Aan onze abonnees
3126
Woensdag: 3 October 1917,
31ste Jaargang.
iieuws- en
Advertentieblad.
Binnenland.
Van week tot week
n 8 3
JMS blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagmorgen
Abomiementsprijs per 3 maanden
V oor den Bübg 40 Cts. Franco per post door ge
heel Nbdïbland 55 Cts. Niuir Amebika en Andere
landen met Terhooging der porto's.
Advertentiön daags voor rle uitgave vóór 1 uur nam.
Prijs der Advertcntién.
Vsn 1 tot 5 regels 30 Cts. Iedere regel meor 6 Ct
Groote letters en Vignetton worden nnsr pUntsruiata
berekend. Bewijsnummer» Cts. per nuaaer.
ABONNEMENTEN en ADVERTENTIEN worden aangenomen bij de Uiig. Firma LANGEVELD& DE ROOIJ, Parkstraat, Btmet op Tbxkl
Lang hebben tvij geaarzeld, thans, nu
de pajiierprijs is gestegen tot driemaal
den gewonen prijs, moeten wij de vele
bladen die ons daarin reeds zijn voorge
daan, wel volgen op den weg der prijs-
Terhooging.
Overtuigd dat allen dat zullen billijken,
hebben wij den abonnementsprijs met
ingang van 1 October met 10 ceuts per
kwartaal verhoogd.
De üitg.
INRICHTINGEN
welke gevaar, schade of hinder kunnen
veroorzaken.
Burgemeester eu Wethouders der Ge
meente Texel brergea ter openbare
kuunis, dat het verzoek van de Ameri
can Petroleum Company gevestigd te
Rotterdam om op het perceel, kadastraal
bekend in Sectie D, no. 2292 een petro-
leumbewaarplaats te mogen oprichten
door verplaatsing van de tank, staande
op sectie D, no. 2289 door hen is inge
willigd.
De aandacht wordt er op gevestigd,
dat volgens de bestaande jurisprudentie
eventueel NIET tot beroep van de be
schikking bevoegd zijn zij, die indertijd
niet voor het Gemeentebestuur zijn ver
schenen, om hunne bezwaren mondeling
toe te lichten.
Texel, den 25 September 1917.
Burgem. en Weth voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
JONKER. BUYSING DAMSTE.
SUIKER.
De Burgemeester van Texel brengt
onder de aandacht van de winkeliers,
dat het hun ingevolge de op 1 October
191-7 in werking tredende suikerdistri-
butieregeling, verboden is ten gemeente
huize bestelbiljetten voor suiker ter goed
keuring aan te bieden boven het voor hén
vastgestelde kwantum gedurende dë
campagne 1917— 19-8.
De winkeliers behooren dus van de
door hen bestelde hoeveelheden nauw
keurig aanteekeningen te houden, opdat
zij naderhand kunnen beoordeelen of zij
hun toegewezen kwantum reeds hebben
afgenomen.
Texel, 29 September 1917.
De Burgemeester voornoemd,
BUYSING DAMSTE.
23-29 Sept.
Onze Tweede Kamer heeft haar werk aan
de Grondwetsherziening volbracht. Ze
heeft de ontwerpen in_ tweede lezing aan
genomen en als nu biunenkort de Eerste
Kamer dat voorbeeld volgt, hetgeen mag
worden verwacht, dan zal nog slechts alleen
de koninklijke bekrachtiging noodig zyn,
om een nieuwe periode in onze parlemen
taire geschiedenis te openen.
Vóór de behandeling der begrootingen
aan te vangeD, is de Tweede Kamer eerst
nog een paar weken met vacantie gegaan.
Doch niet, voordat ze eerst nog een korte
bispreking bad gehad, over het vraagstuk
onzer kol-uvoorziening. De desbetreffend
interpellatie van den beer Rutgers leverd
evenwel g'en resu'taat op De regeerinr
antwoordde niet meer dan ze k vijt wou
wezm en dat was al Ditt veel. Mmister
president Cort van der Linden wenschte
zich over de onderhandelingen met Duitsch-
land en Engeland, omtreDt de levering van
kolen, niet uit te laten, met bet oog op
's lands belang, zoodat we niet voel meer
weten dan een.week geleden, toen ook
reeds de onderhandelingen gaande waren.
