N°- 3150
Donderdag 27 December 1917,
31ste Jaargang.
Nieuws- en
Advertentieblad.
Verhooging
Advertentieprijs.
Van week tof week
Rit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdagmorgen
Advertentiön daags voor de uitgave vóór A uur nam.
ABONNEMENTEN en ASYERTENTIEN worden aangenomen bij de Üitg. Fibma LANGEVELD& DE ROOIJ, Parkstraat, Borg'op Trx el.
Spoor- en Bootdienst.
Beperkte dienstregeling.
Vertrekuren van de boot van Texel
8,- v.m. 1,30 n.m.
Vertrekuren van de boot van Holder
9,30 vm. 3,— n.m.
Vertrek en aankomst van treinen
van den Helder naar Amsterdam.
Vertrek. Aankomst.
5,33 8,27
7,26 sneltrein 9,11
4,10 7,11
8,05 11,08
Bovendien loopt een trein op Zondag
morgen van Helder naar Alkmaar,
van Helder 6,35 te Alkmaar 7,54
en Donderdagmorgen van Helder naar
Schagen,
van Helder 7,49 te Schagen 8,28
Van Amsterdam naar den Helder.
Vertrek. Aankomst.
5,32 8,36
9,20 11,30
2,10 5,35
9,09 ged. sneltrein 11,41
10,27 12,16
Zondagmiddag van Amsterdam ver
trek 12,49 aankomst Helder 5,35.
Niet op Zon- en feestdagen.
alleen op Zondag.
De steeds stijgende kosten van uitgaaf,
vooral de verhoogde papierprjjzen nood
zaken ons de advertentieprijzen, te ver-
lioogen.
Met ingang van 1 Januari 1918 is de
prijs voor gewone advertentiën van 1
tot en met 5 regels f0,40, iedere regel
meer S cents.
De Uitg.
Regeeringswaren.
Za,tef4aff 29 Dec. n.s.
«des voormiddags te 10,30 ure in de daarvoor
bestemde zaal ten Raadkuize dezer Ge
meente.
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor des Burg 40 Cts. .Franco per post door ge
heel Nederland 95 Cta. N.tar Amerika en andere
landen met Terhooging der porto'a.
Prijs der Adverienlitn.
Van 1 tot 6 rogels 30 Cts. Iedere regel meer 6 Ct
Groote letters en Vignetten worden naar plaatsruimte
berekend. Bewijsnummers 3 Cts. por nummer.
Burgemeester en Wethouders van Texel
snaken bekend, dat van 31 Dec. tot en met 6 Jan.
a. s. bij de winkeliers alhier verkrijgbaar zal
op elke blauwe bon no. 5 hectogram
ons) zachte zeep:
op elke groene bon no. 10 öf ons gort
if ons havermout;
op elke gele bon no. 7 één hectogram
mormaal bak- en braadvet.
op elke grijze bon no. 11 2 ons groene
erwten óf indien voorradig 2 ons bruine
boonen
Bovenstaande goederen mogen niet anders
dan tegen afgifte van bons worden verkocht
Texel, 24 Dec. 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
BUYSING DAMSTE.
De Secretaris, JONKER.
RAADSVERGADERING.
De Burgemeester der Gemeente Texel
Gelet op art. 41 der Gemeentewet;
Brengt naar aanleiding daarvan, tei
i&ennis van de ingezetenen, dat eene ver
gadering van den Gemeenteraad is belegd op
Texel, den 24 Dcc. 1917.
De Burgemeester van Texel,
METS. L. B.
Onderwerpen ter behandeling:
1. Ingekomen stukken. /Aededeelingen.
2. Benoeming regenten en regentes filg-
"Weeshuis.
3. Idem leden en regentes filg. flrmbe-
stuur.
4. Idem lid commissie uan toezicht mid-
dslbaar onderwijs.
5. Subsidie voor nerbetermg wsg langs
.Schoonoord.
6. Jaarweddeuer hooging gemeente-reini
ger.
7. Idem hauenmeester.
8. Herziening jaarwedden burgemeester,
secretaris en ontuanger.
15—23 Dec.
