m N° 2916 Donderdag 23 September 1915 291t# Jaargang Nieuws- en Advertentieblad. Aan de lezers Van week tof week Dit blad verschijnt Woensdag:- en Zaterdagavond Advertentiën vóór 9 uur op den dag der nitgave ABONNEMENTEN en ADVERTENTIEN worden aangenomen bij de Uitg. Firma LANGEVELD& DE ROOIJ, Parkstraat, Borg opTexsl. „Mij dunkt, dat onze plaatselijke pers, iet), bij zoo'n gewichtige gebeurtenis, er rat al te zuiQig afmaakt," aldus voegde en geacht vriend ons dezer dagen toe in hij had het oog op de installatie van ea nieuwbenoemden burgemeester en ,et feit, dat wij, hoewel dat reeds Zater- ag j 1. in den voormiddag plaatsvond, ir eerst in dit nummer verslag van ipoemen. Het ieder naar den zin te maken, Ea door een elk te zijn bemind, Dat zijn de onmogelijkste zaken, Die men op dezen aardbol vindt. Zoo ongeveer luidt een rijmpje dat rgens op een uithangbord prijkt. Wij zijn van de waarheid van dat ijm voldoende overtuigd, wij denken er liet aan het ieder naar den zin te willen oaken, en toch Wij wenschen onzen lezers ter wille e zijn en zijn daarom dankbaar voor edere vingerwijzing. Wanneer wij echter Zaterdag het ver lag in ons blad hadden willen opnemen iras de courant door de minder gunstige iostverbinding niet op tyd in handen van «ze abonnees, iets waarop zij, dit weten vij uit vele brieven en briefjes, bijzonder ;esteld zijo. Wij stonden dus in dit geval voorde leuze en stelden ons de vraag, wat legt iet meeste gewicht in de schaal, het terslag van de installatie eenige dagen troeger onder de oogen onzer lezers of le krant op de gewone tijd in hun bezit )q wij lieten het laatste het zwaarste jegen. Waarom Van belangstelling in het afscheid van len vorigen burgemeester bleek niet door jezoek aan de raadsvergadering bij die 'elegenheid, er was behalve de pers, Diemand tegenwoordig [bij de instal latie j. 1. Zaterdag gaven slechts vijf per sonen door hunne tegenwoordigheid blijken van belangstelling.] De keuze was voor ons dus niet moeilijk waar, zooals boven reeds gezegd, tal van malen berichten inkomen waaruit blijkt, dat men op tijdigen ontvangst van ons blad gesteld is. Toch hebben wij de uiting, die aan leiding was tot dit artikeltje, op hoogen prijs gesteld, en ze is reden, dat wij onze lezers hierbij het verzoek doen, ons, meer nog dan tot nu toe, kenbaar te maken wat door hen wel, wat niet verlangd wordt. Wij geven sinds jaren in het Woens- ilagnummer ons „Van week tot week" en mochten meermalen ervaren, dat dit op prijs wordt gesteld. Omtrent onze „Landbouwbrieven" echter, waarvan in het vorig nummer reeds no. 62 werd opgenomen, hoorden wij slechts eenmaal in het publiek met waardeering spreken en dat was door een landbouwkundige. Van de zijde van onze landbouwers en veehouders, de belanghebbenden, hoorden wij dat nooit, al bleek ons het tegendeel evenmin. Wij gaan voort de brieven een plaatsje te vorleenen, in de overtuiging, dat het daarvoor, ge schreven als ze zijn door een deskundige, die de Texelsche toestanden door en door kent, onder onze lezers aan belangstel ling niet zal ontbreken, maar richten tot de belanghebbenden hierbij toch de volgende vragen Wenscht gjj iets te weten over een bepaald onderwerp? i Komt misschien een vragenbus U meer gewenscht voor Wij wachten Uw antwoord. De Uitg. HAVEN. Burgemeester en Wethouders der Ge meente Texel maken bekend, dat het, met het oog op de werkzaamheden tot herstelling van het havenhoofd, verboden is de haven des nachts aan te doen of te verlaten, wanneer een groen sein op het havenhoofd is geheschen. Texel, 20 September 1915. Burgem. en Weth. voornoemd, BUYSING DAMSTÉ. De Secretaris, JONKER. 11-18 Sept. Als dez6 regels onder de oogen der lezers verschijnen is het nieuwe zittingsjaar van het parlement weer aangevangen. De volksvertegenwoordigers hebben hun vacan- tie weer achter den rug en ze mogen zich gereed maken voor belangrijken arbeid op velerlei gebied. Het zal niet ontbreken aan belangrijke vragen van allerlei aard. Een van beteekenis wordt alvast naar voren gebracht door Dr. Bos in de Vrijzinnig Democraat. De vraag n.l. „of een regeling, waarbij al hetgeen wij als beschikbare troepen op de been kunnen breDgen, ook werkelijk op de been blijft, noodzakelijk is. „Van demobilisatie kan natuurlijk geen sprake zijn, maar moet het zoo blijven, dat duizenden hun zaken moeten zien verioopen, tal van