Apotheker HENRI SANDERS, Rokin 8, A'darn.
Gegomde Kruisbanden voor couranten.
GEB as. SPANJAARD
Piano's, Orgels, Muziekinstrumenten,
Vleugels en Kunstspelpiano's.
Als gij begint
te vermageren,
dan is bet tijd
Mijnhardt's Levetogen
CHEF KEEÜGER,
Atelier geopend van 9—4 unr. Ook Zondag
Groote sorteering. - Lage prijzen.
Fa. S. A. KANNEWASSER
Zonen,
Kanaalweg 149, Helder.
Reparatie. Stemmen.
Verhuren. Ruilen.
A T TT M DEN HAA
KLIERDRUPPELS en -PILLEN
Alkmaar, Langestraat 88.
FEUILLETON.
DE STERKSTE.
Texelsühe Veestoombootdienst.
Maandag aanstaande zal het S.S. „Texelstro
varen van Texel naar Purmerend en tusschengele
plaatsen.
Vertrekt van Texel 's middags 12 uur.
C. METS Zonen,
ONGEVALLEN- EN ZIEKTE-VERZEKERING.
111 A u 1TA Kapitaal f2,000,
AgentTh. SCHRAAG, den Burg,
FOTOGRAAF,
Koningstraat 88, HELDER.
N'
25 stuks 8 cents. Bóekh.. Barkstraat.
Aohter in het verirek werd nu aaohti
Arbeidscontract
Wettelijke aansprakelijke ABO
Borgtocht
Automobiel.
van Dr. K, HOEKSTRA, in leven geneesheer te Scbagen, worden met
succes tegen alle voorkomende KLIER- en BLOEDZIEKTEN gebruikt.
Verkrijgbaar f 1,50 per flacon of doos bij
J. Pb. BAKKER Texel, den Burg, en tegen inzending van post
wissel a f 1,50 franco bij
Als gij merkt, dat uwe lichaamskrachten afnemen,
Als uw wangen bleek worden,
Als gij last hebt van duizelingen,
Als hoofdpijn u nu en dan plaagt,
Als gij onrustig slaapt,
Als gij last hebt van hartkloppingen,
Als gij 's morgens vermoeid wakker wordt,
Als gy suizingen hebt in hoofd en ooren,
Als gij pijn in rug en lendenen hebt,
Als de levenslust u ontbreekt,
Als gij u afgemat gevoelt,
Als gij zenuwachtig zijt,
om genezing te zoeken. Want al de bovenstaande verschijn
selen wijzen er op, dat uw lichaam verzwakt is en uw zenuwen
overspannen zijn en ook uw bloed dringend behoefte heeft om
versterkt te worden. Door tijdig in te grijpen, en een goed bloed-,
lichaam- en zenuwversterkend middel te gebruiken, kunnen ern
stige ziekten voorkomen worden en kunnen volkomen gezondheid,
kracht en levenslust weer uw deel worden. Wacht daarom niet,
maar begin dadelijk genezing te zoeken, die gij beslist zult
vinden door het gebruik van
Bij het gebruik hiervan kunt gij van succes verzekerd zijn.
In bussen van 90 ct., f 1,75, f4,25, f8,25.
Verkrijgbaar'bij Apothekers en Drogisten.
Door W. Heimbukg.
2.)
De jonge vronw hiel het gelaat op en
terwijl een paar dikke tranen Iangzaami
over haar wangen rolden, zeide zij aange
daan: „Waar denk je toch aan,Herman?
Laat ons over andere dingen spreken, ik
kan het niet verdragen."
Hij zweeg eenigen tijd. Daarna vervolgde
hij zacht, terwijl een hoog rood op zijn
ingevallen wangen flikkerde „Ik heb
Sanders tot voogd aangesteld, dat vind
je toch good
„SanderB?" stiet zij verschrikt uit. Haar'
geziobt dat door het weenen rood en.
warm geworden was, verbleekte plotse
ling zij fluisterde iets onverstaanbaars,
daarna sloeg zij haar handen voor h«f
gelaat en brak in hartstochtelijk weenen
nit. „Je sterft niet, je moogt niet sterven
laat mij niet alleen. Herman, lieve, lier' e
Herman 1"
Buiten op de plaats weerklonk nu he; t
rollen van een rijtuig: de jonge vrouw
hield op met weenen en sprong op.