Als deze regels onder de oogen der lezers
verschijnen, ligt het Kerstfeest al weder
achter ons en snellen we het einde van
het jaar tegemoet. Weer z(jn aangebroken
de dagen waarin zich de gedachten aan
hetgeen achter licht zich verme
nigvuldigen en waarin met meer verlangen
nog dan een jaar geleden de vraag oprijst,
of het einde van het schrikkelijk wereld
gebeuren dan niet spoedig komen zal.
Kerstmis, dat ons herinnert aan het „Vrede
op aarde en het welbehagen in menschen",
heeft den vrede der volkeren nog niet ge
bracht, maar de vredesonderhandelingen
in het oosten wekken weer hoop. Er moet
toch eens een einde komen aan het bloedbad!
Nog weigert de Entente hardnekkig, onder
de huidige omstandigheden plaats te nemen
aan de tafel der vredesonderhandelaars. Tal
van redevoeringen in de atgeloopen week
gehouden waarvan we hier het voor
naamste laten volgen hebben den indruk
kunnen versterken, dat de vrede nog ver
af is.Maar toch is gebleken en wordt het met
den dag duidelijker, dat het vredesverlangen
aangroeit, ook in de geallieerde landen.
Het -nieuwe jaar staat voor de deur.
Moge het der wereld de innig verbeide
verlossing brengen
O—o O-
De afgeloopen week was er m6er een
van redevoeringen dan van vechten.
Lloyd George, de Engelscbe eerste mi
nister, heeft zelfs ten tweeden male in
één week tyds een groote redevoering ge
houden. De verslechtering ran den alge-
meeoen militairen toestand voor de geal
lieerden en het toenemend vredesverlangen
onder het Engelsche volk, heeft hem blijk
baar gedwongen om het nog eens duide
lijk te zeggen, dat hij het oogenblik wel
gekomen acht om met krachtige hand
maatregelen te nemen tot versterking en
uitbreiding van het leger, maar geenszins
om aan vredesonderhandeling te denken.
Zijn Donderdag in het Lagerhuis gehouden
redevoering, was dan ook weinig meer
dan een herhaling, van wat hij eenige
dagen eerder aan Jeen feestmaaltijd had
gezegd. Hij sprak alleen wat minder over
de vredesaangelegenbeden, wat meer over
de oorlogseiscbéD. Ook hij achtte den mi
litairen toestaud ernstig en gaf de schuld
daarvan alleen aan Rusland. Het jaar dat
achterligt heeft niet aan de verwachtingen
beantwoord. Rusland stond er beter dan
ooit voor. De Entente had gezorgd, dat het
kanonnen en munitie kreeg, veel meer dan
dan de Russen ooit haddea gehad. Nouit
was het Russische leger zoo goed toege
rust dan in het begin van het jaar. Als
het toen toegeslagen had, in samenwer
king met de bondgenooten, dan zou er
thans vrede zijn, want dan zou de mili
taire macht der ceütralen een einde geno
men hebben. Maar Rusland bleef werke
loos. Toen kwam de revolutie en ten slotte
bet bewind der Maximalisten' die reeds
een wapenstilstand sloten en over vrede
onderhandelen. Daardoor is de toestand,
ook naar Lloyd Georges oordeel, ernstig
geworden en daarom dienen onverwijld
maatregelen genomen te wordeD, om tot
krachtige uitbreiding van het leger te
komen.
Zoo heeft Lloyd George het antwoord
gegeven op de Russische uitnoodiging en
de door Czernin uitgesproken hoop, om
deel te gaan nemen aan besprekingen
over een algemeeuen vrede Niet naar
Biest-Litowsk, integendeelverdubbeling
van de inspanning om te overwinnen.
Het denkbeeld om met de Duitsche mili
taire heerechers aan een tafel plaats te
nemen, wees Lloyd George met de hem
zoo eigen verontwaardiging van de band.
En Bonar Law, die zich vroeger al in
denzelfden geest uitliet, diende reeds een
wetsontwerp in om een aanzienlijke leger-
versterking tot stand te brengen.
—o—o—o—
Na Lloyd George heeft Asquith het
woord gevoerd. Evenmin echter om over
vrede te spreken. Meer een lange klaoht
over de oorzaken van den huidigen min
der gunstigen toestand. Uit d6 gebeurte
nissen van den laatsten tjjd heeft hij de
couclusie getrokken, de groote vijanden
van de geallieerden zjjn het Duitsche goud
en de Duitsche kunstgrepen om Engeland
in een kwaad daglicht te stellen. Wat
Rusland betreft, is er naar Asquit's mee
ning, kwistig met Duitsch goud gewerkt.