jonge lieden geen verlof kunnen krijgen van zoodanigon duur dat zij hun studie kunnen voortzetten Men schatte de gevolgen niet gering. Het loopt er op uit, dat ons laud na de demobilisatie hard zal zijn achteruitgegaan in volkskracht. Juist de jonge, mannen, die nu onder de wapens zijn, zullen ons economisch leven dan moeten versterken. Duizenden zullen echter hun loopbaan missen, waarvoor zij geschiktheid hebben getoond. Kan dat niet anders vraagt de schrij ver en hij acht het gewenscht de vraag te beantwoorden of betere regelingen niet in het belang der weermacht zullen zijn, wier kracht van baar goede geest in hooge mate afhankelijk is. „Thans ergeren vaak bepa lingen van stuiverszuinigheid in het leger zoolang niet boven twijfel staat of milioenen konden worden bespaard door vermindering van het effectief. Daarover moet na de vacantie licht schijnen." Waar de leider der Vrijz. Dem. Kamer fractie zich op deze wijze uit laat over de ontegenzeggelijk hoogst belangrijke vraag, waarmee de belangen van duizenden en millioenen uit de schatkist gemoeid zijn, daar mag verwacht worden, dat van die zfjde in het Parlement wel spoedig een stem zal opgaan en dit onderwerp aan de orde zal wordeD gesteld. 't Is een vraag die overweging waard is, die overwogen moet worden, nu de oorlogs toestand nog maar altijd voortduurt en wie weet hoe lang nog zal voortduren. Het op de been houden van een zoo groote strijd macht kost niet alleen handen vol geld maar bovendien zien duizenden hun be drijven ten gronde gaan. Een geleidelijke aflossing van de landweer is intusschen in 't vooruitzicht gesteld en dit vooruitzicht heeft destijds menig Kamerlid bewogen, om zyn stem aan het LandstormoDtwerp te geven maar naast de oudste land weermannen zyn er nog zooveel andereD, die de toekomst hoel donker moeten inzien als de toestand van thans nog lang voort duurt. Kan dat Diot anders P vraagt Dr. Bos. De vraag is overwegiDg waard. Vooral omdat ze gehoord wordt en leeft in breede kringen van ons volk. o—o—o Niemand kan zeggen, boe lang de ge weldige Europeesche oorlog nog zal voort duren, doch wel is algemeen de vrees groot dat er nog maanden zullen moeten heen gaan voordat de stem der kanonnen tot zwijgen is gebracht. Toch kan het niet anders of in de oorlogvoerende landen zullen de grenzen van de oorlogskracht spoedig bereikt zijn. De inspanning aan beide zijden schijnt thans wel hethoogtepuntte bereiken. Uit de berichten van den laatsten tijd valt voldoende af te leiden, dat overal de oorlogstoestand zich al zwaarderen zwaar der laat gevoelen. En hoe zou het ook anders kunnen De oorlog vraagt eiken dag zijn offers aan menschenlevens by tienduizenden, zjjn uitgaven aan geld bij millioenen. Aan drie dingen hebben de oorlogvoeren den in meerdere of mindere mate behoefte geld, munitie en kaDonnenvleesch. Geld. In Duitschland is de derde oor- logsloeniDg aan de orde, een le6niDg tot een onbepaald bedrag; Engeland, dat volgens de mededeeling van de regeering per dag ongeveer 2V9 millioen pond (of 80 millioen gulden) op bet oorlogsaltaar offertj wil een nieuwe leening uitschrijven van 250 millioen pond. Tot de 3e week van November zal dan weer in de oorlogs uitgaven voorzien zijn. Let wel, goed half November, niet later. Met de Ameri- kaansche geldmannen wordt thans onder handeld door de geallieerden over een be langrijke leening. Munitie. Duitschland scbjjnt ten op zichte van het munitie-vraagstuk het minst in de knel te zitten, al doet de voortdurende jacht Daar koper en metaal in het Duitscbe rijk ook vermoeden, dat de aamnaak wel moeilijkheden ondervindt. Bij de geallieerden heeft het gebrek aan munitie zich reeds zeer doen gevoelen, niet het minst bij Rusland. Al de Russische nederlagen van den laatsten tijd worden toegeschreven aan gebrek aan munitie voor zwaar geschut. In verband daarmee doet een opmerkelijk verhaal tbaDS de rondte. De Duitschers zouden er n.l. in geslaagd zijn de Ochja-munitiefabrieken bij Peters- burg in de lucht te laten vlieg6D. Ü6 ontploffing kostte niet alleen aan duizenden werklieden het leven, maar sloeg ook het Russische leger in één slag lam. De Duitschers wisten dat en begonnen hun offensief. Door de geallieerden werd het offensief op het westelijk front gestaakt en alle munitie die maar gemist kon worden via Archangel naar Rusland vervoerd, opdat het Russische leger