Sir Kinderen.
M. KUIP,
Vulpenhouders.
DISTRIBUTIEWET
1916.
fAan de Huisvrouwen J
r
IN UW EIGEN BELANG
:aj Ge bij het doen van Uwe inkoopen er op te letten
VEEST ZUINIG MET -
LEVENSMIDDELEN.
Kunsttanden.
Lijnzaadkoeken
jiji
Tweede Blad. Zaterdag 17 Maart 1917.
BLOUSES en
COSTUUMROKKEN.
MINISTERIE VAN
iOUW, NIJVERHEID EN HANDEL
Vei
G. WORTMAN, Md.-Tailleiir,
30stö Jaargang.
-g;;autenhomg
Sflac. a f 0.50
Warmoesstraat,
nuchtere kalveren en
vette schapen.
■^HJILLETON.
K. ACKËMA, Zaandam.
Spreekuren te den Helder
van Heerenkleeding naar maat.
2 Bakwagens en platte
wagen, Kaaswagenbak,
J. Kossen, Koegras
levert werken in
gewapend en ongewapend
beton.
Speciaal Bierkelders.
Plannen en begrootingen gratis.
YVessancn's Koninklijke
Fabrieken.
Merk „Ster" en „W.L."
en Sojaboonènkoeken merk W. L.
'EK.
el i
Stationstraat 11,
koo
uveri
ko;'
'ens,—
]te stroop voor hoesten-
^en.
treeft voorhanden
een mooie collectie
Boekh. Barkstraat.
publi'
ae.
1<U bij Uw winkelier, spekslager, groenteboer, markt- of straatventer, op-zeer duidelijk zichtbare en van
>elec openbaren weg waarneembare wijze lijsten hangen, inhoudende de door hen ten verkoop voorradige
A^kelen, waarvoor maximumprijzen bestaan met vermelding van die maximumprijzen
t voH
aan dc verkooper in geen geval een hoogeren prijs van U mag verlangen dan deze maximumpiijzen en liet
de°a verboden<ds iets te berekenen voor verpakking thuisbezorgen of eenige andere door hem te verrichten
gffkzaamheid, alles op straffe bij de Wet bepaald;
te 't hij niet van U mag verlangen, dat gij iets anders bij hem koopt, dan hetgeen gij wenscht
Bami'' SU het algemeen belang dient, door wanneer Uw leverancier U te veel vraagt, hiervan onmiddellijk
Per'inis te geven aan den burgemeester of de politie uwer woonplaats.
elenH
is. I
„Dat was vermie lelijk op den dag,,
's Woensdags 1--4 uur, p.a. Wed.
BUIKES,
NIET Stationsweg of Spoorstraat.
Gravenstraat B 43, den Burg,
beveelt zich beleefd nun voor het inuken
Stalen frunco over geheel Texel.
Voorhanden
Beleefd aanbevelend.
Gevestigd te Wormervcer.
- Opgericht 1765.
Voedert uw vee met de zuivere Murwe
Wordt vervolgd.)
TEXELSCHE COURANT.
3 'elveral verkrijgbaar.
Maan. TEN KLOOSTER,
f) Keizerstraat 93, Ilelder.
vani—
Do ondergeteeketide koopt
lederen dag ontvangon.
J. IJ. WITTE.
geb-
ïlen,:
63,
iren,
igen
te
rt 19,
il li
deet
ndeb.
is
)fl
1
1
proc
en
8. I
i lai
if ei
gW
?LE
etst:
5tte lore.
'e 3t Duitsch van W. Heimburg.
as
ing
ld plotseling met lezen op, want
ra8iaar do gang werd opengedaan, er
bleien lichte schreden en het ruischen
jjgi: zijden japon, en de stem van
ehlonk gedempt en haastig „Adien,
uibodra Lotte Lore slaapt, kom ik.
et meer kussen, lieveling." Maar
e|ie vond geen^ gehoor. „Ik daDk
het heerlijke uur, kom niet zoo
naïamie; ik zou je het liefst nooit
aaci mij weg willen laten gaan. "Wan-
ra' de tijd komen dat dit gebeurt P"
lateend zat de jonge vorstiD. „Kom
7£1, laat," klonk de herhaalde smeek-
jg.'oen scheen het of Sibylle den man
za: wegdrong. De deur naar de Voor
bid gesloteD, en de lichte vrouwen-
li^ ijlden naar het vertrek van Lotte
;n de open deur riep Sibylle, nog
iari van haar zalig gelnk, reeds den
?%rer zuster„Lotte, Lore, bleef ik
laDg weg? Waar ben je toch
eu, heb je je verstopt? Wacht, ik
wel." Toen hoerde zij stoelen ver-
jn, en klonk de bel
'Je jonge vorstin was altijd nog niet
1 t op te staan zij hoorde dRt de
kamenier met licht kwam dat Sibylle
angstig haar naam riepLotte Lore had
er wat voor gegeven, nu tot niets te kunnen
vervloeien. Het was haar tot stervess toe
treurig te moede. Maar wat hielp het
Zij nam het boek op, kwam .van achter
het scherm te voorschijn on ging naar de
deur.