De Russen hebben zich laten omkoopen.
Maar veel meer uitwerking heeft gehad
en dan nietalleon ia Rusland, maar vooral
ook in Italië, de Z6er arglistige, maar hoogst
handige Duitsche propaganda. Woord, ge
schrift, teekenstift en tooneel zijn benut,
om Engeland verdacht te maken en het
voor te stellen, als het rijk dat om eigen
voordeel in den oorlog is gegaan. Dat
heeft vooral in Italië indruk gemaakt on
woekert voort ook in de neutrale landen,
waar de stemming steeds meer zich tegen
Engeland gaat richten.
Men ziet, dat Asquith alweer een nieu
we kop heeft ontdekt aan het monster,
dat door hem het Pruisisch militairisme
wordt genoemd en waartegen de gealli
eerden ten strjjde trekken, als wijlen rid
der Joris tegen wylen den draak. Asquith
acht het vooral noodig, dat de regeerin
gen der geallieerden alle mogelijke mid
delen aanwenden, om aan de wereld dui
delijk te maken, wat het doel van dezen
oorlog is, n.l. de volkomeu veiligheid,
vrijheid ea gerechtigheid, welke moet wor
den verkregen door een vrije confederatie,
van zoowel groote als kleine staten.
Door Asquith werd echter niet van an
dere doeleinden der geallieerden gesproken.
Als men in aanmerking neemt, dat de
Centrale regoeringen het door Asquith
aangevoerde oorlogsdoel ook als het hunne
beschouwen, dan vraagt men waarom deze
verschrikkelijke oorlog nog een minuut
langer wordt voortgezet.
Er zijn echter neven doeleinden, maar
daarover wordt gezwegen.
—o—o—o—
Hoezeer de gebeurtenissen van den laats
ten tijd de gemoederen in de geallieerde
landen beroeren, blijkt ook uit bet debat
in het Lagerhuis,'j.l. Woensdag, waarbij
vooral het bekende, invloedrijke parle
mentslid, Sir William Collins, minister
Balfour het vuur na aan de schenen legde.
Collins legde er vooral den nadruk op, dat,
hoe onbaatzuchtig Engelands deelname
aan den oorlog ook is, er toch verschil
lende dingen zijn die opheldering behoeven.
Door de publicatie van de geheime verdra
gen tusschen Londen en Petersburg ge
sloten, is heel wat aan het licht gekomen,
dat eigenlijk geen licht kon verdragen.
Waarom beloofde Eogeland aan de Russen
Konstantinopel waarom stelde Carson
aan de Duitschers den eisch, dat zjj zou
den teruggaan tot achter den Rijn?
Balfour verdedigde de regeering, Enge
land ging met Rusland op stap en dit
vroeg Konstantinopel, dat was Eugelands
schuld ni.et. En wat de uitbreiding der
invloedsferen in Persië aangaat, wel dat
had een liberale regeering vroeger reeds
wenscbelijk geacht. En wat "betreft de uit
lating van Carson, och die kwam voort
uit de minder volledige geografische ken
nis van den minister, want deze meende,
dat de Rijn de Duitsche grens was. Erg
vermakelijk voor zoo'n Engelscben minister.
Men is in Engeland over 't algemeen
met de antwoorden, die Balfour aan Col
lins gegeven beeft, niet erg ingenomen.
Het waren slechts algemeenheden, zwakke
antwoorden.
De Fransche Kamer heeft zich eveneens
met den dreigenden militairen toestand bezig
gehouden. Er kwam een voorstel in om
de interpellatie omtrent den Russischen
wapenstilstand en de geheime verdragen
dadelijk aan de ordo te stellen, doch de
meerderheid der kamer achtte dat Diet
gewonscht. De behandeling zal na den 27
dezer plaats hebben
Intu^scben heeft Clr-menceau in do leger-
commiasie omtrent den militairen toestand
verklaringen afgelegd, die, naar luid der
berichten, in de commissie groote beroering
te weeg gebracht. Een bericht in d9 „Lan-
terne zegt, dat Clémenceau zich zeer open
hartig uitdrukte en dat hij onomwonden
verklaarde, dat hij den toestand zoo niet
gevaarlijk dan toch zeer ernstig aohtte.