Wel hebben de bladen sedert dien allerlei
mededeeiiogen gedaan, maar de juistheid
6rvan bleek niet altjjd, al werden ze dan
ook verkregen uit goed ingelichte of ver
trouwbare bron. Wel verscheen er een
officieus bericht, dat we maandelijks 100,000
ton steenkolen van Engeland kunnen be
komen, als we maar voor schepen zorg.m.
Zoolang Duitschland echter geen toezegging
geeft onze kolenschepen te zullen ontzien,
is bet balen der kolen een lantr niet onge
vaarlijke onderneming. De onderhandelingen
met Duitschland, dat blijkbaar nogal be
langrijke tegenprestaties verlangt, worden
nog voortgezet. Naar bet z;ch laat aanzien,
staan de onderhandelingen er niet ODgunstig
voor. Laat ons hopen, dat ze het gewenschte
gevolg mogen hebben. Reeds du laat de
kolennood zich Z6er ernstig gevoelen en
als er niet spoedig aanvoer komt, dan
zulleu de moeilijkbeden, die ons economisch
„leven bedreigen, een ernstigen vorm aan
nemen.
Met de onderhandelingen omtrent oüze
voedselvoorziening schijnt bet nog moeilij
ker te gaan dan met die van oQze kolen-
voorziening. Er is althans een officieele
mededeeling verschenen, die weioig goeds
voorspelt. De onderhandelingen met
Amerika hebben nog steeds niet de ge
wenschte gunstige wending genomen. De
Nederlandscbe Commissie, die thans in de
Vereen. Staten de onderhaDdeliDgen voert,
heeft als baar meening uitgesproken, dat
de uitvoer van veevoeder naar ods land
in geen geval zal worden toegestaan eD
dat evenmin uitvoer zal zjjn te verwach
ten van grondstoffen voor ny verheid
en iDdustrie. Ook staat het vast, dat van
het door onze regeering in Amerika reeds
gekochte graan, zeer weiDig ons land zal
bereiken. Bovendien zuilen-van alle par
tijen .die hier aankomen, 3/3 deel moeten
worden afgestaan aan de Belgische Relief-
commissie, zoodat er niet meer dan J/3
deel voor Nederland zal overblijven. De
totale hoeveelheid tarwe, mais en gerst,
die dan ter beschikking van onze regeering
komt, zal 53,000 ton bedragen of ongeveer
voldoende voor de behoefte van fWagen.
Dit klinkt allesbehalve hoopvol.
We kunDcn ons maar voorbereiden op
zeer moeilijke tijden, als de oorlog nog
geruimen tijd mocht voortduren.
o—o-o—
Er is nog niets, dat op een spoedigen
vrede wijst. Integendeel, de kansen daarvoor
zijn in.de laatste dagen eer gedaald, dan
gestegen. Ec dat tegen dé verwachting in.
Door de berichten in de Duitsche bladen,
berichten, die door de censuur maar door
gelaten werden en noch van officieele, noch
van offleieuse zijde tegenspraak vonden,
was de verwachting gewekt, dat de Duitsche
regeering door een openlijke verklaring
zou aanvulleQ, hetgeen in haar antwoord
op de nota aan den paus ontbrak. Met
groote -stelligheid was door «de Duitsche
bladen verzekerd,datde rijkskanselier klaren
wijn zou schenken, omtrent de Duitsche
bedoelingen inzake het vraagstuk van
Relgie's herstel. De „Neueste Münch
Nachr." ed de „Vorw&ts* hadden verzekerd,
-dat de regeering voornemens was te ver
klaren, dat het bereid is de onafhankelijk
heid Van België volledig te herstellon. Deze
verklaring zou de regeering afliggen in
verhand met een vredespoging, die door
een der vijanden zijdelings zou zijn onder
nomen.
Er was hoop gewekt door al die berichten,
ook al omdat algemeen aangenomen wordt-,
dat vredesooderhandelingen niet zullen
kunnen aanvangco, voordat Duitschland
Belgie recht heeft laten weiervaren. En
met spanning werd uitgezien naar de ver-
klariDg, die Michaêlia in deo Rijksdag zou
afleggen^
Welnu, het is voor hen wier verwach-
tiugen hoog waien gespannen, weer op
een teleurstelling uit-Veloopen. Wel heeft
Micbaëlis over Belgis he: woord gevoerd,
dich in geheime zitting.' Hy weigerde he
Duitsche oorlogsdoel te omschrijven in het
openbaar. Het zou maar verwarrend
werken, de Duitsche belangen scüaden ec
de Duitsche vredesonderhandelaars de
handen binden. Ook verklaarde Michaëlis,
dat het niet waar is, dat de Rjjksleiding
in verbinding stond mot deze of gene
vijandelijke regeering. De regeering staat
geheel vrij in haar vredesonderhandelingen,
ook wat Bolgië betreft.
