Ontvangen
DAALDERS
CACAO.
KALENDERS
voor 1918.
Scheurkalenders voor 1913,
M. WIERINGA,
Winterdienst.
Hosfdelijken Omslag.
horloges;
Grafmonumenten
Ulsters, Demis&isons,
Winterjassen, naar maat.
S. J, VinkenMarkstraat.
Twintigduizend kilo Voerbieten,
ad 25 Cents
FEUILLETON.
Wij vestigen de aandacht op onze
sorteering
De prijs is slechts 30 Cent.
Boekh. Parkstraat.
MOTQRDIENST
Texel, Amsterdam via
de Zaanstreek.
Houthandel
S. KEIJSER Dz.
Voer-Jaapjespenen.
Puike beste Aardappelen,
Gouden- cn Zilveren werken.
Regulateurs, Wekkers, staande
Klokjes, Barometers.
Nationaal Spoorboekje.
Spoorboekje met tarieven.
10 Gents.
Duffe! en Zesduffel
DOODGEZWEGEN.
Vuren, Grenen
en Lerkehout.
wt
Alkmaarsche
de nieuwste stoffen en stalen voor
Demi's en Winterjassen.
De prachtcclleoties STALEN
Gemeente Texel.
'f fe i
Werkelijk zuinig in het gebruik
is alléén
met artistiek uitgevoerd schild en velen voor
zien van Kamerthermometer.
f 3.00 per H.3L.
in goud, zilver en nikkel.
Ie qualiteit werken. 2 jaren garantie.
in den Boekhandel Parkstraat.
Groote keuze.
Nette bewerking
Teekeningen en
fotografische af
beeldingen op
aanvraag.
STOOM-
steenhoinverij.
Firma W. F. STOEL ZOO.V, 2
kantoor Luttik Ouddorp.
voor Rijjassen eo Roergangers. Alles tegen
scherp coDcurreerecde prij-en.
Au.-: velend.
LEXSJIjUS, Oosterend.
Helder, Keizerstr. 62.
Aan hetzelfde adres een Handkar te
koop tegen billijken prijs.
Beste adres
worden gaarne op aanvraag gezonden.
Beleefd aanbevelend.
TE KOOP
eerste kwaliteit,
bij J. P. ïüFJJhVS,
het Noorden, Texel.
Boekjes, uermeldende den aanslag fioof-
delijken Omslag in de Gemeente Texel,
zijn oerkrijgbaar
door L. HAIDHEIM.
19.)
"Wat tante Hetta betrof, die verstond
het uitstekend en rekende het zich tot
een plicht, om ontroerd ieder zijne hande
lingen en goede eigenschappen in 't hel
derst licht te plaatsen.
In haar vond hij dan ook de trouwste
bondgenoot. Maar ondanks alles, Willa
bleef zichzelven in baar rustige vriende.
lijkheïd tegen Ruscow en anderen gelijk-
Haar oogen behielden dezelfde droefgeestige
uitdrukking, haar gezichtje werd smaller
en bleeker en in haar gedwongen lach
was een stil hartaangrijpend Ijjden.
Ach, dag aan dag ging voorbij zonder
tijding van den ongelukkige, hoe zwaar en
troosteloos verliepen de dagen.
Op den duur kon dit alles niet onbe
sproken blijven. Onder vrienden en ken
nissen van de Feldkirchen'a fluisterde men
alleng3 luider dat Willa om Klarenberg
treurde, die nadat hij een ongehoord
slechten daad had bedreven niemand
wist welke naar een krankzinnigen
gesticht gebracht was.
BLOOKER'S
li
Intus8chen namen de divisiemanoeuvres
een aanvang. De gansche residentie was
vol soldaten en morgen zou het de groote
dag zjjn.
Met bloedend hart had Ludwig alle
voorbereidingen getroffen, tot ontslagaaq-
vrage uit den hem zoo geliefden stand.
