoorwegman met het stuk wild en „kip ik heb je" proces-verbaal wegens het vervoeren van wild zonder de daartoe vereischte ver gunning. Vraag: wat moet nu een spoorwegbeambte, die op het schouwen der lijnen is aangewezen, waar hij uit den aard der zaak nogal eens doodgereden of doodgeslagen gevogelte vindt, doen Zijn reglement overtreden of de wet over treden? Een van tweeën is toch nood zakelijk. Woningwet en politiek. Te Amsterdam is eene vereeniging opgericht, onder den naam „Propaganda- fonds van belanghebbenden bj) uitvoering en toepassing van Woningwet en Bouw verordening te Amsterdam." Het doel is bestrijding der kosten, verbonden aan propaganda bij verkiezingen, in de eerste plaats voor den Amsterdamschen ge meenteraad en daarna ook voor Prov. Staten N. Holland en voor de Tweede Kamer. Men wil d.1 de caDdidaten steuneD, die tegen de gebruikelijke uit voering en toepassing van Woningwet en Bouwverordening zijn, zulks in 't belaDg van huiseigenaars en huizen bouwers. Ontduiking der Drankwet. Te Eigelshoven (Limburg) bestaat een „salon de coiffure," waar men voor 12 centen kan geschoren worden. Voor dat huis is verlof enz. verleend; zoodra men den haard kwijt is betaald men 12 centen.. Wat de borrels betreffen die men heeft gedronken afgemaakt is de zaak. Die meer gedronken heeft wordt ook extra gewasschen en de haren gekamd. L.Z. TEXELSCHE COURANT, Abonnementsprijs per S maanden. Voor ben Burg 30 Cta. Franco per post door ge heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere landen met verhooging der porto's. Prijs der Advertentiën. Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Ct. Groote letters en Vignetten worden naar plaateruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer. In een drukbezochte vergadering heeft de heer Dr. I. Kraus, oud-minister van Waterstaat een voordracht gehouden over het «Wetsontwerp tot indijking en droogmaking van de Wieringermeer. Men weet dat tijdens het ministerie-De Meester, waarvan de heer Kraus deel uitmaakte, de Re geering een wetsontwerp indiende tot gedeelte lijke uitvoering van het bekende Zuiderzeeplan (van de Zuiderzeevereeniging en de Staatscom missie van 1894), waarbij werd voorgesteld een verbindiDgsdijk te leggen tusschen Noordholland en Friesland en vier bepaald aangegeven gedeelten van de Zuiderzee te dempen. Ben dier vier stukken omvat bet Wieringer meer. Het. is dat gedeelte, zonder den Noord- HollandBrieschen afsluitdijk dat in het plan De Meester behouden is gebleven. Dit aldus beperkte Zuiderzeeplan is door de tegenwoordige llegeeriDg onveranderd overge nomen en zal overeenkomstig het voorstel van den Voorzitter der Tweede Kamer Ba het reces in de afdeelingen behandeld worden. Het is 't gedeelte van de Zuiderzee bezuiden het eiland WieriDgen, hetwelk van nature reeds aan drie zijden zoo goed als geheel van de zee is afgesloten, zoodat voor de indijking niet anders noodig is dan afsluiting van het Amsteldiep en het aanleggen van een dijk tusschen het Oostelijk gedeelte van WieriDgen en de Noordhollandsche kust bij Medemblik. Door met de Wieringermeer te beginDen, zoo werd gemeend, zou men met een beperkt kapitaal een geheel op zich zelf staanden polder kunnen scheppen, zonder nog iets omtrent verdere bedij kingen, zooals die in het grootere plan werden voorgesteld, te beslissen, terwijl de daarbij Ie verkrijgen ervaring omtrent mocichjkbeden der uitvoering, de boedanigheid der gronden en huDnc aan betrouwbare raming ontsnappende verkoop waarde voor de overige bedijkingen van onschat baar nut zou zijn. Op het oogenblik wordt dus slechts voorgesteld te dempen een gedeelte van de Zuiderzee van de grootte van de Haarlemmermeer, wat ongeveer 23 millioen gulden zal kosten, terwijl met het elfmaal grootere plan van de Zuiderzeevereeniging 20U millioen gulden gemoeid waren. Weliswaar vervalt de afsluitdijk en daarmede het groote voordeel, dat een binnenmeer oplevert voor de drooghouding en de afwatering van de omringende lauden en voor beveiliging van de scheepvaart, maar van het meer beperkte plan erkent thans ieder dat er geen politieke quasties aan vast zitten en dat het technisch volkomen uitvoerbaar is, gezwegen nog van zijn belang uit sociaal en economisch oogpunt. Er mag dus met grond worden verwacht, da in onze volksvertegenwoordiging eene groót.e meerderheid, vertegenwoordigende alle politieke partijen, zich voor het wetsontwerp zal verklareD. Immers ook zij, die trots alle ondervonden lijde- liiken tegenstand, voorstanders van het groote plan zijn gebleven, kunnen daarin aanvankelijk bevrediging vinden. De uitvoering van het work zal 9 jaren vorderen De kosten van uitvoering worden geschat op plm. 22.6 miljoen gulden. In alle