Na Michaëlis heeft do staatssecretaris van
buitenUüdsche zaken, von Kühlmann, bet
woord gevoerd. Hij legde er den nadruk
op, dat de Pauselijke nota nog eens de
Europeesche volkea vóór den winterveld
tocht voor de mogelijkheid plaatste, de
opbouw van Europa weer ter band te nemen.
De eerst volgende weken zullen moeten
beslissen of men het bloedig zwaard zal
laten ziuken, dan wel of men het verder
op de ijzeren beslissing der wapens wil
laten aankomen Aan Duit3chlands vijanden
aldus vou Kühlmann, is het thans,
om te bewijzen, of zij den adem van den
nieuwen tijd hebben gevoeld.
De besprekingen, die op de beide re-
geeringsverklaringen volgden, leverden het
bewijs, dat de Rijksdagnieerderheid er ge
noegen mee nam. Wel sprak de sociaal
democratische woordvoerder er zijn leed
wezen over uit, dat de regeering niet ge
negen is de Duitsche vredesdoeleinden nader
te omschrijven, bestreed hij de opvatting
van den kanselier, dat zulks verwarrend
zou werken en was h\1 van oordeel, dat
de kaoselier zich openlijk en ondubbel
zinnig moet losmaken van acnexionistische
plannen en oorlogsdoeleinden en volkomen
accoord moet gaan met de Ryksdagmcer-
derheid, maar meer dan woorden waren dat
ouk al niet,
Het staat thans wel vast, dat van Duitsche
zijde voorloopig nog niet een duidelijke
uiteenzetting omtrent de oorlogsdoeleinden
is te verwachten. De kanselier wil zich
zich niet de handen binden.
o o—o
We wezen er boven reeds op, dat door
de weigering van de Duitsche regeeriDg
om klaren wijn te schenken^ omtrent de
bedoelingen jegens België, de vrede>kansen
weor gedaald zijn. Wat zal er met België
gebeuren? dat is de vraag, die de Entente-
leiders in den laatsten tijd met kracht on
der de oogeu vati de Duitsche regeering
hebben gebracht. Lloyd George noemde
een openlijke verklaring van Duitschland,
dat België hersteld en schadeloos gesteld
zal worden, de eerste letter van het vre-
desalfabet. Later heeft Ribot in de Fran-
sche kamer iets dergelijks gezegd en er
bijgevoegdj dat het oorlogsdoel der Entente
zich ook beslist uitstrekt tot de teruggave
van Elzas-Lotharingen. Ook in de afgeloo-
pen week heeft de gewezen Eogelsche pre
mier, Asquith, bij een bespreking van de
oorlogsdoeleiaden der geallieerden, de Bel
gische kwestie en het vraagstuk van Elzas-
Lotharirigeu, Daar voren gebracht. Asquiib,
die, ofschoon hij geen minister meer is,
toch een min van grooten invloed geacht
moet worden, en die zeer zeker de teugels
van het E igelsche bewind weer in handen
zal nemen, als deze eens aan Lloyd George
mochten ontglippen, heefc d<-zer dagen te
Leeds een rede gehouden, en daarin o. m.
doen uitkomen, dat de weg Daar vredes
onderhandelingen geeffend zal zijn, als
Duitschland op6nlyk verklaart,-bereid te
zijn, België zjjn volledige politieke en eco
nomische onafnankelijkheid terug te geven,
zonder beperkingen en met zulk een vol
ledige schadeloostelling, als die maar kan
zijn voor de verwoesting van het land en
het lijden der bevolking-. Ea verder als het
bereid is terug te geven, wat het aan
Frankrijk heeft ontnomen. Er blijven dan
nog wel tal van andere moeilijke kwesties
te regelen over, maar dat kan geschieden
als de strijdende partijen goed gevonden
hebben de wapens neer te leggen.