Als een zware last drukte het den van
sentimentaliteit ver verwijderden jongen
krachtigen olficier den nek te moeten
bnigeD, niet alleen voor zijn persoonlijk
noodlot, maar, wat veel erger was, ook
voor dat van zijn broeder; en daarbij over
woog bij den angstwekkenden toestand van
zijn moeder, die in ziekelijke slapeloosheid
halve nachten in haar karner op en neer
liep en tengevolge daarvan zichtbaar ver
viel.
Heden had hjj op haar weDsch bij ge
legenheid zijner tegenwoordigheid in cfe
residentie, de door haar gehuurde woning
bezichtigd en voor alles gezorgd, wat
daarin moest worden aangebracht. Toen
ging hij ondanks zijn sombere stemming
het park in.
Daar was geen sterveling te zien. Het
koude ruwe weer was niet geschikt om
wandelaars te lokken.
Hij liep eenige oogenblikkeD de dennen
laan op en neer. Het deed hem goed
in die hem omringende stilte, met zijn
j gedachten alleen te zijn. De laan uit
gaande stond hij plotseling voor een in 't
zwart gekleede dame, die de laan in wilde
gaan.
De dichte zwart krippen Bluier van haar
hoed atbangende was opgeslagen, en hij
zag met bijna lichamelijk pijngevoel in een
bleek treurig gezichtje, waarin de groote
blauwe oogen hem herkennend aanstaarden.
Mijnheer Klarenberg! Ludwig!" steunde
na een seconde lange pauze, de jonge
dame, die plotseling zijn hand met beide
kleine handjes angstig vastgreep.
„U is Willa? Baronesse Eeld.
„Ja, ja, ik ben Willa. O, mijnheer
Klarenberg, beiden u ea uw moeder
u laat me zoo alleen Acin hebt u nog
geen bericht? Vertel 't me, al is 't maar
een enkel woordje."
„Ik heb nog geen enkel ,tceken ont
vangen, niet de geriBgsce aanwijzing waar
hij kan zijn," riep hij diop ontroerd.
„Niets? O, mijn Ood! Mijn God!"
Schreien deed ze niet, tranen had ze
niet meer, in haar stem lag een jammer
klacht, zoo smartelijk, dat zijn oogen vochtig
worden.
.En ik heb zoo naar uw moeder ver
langd zij is de eenige die mijn lijden
begrijpeD kan, en we zouden samen ge
schreid hebben, want we zijn beiden even
ongolu kkig," fluisterde zij met dezelfde
lijden de stem, die hem tot lgden bewoog.
Z'jnder spreken had hij haar de arm
ger eikt cn zoo wandeldon zij samen heen
weer, spraken over Ulrich, over
'jetgeen enkelen hem over dat voorval
verteld hadden, en sprak er ten laatste
over dat zijn moeder in de stad wilde
blijven wonen.
„WeJk een geluk, ik ga zoo gauw moge
lijk naar baar toe. Ru beb ik dan toch
een ziel waaraan ik mijn leed kan klagen."
Als een broeder behandelde zij op de
eenvoudigste gevoelvolste wijze den man,
dien zij' slechts eenmaal bij toeval met
Ulrich gezien had, en hij hoorde cd zag
haar diepe verlatenheid.
Ook Ruscow kwam ter sprake.
„Ik kan het niet helpen, ondanks
alles is het mij steeds of hij do hand in
het spel heeft, men zegt ook dat hij om
u aanzoek wil doen, freule."
„Neen, neen, u doet hem hem onrecht,
stellig, eerst had ik er ook op willen
zweren, maar papa, de majoor, Otto, zeggen
dat hij zoo warm voor Ulrich is opgetreden
en aanzoek om mij doen mijn God!
hij weet zeer goed dat ik Ulrich bemin
vermoedt 't tenminste.
Haar gansche geheel alleen gedragen
leed, stroomde uit baar gefolterd hart. Als
treurende zuster en broeder klaagden zij
elkaar hun bedrogen verwachtingen,
wenschen en plannen. In dat korte oogen-
blik gevoelden zij zich als oude vrienden,
en Ludwigs i'/elclten, dat hij alles zou aan
wenden om bericht te krijgen, was haar
een groote troost.
