Piano's en Orgels
Reparatieinriohting.
Muziek.
Muziek.
praclitcollectie
Muziekuitgaven,
voor piano, orgel, viool en zang.
KOOPT NU REED
Stella Zaaimachines
en Lipsia Wiedmachin
A T TT Af DEN ha
H.H. Veehouders.
VOERMEEL
Alkmaarsche Stoamsteenliouwerij.
Uien, verhuren, stenen.
Boekhandel Parkstraat.
W. H. TIELROOY.
„HET ANKER"
G. COEVEïlT, te den Burg.
Blouses en
Costuumrokken.
M. KUIP,
Wollen en Katoenen
Onderkleeding.
In boekhandel Parkstraat is tlians
voorhanden een
FEUILLETON.
LOTTE LORE.
MEL0TTE enkele en dubbele Ploegen.
VENTZKI 2-sehaar Ploegen.
SIMS0N 2-schaar Wendploegen.
Dubbele Ringwalsen.
IERP0MPEN - IER VATEN - IERKRANEN,
BOEKE HUIDEKOPER.
N
ONGEVALLEN- RN ZIEKTE-VERZEKERING
xx. j_ i; iu ïapitaal f 2,000^
AgentTh. SUHKAA6, den Burg]
Texelsche Veestoombootclienst.
Maandag aanstaande zal het S.S. „Tcxelstro
varen van Texel naar Purmerend en tusschenge!
plaatsen.
Vertrekt van Texel namiddags 2 uur.
C. METS Zonen,
Opnieuw ontvangen een partij
GEER. DROS, de Gocksdorp. d.
UITBETALING
gehalte
Kaasfabrieken,
ledereen tuinier in
oorlogstijd,
Winkeladministratie,
Doe het zoo!
f26,40 per 60 kilo met zak voor varkei
en koeien. n>.
naar
aan
door J. BestNz. f 0,20
door B. Boon f 0,20
door Joh. Bouman f0,25
100 dingen die iedere flinke
jongen weten moet,
door Gos. de Voogt f0,40
Groote
prijzen
uit de - eerste band en van de beste
fabrieken, met langdurige garantie.
Bij aankoop worden reiskosten vergoed
Helder. Weststraat 68,
Maatschappij van Verzekering
te Amsterdam.
Arbeidscontractverzekering
Ziekte- en Ongevallenverzekering.
Individueel en Collectief.
Vraagt inlichtingen aangaande premie
en coulance bij uitkoeriDg bij den heer
Adj. Inspecteur.
Warmoesstraat.
Naar het Duitsch van W. Heimburg.
85.)
Zjj waren haar „eenigst geluk" deze
levendige jongens, zoi zij tot zich zelf en
deze uren in den namiddag, liet zij zich
niet verbitteren, al mocht zij ook veel ver
dnet hebben.
Niet ver er vandaan zat Maria naast
de wieg van het kleine slapende meisje,
dat men daarheen had gebracht, te spinnen
Beiden wisten zij, dat zij ter wille van
elkander leden, en beiden konden 2ij de
brng niet vinden die over den afgrond
leidde, welke zich tusschon hen had ge
vormd.
Eberhard voelde zich beleedigd, dat zijn
verafgode vrouw hen niet vertrouwde.
Uitgenomen aan tafel zagen de echtge.
nooten elkaar nauwelijks meer, en zeer
dikwijls gebruikte Eberhard von Lahden
het middagmaal op het slot aan de ta
fel van Lotte Lore.
Hü wist zeker, dat hij eens zou kannen
zeggen„Sibylle, heden kan ik u ophel
dering geven. Ik bleet slechts gedwongen
in dienst van Lotte Lore, en dienaangaande
was ik gebonden te zwijgen."
Zij sleepte haar twijfel en smart in
grendelooze hopeloosheid met zicb. Toen
zij aan tafel hadden gezeten zei Eberhard
„Sibylle, ik denk vandaag niet meer, naar
naar het slot te gaan. Ik heb aan Lotte
Lore verlof gevraagd. Ik wilde de krib
voor de jongens in elkaar zetten. Zoudt
gij wij willen helpen
„Het spijt mij," antwoordde de schoone
vrouw, „maar ik heb aan de jongens
beloofd, van den heiligen nacht te vertel
len en ik breek niet gaarne mijn woord,
ook niet tegenover kinderen. Zij verheugen
er zich ook reeds zeer op, van het Kerst
kind te hooren en van den os en het
ezeltje en den herder op hst veld.
„Mag ik er niet bij zijn?" Vroeg hij,
want deze spanning werd hem allengs
ondragelijk.
„Neen," antwoordde z\j zeer kalm, „het
zou de kinderen storen; zij z^jn je zoo al-
gewend."
Dat was te veelEberhard was opge
sprongen en verliet de kvamer.
Marie Wendeuburg had voor de
jonkertjes appelen gebraden en wierp er
zoo nu en dan een paar woorden tusschon
wanneer de barones in gedachten verzon
ken zwoeg.
