JONGENS- en MEISJESBOEKEN in prachtband,
Ansichtkaarten van TEXEL.
Wulpen/iouóers (prima merfien.)
Tot levering van Leer- en Leesboeken, Kaarten, Atlassen, Winkel-
boeken en Kasboeken in alle formaten, zoomede
Schrijfbehoeften en Kantoorbenoodigdheden, beveelt zich aan -
Firma LANGEVELD DE ROOIJ.
is ruim voorzien van
in verschillende prijzen.
Men vindt er de grootste sorteering
Steeds in voorraad
FEUILLETON,
Het Gulden Mysterie.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
door C. $1. en A. M. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Cornelissen
Gopierecht vjh Bureau „De Bcrner
ConventieDeventer.
47.)
Ze was gelukkig, omdat ze haar -voeten
reeds zag op het pad dat leiden zou door
het gulden mysterie naar haar zuster;
cr was alleen eeu „maar" bij haar geluk
een vlek in het amber, zooals in een der
bidkralen, die ze gekocht had bijJeanne Sou-
bise ze moest haar geheim bewaren voor
deu man, dien ze tot du toe beschouwde als
haar besten vrieDd. Het gaf haar 'n schuldig
gevoel, met Stephen Knight te praten en
zija vriendschap te aanvaarden, alsof ze
mets voor hem- verborg. Maar ze moest
haar belofte houden, en Si Maieddine had
het recht dit van haar te eischeD, ofschoon
hij natuurlijk een uitzondering voor mr.
Knight gemankt zou hebbeD, als hij maar
geweten had, hoe betrouwbaar deze was.
Maar Si Maieddine wist het niet, en ze
kon het hem niet uitleggen. Ze troostte
zich door aan den tijd te denken, dat ze
Stephen alles zou mogen vertellen; en bijna
onbewust kwam de wensch in haar op,
dat het ook nu zijn hulp mocht geweest
zijn, waarop zij zich thans ging verlaten.
HOOFDSTUK XVIII.
Si Maieddine wachtte, zooals hij beloofd
had, in Madame Constant's „salon", toen
Victoria terugkeerde naar het hotel van
Djenan el Djouad.
Dien dag had hij zijn grijze burnoe ver
wisseld met een witte, en heel zijn ver
dere kleeding was wit, geborduurd met
z iver.
„Er staat geschreven", begon hij in bet
Arab.,ei, terwijl hij opstond, om het
meisje te begroeten, „dat de boodsohapper
die goede tijding brengt, in bet wit komen
moet. LI kunt u dus bij voorbaat ver
heugen. U ook hebt wit ais kleur ge
kozen; maar zelfs al waart ge in het zwart
dan zou toch uw tegenwoordigheid zege
ning brengen, roos van het Westen."
Het rozenrood kleurde Victoria's wan
gen, en er was een warme gloed in Si
Maieddine's oogen, terwijl hij haar aanzag.
Toen ze hem haar hand gegeven had, kuste
hij zijn eigen hand na de aanraking.
„Wees niet ongerust en meen niet, dat ik
mij vrijheid veroorloof, want 't is slechts een
gewoonte- van mijn volk, waarmede de
man eerbied betoont aan de vrouw", legde
hij haar uit. „Hebt u uw belofte om te
zwijgen niet vergeten
„Neen, ik heb geen woord over u ge
sproken, noch over de hoop, die u mij
gisteren avond gaf," antwoordde Victoria.
„Dat is goed!" zei hij. „Dan zal ik ook
niets voor u verborgen houden."
Ze gingen zitteD, Victoria op een afzich
telijk leelijke rood pluehen sofa, de Ara
bier op een stoel, even leelijk van teeke-
ning en kleur.
„Er kwamen groote moeilijkheden in het
leven van uw zwager," zei hij. „Ze ont
stonden nadat u en uw zuster hem in
Parijs leerden kennen. Vraag mij niet,
wat het is, waDt het zou mij verdriet doen
u het antwoord op een vraag te moeten
weigeren. Mocht u ooit hooren wat het
was, dan zal het niet van mijn lippen zijn.
