Sir Kinderen. M. KUIP, Vulpenhouders. DISTRIBUTIEWET 1916. fAan de Huisvrouwen J r IN UW EIGEN BELANG :aj Ge bij het doen van Uwe inkoopen er op te letten VEEST ZUINIG MET - LEVENSMIDDELEN. Kunsttanden. Lijnzaadkoeken jiji Tweede Blad. Zaterdag 17 Maart 1917. BLOUSES en COSTUUMROKKEN. MINISTERIE VAN iOUW, NIJVERHEID EN HANDEL Vei G. WORTMAN, Md.-Tailleiir, 30stö Jaargang. -g;;autenhomg Sflac. a f 0.50 Warmoesstraat, nuchtere kalveren en vette schapen. ■^HJILLETON. K. ACKËMA, Zaandam. Spreekuren te den Helder van Heerenkleeding naar maat. 2 Bakwagens en platte wagen, Kaaswagenbak, J. Kossen, Koegras levert werken in gewapend en ongewapend beton. Speciaal Bierkelders. Plannen en begrootingen gratis. YVessancn's Koninklijke Fabrieken. Merk „Ster" en „W.L." en Sojaboonènkoeken merk W. L. 'EK. el i Stationstraat 11, koo uveri ko;' 'ens,— ]te stroop voor hoesten- ^en. treeft voorhanden een mooie collectie Boekh. Barkstraat. publi' ae. 1<U bij Uw winkelier, spekslager, groenteboer, markt- of straatventer, op-zeer duidelijk zichtbare en van >elec openbaren weg waarneembare wijze lijsten hangen, inhoudende de door hen ten verkoop voorradige A^kelen, waarvoor maximumprijzen bestaan met vermelding van die maximumprijzen t voH aan dc verkooper in geen geval een hoogeren prijs van U mag verlangen dan deze maximumpiijzen en liet de°a verboden<ds iets te berekenen voor verpakking thuisbezorgen of eenige andere door hem te verrichten gffkzaamheid, alles op straffe bij de Wet bepaald; te 't hij niet van U mag verlangen, dat gij iets anders bij hem koopt, dan hetgeen gij wenscht Bami'' SU het algemeen belang dient, door wanneer Uw leverancier U te veel vraagt, hiervan onmiddellijk Per'inis te geven aan den burgemeester of de politie uwer woonplaats. elenH is. I „Dat was vermie lelijk op den dag,, 's Woensdags 1--4 uur, p.a. Wed. BUIKES, NIET Stationsweg of Spoorstraat. Gravenstraat B 43, den Burg, beveelt zich beleefd nun voor het inuken Stalen frunco over geheel Texel. Voorhanden Beleefd aanbevelend. Gevestigd te Wormervcer. - Opgericht 1765. Voedert uw vee met de zuivere Murwe Wordt vervolgd.) TEXELSCHE COURANT. 3 'elveral verkrijgbaar. Maan. TEN KLOOSTER, f) Keizerstraat 93, Ilelder. vani— Do ondergeteeketide koopt lederen dag ontvangon. J. IJ. WITTE. geb- ïlen,: 63, iren, igen te rt 19, il li deet ndeb. is )fl 1 1 proc en 8. I i lai if ei gW ?LE etst: 5tte lore. 'e 3t Duitsch van W. Heimburg. as ing ld plotseling met lezen op, want ra8iaar do gang werd opengedaan, er bleien lichte schreden en het ruischen jjgi: zijden japon, en de stem van ehlonk gedempt en haastig „Adien, uibodra Lotte Lore slaapt, kom ik. et meer kussen, lieveling." Maar e|ie vond geen^ gehoor. „Ik daDk het heerlijke uur, kom niet zoo naïamie; ik zou je het liefst nooit aaci mij weg willen laten gaan. "Wan- ra' de tijd komen dat dit gebeurt P" lateend zat de jonge vorstiD. „Kom 7£1, laat," klonk de herhaalde smeek- jg.'oen scheen het of Sibylle den man za: wegdrong. De deur naar de Voor bid gesloteD, en de lichte vrouwen- li^ ijlden naar het vertrek van Lotte ;n de open deur riep Sibylle, nog iari van haar zalig gelnk, reeds den ?