„Maar alleen voor lieve kinderen is het
Kerstkindje gekomen," zei zij juist toen
de kamerdienaar van de baron binnentrad
en aankondigde: „Hare Doorluchtigheid
de vorstin."
Op den voet volgde Lotte Lore in haar
zwarten prachtige fluweelen bontmantel
de wednwekap over het haar, waaronder
haar jong en droevig gelaat vreemd te
voorschijn kwam. -
„Vergeef mü, dat ik je kom overvallen,
Sibylle," zei zij naderbij komende, „ik kon
het daarboven niet meer uithouden. Ik
moet je eens terugzien, Sibylle."
Er lug veel waarachtig verlangen en
tevens vreeB in deze woorden en Sibylle
die opgestaan was, boog stijf en zag de
uitgestrekte hand van de vorstin voorbij
en liet de jonkers aaderlö komen om dege
Thans nog uit voorraad leverbaar.
ISTog een beperkte voorraad van;
Groningen - Haarlem - Leeuwarden - Kampei]
Sobagen - Bergen op Zoom, - "Vlachtwedde.
Ongevallen, ook oorlogsmolest Wettelijke aansprakelijk!]
Ziekte. Borgtocht
Arbeidscontract Automobiel.
Burg
laken
s. bi;
lijn:
op
[1 ons,
op e
■ge»
laxim
op e
(egeeri
14 ct.
heet,
op e
rroenc
iram I
op 1
lorma
op i
pak
fan 5(
Bov
lan ti
Tc
B
De
del
an
beid
Ve
fcutie
'de
Per
ioudi
te kussen. En Sibylle zou aan de zenuw
achtige kinderlijke trekken,aan het gevoelig
spreken geloofd hebben, wanneer het niet
zoo heel opvallend was geweest, dat de
vorstin juist hedon dit plotseling verlangen
gevoelde, heden, nu Eberhard eens te huis
was geblevoD.
„Voor mij vroeg zjj en Marie wenkend
met verzoek de wieg met de jongste weg
te brengen, keerde zij zich tot den lakei,
die den mantel van den vorstin over don
arm droeg, en zei: „Meld uw hoor, dat
Hare Doorluchtigheid hem wenscht te
sprekeD."
„Neen," Lotte Lore lachte weer zenuw
achtig, „ik wil voorloopig in 't geheel niet
dat hij komt. "Wanneer ik hem later een
oogonblik spreek is het ruim voldoende
Maar noodig is bet ook niot, als hij met
iets bezig is."
Zij bukte zich naar de kinderen en liet
zich nog eens de handjes geven. De jongens
zagen de onbekende dame verbaasd aan.
't Is eigenlijk merkwaardig, dat gij uw
tante niet eens kent. Den eersten Kerst
dag komt gij op het slot om een Kerstge
schenk te halen, niet waar
Maar Sibylle antwoordde in 't Fransch:
„Doe den kinderen geen beloften, ik wil
niet, dat mijn zoons verwend worden."
Lotte Lore vroeg verwonderd „Waarom
zijt gij steeds zoo soherp, Sibylle Wat
heb ik u gedaan
„Wat gij mij gedaan,hebt? O niets,"
was het antwoord.
Het binnentreden van den baron verbrak
de drukkende stilte, die na het antwoord
van Sibylle. was ontstaan.
Sibylle zag hoe het gelaat van haar
echtgenoot zich over do hand yen de vorstin
boogtoen ging zij naar de denr.
„Ik verzoek n hier te blijven," rit
vorstin haar na. Iets alsof zij diep beli
was klonk nit haar stem.
Langzaam keerde Sibylle zich o:
kwam terug.
„Ik wil uw man alleen zeggen, dati
Nieuwjaar voor eonige weken op reii
gaanik moet afwisseling hebben,
anders word ik ziek in myn eenzaai
daar boven."
Sibylle glimlachte en zweeg.
„En waarheeD, Uwe Doorluchtighi
vroeg Eberhard, met een gefronst
hoofd.
„Grace de Dieu, waarheen Waail
moet men gaan, Rome of Parijs?"
Eberhard von Lahden zei heftig :Wi
zulke groote dure reizen, Doorluchtig!
Wat wil u in Parijs doen Het hol|
daar is geen millieu voor een JDuil
vorstin."
„Het is mij onverschilligwant ik
volstrekt niet naar het hol gaan. Sli
van uit de verte wilde ik gaarne de "Soci
de Paris" zien, de chique en de theal
de equipages de mode en de markieml
Pompadour."
„Genadigste vorstin, gij moet overW
dat het beter is niet naar Parijs ten
„Maar onder uw bescherming. Eberhi
bracht Sibylle in het midden, met
zeer droge, heesche stem.
„Geeft gQ hem werkelijk toestem®
Sibylle?" vroeg Lotte Lore scherp.
„Ik heb niets over hem te zeggen,
gemaal is geheel en al uw dienaar Madi
Zulks moet u toch weten."
Wordt vorvolfiê
Be
'ge<
ugi
ichie
Ier
0{
i
ioog
ten
Ti
w.f.STon.iZoon
êWMAAB
e.