Ten slotte zei hjj toe, eventueele vredes
voorstellen, die hjj voor ernstig houdt, in
overweging te zullen nemen.
Het Kamerlid Raffin du Gens heeft in het
„Journal" aan deze mededeoling de verstan
dige woorden toegevoegd, dat hoezeer hot
ook noodig is, de Duitsche militaire maoht
te verpletteren, dit niet behoort te geschie
den door den zelfmoord van Frankrijk en
niet door de menseheljjke ellende eeuwig
te laten voortduren.
o o—o—
Terwjjl de Entente-Staatslieden lange
redevoeringen opstelden, maakten die der
Centralen zich gereed voor de reis naar
Brest Litowsk, waar de vredesonderhande
lingen met de Russen thans oen aanvaog
zullen nemen. De wederzijdsche vertegen
woordigers iozake de onderhandelingen over
den wapenstilstand zjjn reeds voorloopige
niet-bindende vredesbesprekingen begonnen,
om op die wjjze den weg te effenen voor
de eigenlijke vredesconferentie.
Nog voordat deze oen aanvang beeft ge
nomen, kwam een sensatiebericht uit Lon
den mededeelen, dat de Duitschers de
vredesvoorwaarden der Russen verworpen
hadden en de Russische gedelegeerden te
Petersburg teruggekeerd waren. Men zal
in deze dagen wel meer op dergelijke
sensationeele berichten vergast worden.
iDtusschen zullen duizenden den blik
richten naar het half verwoeste Brest-
Litowsk, waar belangrijke beslissingen ge
nomen zullen worden. Gemeld wordt, dat
de Rijkskanselier besprekingen heeft gehad
met de leiders der verschillende parlemen
taire groepen, over de vredesvoorwaarden
ea dat in die bijeenkomst tusschen regeermg
en de vertegenwoordigers van het volk
volkomen overeenstemming werd verkregen
Voorts heeft graaf C'.ernin nog eens in het
Oostenrijksche parlement gelegenheid gehad
om te zeggeu, dat de Oostenryksche regee
ring nog steeds vasthoudt aan een vrede
zonder annexaties en schadeloosstellingen.
Uit Petersburg wordt gemeld, dat de
Russische jgedelegeerden, in opdracht van
de regeering, zullen vragen een vrede
zonder annexatj.es en schudeloosstelliugen
op den grondslag'van het recht der volkeren,
om over hun eigen lot te beschikken. De
Russen zullen de centralen vrageD hun
vredeseischen nauwkeurig te formulesren
om deze daarna te publice6ren.
Teneinde zijn gedelegeerden een steun-in-
den-rug te geven, heeft Trotzky plechtig
Verzekerd, dat Rusland onverbiddelijk op
democratiscben vrede zal aandringen en,
in geval Duitschland niet toegeeft, den
oorlog tot het einde zal voortzetten.
Dit laatste klinkt als sabelgerammel en
't is wel zeer de vraag of, na de ontredde
ring van Rusland, deze bedreiging op de
Centralen nog eenigen indruk zal mak6n.
Van hun kant wordt er echter ook nog
even stevig met de sabel gerinkeld. In
een vraaggesprek, hebben Hindenburg en
Ludendorff beide verklaard, dat de over
winning en de vrede op komst zijn. Luden
dorff verklaarde, dat het in het westen zal
gaan als in het oosten en Hindenburg
verzekerde dat de behaalde overwinningen
door nieuwe zullen gevolgd worden.
Dat is zoo de manier van veldbeeren om
aan politiek te doeD.
oo o
In Petersburg is de staat van beleg af
gekondigd. Dat -wyst op ernstige gebeur
tenissen, die plaats gehad hebben of waar
voor gevreesd wordt. Volgens het telegram
is de maatregel een gevolg van de toe
nemende verwildering der bevolking. Ook
schijnt er oneenigheid te bestaan tusschen
do manschappen van de Roode Garde en
die van de gewone legerafdeelingen. Voorts
schijnt de regeering beducht te zija voor
samenspanning tegen het revolutionaire
gezag. Ook uit ander6 steden komen be
richten van ongeregeldheden etc., waaruit
blijkt, dat de toestand nog lang Diet nor
maal is.
Ernstiger luiden voor de regeering echter
