Tandarts Ansingh,
Douwe Egberts
YEKPAKTE KOEFIE
implex
NU IS HET TIJD
Bade Duplex en Weeks
SCHILDERS gevraagd
Puik test KOEVET.
daalders
in Hotel „de Lindeboom."
DAKLEIEN.
Weitelijksche Motordienst.
is niet veel duurder, maar wel veel
beter, dan de meeste koffie welke los
verkocht wordt.
FEUILLETON.
Het Gulden Mysterie.
steriliseer apparaten en glazen.
Kruimeich's Inmaakpotten,
Beleefd aanbevelend, M. A. KUIJPER.
bij de 5 pond, 30 cent per pond.
J. P. KIKKERT.
Verkrijgbaar bij
om worteltjes, bloemkool, porselein, aardbeien, kersen, enz. in
te maken. Ik heb groote voorraad
reeds duizenden, in gebruik.
Zie de ingemaakte groenten en vruchten in de Etalage envraagi
prijscourant, receptenboekje en inlichtingen.
(Wordt vervolgd.)
De Uitgeuers uan deze
aan uc /itevauitstliooi.
Adres G. NEEREUOER, 'tZand.N.H.
Hoofdgracht 61 den Holder,
is Donderdag 23 Juli
van 10 tot 2 uur te spreken
Courant belasten zirli
gaarne met de plaatsing
uan aduertentiën in an
dere couranten en met
de leuering uan Cou
ranten en Tijdschriften
zijn in verschillende maten voor
handen aan de Steenkooperij van
firma W. F. STOEL ZOON,
Alkmaar.
Dinsdagmorgen van Texel naar Rotter,
dam.
Vrijdagmiddag 12 uur van Rotterdam.
Woensdagmorgen van Texel naar Haj
lingen.
Zaterdagmorgen van Harlingen naai
Texel.
Agent te Rotterdam, B. M. V AN KEULEX
Wijnhaven-108,
Haarlem, fa. K. NELIS
Kaasmarkt no. 32.
Alkmaar, P. BAKKER
Verdronkenoord 3.
Aanbevelend, J. PL. BAKKER Ze.
P. PLAATSMAN.
C. Huisman, den Burg.
C. Graat,
G. v. d. Kooi, de Cocksdorp.
F. Bakker, Polder Eierland.
M. Dijker, Zevenhuizen.
P. Brouwer Oosterend.
G. de Vries,
P. Vos, Oudeschild.
P. Smit,
AMSTERDAM, KEI
door 0. N. en A. M. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Coknelissen
Copierecht vjh Bureau „De Berner
Conventie" Deventer.
86.)
Hjj begreep dat Nevill, bekeüd als hij
was met Algiers, hem bij zijn onderzoek
van onberekenbaar nut zou kunnen zijn.
En hij zag in, dat het beter was, wanneer
zij beiden te zamen aan het werk gingen,
ook al mocht dit aanvankelijk jeen ver
traging van enkele minuten beteekenen.
Hij klopte aan Nevill's deur, maar er
kwam geen antwoord. Stephen dacht dat
zijn vriend wel in den tuin zou zijn; een
der tuinlieden die dicht bij het huis werkte,
had zjjn meester inderdaad gezien, en wees
den gast waar hij hem vinden kon. Mon
sieur Caird was naar de kalkoenen gegaan
waarvan hij er een, die wat ziek was, zou
dokteren. En Stephen vond Nevill dan
ook, terwijl deze bezig was een kalkoen
met een lepel medicijn in de keel te gieten.
Toen zijn vriend hem alles verteld had,
keek hij zeer ernstig.
„Ik wilde, dat miss Ray tfaar intrek niet
in dat hotel genomen had," zei hij.
„Waarom vroeg Stephen angstig. „Je
denkt toch niet dat de menschen daar
„Ik weet niet wat ik denken moet. Maar
ik heb een gevoel alsof die kerels daar
gisteravond iets wisten, wat zij niet wilden
vertellen."
„Dan zullen we het ze laten vertellen!"
riep Stephen.
Nevill antwoordde niet.
„Ik ga onmiddellijk naar de stad," ging
Stephen voort.
„Natuurlijk ga ik met je mee," zei ziju
vriend.
HOOFDSTUK XIV.
„Begin nu niet met den hotelhouder van
iets te beschuldigen," raadde Nevill voor
het hotel Stephen aan. „Hij heeft te veel
Arabisch bloed in zich, om dat te verdragen.
