DAALDERS
DAALDERS
Uitstoomen, Verven.
D. HOEKSEMA Zn.
Het Landbouwhuis
Landhouwwerktiiigen en Gereedschappen.
Nieuw. Nieuw.
De Yeemerkstift van|
Talens &Co.,Apeldoor
Kost per stuk slechts 40 cent.
CACAO
CHOCOLADE
DA KLEIEN.
Voorhanden
is een zuiver poeder van
cacao, dat met water o!
melk een uitstekende drink-
chocolade levert.
is een zoete chocolade in
tabletvorm, een Versnape
ring, die uit de hand wordt
gegeten.
Sneek
Laagste prijzen. Keurige afwerking. Ie klas inrichting.
Depót den BurgTh. Schraag.
Sneek
Sneek
II. STOUTJEKDUK.
FEUILLETON.
NJOOTJE en N0NN1E.
KLEIN's HOENDERMEEL.
Yoor den veehandel
Teer en meniepot overbodigg
in rood, blauw, zwart en violet, v
vangt ze met succes.
Iedere stift is in een busje vervat enkanzi
doende zonder bezwaar in den zak gedr&i
worden.
Voor Texel alleen verkrijgbaar in dent
Boekhandel Parkstraat. J=
l
Wolscharen
Sneelr
Zaadmarkt, Alkmaar,
- 7
Puntdraad, krammen,
vlechtdraad, draadnagels,
heiningdraad, koperdraad,
als ook Schapenmerk.
Beleefd aanbevelend,
Wed. P. Ji ZOETELIEF, Parkstraat.
Groote voorraad.
Prima kwaliteit.
is het ADRE8 voor
Melkbussen, Ploegen,
Oultivatoren,
Balkeggen,
Weideeggen,
G-ierpompen,
Bascules,
Gewichten.
"V" raagt prij sopgave.
Koelvaten,
Karns,
Melkemmers,
Botermouten,
Boterkisten,
Melkzeven^
Concurr. prijzen.
Hoe kan. ik met voordeel kippen houden P
Door geregeld 's Ochtends te voeren met
Harlingen.
Aanbevelend, S. F. KLEIN.
rijn in yerscÜillendè maten voor
handen aan de Steen kooperij van
firma W. F. STOEL k ZOON,
Alk maar.
BLOOKER'S
AANBEVELEND,
door Louise B. B.
3.)
Juist daarom;" riep' zij heftig. „Ik wil
niets te maken hebben met dat kind, ik
wil niet, dat ons kind in aanraking komt
met dit, dit sohandekind 1 En hoe
ik het ook moet aanleggen, ik zal wel
aorgen dat ze niet meer bij Njootje komt."
.Kassian," zei hij, wegwandelend naar
de binnengalerij, bij kreeg genoeg van het
onderwerp, herhaaldelijk en onvruchtbaar
te berde gebtacht: .Jullie vrouwen bent
soms zoo hard in enkele dingen. Welke
sohuld aan haar geboorte heeft nu dat
arme kind! En welk kwaad steekt nu in
zoo'n wurm van ja, hoe oud kan ze
wel zijn Een jaar ot vier, vijf P"
Marie keerde zich om, legde met een
onwillekeurige beweging haar hand op de
rugleuning van NjootjeV tafelstoel. 'Daar
lag bescherming in dat onwillekeurige ge-'
baar. Een andere opkomende smart verjoeg
het toornige gevoel. Weer gevoelde zij
de vernederingin haar moedersobap .Neen"
zei ze, aarzelend: .Ze is nog.niet zooond
ze is een maand of drie jonger dan
Njootje."
Ze zei bet met neergeslagen oogen, zij
deed haar best oo bevangen te praten etf
bij wist niet boe smartelijk elk woord haar
nit de keel wrong.
„Wel k^k's anl" riep hy zorgeloos ver
wonderd uit. „Zoo'ir rakkert. Zoo vhlg
als water en met een paar heldere kijkers
in haar kopje. En pienter dat ze is. Je
moet' 'r bakkeeje eens zien glnaderen als
zij 't prijsje wint
.Welke prijs P" vroeg Marie, geheel be
daard door de verbazing te vernemen, dat
er iets soheen te bestaan tussoben baar
man en dat havelooze kampongkind, de
ergernis van haar leven.
„Wel," vertelde bij, altijd even luchtig
„als ik mijn middagwandeliDgetje maak,
dan staat er altijd, hier voor, iets roorby
het bek, een hoopje kampongkinderen me
op te wachten. De rakkers doen wel of
zy verdiept zya in hnn spel, maar ik weet
drommels goed dat zij op mij wachteD, op
den toean besar, die geregeld om dien tijd
nitgaat, En Si-Itja vooraan, de kleinste,
maar de brutaalste, of liever de vrijpos-
tigste van het hoopje, 't Eollandsch bloed
weet je." Hij lachte weer plagend: „Nu
dan, enne, nou, een baboeom op de Nonna
te passen heeft 't schaap nu ook juist niet,
i hö, dat weet je. Enfin, ze waobten me
dan op, de bengels, en dan ben ik maar
bon prince en epeel wat met ze."