Uit ds réde van Micbaëlis weet men
thans, dat er heel nog wat moet gebeuren,
voor dat Duitschland daartoe gebracht is.
De hoop op spoe lige vred'esonderhande
lingen is wel zeer gedaald in de laatste
dagen.
—o—o-o
Het z-vaari rmot de beslissinr breigen
Alleen de eiadooslissing scayut van h l
zwaard verwacht te worden. Vandaar, dat
generaal Haig nog maar steeds het offen
sief in Vlaaudereu voortzet. Hij heeft in
de afgeloopen week zjjn troepen tot twee
malen toe een sprong voorwaarts laten
doen en weder een stukje van het bezette
gebied veroverd. Het offensief vordert,
maar het is wel zeer de vraag, of Haig
wel voldoende lang op deze wijze zal kun
nen voortgaan. Voor een zoodanige oorlog
voering is vooral volk, veel volk noodig,
want iedere veroverde loopgraaf heeft
menschenlevens gekost. De tegenstand der
Duitschers in deze belangrijke stellingen
is dan ook buitengewoon verbitterd. Het
zal er maar op aankomen van wie hut
uithoudingsvermogen het grootst is, van
den aanvaller of van den verdediger.
Ook by Verdun blijft de stryd voort
woeden, terwijl de berichten over de ont
ruiming van Petersburg er op wy«en, dat
op het Rigafront belangrijke kiygsbodry ven
voor de deur staan.
Van de andere fronten geen Dieuws van
beteekenis.
TEXEL, 3 Oct. 1917.
Verbinding met den vasten wal.
Een 20 tal personen hadden gehoor
gegeven aan den oproep voor een be
spreking tot verbetering van de verbin
ding met den vasten wal.
De hoer R. B. Koijser Czvan wien
de oproep uitging, opende de bespreking
met de mededeeling, van verschillende
zijden te zijn aangezocht, om te beproe
ven verbetering in het verkeer te bren
gen.
De eenmaal-daagsche verbinding met
den Helder en dan op een tijd van
Texel, dat men meer dan 6 uur aan
den Helder moet wachten op den eerst-
vertrekkenden trein, laat dan ook alles
te wenschen over.
Heeft iemand soms eon oplossing
vraagt de heer K.. Spreker had zich
voorgenomen zoo noodig financieel te
willen bijdragen, maar nu de heeren
Wagemaker en Stompff, als fcfestuuiders
van T E. S. O. tor vergadering aanwe
zig zijn, oordeelt hij het financieel ge
deelte bijzaak.
Allereerst mo9nt spr. de vraag to
moeten stellen, is het niet mogelijk
tweemaal daags te varen.
Do heer Stompff verklaart verbetering
gezocht te hebben in eene andere rich
ting en heeft getracht van de H. S. M.
gedaan te krygeu, dat een trein wordt
iogelascht in het verkeer tusschen Hel
der en Alkmaar en wel in aansluiting
op die, van Alkmaar vertrekkende te
1.15 n.m, en aansluiting gevende met
het Oosteu en het Zuiden van ons land.
Dat die trein Zondags niet rijdt, acht
spr. niet van overwegend belang. Spr.
geeft in overweging rnet medewerking
van Middenstandsvereeniging en Hanze
bij de afd. vervoer, H. S M. te adres-
seeren en de kamer van Koophandel te
Helder te Helder te verzoeken aan dat
adres adbaesie te betuigen.
De heer K. zou eerst willen zien uit
gemaakt of de boot niet tweemaal kan
varen. Daar Limburg 'h gedeelte van
het benoodigde kwantum levert, zou
dat reeds genoeg zijn voor ééu keer
varen, immers in normale tijden voeren
wij vijf keer, zoodra er dus koleu uit
Engeland of Duitschland komen.
Miszegt de heer Wagemaker, voor
vijf maal varen hadden wij 62 ton
kolen noolig, voor tweemaal 35 ton en
voor eeomaal 25 ton, zojdat wij voor
een ieis reeds twee vijfden noodig heb
ben van de hoeveelheid voor vijl reizeu
benoodigd.
Toch blijft de heer K. nog optimistisch
gestemd en hij vraagt: is het misschi m
omdat T. E, S. O. nog kolen in voa-
■j»S» ««SSSBÜ
