2604. Zondag 15 September 1912. 26st" Jaargang. Nieuws- en Advertentieblad. Binnenland.. FEUILLETON. DOODGEZWEGEN. 3)it blad verschijnt Woensdag;- en Zaterdagavond Advertentiën vóór 9 nnr op dea day der nityave ABONNEMENTEN en ADVERTENTIËN worden aangenomen bij de Ui tg. Firma LANGEVELD&DEROOIJ, Parkstraat, Burg op Tex el. frostelooze Vaccinatie. Burgemeester en Wethouders der ge meente Texel maken bekend, dat op Woensdag 18 September a.s. 's middags 12 uur in de o.l. school m.u.l. te den Burg gelegenheid zal bestaan tot kos- telooze vaccinatie en revaccinatie. Texel, 11 September 1912. Burgem. en Wetb. voornoemd, GAARLANDT. De Secretaris, J. REITSMA, L.S. TEXEL, 14 September 1912. Polder Eierland. Het Bestuur van den polder Eierland op Texel was tot heden opgedragen aan een Dijkgraaf en vier Heemraden die door de Koningin werden benoemd. Ged. Staten hebben thans het bijzon dere reglement van het béstuur voor dien polder zoodanig gewijzigd, dat het bestuur voortaan zal bestaan uit een Dijkgraaf vier Heemraden en zes Hoofd ingelanden. De Hoofdingelanden ontvan gen het recht om eene aanbeveling van drie personen voor Dijkgraaf en Heem raden op te maken, waaruit eene be noeming door de Koningin wordt gedaan. Dijkgraaf en Heemraden worden benoemd voor vijf jaren, de Hoofdingelanden ge kozen voor zes jaar. Telken jaar treedt een der leden van 't Dagelijksch Bestuur en een Hoofdingeland af. De dag van aftreding is de eerste Juli. De eerste verkiezing van Hoofdingelanden moet voor 21 October a. s. plaats hebben gehad. Bovenstaand bericht troffen wij aan in verschillende bladen. Officieel schijnt daarvan alhier nog niets bekend te zijn. Bij de Zaterdag j. 1. gehouden aan besteding van kunstmeststoffen, door de coöp. vereeniging „Door Samenwerking Voordeel", was de laagste inschrijfster de firma C. R. Keijser Co. alhier, aaD wie de levering in zijn geheel is opge dragen. Den Hoorn, 11 September. Terwijl de Veehouder B. heden zijn paard uit het land zou halen om het te gebruiken, kwam hij tot de treurige ontdekking dat zijn paard dood op het land lag, wat voor den eigenaar een schade post is van vijfhonderd gulden. Den Hoorn heeft weder feestgevierd. Liet het zich in den vroegen morgen evenals zoo vele voorgaande dagen treurig aanzien gelukkig klaarde het weêr eenigszins op, zoodat het uitge breide programma toch flink en zonder stoornis is afgeloopen. 's Morgens zingeD in school en eene optocht met muziek waarna eene tombola zonder nieten voor de schoolkinderenmen kon het ze aanzien een ieder was voldaan, en hier mee begonnen de feestelijkheden. No. 1 was voor jongens jas uit en aan trekken in eene schommelende mand wat een aardig gezicht gaf, hiervan waren de gelukkige winners1ste prijs J. Troost,' 2dó prijs J. Boon, 3e prijs A. Smit.' No. 2 Ringsteken met paard en kar retje, waaraan vijf en twintig paren deel namen hiervan behaalde de 1ste prijs Mej. M. Smit, 2de prijs Mej. H. Boon, 3e prijs Mej. M. Veeger. No. 3 Tobbesteken 1ste prijs H. Jansen, 2de prijs N. Koopman, 3de prijs P. Kok, 4de prijs P. v. Rossum, 5de prijs A. A. Lap. No. 4 Flesschendans voor Dames, hiermede behaalde de volgende Dames de prijzen 1ste Mej. A. Witte en Mej. S. Koopman, 2de prijs Mej. D. de Jager en Mej. M. Duinker. No, 5. Hardloopen met hindernissen voor Meisjes 1ste prijs Mej. M. Boon 2de prijs Mej. M. Heerding 3de prijs Mej. S. Raven, 4de prijs Mej. K. Kalis. De vermakkelijkheden waren hiermede afgeloopenom acht uur werden de prijzen met een gepast woord aan de winners uitgereikt. Veel, zeer veel volk, was naar ons dorp per rijtuig of fiets opgekomen om hier de feestelijkheden bij te wonen. Ook onze Edelachtbare Burgemeester met Familie kwam tijdens het ringsteken ons dorp met een bezoek vereeren. Nu afloop der prijsuitdeeling bal dat tot ruim twee uur heeft geduurd. Vlieland 10 Sept. Heden is op het Noordzeestrand aan gespoeld een kist lampenglazen, gemerkt 2900 L, Made in Sanovij. Benevens een partijtje battings, ge merkt Topla. Een slecht vooruitzicht. De Sch. Ct. verneemt van Langedijk Er is thans een „stilstand" in den handel, die zich bijna nog nooit liet ken nen. De werkzaamheden op het land staan bijna geheel stil. Wanneer dat zoo