Je zou alleen maken, dat hij leugeus ging
vertellen. We moeten het laten voorkomen
alsof we alles weten, en hem zoo vragen,
alsof we alleen verwachten, dat hij hetgeen
wij weten, zal bevestigen. Dat zal hem
in de war brengen als hij van plan is te
liegen."
De Arabische portier was niet op zijn
post, maar de eigenaar zat in zijn hokje
achter het raam. Hij dronk een kop dikke
strooperige koifie, en sopte er een stuk
gebak in.
De hotelhonder boog zich over zijn koffie
en enkele bripven, die hij aan het lezen
was, maar gaf zich geen moeite, verder
dan halverwege van zijn stoel op te rijzen,
en er toen weer zwaar in terug te zinken.
Deze deltige heeron zouden nooit klanten
voor hem zijn, zouden hem nooit klanten
bezorgen. Waarom zou hij zich druk
Wie uitkijkt naar een nieuw rijwiel en afkijkt
wat de kenners kiezen, niet opkijkt van een I
behoorlijke prijs, kieze een CYCLOÏDE, het H
rijwiel, waarnaar men nooit omkijken heeft. Hf,
SIMPLEX. CYCLOïDE-rijwielen met 70°/#
minder wrijving in de naven, zonder conen en cups.
Overslijtbaar en nastellen overbodig.
Vraagt geïllustreerde Prijscourant.
AMSTERDAM, Overtoom Ü71.
Vertegenwoordiger: Joh. Hillenius, Burg.
maken P
„Wij hebben vanmorgen een brief van
miss Ray ontvangen," begon Nevill, na
een correcte begroeting in het Fransch.
De beide jonge mannen keken den hotel
houder strak aan, terwijl Nevill deze
woorden zei. De dikke man toonde echter
niet het minste teeken van verbazing.
„Ze is hier gisteravond vóór zes uur
weggegaan, niet waar
„Ik kan het u niet zeggen, monsieur.
Het is, zooals ik u gisteren zei. Ik weet
niet, hoe laat ze wegging."
„U moet toch wel weten, wat ze zei,
toen ze heenging."
„Integendeel, monsieur. De jonge dame
heelt niet met mij gesproken. Ze zond
een briefje."
„En in dat briefje stond dat ze uw hotel
verliet
„In de eerste plaats, dat ze uit dineeren
zou gaan. Met een dame."
Stephen en Nevill keken elkander aan.
Met een dame. Zou het mogelijk kunnen
zijn, dat mademoiselle Soubise, uit belang
stelling voor haar geschiedenis
„Wat verder?" ging Caird voort. „Liet
ze u wellicht weten, dat ze besloten had,
voor goed te vertrekken
„In het briefje stond dat ze wellicht
over een paar dagen terug zou komen.
Maar ze liet mo weten, dat ze voorloopig
beeDging."
„En toen zei u ons dit gisteravond niet?"
riep Stephen. „U liet het voorkomen,
alsof ze later op den avond terug zon
komen."
„Pardon monsieur. Zooals u zich her
inneren zult, vroeg u, wanneer mademoi
selle terug zou zijn. Ik antwoordde, dol
ik dat niet wist. Dat was volkomen waar.
En daar ik bang was u last te verooi
zakeD, kon ik niet zoo open,lijk zijn, als
mijn hart mij drong te wezen. Mijn terug
houdendheid, waarover ik hierbij mij"
spijt uitdruk, was het gevolg van een
uitdrukkelijken wensch van mademoiselle-
Ze wilde zelf haar kennissen meededen,
dat ze mijn hotel ging verlaten. Daar het
schijnt, dat u een brief ontvangen hebt,
monsieur, kan ik nu vrijuit spreken. Gis
teravond kon ik dat niet."
Hij zag er volstrekt niet uit als iemand,
wiens hart hem dwingen zou tot openhar
tigheid, maar op dat oogenblik was bet
onmogelijk uit te maken, of hij loog of
niet. Het was intusschen niet onwaai-
schijnlijk, dat miss Ray stilzwijgendheid
geboden had omtrent haar doen en laten.
Niettemin beet Stephen zich op de
lippen, om een woedend standje in
houden, en Caird dacht een oogenblik na
voor te antwoorden. Toen zei hij lang
zaam
„Kijk eens hier; wij beiden zijn vrienden
van miss Ray, de eenige, die ze in Algie"
heeft, behalve natuurlijk mijn tante, lady
MacGregor.
