B. VLESSING.
Eakkonhandel. Dekkleeden. Dorschzeilon.
Landbouwers.
VAN DER KLOOT Go.
Boeke Huidekoper.
WERKTUIGEN
Landbouw en Zuivel
Groots voorraad Electro-motoren en materiaal.
Texel-Pur merend.
OPRUIMING
Apotheker HENRI SANDERS, Rokin 8, A'da?
complete licht- krachtinstallaties.
'Uff
Gevestigd te Alkmaar, Laat D 81
Wij bevelen ons beleefd aan voor
liet leveren van alle soorten ploegen
en verdere Landbouwwerktuigen.
Coeksdorp.
li oninklijke Handelsmaatschappij
voor
Groningen - Haarlem - Leeuwarden - Kampen -
Vriescheloo - Bergen op Zoom - Schagen.
Vertegenwoordiger voor Sebagen:
deleer F. KRAMERS, Laiidfeoiwstraat, SCHAGEN,
Maandag Februari a. zal de veeboot Burge
meester van Alkmaar II varen van Texel naar
Afvaart 's morgens II air.
FEUILLETON.
DE &TEUKSTE.
Heiningdraad, Ylcchtdraad, Asphaltpapier, Wagens
Consistentvet, Motorolie, Poetskatoen.
Aanbevelend M, A, KUIJPf
Mantels, Mantelcostumes, Costuumrokken. tclAc
Blouses, Tricot en Flanelrokken. wiet
Coupons Flanel en Mouselines. 6' f
Effen en Gestreepte Werkbroeken.
R IJ ULSTERS.
Winterjassen, Motorjekkers. Blauw Ratiné Jekkt
PRIMA STOFFEN. Ter keuze ongeveer 300 stuksp^"
I Haast want de voorraad mindert dagclifc"5
Aanbevelend Th SCHRAAG
KL1ERDRUPPELS en -PILLEïS
va n
StaSschoppen.
Mestvorken.
Schietschopjes.
Boezemschoppet=^
Gra
De Commissarissen
C. C, KUIPER.
H. HAAKMAN
Door W. Reimburg.
46).
„De zorg voor den brie! laat ik aan jou
oyer," zei de oude dame en zette baar
kapje goed, dat bij de liefkoozing ver
schoven was.
Helene knikte en sohreef haastig nog
eenige regels op het papier.
„Wat zeg je nu, Ernst P Kom vandaag
nog, of als j i geen tijd hebt, toch vast
morgenIk moet je zien. moet ziea, hoe
blij je bent.
Leni."
Terwijl ze het adres Bchree', kwam de
consulsweduwa met haar dochter Ida
Blomber en het dochtertje van deze bin
nen,
„Heb u het al gehoord," riep Heleae
dadelijk, blijkbaar troUch, dat zij zoo'a
gewichtige mededeeling had te doen, „dat
onze dokter zijn praktijk hce t neerge
legd P"
„Ochl" Haar moeder was verrast, maar
Ida Blomber wist het al, want de dokter
was vandaag, toen zij om hem zond, niet
meer gekomen, dooh had dokter Milbe
aanbevolen, die er dan ook geweest was
en bij Kareltje ontsteking van de acian-
delklieren had geconstateerd.
„Dokter Milbe moet heel flink zija,"
merkte de consuls weduwe op, „hij is
bovendien specialiteit voor zenuwziekten."
„Die heb ik niet noodig, mijn zenuwen
houden het uit, zoolang ik leef" verzekerde
de oude dame. „Ik neem Sanders, de man
bevalt mij, die heelt wat van de wereld
gezien."
Een lange panzo ontstond. Leni's moe
der en mevrouw Blomber keken elkaar
aan.
„Wat mij betreft," klonk de stem van
de oonsulswedawe eindelijk, „ik neem dr.
Sanders niet. Ik vind het te lastig, dat
mijn huisarts een mijl ver van mij af
woont. Ik zend om Milbe als er iets bij
ons is."
„Ja, die groot9afstand I" zuchtte mevrouw
Blomber en liet zich met haar geheele
gewicht op de kauapé neervallen.
„Dat most ieder van jullie voor zichzelf
weteD, zooals ik het ook weet," zei de
grootmoeder. „Toe Leni, ga maar voor
het noodige zorgen. Ik veor mjj ben niet
gerust voor die zaak weer in orde is."
Helene verwijderde zich met den brief en
ontmoette tante Roosje op de trap.
