N°. 2384.
Donderdag 4 Augustus 1910.
23ste Jaargang
Nieuws- en
Advertentieblad.
van en naar Texel.
BOOT- EN SPOORDIENST
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagavond
Advertentiën vóór 10 nnr op den dag der uitgave
ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Uitgevers LANGE VELD DE RÓOIJ, Bübg op Texel.
Arbeiders-Ziekteverzekering.
TEXELSCHE COURANT.
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor de Burg 30 Cts. Franco per post door ge
heel Nederland 45 Cts. Naar Amerika en andere
landen met verhooging der porto's.
Prijs der Advertentiën.
Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Ct
Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte
berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer.
aansluiting gevende
O
BOOT van TEXEL
Dagel. 4,15 6,40; 11,-; 2,50; 6,-
TREIN van HELDER
6,30; 7,51; 9,18; 12,33; 4,17; 7,32.
Aankomst Trein Helder. Vertrek Boot.
TREIN te HELDER
8,45*; 11,40; 3,11; 6,56
Zondags 9,50.
BOOT van HELDER:
Dagelijks 5.15; 9,30; 12,15; 4,15 7,30
Zondags 5.15; 10.20; 12,15; 4,15 7,30
Men lette er wel op dat de met
een aangeteekende treinen des Zondags
niet rijden.
Voor de uren van de boot geldt de
gewone tijd, evenzoo voor die der treinen;
Men raadplege verder de door ons
verstrekte Boot- en Spoordienst, gratis
aan ons bureau verkrijgbaar.
Bij de Tweede Kamer zijn ingediend
twee wetsontwerpen
le. een ontwerp-Radenwet.
2e. een ontwerp-Ziektewet.
Deze beide ontwerpen zijn blijkens de
toelichting als één geheel te beschouwen.
De behoefte aan voorziening hangt samen
met de wijziging, die de voortbrenging
ondergaan heeft. De vraag of de overheid
wel bevoegd is op deze wijze zich te mengen
in de persoonlijke belangen der burgers
beantwoordt de Minister aldus:
dat het recht, immers de taak der over
heid is, om, waar zij daartoe in staat is,
zorg tè drag6n, dat niet de verhoudingen,
die door haar beschermd en in stand ge
houden worden voor de burgery, of een
deel daarvan, gevolgen hebben, die het
rechtsbesef bij de bevolking ondermijnen
en daardoor het rechtsleven en daarmede
haar eigen bestaan bedreigen. Wil het loon
strekken ook voor den tijd van ziekte, dan
is een opzettelijke regeling noodig om dit
te verzekeren.
Indien krachtens wettelijk voorschrift
den arbeider 66n deel van hetgeen hij zich
door den arbeid verworven heeft niet wordt
uitbetaald, is het noodig te zorgen, dat dit
teruggehouden deel zoo worde aangewend,
dat aan de door hem verkregen aanspraken
op het oogenblik dat het noodig is ook
ten volle zal worden voldaan.
Deze zekerheid wordt alleen verkregen
door een publiekrechtelijke regeling onder
waarborg van den Staat, en op dit
gebied een regeling in den vorm van
verzekering.
De wettelijke regeling die thans wordt
voorgesteld omvat alleen de verze
kering tegen de gevolgen van een
ziekte; bij het ontwerpen der organi
satie is echter mede het oog gericht op d6
audore takken der arbeidersverzekering.
Naar de meening des ministers, reeds
vroeger door hem uiteengezet, behoort er
verband gelegd tusscben de verschillende
takken van arbeidersverzekering en zal
dat verband o. a. hierin moeten bestaan,
dat bij de uitvoering der onderscheidene
verzekeringswetten de medewerking wordt
gevraagd van dezelfde, uit de kringen der
belanghebbenden samengestelde, met zekere
zelfstandigheid bekleede organen.
De Raden van Arbeid.
Deze organen, de Raden van Arbeid van
bet eerste der thans aangeboden ontwerpen,
zullen zijn do dragers der ziekteverzekering;
Wegens het geringere risico dezer verze
kering kan zij geschieden by de kassen,
die de bedoelde organen zullen beheeren.