%rer zuster„Lotte, Lore, bleef ik laDg weg? Waar ben je toch eu, heb je je verstopt? Wacht, ik wel." Toen hoerde zij stoelen ver- jn, en klonk de bel 'Je jonge vorstin was altijd nog niet 1 t op te staan zij hoorde dRt de kamenier met licht kwam dat Sibylle angstig haar naam riepLotte Lore had er wat voor gegeven, nu tot niets te kunnen vervloeien. Het was haar tot stervess toe treurig te moede. Maar wat hielp het Zij nam het boek op, kwam .van achter het scherm te voorschijn on ging naar de deur. „Lette Lore, mijn liefje, waar zat je toch riep Sibylle haar bezorgd tegemoet. De jonge vorstin stond, met het boek in haar linkerarm tegen zich anDgedrokt, nu midden in de kamer, waar de kaarsen brandden en keek haar zuster aan, alsof zij haar voor het eerst zag. Haar blikken omvatten Sibylle's geheele gestalte. Zij gleden langs de verkreukte kanten aan hals en mouwen tot aan de blauwe zijden schoentjes, die onder het gebloemde „des- habillé" te voorschijn kwamen. Ea voor dezo smartelijk verwonderde ongeloovige blikken vlamde Sibylle's gelaat in diep purper op. „Ik zat daar te lezen," zei de vorstin zachtjes en wees naar de voorkamer. J'uf- fronw Meissner, je kunt mij het boek wel laten, om verder te lezen. Je kunt nu wel gaan," Eu toen de vrouw weg was, vroeg zij, naar Sibylle toegekeerd en toch haar voorbij ziend: „Wie is die „hij", die je mag kussen, als het geoorloofd is dat te vragen Sibylle kromp iaeen. Wat mozst baar zuster op dit oogenblik wol van haar denken? „Die mij gekust heeft, is mijn gemaal, baron Eberhard von Lahdon," zeide zij zachtjes. Jegemaal P" „Zoo ia het." Het boek ontviel aan de hanclon dor vorstin; zij ging met onzekere schreden naar haar rustbank en zonk in de kussens neer. Sibylle volgde haar en bleef voor haar staan. „Je was ziek, Lotte Lore, anders zou je het reeds geweten hebben, zooals alle andere bet weten. Het heeft mij groote moeite gekost dat geheim voor jo te hebbeD. Maar ik mocht je niet op winden." Zij stond daar met de handen over de borst gevouwen, bare oogen hingen groot en smeekend aan Lotto Loco, die haar gezicht terzijde had gewend, Haar halfgesloten oogwimpers trilden, als ver wachtte zij een slag. „Sinds wanneer?" bracht zij uit. „Sinds acht dagen." „Weet de vorstin het „Zij heeft onze vereeniging bevolen, omdat zij wenscht dat ik bij je zou blij ven, en zij het beter oordeelde, dat dasr Eberhard en ik elkaar zoo Hethebben, Lotte Lore." Lotte Lore maakte met de hand een afwerende beweging. „Wy hebben elkaar liet, Lotte Lore, van het oogenblik af dat wij elkaar voor bot eerst zagen," zei Sybil'.e. VINKENSTRAAT 8. Op danvrage zond ik gratis eon boekje met inliobtingen on nuttigo wenken. alles gebruikt doch in goeden staat. G. II. GEUS, de Waal. uitmuntende door hoog eiwit-en vetgehalte en grooto voedingswaarde. EEItE-DIPLOMA l'ARIJS 1990. NEGEN GOUIIEN MEDAILLES. waarop do baron in Iteihern kwam, om je "hand te vragen voor vorst Christisan." „Ja" zei flybille zocht. Het klonk alsof tranon haar do keel beklemden. „En toen" begon Lotte Lore, „toen be viel jullie elkaar, en het moest immers eene van ons zijn, bet kwam er niet op aau wie, on ik was er immers ook, en ik was vrij en nog een kiud,een d waas, dom, niets vermoedend kind." Sibylle zweeg, tot diep in het hart ge troffen. „Ja, en toen was ik er immers," her haalde Lotte Lore. „Ei, wat heeft zich dat alles toch mooi geschikt." En zfj begon plotseling te lachen, met een zon derlingen, 8chrillen lach. Sibylle viel voor haar neer en greep haar bandon en trok haar tot zich: „Houd op, Lotte Lotto. Om Goiswil lach niet, ween liever, ik wil met jo weenen Eu Lotte Lore bedwong zich werkelijk, en leuude mat ia de kussens torug. „Ach mijn God," zei ze zacht en verder niets. ÏTa een IdDge stilte vroeg zy iets onver schilligs, en toen er juist op dat oogen blik een lakei verscheen om te melden, dat het souper opgediend was, zei zij „Kom modo, madame, ik heb in rflijn leven nog niet zulk eon eetlust gehad als heden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1917 | | pagina 1