„Jij, spelen met die kampongbende
Maar Willem
„Nu ja, ik laat ze niet aan mijn haren
trekken of speel slofje onder met ze. Neen,
ik laat ze om het hardst loopen, of ik gooi
een stuk hout of steen zoo ver mogelijk
weg en dan moeten zij dat zien op te
rapeD. Je moet dat hollen eens zien en
dat gerol over elkaar, net een troep jonge
honden. En die 't nu wint, krijgt een
prijs. Dat kittige ding, dat jij niet uit
kunt staan, is de handigste en vlugste van
de geheele bende, 't Moet al raar loopen
als zij niet een prijsje haalt. Vlug dat ze
is, zoo vlug als water. Je moet dat stra
lende geziohtje eens zieD, als ik haar een
twee en een halt centstuk in de hand stop.
En ze laat het zich niet afg ritsen door de
grootere, hoor. Ik heb haar geleerd op
z'n Hollandsoh te bedanken." Hij deed een
fijn kinderstemmetje na, sprekend met
sterk Indisch accent: „Dank-ie wel, me
neer." Heusch," besloot hij, terwijl hij zijn
horloge uit het zijzakje van zijn jas trok
,'t Is jammer dat jij haar niet eens goed
wilt aankijken, ze heeft werkelijk een lief
Dit is een krachtig voer dat de eierproductie] bevordert en besparing
op uw graanvoedering. Noodige hoeveelheid per kip een eetlepel vol.
Wordt verkocht in zakjes van 21/, 5 25 en 50 Kg.
snoetje." Hij sloeg een blik op het horloge
in zijn hand„Sapperloot, 't Is laat ge
worden met dat geleuter, ik moet weg."
Haastig liep hy op de ballustrade toe, die
de achtergalerij scheidde van het achter
erf: „Ajo, Karin, ryd de bendie voor."
Zwaar klonk zijn forscbe stem over het
erf. Toen haastig loopend naar de binnen
galerij, waarin alle kamers, ook zijn kleed
kamer, uitkwameD, riep bij in het voorbij
gaan zijn vrouw toe: „Ik moet nog even
een scboone jas aantrekken, kom ^oo terug."
En werkelijk, dadelyk was hij weerom,
wuiide baar vluchtig een „bonjour" toe,
greep naar de zweep die weer aan den
spijker naast den divan hing, lachte daarbij
als in herinnering aan de malle scène van
zooeven, nog eens kort, liep de trappen
ai en sprong vlug in de bendy, terwijl hij het
paard reeds aanzette.
Naar Njootje had hij in het geheel niet
omgezien.
Marie was gedurende dit alles stil. zwij
gend, blijven staan achter Njootje, steu
nend op de leuning van zijn boogen stoel.
De gedachte aan het gehate gezonde
kind, werd een oogenblik weggedrongen
door het verrassende nieuws dat zij zoo
even had moeten hooren haar man,
die speelde met kinderen met een arm
haveloos morsig troepje kampongkinderen.
Daar was hij vriendelijk tegen, daar lachte
hy mee, deelde vroolyk hua spel hij
die nooit een blik over had voor zijn eigen
kind. Hij die nooit meer, sinds uitgeko
men was dat hun zoon een achterlijk
stumperdje blijven zou, het kind had aan
gehaald, nooit een enkele keer er over begon
te spreken.
Met een half gesmoorden snik boog
Marie zich over haar ventje. Njootje
scheen in slaap gevallen te zijn, althans
hij lag met bet gezicht voorover op de
slappe smalle handjes, die rustten op het
tafelbord van zijn stoel. Zacht aaide de
moeder het diep gebogen kopje, de
krulletjes, Njootje's eenige schooi
Het fijne, zijdeachtige lichte haar,
zich om haar vingers en zij bukte zit!
dieper en begroef haar lippen in die
vacht en kuste het kruintje van haat
lang en innig. Hij leek nu zoo o[
ander liet kind, dacht zij, een oogt
moederlijk gelukkig, daar wsr na
weerzinwekkends in dat stille, N
slapende figuurtje, met de blonde
lotjes en bet tengere lichaampje gei
in hagelwitte, geborduurde, geparfuaiflhv
kleertjes.
Zoo suste Marie een oogenblik
schrijnende smart met illusie, haar e
troost.
II.
Later op den dag, zoodra de zot
achtergalerij ondragelijk van hitten»
ging Marie altijd met haar naaiwerk
de marmeren talel in het midden
voorgalerij zitten. Njootje werd ia
tafelstoel naast baar geplaatst. Daar
ze dan, ook als baboe Njootje wazki
balen om hem te eten te geven end!
te slapen te brengen, wachten o|
thuiskomst van baar man. En zij verli
iederen ochtend weer naar dat noCpt
van den dag, de terugkomst van baarjgd
uit de tuinen. Dan had ze weer aan«p®
Wim was vroolijk, veel luchthartiger^
gelegd dan zij, altijd bad hij wat oiL
vonden, de moeite waard om bepraüyo
worden. Het was anders wei eentoni
eenzaam, zulk een leven op een landi
ver van eenige plaats. En zij woei
nu al bijna veertien jaar op Tanab-i
sinds het oogenblik, dat Wim, die vof
uit Holland was vertrokken om zich
bestaan te veroveren in Iudië, baat
komen balen als zijn vrouw.
iordt vervon'
h
eli
ie<