„Sanders,* fluisterde de zieke, „hij komt
van mijn patiënten. Lene, zeg hem, dat
hij heden in onze nabijheid blijft, van
nacht ik ben zoo buitengewoon uitge-
pnt.*
een denr geopend, en een jonge man trad
binnen. Hij droeg een licht zomerpak,
waarbij zijn gebruind gezicht bijna vreemd
afstak. Als het bloeiende leven zelf stond
hij in de kamer van den stervende, hij
was een buitengewoon aantrekkelijke ver
schijning, zijn gestalte was lang en slank,
zijn gezicht smal met bruine, bijna melan
cholieke oogen, met donker zwaar haar
en donkeren baard, ronde zachte, roode
lippen, welke hem jonger maakten dan
bij was. Hij ging naast Helene Bonnhoff
staan, en nadat bij haar met een buiging
had begroet, fluisterde hij haar foe, met
een blik op haar man, die met gesloten
oogen neerlag: „Ga een poosje rusten, u
moet uw krachten spareD, ik blijf nu
bij hem."
Zij schudde het hoofd en zag met een
.smeekenden blik en verlegen naar hem
op.' Hij merkte dit niet en herhaalde nog
dringender: Ik zal u bij de geringste ver
andering roepeD."
Helene aarzelde nog steeds de kamer
te verlaten, maar plotseling schrok zij op,
een plof en gerinkel alsof er esn meu
bel werd omver geworpen, waarop glas
en porcelein had gestaan, werd nit het
naaste vertrek vernomen. Verschrikt richtte
de zieke zich op, do jonge vrouw snelde
door de kamor, schoof een portiè-e op zij
en toen zy in het op een alcoof gelijkend
vertrek keek, zag zij Hansi, haar jongen,
die bij zijn poging om door een klein
raampje, dat op dea tuin uitzag, te ver
dwijnen, een kastje met leege medic^n»
Ongevallen, ook oorlogsmolest
Ziekte.
I
Dames-en
Einderconfectie.
flesohjes had omvergeworpen. In dit ver
trekje had dokter Bonnhoff een kleine
apotheek ingericht, waar bfj de meest
voorkomende medicijnen had geborgen
om zijn patiënten in spoedgevallen te kun-
nen^helpen. De moeder kon haar jongen
nog juist bij het been terugtrokken in
het kleine kamertje zoodat hij algauw
rood en beschaamd naast haar stond. „Hoe
kom Je hier?" vroeg zij zacht en verwij
tend. „Je weet toch, dat vadertje niet
verschrikt mag worden Je bent een echte
kleine ondeugd, Hans. Nu naar binnen,
en op je teenen naar je vaders bed om
hem vergeving te vragen."
De jongen liet zich gewillig in de zieken
kamer duwen, om te doen wat van hem
werd verlangd; maar toen hij dokter
Sanders gewaar werd, schaamde hy zich,
weerde zich zacht maar heftig, ontsnapte
aan de handen zijner moeder en snelde de
kamer uit. Mevrouw Bonnhoff keek be
zorgd naar den zieke, die de nawerking
van den sohrik nog ondervond.
„Heeft hij u erg doen verschrikken?"
fluisterde zij, terwijl zij over hem heen
boog. „Wees niet zoo boos op hem 1"
De zieke schuddebet hoofd en glim
lachte even.
„Hoe kwam do jongen dan binnen P*
vroeg Sanders, met opzet wat luider en
met bekeren humor.
„Waarschijnlijk zocht hij het een of
ander, dat hij voor zijn spel noodig had,
of voor zijn vlinderverzameling. Ik denk,
dat hij de kamer hier met door heeft.dur-
door het venster is bit
het
wem
bij c
nig
niet.
de c
gen
vree
daai
diet
hui:
ven gaan en
geklommen."
Dokter Sanders wendde zioh lac!
tot den zieke,
„Dat zouden wij in onzen tijd ook
daan hebben, is het niet, Herman?"a tebl
hij, terwijl hij den pols van zijn vii tleii
greep. „Mevrouw gaat u nu den inbta
de les leeren, hij heeft het verdiend.'
Toen mevrouw Bonnhoff het vei!
had verlaten, wendde hij zich tot
ziekehij' nam daar plaats, waar zoog
de jonge vrouw had gezeten en
zacht en hartelijk„Hoe gaat het, Hermi
Zal ik je een morphine inspuiting geven
De zieke gaf levendig zijn toestenro
te kennen, en nadat de dokter hem
ingespoten verdween de groote onn
zijn trekken werden kalmer; hy strekU
hand naar dokter Sanders uit. Goddi
dat vervloekte goed helpt weer over
moeilijk nnr heen, ik denk, dat
vannacht wel zal afloopen." De jonge 4
ter deed, alsof hij deze woorden niet t
stond. Hij stond half van den zieke
wend, en maakte het kleine instrumi Vei
met alkohol schoon, om het weer in
etui te bergen.
„Ernst," fluisterde de zieke, heb jfl
over nagedaoht Wil je voogd zijn oi
den jongen
f Wordfi verrclgd,
is 1
jaai
om
ver
aai
hei
sto
da£
i
tijc
wil
ooi
all
kri
wi
ve
ni
ko
Di