doorgaat, dan ziet 't er voor de Lange- dijkers heel slecht uit, goed worden kan 'tal niet meer. Wij vernamen al, dat veel bouwers hun huurland hebben op gezegd. Waar men het vorig jaar veertig gulden voor de 100 witte kooien kreeg, daar krijgt men thans vierKreeg men het vorig jaar f8 voor de 100 bos wor telen, nu acht stuivers. Voor een klein prijsje. Dat de vruchten tegenwoordig zeer weinig waard zijn, wordt wel bewezen. Toen een boer met 270 komkommers uit de Beemster stadwaarts trok (Purmerend) kon hij, op de markt gekomen niet eens zijn vruchten kwijc worden tegen het geringste bedrag. Zelfs, toen hij ze, na eenigen tijd geheel voor niets aan 'n groenteboer wilde afstaan, weigerde deze ze aan te nemen. Zoo weinig in waarde dus dat hij de 270 komkommers voor geen halven cent aan den man kon doen. Des middags gelukte het hem echter zijn waar van de hand te doen aan een groentenventer uit Amsterdam voor twee kwartjes, zegge 270 komkommers voor 50 cent. Geen loting noodig. Te Sloten (Friesland) en te Stavoren zullen geen lotingen voor de militie plaats hebben daar er in elk dier ge meenten slechts... één loteling is 1 Belasting voor bezoekers van 't eiland Marken. De Raad der gemeente Marken heeft, met 4 tegen 3 stemmen, een verorde ning vastgesteld, waarbij is bepaald, dat er voor het gebruiken van wegen een heffiDg zal geschieden voor personen, die het eiland bezoeken. (R. N.) Te veel zegen. Kinderen zijn een zegen. Echter kan men ook van het goede te veel krijgen. Zoo dacht een eerzaam huisvader te Westervoort er ook over, toen hij gisteren ten gemeentehuize aldaar, aan gifte kwam doen, dat hem een drieling was geboren. De mau was reeds tienmaal vader geworden en nu werden hem nog drie dochters tegelijk geboren Ook al schade. In het bloembollendistrict, tusschen Haarlem en Leiden, veroorzaakt de vele regen ook veel schade, wijl men met de werkzaamheden van spitten en planten slechts langzaam opschiet. Van de zoo genaamde „nateelt" dat is hetgeen men kweekt in de paden der bloem bollenbedden en waaruit meest alle jaren en vooral verleden jaar nog dui zenden guldens werden getrokken komt ditmaal niets terecht. De verzending van bloembollen naar het buitenland is bijna afgeloopen. Er is aanmerkelijk meer verzonden dan vorige jaren, maar de prijzen waren lager en niet alles is opgeruimd, hetgeen vooral voor de hyacinten een groote schadepost beteekent. De droge veilingen van bloembollen zijn weder begonnen de prijzen zijn zeer gedrukt. Er zullen dit jaar te Lisse veel veilingen worden gehouden. Nws, De spreemoen doen het niet. De 83-jarige G. v. d. Heijden te Reeuwijk heeft voor zijn woning een pereboom staan, waarvan niet zelden half opgegeten peren kwamen vallen. Den kende dat dit spreeuwen deden, ging hij op de loer liggen en zag hij Zondag een groote rat in den boom klimmen. Ge wapend met de buks wist de oude v. d. H. de rat uit den boom té schieten. Dienstweigering Te Ter Neuzen kwam Maandag een milicien die voor herhalingsoefeningen op moest komen in zijn burgerpakje in de kazerne. Op zijn plicht gewezen om in uniform te verschijnen gaf hij te kennen die in geen geval te willen aantrekken. Daar blijft hij bij, ondanks pogingen om hem te overreden en ver wijzen naar de gevolgen zijner weigering. De redenen geeft bij niet op. Hij is in arrest gesteld. (H.C.) TEXELSCHE COURANT. Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor den Bcjhg 30 Cts. Franco per post door ge- he Nederland 45 Cts. Naar Amerika ea andere I .aden met verhooging der porto's. Prijs der Advertentiën. Van 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meer 8 Ct. Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Bewijsnummers 2 Cts. per nummer. door L. HAIDHEIM. 