DISTRIBUTIEWET
1916.
Aan de Huisvrouwen
IN UW EIGEN BELANG
hebt Ge bij het doen van Uwe inkoopen er op te letten
WEEST ZUINIG MET
LEVENSMIDDELEN.
MINISTERIE VAN
LANDBOUW, NIJVERHEID EN HANDEL.
LOTTE LORE.
FEUILLETON.
lo. dat bij Uw winkelier, spekslager, groenteboer, markt- of straatventer, op zeer duidelijk zichtbare en van
den openbaren weg waarneembare wijze lijsten hangen, inhoudende de door hen ten verkoop voorradige
artikelen, waarvoor maximumprijzen bestaan met vermelding van die maximumprijzen
2o. dat de verkooper in geen geval een hoogeren prijs van U mag verlangen dan deze maximumprijzen en het
hem verboden is iets te berekenen voor verpakking, thuisbezorgen of eenige andere door hem te verrichten
werkzaamheid, alles op straffe bij de Wet bepaald;
3o. dat hij niet van U mag verlangen, dat gij iets anders bij hem koopt, dan hetgeen gij wenscht
4o. dat gij het algemeen belang dient, door wanneer Uw leverancier U te veel vraagt, hiervan onmiddellijk
kennis te geven aan den burgemeester of de politie uwer woonplaats.
rScMAlNTIENDRAf
Naar het Duitsch van W. Heimburg.
35.)
De naam van mijn verloofde is Eber-
hard von Labdeo. Hij ,en ik hebben elkaar
lief tot in den dood en niets, niet eens de
ongenade van Uwe Doorluchtigheid zou
ons bewegen van elkaar te gaan."
Met versteend gelaat staarde de oude
vorstin de spreekster aan, die met gloeien
de wangen voor haar stond. Er volgde
stilteeenige keeren begon d9 vorstin te
spreken, maar het was slechts een halt
verstikt schrapen van de keel. Een pur-
pere blos kleurde haar gelaat, die gaande
weg blauwachtig werd, haar adem ging
met moeite en stootend. Maar de trotsche
vrije woorden der prinses misten hun uit
werking niet bij dit oprechte, rechtschapen
vrouwenkarakter. Zoo had zij zich de
gemalin van baar ongelukkigou zoon ge
dacht, die zou haar plaats vervuld hebben
op den Brüokenberger troon, die zou op
gewassen geweest zijn tegen de Riszburgers.
En om een liefdesaffaire met een knappen
jongeman liet dit prachtige schepsel een
geheel volk de geboren meesteres missen.
Een ontzaglijke toorn greep do oude dame
aan, wegens haar mislukte verwachtingen.
Het ia eern laagheid van von Labden,—
riep zij een ondankbaarheid, die niet
perfider gedacht kan worden. Hij heelt
vertrouwen gebroken Hij is een eerlooze.
Ik heb hem opgevoed als een moeder haar
lielste kind, dat is de dank. En u, made
moiselle, u neemt onmiddellijk afscheid van
uw zuster en keert met mij naar Brücken-
berg, van waar u onmiddellijk met uwe
moeder vertrekt, demain directemeut. Baron
von Lahden zal u volgeD, zoodra hij ,hier
gemistxkau worden.
Sibylle zweeg een poosje, een snel ant
woord drong op haar lippen, de opmerking
dat zij den vorst haar jawoord zou gewei
gerd hebben ook al ware haar hart vrij
geweest, maar zij vertrok en zei kalm
„Mijn zuster is ziek en Uwe Doorluch
tigheid heeft welwillend toegestaan dat ik
bij haar mocht blijven," het hart klopte
haar tot in de keel.
„Met den minnaar onder een dak? Ver
geet n geheel wie u zijt," riep do vorstin
vertoornd.
„Verlaat mij oogenblikkelijk en maak
u gereéd voor de terugreis."
„Mijn genadige peet verwart mij met
Uwe kamenier, juffrouw Trilleberg" ant
woordde Sibylle en haar stom beefde wat-
„Ik ben prinses von Maosbrugge. Op
verlangen van Uwe Doorluchtigheid zal
ik morgen Brückenberg verlaten en mijn
verloofde zal, zoodra Uwe,Doorluchtigheid
het beveelt, mij volger.
Maar Uwe Doorluchtigheid heeft door
dit bovel Uzelt ea uw ongelukkigou zoon
van den meest toowijdenden dienaar be
roofd. Beveelt Uwe Doorluchtigheid dat
ik mij verwijder Toen zij geen antwoord
kreeg boog Sibylle en verliet de vorstin
met inachtneming van »1 het voorgeschre
ven ceremonieel.
Steunend verhief do vorstiu zich, toen
de deur achter de lichte gestalte gesloten
was. Zij begon heftig haar waaier bewe
gende, op en neer te loopem. Ia de hoogste
opwinding sprak zij ontstemd bij zich zelt
„Uit zulke stot snijdt men vorstinnen, eu
die werpt zich weg aan den knaap, die
niets is, en niets heelt, en die Godver
geve mij mijne zonden ik wildé, dat ik
hem nooit had gezieD. En inplaats van
een verstandige vrouw voor Christel be
zorgt hij mij dat mooie, oanoozele ding,
grijpt zelt naar den edelsteen, die aau den
kroon toebehoort, de arme drommel, en
zet er een glassoheii voor in de plaats.
Denkt, dat zjj voor den armen Christel'
goed genoog is, die burgerlijke, sentimen-
teele juffer, de- me'est verweekelykste en
verwende vrouw die in het geheele
Duitsche Rijk leeft. En er is geen middel
om het ongeluk te herstellen."
Midden in haar overdenkingen bleef zij
staan en staarde in de ledige rnimte, liep
dan weer op en neer, en ging eensklaps
weer in den fauteuil voor het haardvuur
zitten, terwijl zij steeds zachtjes fluisterde.
Ze hield den saamgevouwen waaier voor
de wenkbrauwen en peinsde en overlegde.
Een paar maal steunde zij„Hoe zal het
gaan zonder von Lahden, impossible 1"
Eensklaps stond een beeld voor haar ziel
„Als deze jonge prinses eens niet was
zooals zij nu eenmaal is, maar een bere
kenende vrouw, die npch van haar plaats
als regeerende vorstin, noch van haar ge
liefde afstand bad willen doen. Zou het
niet heel gemakkelijk voor haar zijn ge
weest, en volstrekt niets ongewoons, waar
tegenwoordig bijna elke dame haar Seladon
heeft. De oude vorstin zat met vochtige
oogen voor zich uit te stareuals in
vrome overdenking vouwde zij de handen
in haar Bchoat. Zij had een blik gewor
pen in een j^ng, onbedorven, hartstochte
lijk liefhebbend hart, en zoo een had zij
maar zelden mogen zien in haar leven.
Zij bad veel eigenbaat, veel terughoudend
heid, onzuivers en hebzucht gevonden,, en
hier stiet zij op louter goud. Indien Si
bylle mij maar niet haar zaster op den
hals had geschoven," zuchtte zij1 „het arme
schaap, dat zioh nooit zal weten te schik
ken in haar positie. Voor Christel was
iets ouders en meer geposeerds beter ge
weest. Arme jougen. Je zult je eenigen
vriend verliezen. Neen, en bovendien zou
het een bienfaisance voor altijd zijn, die
dwaze, ma belle-fille onder toezieht van
haar energieke éuster te weteneen wel
daad voor ons allen." En weer verviel
zij in diep gepeins. „God in den hemel,
help my uit deze moeielijkheid en geef
mij te verstaan ftat ik moet doen,"
bad zij.
Wordt vervolgd.)
