Tandarts Ansingh,
Boekhandel Parkstraat
BOEKEN voor de administratie,!
ZoomedePERFORATEURS op 7 en 8 cM.
Copieerpotten en -kwasten.
IN DEN
Wekelijksche Motordienst.
„De Samenwerking"
Edammerkaas vanaf 90 ct.
is tot nadere aankondiging te
Texel niet te consulteeren.
DAKLEIEN.
Rust Roest dl. I,
Rnst Roest dl. II,
Practisch Taalonderwijs,
Practisch Rekenonderwijs,
in den Boekhandel Parkstraat
Het Gulden Mysterie.
vindt men de ruimste sorteering
alsNotitieboekjes,
Zakboekjes,
Bonboekjes,
Telegramboekjes en
Commissieboekj es.
Effectenboeken,
Bekeningcourantboeken,
Kasboeken,
Winkelboeken en
Kantoorboeken.
Copieboeken.
VerderLiasplaten, Liasdekkers, Liasveters, Liaspennen.
ORDNERS, voor folio, kwarto en wisselformaat.
Huis met Loods
en Tuin,
FEUILLETON.
Te koop een goed onderhouden
groot twaalf Are, geschikt voor vele doel
einden.
Cocksdorp. Wed. P. DROS.
Dinsdagmorgen van Texel naar Rotter
dam.
Vrijdagmiddag 12 uur van Rotterdam.
Woensdagmorgen van Texel naar Har-
ngen.
Zaterdagmorgen van Harlingen naar
Texel.
Agent te Rotterdam, B. M. V AN KEULEN
Wijnhaven 108,
Haarlem, fa. K. NELI8
Kaasmarkt no. 32.
Alkmaar, P. BAKKER
Yerdronkenoord 3.
Aanbevelend, J. Pil. BAKKEIt Zn.
P. PLAATSMAK.
te EIERLAND.
dus geen prijsverhooging maar
verlaging.
Het Bestuur.
Hoofdgracht 61 den Helder,
zijn in verschillende maten voor
handen aan de Steenkooperij van
firma W. F. STOEL ZOOIV,
Alkmaar. 7
"V" oorhanden
(Bemesting) f 0,40.
Landbouwboek voor zelfstudie f 0,45.
geb. f 1,60.
ing. f 1,50.
door O. N. en A. H. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Cornelissen
Copierecht v/h Bureau „De Bcrner
Conventie" Deventer.
44.)
Buitengewoon schoon moet de stad vau
Mansourah geweest zijn, Jgenoemd naar
den vermoorden Soltan el Mansour, dan
Ozerwinaar, die haar geweldige verster
kingen bouwde, baar moskeeën en thans
verdwenen paleizeD, haar caravanceras en
baden, in de zeven jaar welke hij Tlemcen
belegerde. En nog altijd zijn haar ruïnen
heerlijk om te zieD, na meer dan vijf
eeuwen van verwoesting en roof. Josette
Soubise had ze lief, en vaak ging ze er
heen, wanneer haar dagtaak was geëindigd;
en ze gevoelde zich gelukkig nu zij Neville
en een enkele maal ook de anderen
op de schoonheid er van wijzen kon. De
hooge bruine muren, zoo vol gaten, dat
zij aan een oud wespennest deden denkeD,
de in puin gevallen uitkijktorens, en de
hoog oprijzende minarets met hare fijne
figuren en vormen, haar marmeren zuilen
en ingelogd email, kleurig als de vogels
van de Braziliaansche kever dat alles
glansde in het laatste zonlicht met een
schittering die een verrukking was voor
het oog. De geur van riekende kruideD,
waar de Arabieren zooveel van houden en
die zij gebruiken tot genezing der koorts,
was bitter-zoet in den reeds neerdalenden
dauwen overal in het rond kirden en
piepten en zongen de vogels elkaar toe
over hun nesten, die in de ruïnen ver
borgen waren.
„Muzelmannen gelooven dat de geesten
van hun dooden in de gedaante van vogels
terugvliegen om hun eigen graf te be-
zoekeD, op de plaatsen, die zij bij hun
leven hebben liefgehad," zei Josette, op-
zieude naar de minaret. „Ik geloot half
en half, dat deze vogels bij den toren de
priesters zijn, die in de moskee den Koran
hebben gelezen, en die niet van hun ge
liefde plaats scheiden kunnen. De vogels
in de muren zijn de soldaten, die de stad
verdedigden."
Terwijl zij sprak kwam er op eens een
zwaar gegons van vleugels, donker tegen
den rose en lichtgelen hemel afstekend.
