Campagne's
W oordenboeken
Kramer's Woordentolk,
Ten Brinks Reisatlas v. Nederland.
Werken op allerlei gebied.
J
m
FRANSCH
ENGELSCH
DUITSCH
f 1.50
pex*
deel.
m
14den druk f 1,25.
met plaatsregister f 0,75.
Ten Brinks Zakatlas f 0 35.
Groote voorraad pas verschenen
Voorhanden in Boekhandel Parkstraat.
M
FEUILLETON",
Het Gulden Mysterie.
Ui
£el
door C. N. en A. M. Williamson.
Vertaald door W. J. en H. A. Coknelissen
Copierecht v/h Bureau „De Bcrner
Conventie" Deventer.
88.)
Het gelaat beneden de oogen was "vol
komen verborgen door een .masker van
dunne zwarte wollen stof. Zijn houding
kenmerkte zich Moor groote waardigheid
en zelfbewustheid, ais van een koning, die
na een zegevierendeu veldtooht tegen den
vijand onder zijn volk terugkeert.
Victoria herkende hem onmiddelijk ja,
dat was de Cassim van tien jaar geleden;
alleen mindor slank, forscher.
Ze gevoelde op dat oogenblik, toea ze
zag met welk een diep ontzag en verering
alles voor hem knielde, over W®',^ eeD
macht hij thans beschikte. Eo. Fy ZOD(j
starend iu de gouden verte, een bede op
naar Stephen Knight:
„Ik heb je liot. Kom. Ro'd mijn zuster
en my. God zend feem tot c Hij heeft
gezegd, dat by ao.u ko.mea, hoe ver 'took
mocht zyn. li.aat hem kig
(jp Miluda'a dak wa 3 muziek, toen de
Marabout in de Zaouia terugkeerde. Het
was de stem der li etde, die hem riep.
Doch de Marabout gaf niet onmiddellijk
gehoor aaD deze steun. Maieddine's hood-
schap gold hem blijkbaar meer. Nauwe
lijks in zijn woning asmgekomen, ontving
hij den zoon van den Agha iu het vertrek
dat alleen voor zeer hooge gasten werd
ontsloten. Daar legde de heilige man met
eon zucht vau verlichting zijn masker af,
en luisterde naar wat Si Maieddine hem
zeide, naar de beloite die deze hem deed,
indien bij hem behulpzaam wilde zijn
Maieddine sprak met groot enthousiasme
over betgeen bij voor „de groote zaak"
zou kunnen doen. En de Marabout, door
dit enthousiasme medegesleept, wijdde uit
over het vele werk, dat er reeds was ge
daan door de tallooze geheime vereeni-
gingen, wae.rvan bij het hootd was, over
de groote zendingen wapens en ammunitie
die reeds in de Zaouia en in tul van an
dere pdaatsen waren binnengesmokkeld.
Maar, zoo besloot hij, dat alles was nog
slechts een begin. Er zouden jaren ver-
l'joprn voor alles gereed was voor den
grooteu slagen daartoe waren mannen
noodig, die nacht en dag werkend, zich
met hun geheele ziel aan het werk gaven.
Het zoo hem natuurlijk zeer aangenaam
Zijn, wanneer ook Maieddine een vau deze
manaen wilde zijn. Maar zou ook do
Agha naar ziju stem luisteren?
„De Agna n et. Maar het volk van den
Agha. Hét is ook mijn volk, en het ziet
naar mij op als naar hun toekomstigeu
heer. Mijn vader is oud. E11 er is niets
dat de Ouled Sirreus niet zullen doen, als
ik het hun zeg; er is geen plaats waar zij
niet heen zullen gaan, wauneur ik hen
leid."
„Maar zult gij hen op den goeden weg
leiden Wanneer ik uw wensch vervul,
zult gij uw belofte dan niet vergeten,
wanneer gij hebt verkregen, wat uw be
geerte was? vroeg deM«r..bout. „Wanneer
een man een juweel aan z,a vitigors
draagt, schittert het Diet altijd zoo, als
toen hij het voor het eerst zag en begeerde."
„Niet altijd maar er is in het leven
van eiken maa één juweel, schooner en
schitterender dan alle andere, zonder
hetwelk bij meent niet te kunnen leveD,
en dat, eenmaal zijn eigendom ^geworden,
do ster van ziju leven wordt, dia hij ver
eert tot ziju Good loa. Voor bem zal en
kun er niets zijn, dat hij niet wil doen,
om dut juweel te bezitten en te behouden."