Maar dit wil ik u zeggen ofschoon ik
vrienden onder da Franschen heb, en hun
dankbaar ben voor het zout., dat ik met
ben gegeten heb, en oiecbor>n ik hun land
grootsch en machtig vindt, Frankrijk
was wreed voor Ben Hsilim. Wanneer
Diet Allah boven alles stond, zou zijn leven
gebroken zijn geweest; maar het stond
geschreven, dat hem, na ea tijd van ver
nedering, een kans gegeven z«u worden
om eer en roem te behalen, zooals hij die
nog nooit gekend had. Terwille van deze
zegening, en om ze te kunnen aanwenden
ten nutte van zichzelf en anderen, was het
noodig dat Ben Halim zoou van een
strijder uit de oude dagen van strijd, toen
nomaden van hooge geboorte als koningen
in de Sahara heersehten, hij zelf het laatst
een kapitein van de Spahis, bewonderd
door vrouweD, benijd door mannen
stierf voor de wereld."
„Dus hij is niet werkelijk dood riep
Victoria.
Het gelaat van Si Maieddine veranderde
en er kwam een blik in zijn oogen, zooals
het meisje reeds meer had opgemerkt bij
Arabieren, die ze gezien had tusschen de
Fransche bevolking; een blik, alsof achter
de schitterende open oogen een deur was
gesloten; alsot de ziel plotseling verborgen
werd gehouden.
„Uw zwager leefde, toen ik de laatste
anaal over hem hoorde spreken," antwoordde
Ben Halim langzaam.
„En mijn zuster
„Mijn nicht vertelde mij gisteravond dat
Lella Saida een goede gezondheid genoot,
toen ze eenige maanden geleden door een
vriendin weer vao haar hoorde."
„Ze noemen haar Saida!" mompelde
het meisje^een weinig bedroefd; want dat
Saidee zulk een verandering van naam
gedoogen zou, scheen vermindering van
haar geestkracht te beteekenen. Maar ze
wist, dat „Lella" madame beteekende in
de Arabische spreektaal.
„Mijn nicht noemde haar zoo. Wat
mijzelf betreft, ik kan onmogelijk iets van
baar weten. U wenscht boven alles uw
zuster te zien
„Boven alles! Meer dan nogen jaar is
het de eenige groote wensch van mijn
leven geweest, naar haar toe te gaan."
„flet is een lange reis. U zult ver
moeten gaan zeer ver."
al was het nat
„Wat doet dat er toe
het eind van de wereld
„Het is even onmogelijk de plaatst
bereiken waar zij is, als wanneer die
lag buiten het einde der wereld, tenzijf
geleid werd door iemand, die den w
kent."
Victoria keek den Arabier recht in i
oogen. „Ik ben er altijd zeker van gf
weest, dat God me daarheen leiden zot
vroeger of later," zei ze.
„Uw God is mijn God; en Mohamed
zijn profeet, evenals nw Christus een zijns
profeten was. Het is zooals uzegtiAlli-
wil dat gij deze reis maakt, want hij
mij in uw leven gezonden op het ooget
blik, dat gij^deze reis maakt, want 1
hesft mij in uw leven gezonden op b
oogeDblik, dat gij mij noodig hadt. 1
kan u naar uw zusters huis brengen,
u uzelf aan mij wilt toevertrouwen. Sit
alleen dat zou ik niet vragen. Mï
nicht wil voor u zorgen. Ze heelt hai
eigen reden om deze groote reis te ondei
nemen, een reden die vóórhaar van even
veel gewicht is, als die van u, en die w
haar een zaak van leven of dood is.
is een adelijke dame van mijn ras,
eigenlijk prinses van Touggourt zijn moet!
want haar grootvader was Sultan voor d
Fransehen deze oorlogszuchtige mannes
vau de woestijn overwonnen, ver Ie
Zuiden van Touggourt. Lella M'Bark
Bent Djellab hoort de stem van den enge
Azrail in haar ooren, olschoou haar
nog krachtig is, en ze gelooft, dat het i
het Boek geschreven staat, dat ze bf
einde van haar reis bereiken zal. Dit n
is het plan, dat zij en ik gemaakt hebbel
dat u vandaag het hotel verlaat tegen de
avond, en met een rijtuig, dat zij zende
zal, naar haar huis rijdt, waar u 's nacbi
blijven znlt."
(Wordt vervolgd,'