den terugtocht zou kuDnen volbrengen. Zoo luidt het verhaal, dat baast al te mooi klinkt om geloofd t6 worden. Dat de geallieerden groote be hoefte aan munitie hebben blijkt voldoende uit het feit, dat overal in de munitiefabrieken onder hoogen druk gewerkt wordt en heele zendingen van Amerika aankwamen. Soldaten, kanoDnenvleeseh. Frankrijk beeft tegen October de lichting 1917 onder de wapens geroepen. En in Eogdand is thans de vraag aan de orde of niet het oogenblik gekomen is om den dienstplicht in te voeren. In het Lagerhuis zijn in de afgeloopen week reeds besprekingen over dit onderwerp gevoerd. Voor- en tegen standers lieten zich hooren, doch de re- georing deed er het luisteren toe. Dat wil eohter geenszins zeggeD, dat z(j zich niet met het vraagstuk bezighoudt. Lord Kit chener heeft in een redevoering dezer dagen in het Hoogerhuis gehouden inzonderheid doen uitkomen, dat versterking van het leger een der eerste eischen van den tegen woordigen tijd is. Naar luid der berichten zal de kwestie van invoering van dienst plicht in de eerstkomende dagen een punt van beraadslaging van het kabinet uit maken. Men hoort nu reeds geruchten over een aanstaande Kabinetscrisis en overeen ontbinding van het Lagerhuis, teneinde het EDgelsche volk zelf te laten beslissen. Maar, meer soldaten zullen er moeten komen als de oorlog niet spoedig eindigt. Ook in Duitschland en Oostenrijk. Daar neemt men ook zjjn maatregelen, En 't is stellig geen weelde, dat personen tusschen 17 en 45 jaar, die vroeger „voorgoed" voor den dienst ongeschikt werden verklaard, opnieuw opgeroepen zijn om zich aan herkeuring te onderwerpen. Eenige millioenen jonge mannen zijn reeds gevallen of voor hun leven verminkt, millioenen strijden er nog met geen ander lot voor oogen. Want aan vrede wordt blijkbaar niet gedacht. Om vrede wordt niet geroepen, wel om geld. munitie en kanonnenvleesch. En te sterker schijnt het geroep te worden Daar mate men meer de grenzen van zijn oorlogs kracht nadert. Natuurlijk wil geen der oorlogvoerende partyen toegeven, dat de krachten limg- zamerhand uitgeput rakeD. Als men de woordvoerders der leidende college's hoort dan vangt het oor nog steeds hoopvolle tonen op, zelfs een geestdriftig lied nu en dan. Van dien aard was ook de rede van lord Kfichener, dezer dagen in het Kooger huis gehouden en waarvan we boven reeds met een enkel woord gewaagden. Als men lord Kitchener gelooven mag, dan hebben de zaken der geallieerden nog nooit zoo goed gestaan als thans. Op het westelijk front zullen de Duitschers hun hoofd te pletter kunnen loopeD, zoo is alles er ver sterkt, op het oostelijk front volbrachten de Russen een meesteriyke terugtocht en het oogenblik is aanstaande, dat er van de Duitschers niet veel meer over zal zijn; aan de Dardanellen gaat bet goed, want de Turken worden gedemoraliseerd, omdat ze geen toevoer meer kragen van munitie en zich niet langer door de Duitschers in het vuur willen laten drijven. Enzoovoort. Lord Kitchener heeft één ding vergeten n.l. dat de Duitschers en de Oostenrykers en de Turken eerst nog verslagen moeten worden. Men moet al zeor optimistisch gestemd zijn of geldige nevenbedoelingen hebben om den toestand op de oorlogsterreinen zoo te schetsen als lord Kitchener meende te moeten doen. Oogenschynlijk ziet de toe stand er geheel anders uit en zou men met eenig recht durven beweren, dat ook op het oorlogsterrein de grenzen genaderd worden, de grenzen van menscheiyke kracht en inspanning. Alle schier boven- menscheiyke pogingen ondernomen op het westelijk en het zuideiyk front en op dat aan de Dardanellen, om een beslissing te verkrijgen, hebben tot nog toe gefaald, 't Is als de zee, die rotsen tracht te verbrijzelen. Bij geen der partijen schijnt voldoende aanvalskracht, om den tegenstander te ver pletteren. En op het oostelijk front, waarheen nog steeds de aandacht wordt getrokken in byzondere mate, schy'nt de toestand ook Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor den Borg 80 Cts. Franco per post door ge itcel Nederland 45 Cts. Nam Amerika en Andere knden met verhooging der porto's. Prijs der Advertentiën. Ven 1 tot 6 regels 30 Cts. Iedere regel meer 8 Ct- Qroote letters en Vignetten worden ns/u plsAtsruimto berekend. Bewysnammers 3 Cts. per nummer. 0—0-0

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1915 | | pagina 1