„Kind, wat moet jullie au doen?" riep
ze opgewonden, „na de ondo dokter de
praktjjk neerlegt; ik ben er van geschrok
ken. Die arme grootmoeder! Neem toch
vooral Milbe niet, die zou je ziek kunnes
maken door zijn voorzichtighe'd I Als ik
zijn zin deed, mocht ik geen koffie ol thee
meer drinken en ik wil liever sterven dan
dat ik het laat! Is je grootmoeder Diet ond
geworden
„Tante Roosje, ik moest joist aan dok
ter Sanders schrijven, dien ze, als opvolger
hebben wil,"
Sc
-lürgerm
aandac
van
rp en
eene g
gstuk i
rking
rehoeft
heden 1
k land
ivoor
idient
■n van
prem
reeds
;even.
an c
:ouran
:s die
ejvestig
jtyoor
kor
van Dr. E. HOEKSTRA, in leven geneesheer te Schagen, wordenil ove
succes tegen alle voorkomende KLIER- en BLOEDZIEKTEN gebruikt. rovin.c
Verkrijgbaar k i 1,75 per flacon ot doos bij^en"
ff®: BAKKER Texel, den Burg, en tegen inzending van rttin na
wissel a 11,75 franco bij 'kadasi
ind. d
ijauwi
in A.,
'wbar
Tante Roosje bleef met open mond staan
en keek haar nichtje na, di" haar meteen
groet voorbij de trap afliep.
„Dc oude vrouw moet nist goed wijs
geworden zijn," mompelde zij bij zichzelf
en hijgde de trap op.
Toen zij na een half uur de consulswe-
duwe naar huis vergezelde en z(j beiden
alleen waren, sloeg zij de handen in elkaar
en riep
„Probeer nu maar niet meer, de za3k
tegen te houden, nu rolt het karretje wel."
Helene was den tain ingegaan, nadat
zij den brief naar den „Blauwen Engel*
had gezonden, waar Ernst Sanders zonder
twijfel vandaag nog kwam. Geheel ach
terin, waar het oude paviljoen stond, bleef
zR staan en keek naar den hemel, die in
het glanzende rood van do ondergaande
zon straalde. Daar in den roodea gloed
lag Prauenfelde. De purpere schittering
lag over het huis en stroomde door de
ramen de kamers binnen.
Toen zij voetstappen achter zich hoorde
keek zij om en zag haar zoon aankomen
hij had een zouderÜDg vergenoegde uit
drukking in da bruine oogen
„Nu Hansi," vrosg zij vriendelijk, „heb
je geen les het is toch at vijl uur
„Piotzen was er zooeven en zei, dat hij
vandaag geen les kon geven zijn zuster
's ziek geworden.
„Welke P* informeerde Helene belang
stellend. „Iise toch niet Het viel haar
plotseling op dat het meisje in geen weken
ley baar was geweest.
„Ja Ilse en Piotzen is dadelijk van
haar naar Prauenfelde geloopen ixel'
Sanders te halen."
Helene richtte zich op en keet"
haar jongen heen weer naar het ro
den avondhemel, dat reeds door eet Bur-
van grijs W8rd verdonkerd. Toen üistril
in de richting van haar huis; Haichen
haar lief een arm. Plotseling zeideoen
luid en toch met onderdrukte
„Grootmoeder zegt het ook, zij zoi wv, -
vertrouwen kunnen hebben in
„In wien P" Zy stond plotseling -
de vraag klonk schril en snijdet^
maakte zich plotseling los en lief
snel vooruit. Haar hart kromp ineei
Hans kwam haar no. Na had 1
moeder alweer bedroefd; nu was zjjou
zoo boos als nog nooit te voren I E de,
kens en telkens weer om dien Safor
dien toch niemand lijden mocht. Biselij
het nog pas gehoord, hoe tante Rooït
zijn grootmoeder zei: „Wat kanïen
avonturier geleerd hebben, die tienelkfi
door de geheele wereld gereisd lesje''
Wie heeft hij daar ooit behandeld P)e j
zie je, je schoonmoeder is kindsoh geg*a
den, wat zal je er dus aan doen."
Ja oom Sanders drong zich bij m^130
in, overlegde Hans verder, en als zjj^e
ziek was, wilde hij haar zeker behanDo
en hij wist tooh nietsHoe was vadn
tooh opgekomen, dien man tot voog£e°,
te wijzen. n
De
end 6
Wordt vervok een
SaQ
iacui
a—Ml—awm—I TTWTTnn
v»** ;|i vuil
