BLOOKER'
DAALDERS
CACAO
Een heilzaam middel.
Etaleeren en
Adverteeren"
Kunsttanden.
Een degelijk geschenk
zeer gewaardeerd
Vulpenhouder.
Prima droge SIGAREN.
geldersche worst.
Oorlogskaart
E. Th. VAN DER STOK, DE RIJP.
LIJNZAADKOEKEN
Vruchtboomen, Iepen-, Laan-, Sierboomen, Heg- en Singelbeplan
ting, Bloem- en Dekheesters, Rozen en Vaste planten.
Vertegenwoordiger: J. J. ROEPER, de Veen.
snel- en zekerwerkend
Texelsche Courant.
JV. V. Koninklijke Fabrieken
en Soyaboonenkoeken
Een middel voor Rhcumatiek.
Tand-techniker Zaandam.
Stationstraat 11, Helder.
Roekh. Parkstraat.
FEUILLETON.
Het Gulden Mysterie.
W ekelijkschc Motordienst.
C. GRAAF, Gravenstraat,
Kainiet en
Slakkenmeel.
C. GRAAF, Gravenstraat,
Nog enkele exemplaren
LAND- en DRAINEERBUIZEN
Schoorsteen- en Rioolbnizen. s
K. ACKEMA,
Werkelijk zuinig in het gebruik
is alléén
v.h. Wessanen Laan, Wormerveer.
Merk „Ster" en „W. L.".
merk W.JL.
uitmuntende door hoog eiwit-en vetgehalce
en grootste voedingswaarde.
EERE-DIPLOMA PRIJS 1900.
NEGEN GOUDEN MEDAILLES.
Wie nu genezen wil worden van
Rheumathiek, die kome.bij
Mej. A. I. HAZEBROEK, gehore n Dekker,
komt thans weer geregeld spreek
uur houden 's Woensdags 11-12 en 1-2
uur.
als Verjarlngs- of St. Nicolaascadeau is
zonder twijfel een
Prima soorten voorhanden inden
Een speciaal merk ,,H)ie
Smaakt" f 1»85 per honderd.
Dagelijks verkrijgbaar aan het
pakhuis Oudeschild.
DROS Co.
ad 20 cents.
Ze munten uit door volledigheid en dui
delijkheid.
Boekhandel Parkstraat.
W.F.STOEL&ZOON.1
Het bedrijf staat nog op het doode punt
Zakenmenschen beproeft de nering weer
in de oude banen te brengen.
Wij bevelen U het volgend
middel ten zeerste aan
Zorg dus vooral voor een advertentie
in de
Opgericht 1765.
KONINKLIJKE FABRIEKEN.
Voedert uw vee met de zuivere Murwe
Luttikouddorp C no. 30 Alkmaar.
Spreekuur van 's morgens 11 tot na
middags 3 uur. Verschillende getuig
schriften ter inzage.
Krachtens machtiging van H. M. de
Koningin.
en daarenboven
door 0. N. en A. M. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Cornelissen
Copiereclit v\h Bureau „De Bcrner
ConventieDeventer.
65.)
„Ik wil mijn hart bloot leggen voor mijn
vader. Hij naar wien ik ga, heelt mijn
hulp noodig, en wat hij mij twaalf maanden
tevergeefs heeft gevraagd, dat zal ik hem
beloven te doen ter wille van het meisje,
wanneer ik haar zonder dat niet winnen
kan."
„Wees voorzichtig. Gij begeeft u op
een gevaarlijk pad," sprak de oude man.
„Toch heb ik ook reeds meermalen er
aan gedacht het te betreden, voor ik het
jonge meisje had gezien."
„Wellicht wacht u een groote^belooning
reeds in dit leven, en hiernamaals. Maar
toch bedenk, dat de eerste stap, een
maal gedaan, onherroepelijk is, Doch in
elk geval betrek mij nimmer in de
zaak van hem, waarheen gij gaat, H\j is
als een verterend vuur en alles is
brandstof voor dat vuur."
„Ik zal er u niet in betrekken zonder
uw volle toestemming, mijn vader.
„En wat u zelf betreft, bedenk u twee
maal voor gij hot schaap doodt. Denk aan
ons woestijnwoord. „Wie een schaap doodt,
doodt een bij. Wie een bij doodt, doodt
een palm. En wie een palm doodt, doodt
zeventig proleten,"
„Ik zou mijn zwaard aan do profeten
geven om hen te helpen te dooden diegenen
welke geen proleten zijn."
,,Uw geloof is goed. Laat echter de
regen van uw verstand vallen op uw hoofd
en uw hart, voor gij uw zwaard geelt aan
hem, die uw antwoord wacht."
Het was dien avond groot feest in de
douar. Groot feest buiten de tent van den
Agha, waar het kruit sprak, en dans en
gezang weerklonk, tot de ochtendscheme
ring het woestijnzand weer goud belichtte.
Feest ook in de tent van Maieddine's vader,
ter eere van dieus zoon, de hooge bloed
verwante en het Roumiameisje. Een ieest-
maal met keur van zoete spijzen was aan
gericht; en omdat er een Europeesch
meisje in hun midden was, aten de vrou
wen met de mannen, een zeldzame uit
zondering in een Arabisch gezin, zelfs bij
een leest.
Er waren vele gerechten, behalve de
onvermijdelijke Chourbaoi Arabische soep,
de kous kous, en meclioni, schapen vieesch
boven een vuur geroesterd. Victoria werd
bijna wee bij de eindelooze opvolging
van zoetigheden, taartjes, koeken, en in
suiker ingelegde vruchten, alles het werk
van Agha's vrouw, Messaouda, die Victo
ria evenzeer aan Sarah deed denken, als
de Agha zelf aan Abraham.