De Marabout zag Maieddine recht in de
oogen, of hij tot in de diepste diepte de
ziel van den man wilde peiteD, die zoo
sprak.
Eenige oogenblikken later was de koop
gesloten. De Marabout beloofde aan Si
Maieddine de zuster van zijn vrouw, zooals
een aartsvader van Israël voor drie dui
zend jaar een lam als altaaroffer zou
hebben beloofd hij zag in bet meisje,
waarvan hij nog slechts een zeer vage
herinnering had niets anders dan een be
langrijke, onverwachte hulp voor zijn eer
zuchtige plannen. Hij bepaalde alleen
uitdrukkelijk, dat Maieddine voor zijn
huwelijk met Victoria zou bewijzen, dat
hij niet alleen bereidwillig, doch ook in
staat was, om de krijgslieden van don
stam van zijn vader in bet veld te brengen.
„Ga naar da douar," zei thij. „Spreek
met de voornaamste hoofden. En breDg
mij dan brieven van hen, of stuur ze
indien ge dat verkiest en bet meisje
zal uw vrouw worden."
Maieddine had dat verwacht, ofschoon
bij bad gehoopt dat zijn enthousiasme
deze proet overbodig zou hebben gemaakt.
„Ik zal doen wat gij vraagt," zei, hy, „of
schoon het uitstel beteekent, en uiistel
voor mij zwaar is om te dragen. Toen ik
de douar verliet, stonden de Caids van
mijn vader op het punt naar Algiers te
gaan om daar den Gouverneur op zijn bal
hun opwachting te maken. Voor ik de
douar weer heb bereikt, zullen zij reeds
vertrokken zijn."
„Ga dan naar Algiers, en spreek daar
met hen. Iu zes dagen kunt gij !er zijn;
in twee wekeu kunt gij dus reeds weder
hier terug zijn, om uw wensch in ver
vulling te zien gaan. Wanneer vertrekt
g'j
„Ueden avond nog."
„Het is u wel ernst. Natuurlijk zult
gij ook bij don gouverneur uw opwachting
A
K
Li
lanl
|ij
hebt
mak
zeer
stall
ge vi
stro<
pha;
am 1:
groi
M
kou
zaai
zelv
ro]
iei
groi
bak
uit
van
in
den
"er:
ve
ad
tol
»ro
C
kei
ve:
in
ae
dei
00]
rr<
vei
va
-lat
Ik zal u een geschenk v>Sf'
al
gaan maken,
hem meegeven.
HOOFDSTUK XLT.
Op den avond van het bal by denGige
verneur was het juist vier weken geleioo
sinds Stephen en Nevill Caird aan er
hotel de Ia Kasbah naar Victoria ha<kge
gevraagd, om daar te vernemen, dat g|
verdwenen was. vc
Veertien dagen hadden zij hun nasw
ringen voortgezet, zonder er de politie
te kennen; toen hadden zjj deze echter
den arm geDomen. Een 'aantal nieu
sporen waren gevolgd, doch geen en! "w
met succes. Stephen's eenige boop n 8
nu op het bal bij den Gouverneur
vestigd. Wellicht vernamen zij iets v y
de Caids; doch dan diende men zeer voi ]j
zichtig en handig te werk te gaao. Ws g
wanneer men bun ronduit vroeg naar e
Roumia in hun gebied, zouden zij zet
öt niet antwoorden, öf een verkeerd 'spc c
aangeven.
Stephen verkeerde nu niet langer
twijlel omtrent den aard zijoer gevoel
jegens Victoria. Hij wist nu, dat bij ha
had lief gehad, van den
naar Nevill's huis was
e
dag, waarop
gekomen en i
beiden in den tuin samen hadden gespi
ken. Hy verwachtte echter geen gelu
wanneer hij haar mooht weervinde
Integendeel. Margot zou weldra uit Cuds:
naar Eugeland terugkeeren, en dan ze
hij zijn belofte houden. Alleen - hy mot
er eerst zeker van zijn, dat Victoria Ri
veilig en behouden wa». Hij zou Algie
niet verlatea voor hij haar gevonden ha
Indien het niet anders kon, zou Mar;
daarop moeten wachten. Dat zou bij la
dan weer goed trachten te maken, d
nog rneer geduld met haar te oefenen.
lietde voor Victoria zou hij in zijn
blijven bewaren, zijn geheele leven lasj
ïi'ordt vervolgd.)