8.) Oneindig lang duurde 't hem, tot hij de datnos eon viaite kon bróngen; zou hij dan Willa aantreffen. En als 't hem al golukto haar alleen te zien, zou hij dan den moed hebben den moed hebben, haar te vragen of zij zijn vrouw wilde worden Hoo waren zfju kaueen Wel was ze altijd lief, zacht en vriendelijk togen hom maar zou zij hem lieibebbeu? Ulrich's hart antwoorddo: jal Zij deelt uw gevoel. Maar hij was zoo weinig ïjdol, hij waagde het niet aan zulk een geluk te geloovoD. Otto Feedern's bijzijn hinderde hem heden, hij snakte er naar om nlleeu te zijn. Maar hij had hem uitgenoodigd met hein mee te gaan naar de renbaan en hom daar eonige lessen to geven. Hoe kon hij nu dion, hem zoo hartelijk genegen jongen wegsturen Do tijd kroop langzaam voort. Hij kon zich niet tot kalmte dwingen. Daar kwam uitkomst. Eon paar corpsbroeders van Otto haalden deze over mot hen moe to gaan. IS u was Ulrich vrij I Te paard, weg, uaar do stad. Misschien werd hij dan rustiger, kwam er verlichting in de kwellende gedachten dat WillaRus- cow's vrouw kon wordeD. Hij had nooit gevoeld hoe weinig hij om hem gaf. Ruecow was toch altfjd een good kame raad geweest. Bij hem zelf was toch eigenlijk geen afgunst io het spel. Zich het geval voorstellende dat Willa, wie dan ook, zou begunstigen, hij dacht daarbij aan bekendon uit zijn omgeving, hij zou er in kunnen berusten, maar Ruscow Neen! Die niet, die niet! In matigen draf reed hfi weg, de herfstwind sneed hem scherp in het ge zicht en joeg veel dorre bladeren voor zich uit. Regenwolken vlogen langs de donkere lucht. Dat ruwe weer deed hem goed, 't paste volkomon bij zijn trieste stemming. Plotseling kreeg hij eon schok, zijn paard maakte een zijsprong. Moeite doende het paard rustig te huuden, schoot het als een windvlaag vooruit. Op korton afstand van hom reed een dame, door eon rijknecht vergezeld. Haar dadelijk herkennende, liet hij zijn paard langzaam stappon, den zandweg nemend om haar ougemerkt to naderon. Als in nadenken verzonken liet zij haar paard langzaam rijdeu. Juichend, gelukkig, haalde hij haar in en hoorde den naast haar rij dendon knecht zeggen „Ik geloot treule, dat daar Baron van Iilarenberg aankomt.' Wat zag zo hem toen hevig kleurend aan. God! hij dwaalde niet, 't was geen ijdel- beid van hem zij verheugde zich over zjjn komst. Hoe schitterden haar groote sprekende oogen 1 „Mag ik met u meerijden freule Willen we eens flink draven? Wedren houdeD Yindt u het goed Zonder doel, alleen maar voor de pret!" juichte hij. En haar antwoord had dezelfde vroolijke klank als de zijne. Toen vertelde zij, dat haar vader, evenals alle dagen, met haar wilde gaan rijden, maar zij had zoo'n groote lust gevoeld om eens vrij uit weg te vliegen, daartoe verloi van hem gekregen. Ea nu werden hun paarden flink aangespoord. Buiten adem bereikte zij het eerst het bosch. Hij was een paar passen achter haar. „U hebt uw paard ingehouden, u hebt mij willen ontzien," verweet ze hem. „Ik verzeker u, dat u u vergist," zei hij ernstig.— Maar do waarheid was, dat het hem een genot was geweest haar in 't zadel to zien en hij er daardoor niet aan dacht haar ia te haloDj haar gracieuse houding, haar door de trissehc lucht en beweging zaoht gekleurd gelaat en die stralende uitdrukking boeide hem onbe schrijfelijk. „Nog een half uurtje door het boscb," verzocht hij. „Ja, daar zijn wfj buitea de wind!" En nn roden zo samen naast elkaar, ge zellig pratend, zij vertelde hem, dat ze Otto Feedern zoo graag zag, en dat Ruscow haar in het geheel niet beviel, waarom wist ze zelf niet. „En Otto vereert u zoo, om uw goed heid, en als een toonbeeld van een gentle man. in wiens voetstappen hij zou trachten te treden." Hoe lief vertelde zo hem dat alles over, volstrekt niet vermoedend, dat ieder woord hem dronkener van geluk maakte, daar zfj hem verried hoe innig haar die lof ver heugde. Het toeval en god Amor zijn geliefden steeds gunstig. De rijknecht, nieuwsgierig naar het ge sprek van de jongelui, vermoedende dat't een verliefd paar was, lette niet goed op; zijn paard struikelde, hij beproefde het overeind te krijgen, maar, o hemel, het dier had zich aan een op den weg liggende steen, zoo hevig de knie bezeerd, dat het hevig bloedde. Gelukkig was er een boerenwoning in de nabijheid, waarheen het vervoerd kon worden. Het liep erg kreupel. Voor alles moest men koude omslagen maken. Later werd hot door de knecht langzaam naar de stad gevoerd. „Wat zal papa boos zijn," riep Willa bezorgd. Ulrich, die alles aanwendde wat mogelijk Was, om het arme dier te helpen, stelde haar gerust, maar zij bleef bleef er toch yol zorg bij staan, (Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1912 | | pagina 1