Naar huis terugkeerende spraken ze met
elkaar af dat hij bij haar aan huis zou
komen, als de nog te diepe wonde eenigs-
zins geheeld zou zijn nu kon hij nog
niet praten met menscbon, die zijn broeders
lot konden en boe zwaar hij leed
dat sprak hij ze lis tegen Willa niet uit.
Hij zweeg, ziende hoe gelukkig zij was,
alleen maar door met hom te hebben
kunnen spreken over den door allen dood-
gezwegene.
't Was zoow.at elf uur in den avond van
den volgenden dag do manoeuvres
waren op do me W bevredigende wijze af-
geloopen. Officie ret^ en soldaten lieton
zich in do vorsc hillondo restaurants de
spijzen en dranken goed smaken. Ludwig
liep weer opnieuw eenzaam en bitter ge
stemd, door de s teeds stiller wordende
straten der voorsta d.
Hij bad zijn onts lagaanvragegeschreven
en morgen diende hij zo iD.
En nu streed hi, j den laatsten strijd.
Was 't dan onmogoJ'jjk soldaat te blijven?
Vertrekt van Texel Zaterdagmorgen
6 uur en Dinsdagmiddag 2 uur van Am
sterdam.
Beleefd aanbevelend,
Jn. ZÜIDEW1ND.
Voor heining en timmerwerk groote
voorraad
Tevens Eiken Falen van 5 tot 24 voet.
Voor boslekhout vragemen prijsopgave.
TE KOOP
S. GKOEiVEVËLD, P. H. Polder.
H. MAAS Hz., den Burg.
Horlogemaker. Goudsmid.
Inkoop en ruiling van Goud- en Zilver
Onder minzame aanbeveling.
Kon hij den generaal, zijn kolonel, niet in
vertrouwen nemen, hen de zaak voor
leggen
Neen! Neen! Er stond hem maar
een weg open en die voerde hem naar
een hem onsymphatieken loopbaan, een
leven van een hem atstootende vervulling
en een hem weerzinwekkende plichtsbe
trachting.
In deze alles behalve liefelijke gedachte
werd hij gestoord door een luidruchtigen
woordenstrijd, die dicht bij hem aan de
ingang eener andere straat plaats vond.
Scherp voor zich uitkijkend, zag bij uni
formen, hoorde heftige uitroepen, wapen
gekletter, rust gebieden, wat niet word
opgevolgd, en daar, was dat Otto Eeedorn
niet? en die andere Ruscow? Gevecht
tu8schon militairen en burgers. En Otto
droeg zijn vrijwilligers unilorm hij ver
dedigde Ruscow, die een degenstok of een
lange blinkende dolk in de band had, en
daarmee een grooten burger jongen be
dreigde.
Dat alles nam hij in een seconde waar.
Ruscow. Hij is zoo warm en flink voor
Ulrich opgetreden. Die woorden van Willa
hadden hem sinds gistoren in de ooren
geklonken. Zonder te overleggen was hij
mot twee stappen bij de strijdenden.
„Haltrust 1" commandeerde hij, zich
met opgeheven wapenlooze arm vlak voor
Ruscow, die het meest bedreigd werd en
het dichtst bij zijn bodroigors stond, plaat
sende.
„Graai Ruscow terug riep* hij.
Op hetzelfde oogeublik voelde by een
razendo pijn, duizenden vlammon en
sterren damden voor zijn oogen, toen
viel hij bowusteloos neer.
Alle vechtenden stondon verstyfd van
schrik.
Een olficier in uniform, neergeslagen bij
de uitooloning van zijn plicht, met bloed
blood overstroomd op don grond liggend.
Een ware paniek ontstond oDder de
schuldbewuste, bloek daar staanden.
Otto Foodorn had mot een snellen groep
oen der belhamels boetgepakt do anderen
bleven vrij.
(Wordt vervolgd.)
