Voeder bieten zaad.
Boeke Huidekoper.
WERKTUIGEN
Landbouw en Zuivel
Groote voorraad Eleciro-inctoren en materiaal.
bThTvkêho u d eüsT
Gantmus
Wegens Opheffing dezer Zaak]
Totale Uitverkoop.
Wed. P. J. ZOETELI
m
FORNUIZEN
1 wmxwBÊ*
Brandstoffen Cöoporatie
son partijtje Sjalotten.
complete licht- krachtinstaliaties.
M. A KU1JPER.
DE STERKSTE.
M. A. LANGE VELD.
m
IJZERHANDEL PARKSTRAAT
Jaapjesbiefen „Hosa"
Barres van Sludstrnp
li ontoklijke H andelsmaatschappij
voor
Groningen - Haarlem - Leeuwarden - Kampen -
Vriescheloo - Bergen op Zoom - Schagen.
.fertegenwoordiger Sehagesr.
de Heer F. KRAMERS, Landbeawstraat, SGHAGEN.
Ruilt uw oude slechtwerkende ontroomer in, deze kost
U geld, de boter is duur.
EüILIiBTO?
Staat ter dekking
de stamboek en premiehengst
debgeld f15,SO a contant
m 5 gulden veulengeld.
Al de voorradige goederen wor
beneden inkoopsprijzen a contant
geruimd.
Keepjes. Geen zichtzendingen. lie de Etali
Th. S€HRAA(
Èo Stalsclioppen
Mestvorken
Tuinharken
W Schoffels
Öj Vlechtwerk
Heiningdraad
Krammen
A sf altpapier
Draadnagels
Bascules
Emmers
Tobbes, enz.
Levering van
ft)
Wederom ontvangen
in verschillende maten.
Als steeds voorradig
ie koop gevraagd
"Wij hebben nog voorraad
van ÏOO tot 225 L. ontroomingsvermogen per uur.
Wacht niet te lang met er éen te bestellen om die
met half Mei geplaatst te krijgen.
De prijzen der ontroomera zijn billijk, doch meer
dere aanvoer uit België voorloopig onmogelijk.
-Agent voor Texel,
No. 12 N.S,t£. (h.b.)
Paarden die Texel verlaten wor
den als drachtig beschouwd.
Een ieder profiteere van deze gelegenheid.
ee
e
c
e
De
aan
,a<
Leden die bereid zijn wekelijks gelden
op rekening courant, voor het brandstoffen-
tijdmk 1 April 1918 1 April 1919 te
storten, minstens t 0,50 per week, kunnen
dit doen bij een der volgende Heeren, als
C Moojen, den Burg.
J. C. v. d. Poll,
A. Visser,
J. van der Craat?, Hient.
P. J. Bremer, Westen.
8. Dogger, den Hoorn
C. Kuip, Koog.
Het Bestuur.
f 4,75 per K.G.
f 5,50 per K.G.
Jac. K1KKFRT Nz.
Opgaat van p ijs ingewacht.
8. DltOS Gz., Oosterend, Texel.
MELOTTE-ontrooiners
Door W. Heimburu.
66).
Het zou mij waarachtig niets verwon
deren, als moeder de kamers boven wilde
verburen.
„Niet verhuren verkoopen wil ze
blijkens het aanplakbiljet aan hit hek,"
antwoordde Ernst, „heelt ze je niets gezegd.*
„Neen!" Het had Hele e getroffen. „Zij
zegt mij nooit ietsdat behoeft ze ook
niet te doen. Zij beeft het huis geë 11, als
vronw van den eeiigen zoon, of het mij
tan 't hart gaat of niet wat ben ik nog
voor mijne moeder
„Zeg dat niet Leni, anders denk ik, dat
je je niet verheugt in 't vooruitzicht op
e n euwe tehuis, op ons leven daar," zei
hij, „kijk me liever eens aan en raad eens
waar ik d<n nieuwen rok zal inwijden,die
voor ons verlovingsfeest bestemd was,"
„Ach Ernst dat ban ik nieV antwoordde
zij droevi', „ik zie of hoor niets van de
buitenwereld zeker een feestelijkheid
onder dokters, een jubileum of iets derge
lijks
„Geen denken aan, schat ik ben op
weg naar een bruiloft. Ja daar sta jo
over verbaasd, niet waar. Ik had ook eer
der verwacht, dat de hemel zou invallen,
maar wat doet men Diet uit collegialiteit
Stel je voor, gisteren heudt een rijtuig
voor ons huis in Erauenfe de stil, er komt
een heer uit, die een kaartje afgeeft
waarop ik lees: „Dr. Endolin ilastn-
grtiber, arts. Wat wilda hij van mij P Niets
miuder dan mij verzoeken getuige te zijn
by zijn huwelijk, dat vandaag zal voltrok
ken worden. Je weet, hij trouwt de zuster
van Ilse von Piotzen. Ilse heeft hem
naar mij to9 gezonden.