„Lette Lore, mijn liefje, waar zat je
toch riep Sibylle haar bezorgd tegemoet.
De jonge vorstin stond, met het boek
in haar linkerarm tegen zich anDgedrokt,
nu midden in de kamer, waar de kaarsen
brandden en keek haar zuster aan, alsof
zij haar voor het eerst zag. Haar blikken
omvatten Sibylle's geheele gestalte. Zij
gleden langs de verkreukte kanten aan hals
en mouwen tot aan de blauwe zijden
schoentjes, die onder het gebloemde „des-
habillé" te voorschijn kwamen. Ea voor
dezo smartelijk verwonderde ongeloovige
blikken vlamde Sibylle's gelaat in diep
purper op.
„Ik zat daar te lezen," zei de vorstin
zachtjes en wees naar de voorkamer. J'uf-
fronw Meissner, je kunt mij het boek wel
laten, om verder te lezen. Je kunt nu
wel gaan," Eu toen de vrouw weg was,
vroeg zij, naar Sibylle toegekeerd en toch
haar voorbij ziend: „Wie is die „hij", die
je mag kussen, als het geoorloofd is dat
te vragen
Sibylle kromp iaeen. Wat mozst baar
zuster op dit oogenblik wol van haar
denken? „Die mij gekust heeft, is mijn
gemaal, baron Eberhard von Lahdon,"
zeide zij zachtjes.
Jegemaal P"
„Zoo ia het."
Het boek ontviel aan de hanclon dor
vorstin; zij ging met onzekere schreden
naar haar rustbank en zonk in de kussens
neer. Sibylle volgde haar en bleef voor
haar staan. „Je was ziek, Lotte Lore,
anders zou je het reeds geweten hebben,
zooals alle andere bet weten. Het heeft
mij groote moeite gekost dat geheim voor
jo te hebbeD. Maar ik mocht je niet op
winden." Zij stond daar met de handen
over de borst gevouwen, bare oogen hingen
groot en smeekend aan Lotto Loco, die
haar gezicht terzijde had gewend, Haar
halfgesloten oogwimpers trilden, als ver
wachtte zij een slag.
„Sinds wanneer?" bracht zij uit.
„Sinds acht dagen."
„Weet de vorstin het
„Zij heeft onze vereeniging bevolen,
omdat zij wenscht dat ik bij je zou blij
ven, en zij het beter oordeelde, dat
dasr Eberhard en ik elkaar zoo Hethebben,
Lotte Lore."
Lotte Lore maakte met de hand een
afwerende beweging.
„Wy hebben elkaar liet, Lotte Lore,
van het oogenblik af dat wij elkaar voor
bot eerst zagen," zei Sybil'.e.
VINKENSTRAAT 8.
Op danvrage zond ik gratis eon boekje
met inliobtingen on nuttigo wenken.
alles gebruikt doch in goeden staat.
G. II. GEUS, de Waal.
uitmuntende door hoog eiwit-en vetgehalte
en grooto voedingswaarde.
EEItE-DIPLOMA l'ARIJS 1990.
NEGEN GOUIIEN MEDAILLES.
waarop do baron in Iteihern kwam, om je
"hand te vragen voor vorst Christisan."
„Ja" zei flybille zocht. Het klonk alsof
tranon haar do keel beklemden.
„En toen" begon Lotte Lore, „toen be
viel jullie elkaar, en het moest immers
eene van ons zijn, bet kwam er niet op
aau wie, on ik was er immers ook, en ik
was vrij en nog een kiud,een d waas, dom,
niets vermoedend kind."
Sibylle zweeg, tot diep in het hart ge
troffen.
„Ja, en toen was ik er immers," her
haalde Lotte Lore. „Ei, wat heeft zich
dat alles toch mooi geschikt." En zfj
begon plotseling te lachen, met een zon
derlingen, 8chrillen lach.
Sibylle viel voor haar neer en greep
haar bandon en trok haar tot zich: „Houd
op, Lotte Lotto. Om Goiswil lach niet,
ween liever, ik wil met jo weenen
Eu Lotte Lore bedwong zich werkelijk,
en leuude mat ia de kussens torug. „Ach
mijn God," zei ze zacht en verder niets.
ÏTa een IdDge stilte vroeg zy iets onver
schilligs, en toen er juist op dat oogen
blik een lakei verscheen om te melden,
dat het souper opgediend was, zei zij
„Kom modo, madame, ik heb in rflijn
leven nog niet zulk eon eetlust gehad als
heden.