Hun taak ten opzichte van de andere
takken van verzekering komt tor sprake,
voor zooveel de ongevallenwet betreft, by
ten daartoe in te dienen wijziging dier wet;
voor zooveel aaugaat do iuvaliditeits- en
ouderdomsvorzakering by het hierop be
Rekking hebbend ontwerp. Reeds nu merkt
de minister echter op, dat de kassen
waarbij de ziekteverzekering geschiedt,
niet tevens kunnen dienen voor de inva
liditeitsverzekering. Deze laatste vereischt
een geldelijk sterker kas, dus die zich over
een grooter gebied uitstrekt dan de ziekte
verzekering. Daarentegen brengt de eisch
van decentralisatie mede, dat de bij ééne
ziekenkas verzekerden tot een zoo beperkt
mogelijk gebied behooren. Gemeenschap
pelijke kassen zouden dus of voor de in
validiteit en ouderdom t6 klein, öf voor
de ziekte te groot zijn. Het is mede deze
overweging, welke den minister de voorkeur
deed geven aan regeling van beiderlei
verzekering in afzonderlijke ontwerpen.
De Raden van Arbeid, samengesteld uit
een gelijk aantal werkgeversleden, en ar
beidersleden, onder voorzitterschap van
een door de Kroon benoemden ambtenaar
zullen naast dragers der ziekteverzekering,
zijn organen bij de uitvoering van andere
takken van verzekering. Doch ook buiten
het gebied der arbeidersverzekering zal de
wetgever, naar de bedoeling van den
minister, van hun diensten gebruik maken,
hun bevoegdheden verleenen.
Allen die onder de wet vallen, zullen
voor de uitkeering van ziekengeld verzekerd
zijn bij de kas, welke door den betrokken
Raad van Arbeid wordt beheerd. De be
staande zoogenaamde onderste uningsfondsen
worden hierdoor, althans voor zooverre de
Raden van Arbeid hun taak overnemen,
overbodig.
De wettelijke verzekering omvat niet de
geneeskundige behandeling, terwijl ook in
deze regeling het begrafenisgeld niet wordt
betrokken.
De premie.
De Minister stelt voor de premie door
werkgevers en arbeiders gezamenlijk te
doen betalen.
Ter wille van vereenvoudiging der admi
nistratie moet z. i. de Raad van Arbeid het
recht hebben de premie bij den werkgever
in te vorderen, die dan het aandeel van
den arbeider kan inhouden op diens loon,
al moet de Raad tevens de bevoegdheid
erlangen om voor bepaalde groepen van
arbeiders de vordering bij den arbeider
te doen plaats hebben, met het recht voor
dezen om van den werkgever diens aandeel
terug te vorderen. Bij deze opvatting be
hoort de regeling zich te beperken tot hen
die arbeider zijn. Dit neemt niet weg dat
de vrijwillige verzekering de gelegenheid
ook voor anderen opent om zich eene uit
keering te verzekeren, al zal de Raad van
Arbeid hier het recht moeten hebben om
zelfs door weigering van verzekering mis
bruik te keeren. Overigens wordt de werking
der wet beperkt tot de arbeiders in een
onderneming.
Arbeiders in persoonlijken dienst, in het
algemeen dus ook de huiselijke dienstboden
vallen daarom niet. onder de verplichting.
Van groot gewicht is ook de uitsluiting
van de zoogenaamde losse arbeiders (volgens
het ontwerp zij dio korter dan vier dagen
achtereen ineenzelfdedienstbetrekking zyn).
Deze beperking geschiedt uit overwegingen
van uitvoering.
Onder de verplichte verzekering worden
overigens alle arbeiders gebracht, dus ook
dio werkzaam zijn in bedrijven van den
landbouw. Ten opzichte van de huisnijver
heid worden alleen de arbeiders verzekerd
zy dus die een overeenkomst als bedoeld
in art. 1637a of c Burgerlijk Wetboek
hebben aangegaan.
De inrichting der Raden.
Ten aanzien van de artikelen van het ont
werp Radenwet wordt nog het volgende
vermeld
De bed06liug is dat overal in het Rijk
Raden van Arbeid zullen komen. Het juiste
aantal kan eerst worden vastgesteld iu
verband met de hiervoor te maken indeeling
van het Rijk. In ieder geval zal er een
moeten komeu in elk der grootste vier
gemeenten. Het gebied van den Raad van
Arbeid zal ten minste 25,000 inwoners
tellen.
Bij de beoordeeling zoowel van don duur
dei arbeidersovereenkomst als van het
bedrag van het loon, wordt groote vrijheid
gelaten aan de Raden van Arbeid.