„Daar?" riep zij uit. „Arabieren zouden
dit een omen noemen. Vogels b(j zons
ondergang te zien vliegen heeft voor hen
bepaalde heteekenis. Wanneer een man
naar iets verlangt of iets noodig heeft, ot
iets zoekt, dan weet hij, dat hij het alleen
vinden kan door de richting in te slaan die
de vogels hem wijzen."
„Welken kant vliegen zij uit vroeg
Stephen.
Alle vier volgden gespannen den vlucht
der vogels.
„Zij gaan naar het Zuid-Oosten," zei
Nevill.
HOOFDSTUK XVH.
Toen Victoria Ray even na 7 uur op den
avond van haar aankomst te Algiers zich
in haar hotel naar de eetzaal begaf om
te dineeren, waren er slechts twee andere
tafeltjes bezet; het was laat in het seizoen
en de meeste touristen hadden Algiers
reeds verlaten.
Er was niemand, die aan boord van de
„Charles Quex" geweest was, en Victoria
zag dat ze de eenige dame in het vertrek
was. Aan het eene tafeltje zat een vroo-
lijk gezelschap Duitschers, en aan het
andere tafeltje twee heeren van middel
baren leeftijd, naar het uiterlijk te oor-
deelen handelsreizigers. Wat later trad
een oude Israëliet binneD, en toen het
diner genaderd was tot een sterk gepeperde
schapenregout, ging de deur opnieuw
open. Victoria's plaats was er bijna recht
tegenover en onwillekeurig keek ze op.
De knappe Arabier, die van Marseille op
de boot was overgestoken, groette haar
met eerbiedige hoffelijkheid, toen hij haar
blik ontmoette, en ging haar voorbij met
neergeslagen oogen. Hij werd Daar een
tafeltje geleid op eenigen afstaud, en de
wijze waarop de Arabische kellner hem
bediende was zoo onderdanig, dat Victoria
er zeker van was, dat de nieuwe gast een
persoon van heteekenis zijn moest.
Er was maar een kellner om te bedienen,
en deze verwaarloosde blijkbaar de andere
diners ter wille van den laatstaangekomene;
na eenige oogenblikken verscheen ook de
hotelhouder, en sprak met eerbied en ont
zag tot den Arabier, terwijl deze at.
Victoria stond op het punt heen te gaan
toen de hotelhouder buigend naar haar
tafeltje toekwam. De anderen hadden hel
vertrek reeds verlaten.
„Mademoiselle," ;zei hij in het Pransch,
„ik ben belast met een boodschap vaneen
deftig Arabisch heer, die mijn hotel ver
eert met zijn tegenwoordigheid. Sidi
Maieddine ben el Hadj Messaond is de
zoon van een Agha, en daarom is hij een
pair, en mademoiselle behoeft niet bevreesd
te zijn, dat hij .zich zou schuldig maken
aan onbescheidenheid. Hij draagt mij op
zijn eerbiedige groeten over te brengen
aan mademoiselle, die hij op de boot zag,
welke hem naar zijn vaderland terugbracht,
nadat hij een zending in Frankrijk vol
bracht bad. Daar hij gezien heeft dal
mademoiselle alleen reisde, en misschien
van plan is, dat te blijven doen, zooaladn
gewoonte ia bij haar vrouwelijke landge-
nooteo, wenschte Sidi Maieddine als een
man van invloed in zijn eigen laud, ham
mee te deeleo, dat het hem een genoegen
zou zijn, als ze hem de eer aan wilde doen,
zijn aanbod aan te nemen in denzelfden
geest, als waarin het gedaan werd, dnt
wil zeggen, als de ridderlijke dienst van
een heer aan een dame. Hij zal er niet
over denken, mademoiselle aan te spreken,
tenzij ze het hem veroorloolt."
Terwijl de hotelhouder verder sprak,
keek Victoria naar het andere einde van
het vertrek naar den Arabier, en ofschoon
hij de oogen neergeslagen hield op zijn
bord, scheen hij den blik van het meisje
oumiddellijk te voeleD, en keek hij bast
aan met een blik, die voor haar vragende
oogen ernstig en geruststellend scheen.
„Zeg Sidi Maieddine ben el Hadj Mee-
saoud, dat ik hem dank weet," antwoordde
ze. „Misschien kan hij me helpen, en ik
sou hem graag spreken."
„In dat geval stelt Sidi [Maieddine ma
demoiselle voor hem een onderhond toe
te staan in de zitkamer van mijn vrouw,
madame Constant, dio daar zeer mede
vereerd zal .zijn," antwoordde de dikke
man correct.
(Wordt vervolgd