begrootingscijfers is begrepen 15 pCt. voor winst en onvoorzien, terwijl voor toezicht en onderhoud noglOpCt.in rekoning is gebracht zoodat bij de raming van 22,6 miljoen gulden, die men in de memorie van toelichting van het aanhangige wetsontwerp in uittreksel kan aan treffen, voorzichtigheid waarlijk in ieder opzicht is betracht. Bij hot genoemde bedrag is nog 400,000 gulden gevoegd om ook gedurendo de beide eerstvolgende jaren na de voltooiing in do kosten van bemaling te kunnon voorzien, zoodat men ten slotte zal hebben te rekenen op een eindbedrag van 23 millioen gulden van werkelijk tc besteden gelden. Stelt men zich voor, dat voor de volle te ver werken bedragen door den Staat geleend zal moeten worden en wel tegen ccne rento van 3,5 pCt., dan zal het werk, met bijrekening van cnkelvoudigo rente, aan het eind van het9e jaar bobben gekost 27,1 millioen en, als inon aan neemt dat ook die rente niet uit do gowone middelen betaald zal worden, en men dus rente op rento rekent, 28 millioou gulden. Wat krijgt nn de Staat daarvoor terug? In de eerste plaats eene welkome uitbreiding van zijn gebied. Door onze voorouders zijn in de laatste 500 jaren 350,000 H.A. land op de zee heroverd. Ge steld, vroeg spr, wij moesten ook slechts een klein gedeelte daarvan weer afstaan aan diezelMe zee, of aan welken vijand ook, zou er iemand onder ons zijD, die dat niet een nationale ramp van groote beteekenis zou achten? Welnu dan kan het niet anders, of wii zullen een nieuwe uitbreiding van ons tenitorium met juichtonen begroeten. De droogmaking van de Wieringermeer, be schouwd als een eerste stap tot verwezenlijking der plannen-Lely, zal ons nader brengen bij een toekomst, waarin Nederland eene nieuwe pro vincie zal zijn rijker geworden, bevattende even veel voor cultuur geschikten vruchtbaren grond als de provincies Groningen en Overijsel te zamen. Spr. berekent, dat de ingedijkte Wieringermeer een verkoopwaarde van 28,3 millioen gulden zal hebben. Zetten wij hiernaast het cijfer van uitgaven van 28 millioen, dan zien wij dat zelfs dit bedrag nog iets kleiner is dan te verwachten opbrengst, zoodat de onderneming, zoo al geen groote directe winsten, dan toch evenmin verlies in uitzicht stelt. De Slaat, die volgens het eenstemmig oordeel der Staatscommissie het eecige en aangewezen lichaam is om de onderneming tot stand te brengen, mag dan ook niet langer aarzelen die voorrïeelen binnen te halen. Eene onderneming van rond 25 millioen gaat niet boven zijne-krach ten en eene winst daarop in uitzicht van 6 millioen of rond 25 pCt. is niet te versmaden. Bovendien het oogenblik om te handelen, is alleszins gunstig. De klachten over werkloosheid wijzen er op, dat in ons land veel onbenutte arbeidskrachten schuilen. De droogmaking vraagt schier uitsluitend eigen arbeidskrachten en voortbrengselen van eigen nijverheid. Zij zal dns dadelijk beweging en welvaart kunnen brengen onder vele klassen der bevolking, terwijl spoedig de aangewonnen landen zelf een blijvend arbeidsveld aan duizenden zullen bieden. Als men zich aivraagt aldus eindigde spr. wat toch wel de reden mag zijn geweest, dat een zoo eenvoudige zaak, die al zoovele jaren lang ernstig en nauwgezet door de kundigste mannen op veelzijdig gebied is overwogen, nog steeds niet is aangevat, dan geeft het spreekwoord «Be mienx est l'ennemi du bien,« (het betere is de vijand van het goede) het antwoord. In zake de Zui- derzee-plamien hebben het goi de en het betere elkander reeds meer dan zestig jaren bestreden. Twee en zestig jaar is men nu ernstig doende over een zaak van rond 25 millioen, waarvan niemand het nut en het voordeel ontkent en die onze krachten in geen enkel opzicht te boven gaat. En telkenmale als er weer stemming ge maakt wordt, om toch maar liever dadelijk een grooteren sprong te wagen, om zich te begeven in een onderneming, waarbij een kapitaal van 200 of ook slechts 100 millioen gulden zon zijn betrokken, is men afgestuit op wankelmoedigheid, zoodat tot niets werd besloten en ook wat alge meen als goed werd erkend eenvoudig achterwege bleef. Moge dan nu het eventueel betere ophouden het goede te bestrijden. Mogen dus de voorstanders van dadelijke ter- handneming van de plannen van verdere strekking zich aansluiten bij hen, die voorzichtigheidshalve eerst enkel het kleine plan wensehen uitgevoerd te zien, want daarlangs ligt, naar spr. overtuiging, de misschien iets langere, maar dan ook zekere weg, om tot de verwezenlijking der groote plannen te geraken. (N. v. d.D.) In de zitting der Tweede Kamer van Woensdag werd eene commissie van rapporteurs benoemd over het wetsontwerp bovenbedoeld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1909 | | pagina 1