Wie meer verdient dan f 15 tot f30 in
de week, valt buiten den kring der ontwerpen.
Het ontwerp regelt voorts de samen
stelling van de Raden (die door een secre
taris worden bijgestaan)de ontslagneming;
de kiesgerechtigheidde wijze van ver
kiezing den zittingsduurde verkies
baarheid, enz.
De Verzekering.
Een bepaling van het begrip ziekte is
in het ontwerp niet opgenomen. Toch wordeD
twee kenmerken aangegeven voor wat het
ontwerp onder ziekte verstaat, n. 1. onge
schiktheid tot werken of noodzakelijkheid
van geneeskundige behandeling.
De redenen om onder ziekte in deze
wet ook het kraambed te begrijpen, liggen
voor de hand. Ook bij een regelmatig be
loop bestaat behoefte aan steun en hulp,
zoowel geneeskundige hulp als financieelen
steuD. Voor de kassen waaruit ziekengeld
verstrekt wordt, wordt de benaming „zie
kenkas" ingevoerd. Voor de berekening
van termijnen wordt de gewone weg ge
volgd. Een termijn van een maand, die
b.v. aanvangt op 15 Februari, vervalt 15
Maart. Er is geen reden de uitkeering van
ziekengeld te verlengen, omdat d6 laatste
dag een Zon- of feestdag is.
Waarborgen zijn gesteld, dat de zieken
kas het_ haar verschuldigde altijd zal
kunnen invorderen van dengene, die ten
slotte de geldelijke aansprakelijkheid be
hoort te dragen, te weten den werkgever
naar burgerlijk recht.
De verzekerde moet wegens ziekte on
geschikt zijn tot het verrichten van zijn
arbeid.
De bedoeling der wet is niet om alle
daaronder vallende arbeiders te verplichten
tot het sluiten van een overeenkomst van
verzekering, doch om ze te verzekeren.
Daarom wordt den arbeider niet de ver
plichting opgelegd om zich te verzekeren,
doch in navolging van de Ongevallenwet,
de Duitsche en Oostenrijksche verzekerings
wetten, verklaard dat hij verzekerd is.
Met den dag waarop hij arbeider in den
zin der wet wordt is hij verzekerd, on
verschillig of aangifte is geschied of niet.
Er is geen reden personen in dienst van
een publiekrechtelijk lichaam van de ver
plichte verzekering in het algemeen uit
te sluiten. De mogelijkheid van uitzondering
bij Kon. besluit is voorbehouden.
Personen, wier dagloon geacht wordt
minder dan f 0,40 te bedragen, zullen in
de overgroote meerderheid der gevallen
niet behooren tot den kring der arbeiders
wier verzekering bij dit ontwerp wordt
bedoeld. Daarom wordt ontheffing op eigen
verzoek mogelijk gemaakt. Lijders aan
slepende ziekten zullen verzekerd zijn,
doch hij, dio de bezwaren daarvan onder
vindt, vrijgesteld kunnen worden.
De aangifte.
De aangifte schept niet de verzekering,
doch dient slechts ter vergemakkelijking
der uitvoering. Geschiedt geen aangifte, zoo
moet de Raad van Arbeid toch inschrijven.
De aangifte is echter voor de ziekenkassen
van het hoogste belang. Het meest wen-
scheljjke ware de verzekerden met de
aangifte te belasten, doch in het algemeen
wordt dit niet mogelijk geacht. De punten
waaromtrent aangifte moet geschieden zul
len in het algemeen de volgende zijn
a. naam en woonplaats van den werk
gever
b. naam van den verzekerde en plaats
waar hij zijn werkelyk verblijf heeft;
c. dag waarop de verzekering is aan
gevangen of geëindigd
d. loon van den verzekerde
e. of de verzekerde verzekerd is krach
tens de Ongevallenwet 1901 of wegens eer.
andere verzekering recht heeft op eenige
vergoeding of uitkeering bij ziekte.
Omtrent de inschrijving en indeeling in
loonklasse staat beroep open op den Raad
van Beroep.
Blijkt bij inschrijving eene vergissing,
dan is de verkeerde inschrijving nietig.
In dat geval kan betaald ziekengeld worden
teruggevorderd. Betaalde premiëu worden
vergoed. De ziekenkas mag door verzuimde
aangifte natuurlijk geen nadeel lijden. De
vordering wegens premie verjaart in twee
jaren.