Hjj heeit mfj ook uitgenoodigd aan een
eenvoudig diner bij zijn schoonouders deel
te nemeD. Het is een aardige vent, Leni 1
Ik kon toch geen neen zeggen, dat be
grijp je toch wel, en zoo ben ik uu op
weg naar het raadhuis."
„O," zei Leni „zeker neen zsggen
kon je niet!"
„Natuoviyk niet! Het leukste is echter
dat op het oogenblik, toen collega Hasen-
grüber opstond om te vertrokken, hij zoo
terloops zeide„Mijn schoonzuster Ilse
zit ook in het rijtuig met de kadetten, zij
is meegegaan voor 't geval u mij niet zou
gelooid hebben. No, wat bleef mij toen
anders over dan het gezelschap uit tq
noodigen, een oogenblik binnen te komen."
LeDi had plotseling, een kleur gekregen
maar zij zweeg. Hij merkte net echter niet
op, doch sprak verder, terwijl hij moeite
deed zijn nie-we witte glacé handschoenen
aan te trekken„ik boa echter van het
meisje ge chrokker. Tien jaar ouder ia ze
geworden, ze zag bleek en bad blauwe
kringen oader de oogen."
Leni antwoordde ook nu nog niet, Maar
eindelijk zei zo: „Wanneer moet joop bet
stadhuis zijn Als het zoo Lat is. als je
zooeven gezegd hebt, dan Wirdt het hoog
tijd voor je."
Hij keek e^en naar do klok, schrok, om
dat het reeds 'zru !aa< was n, ging toen
hten, nadat hy baar gekust ühd en gezegd
IOS
rgen
;en bi
ions)
Uen v
«Si)
BELEEFD AANBEVELEND,
„Ik kom Da afloop nog oven terug, als je
het goed vindt en ik niet weggeroepen
ben."
Nu zat ze weer alleeu met haar gedach
ten: Zij werdgökweld door een voorgevoel
van een komend ongeluk. Het sloeg halt
twee, de tijd voor het middagmaal in huis
dadelijk daarop klonk de gong Minna
kwam binnen en zei: „Gaat u maar niet
uit oude gewoonte naar boven, de meubels
uit de kleine eetkamer heeit mevrouw
Blomber al laten halen."
Dat was waar ook. Zij zou in gedachten
naar boven gegaan zijn. Acb, bet werd
steeds treuriger in huis.
„MinDa, is Hans nog niet thuis vroeg
zij, terwijl ze naar de eetkamer van haar
moeder ging. Maltje Klee stond reeds
achter de terrine en schepte de soep op
Helene's moeder, riep haar al tegemoet
„Waar blijven jullie toch?"
„Neem me niet kwalijk moeder, ik heb
op mijn jongen gewacht, maar tot nu toe
te vergeefs."
Da oude dame mompelde iets vaD, er
moet toch orde en regel in een huishouden
zijn en dat het geen wonder was...
Onder den maaltijd, waaraan Hans niet
verscheuea wa*, trad het kamermeisje
binnen en zei: „Mijnheer Leers van 't
gymnasium is er om mevrouw Bonnhoff
even te sprekenik heb g-ezegd, dat me
vrouw aan tafel zat, msar hij hoeft me
verzocht haar toch te gaan roepen, want
het was voor iets gevticbiigs.
Heiene stond op en zou gevallen zij
als Maltj9 Kloo nist tosgsscóotea was en
hatr gote.d h-»d tot uao do deur. Daar
raapte de jo^ge vrouw ai haar wilskraoet
bijeen om zich goed te honden e: 01^e
naar de woonkamer, waar dr. LeeriFjj0
tegemoet trad met een uitdrukkiffi 6
het gelaat, die haar de met zooveelP^6
verkregen kalmte weer deed verliet]
„Hans wat is er met hem gf
heeft hjj een ongeluk gehad -
heer
„Kom eerst tot bedaren, mevrouw
„Verongelukt riep zij luid.
Hij keek haar aan en schudde
„Lichamelijk niet!" z9i hij metgi
stem „Het valt mij zeer zwaar, m;
zaak behoort ia de eerste plaats
medegedeeld te worden."
Toen boog zij het hoofd, op hst
voorbereid.
ündertusschen zat dr. Sanders nai
von Piotzen en een verpleegster,
vriendin van de jonge mevrouw H|
grüber, aan het bruiloftsmaal. Bei
deze beiden en de domine, ,die het
getrouwd had, waren er slechts blm
wanten genoodigd.
Het was een diner, waaraan deget»
geen kosten gespaard had Goede
en Moezelwijn, een glas champagne,®
feestkleeren en een overgelukkig brff
paar ieder moest bet wel gezelligP
den. De generaal vertelde geschieden
uit meegemaakte veldtochtenala
lnitenant had hij voor Matz on f|
gelegen. De domine hield een gra||
toespraak: mevrofcw glimlachte asDfi
wanneer zjj baar dochter aanzagd
detten en de bakvivchjes plaRgden f'j&ff
en vonden het maar jammer, dat L me
altijd niet terug was van 't gym-3'P
waarheen juist, toen men aan tafel
gaan, de directeur bem had laten V
en dat juist nu.
v orat mrpulf