Toen eindelijk het maal was geëindigd,
sprenkelde een Soudaneesche jonge vrouw
rose water over de handen der aanzittenden.
Daarna werd het gesprek steeds levendigsr
en opgewekter. Ieder, ook de Agha on
derhield zich met Victoria, en deed haar
vele vragen over haar land] en hoe men
daar leelde; doch niemand sprak over haar
verleden of over haar toekomst. Geen
woord werd er gesproken over het doel
van haar reis, of over Beu Halim's vrouw
de zuster, die zij zocht.
Laat in deD avond werd het avondmaal
opgediend. En terwijl dit werd genuttigd
verdwenen opeens de zwarte bedienden.
Het volgend oogenblik werd het zware
gordijn opgelicht, dat het eetvertrek in de
groote tent van de andere ruimte scheidde.
Nieuwsgierig wachtte Victoria wat thans
zou gaau gebeuren.
Daar klonk plotseling een vreemde,
wonderlijke muziek. Het was voor het
eerst dat Victoria deze Afrikaansche mu
ziek hoorde, behalve een heel enkele maal
in de verte, wanneer zij den nacht door
brachten in de woning van een van Maied
dine's vrienden, en van verre zacht het
geluid der tobols kwam uit een zwarte
tent in de woestijn; of de zwakke, zuivere
tonen van de fluit van een jongen knaap
die heel ver zijn geiten hoedde.
Maar deze muziek was zoo dicht bij haar,
dat het was of zij haar eigen hart voelde
kloppeD. Het was geen teere, reine zil
verklank, maar een stem van hartstocht,
hartstocht zoo oud en brandend als het
woestijnzand buiten de helderlicbte tent.
En terwijl Victoria ademloos toeluisterde
zag zij met haar geestesoog de kleur der
muziekdiep rood, overgaand in schar
laken, bij het slaan der tom-tom, of ver
diepend tot vurig purper. Het weeklagend
geluid der raita mengde zich met het zware
steunen der tom-tom en vervulde het hart
van het meisje van een vaag voorgevoelen
van een hartstochtelijk begeeren naar iets,
dat zij nog niet kende en dat zij niet
begreep.
Het duizelde Victoria en zij vroeg zich
verwonderd af of het kwam door de mu
ziek of dat de lagmi, waar van zij had
geproefd, haar naar het hoofd steeg. Zij
gevoelde een intens physieke gevoeligheid
over zich komen, die het haar moeilijk,
maakte luisterend rustig te blijven zitten
Een sterk verlangen ontwaakte in haar om
op te springen en te dansen op de maat
van de muziek welke de negers op hun
primitieve instrumenten speeldeD. Zij ge
voelde, dat zij moest dansen, een nieuwen
wonderlijken dans, waarvan hot motief
zich steeds duidelijker aan haar geest op
drong, tot het een obsessie werd. Zij zag
zicbzelt dien dans reeds dansen, zoo duide
lijk alsof zij naar een schilderij staarde.
Dinsdagmorgen van Texel naar Rotter
dam.
Vrijdagmiddag 12 uur van Rotterdam.
Woensdagmorgen van Texel naar Har-
ngen.
Zaterdagmorgen van Harlingen naar
Texel.
Agent te Rotterdam, B. M. VAN KEULEN
Wijnhaven 108.
Haarlem, fa. K. NELI8
Kaasmarkt no. 32.
Alkmaar, P. BAKKER
Verdronkenoord 3.
Aanbevelend, J. Pk. BAKKER Zn.
P. PLAATSMAN.
Beleefd aanbevelend,
ONTVANGEN
voorhanden van de
Doch haar verstand zeide haar stil en
rustig te blijven zitten. En om beter zich
zelf te kunnen beheerschen sloot zij haar
oogen indien zij gekund had, zou zij het
ook haar ooren hebben gedaan. Doch in
deze bleet de muziek steeds luider klinkoo.
Het was haar ol ze den wilden, hartstoch
telijken liefderoep van een woesfcijnvogel
naar zijD gezellin hoorde.
Zij kon het niet langer uithouden. Zij
sprong op met hoogroode wangen en
sohitterende oogen. „Mag ik voor u op
die muziek dansen, lella Messaouda?" zei
ze tot de vrouw van den Agha.
Lella Messaouda, die een oude vrouw
was, en geen andere dansen kende dsn
die der Almehs, welke zij schandelijk
achtte, voelde zich geërgerd bij de gedachte
dat het jonge meisje uit eigen beweging
voor mannen zou dansen. Zij hield zich
dus doof, niet wetend hoe een antwoord
te geven, dat haar gast niet zou beleedigen
en tegelijk het Rouma-meisje zou vrijwaren
▼oor iets, waarover zij later wellicht spijt
zou hebben.
De Agha echter, die de vraag ook bad
gehoord, was verrukt. Hij was nog altijd
een man van de wereld en langen tijd in
Parijs en herhaaldelijk in Algiers geweest.
Hij wist dat Europeesche dames met hun
vrienden en kennissen dansten en hij was
benieuwd te zien, wat het schoone meisje
zou doen. Hjj wierp een zijdelingechen
blik op Maieddine en zei tot zjjn vrouw:
„Zeg aan de witte roos, dat zij kan dansen,
dat zij er ons een genoegen mede doen
zal."
„Gij kunt dansen, op de wjjze zooals gij
dat verkiest, mijn dochter," was lella
Messaouda thans wel gedwongen te zeggen;
want het kwam zelfs niet in haar op, dat
zij haar echtgenoot ongehoorzaam zoo
kunnen zijn.
(Wordt vervolgd