Verzuim in de aangifte door den werk
gever is strafbaar ingevolge art. 120.
Bovendien is de werkgever de aohterstallige
premie verschuldigd.
Dat verband is gelegd tusschen het be
drag van het ziekengeld en dat van de
premie en het loon van den verzekerde
ligt in den aard der zaak.
Het ziekengeld.
Het ziekengeld bedraagt de helft van het
gemiddelde der toonklasse waartoe de verze
kerde bij dm aanvang der ongeschiktheid tot
werken behoorde.
Het wordt uitgekeerd over iederen dag,
uitgezonderd Zondagen en volgens het plaat
selijk gebruik daarmede gelijk gestelde dagen
dat de ongeschiktheid duurt,te beginnen met
den vijfden dag na dien waarop zij aanving
gedurende ten hoogsten zes maanden.
Bij zwangerschap van een verzekerde
wordt ziektegeld uitgekeerd van den eersten
dag der ongeschiktheid tot werken af.
Bij opneming in een ziekenhuis wordt
het ziektegeld ingekort, omdat de schade
die de verzekerde door zijn ziekte lijdt door
opneming in een ziekenhuis grootendeels
wordt opgeheven. Of vervallen van de
aanspraak op ziekengeld moet geschieden
beoordeelt de Raad van Arbeid met beroep
op den Raad van Beroep.
Het ziekengeld vervalt:
a. indien niet is voorzien in genees
kundige hulp, tenzij hij aantoont dat zulks
onmogelijk is geweest;
b. indien de ziekte is veroorzaakt door
zijn opzet;
c. voor den tijd gedurende welken hij
in een gevangenis, Rijkswerkinrichting,
tuchtschool of Rijksopvoedingsgesticht is
geweest
d. indien met toepassing van krachtens
art. 33 uitgevaardigde bepalingen minder
dan het tiende gedeelte van het gemiddelde
der loonklasse zou worden uitgekeerd.
In geneeskundige hulp wordt geacht te
zijn voorzien, indien die hulp den ver
zekerde wordt verleend door een ingevolge
deze wet erkend ziekenfonds of door ge
neeskundigen en apothekers die niet ver
bonden zijn aan een niet erkend ziekenfonds.
Vaststelling der premiën.
Voor de vaststelling der premiën mogen
de verzekerden in groepen worden inge
deeld. De premie wordt voor iedere groep
vastgesteld met inachtneming van het
risico, dat zij blijkens betrouwbare statistiche
gegevens voor de ziekenkas oplevert. De
indeeling mag niet naar den leeftijd der
verzekerden geschieden. De uitvoering
merkt de Regeering op wordt verge
makkelijkt door decentralisatie, die aan het
ontwerp ten grondslag ligt.
De premiën worden vastgesteld in hon
dersten van de gemiddelden derloonklassen.
Klasse I minder dan f0,70, gemiddelde
f0 50klasse II van f 0,70—0,99, gemiddelde
fO,SO; klasse III van f 1 139, gemiddelde
f 1,20; klasse IV van f 1,40—1,89, gemiddelde
f 1,60 klasse V van f 1,90 2,49, gemiddelde
f 2.20klasse VI van f 2,50 of meer, ge
middelde f3.
De Raad van Arbeid is bevoegd in de
loonklassen onderverdeelingen te maken.
Van de premie is de helft door den
werkgever en de helft door den verzekerde
verschuldigd.
Voor zooverre een hoogere premie is
vastgesteld, omdat een geneeskundig onder
zoek door toedoen vau den verzekerde niet
heeft kunnen plaats hebben, is het verschil
geheel door den verzekerde verschuldigd.
De premie wordt door den werkgever
betaald.
De werkgever m^g van het loon van den
verzekerde afhouden het door dezen ver
schuldigde deel der premie over den tijd
waarover dat loon betaald wordt.
Bovengemelde bepalingen geven in hoofd
zaak de geest aan van de ingediende
wetsontwerpen. Verder komen er nog in
voor verschillende aanwijzigingen voor vrij
willige verzekering, terwijl slottens ver
schillende bepalingen worden aangegeven
met betrekking tot de berechting van
geschillen. Zoowel geldboeten als vrijheids
straffen worden bedreigd.
