a**
Naamstempels en Lakcachets
DE WITTE WADE.
Kasboeken in 5 verschillende formaten.
Notitieboeken in linnen, wasdoek en
carton.
Schrijfboeken in allerlei afmetingen.
Nota-bloes en bloc-notes.
Effecten-, Wissel en kwitantieboeken.
Zooeven ontvangen:
BLOKKEN SCHRIJFPAPIER,
postpapier en enveloppen en doozen
post in ruime sorteering.
Yoor de levering van
houden wij ons aanbevolen.
Abonnementen op DAG- en WEEKBLADEN en
TIJDSCHRIFTEN worden door ons aangenomen.
Plaatsing van advertentiën in alle bladen,
ZONDER prijsverhooging.
FEUILLETON.
v;
ion:
(NeenlK reide hij streog, awie sioh voor
(Worét vqrvolgi
oo
In Boekhandel Parkstraat
Naar het Duitsch Tan
BüDOLriI STRA.TZ.
10.;
De klok wijst zeven. wijst acht uur aan,
en nog altijd komt er nauwelijks een y&Je
sohemering door de ramen, ofschoon de
luiken zija weggenomen. En dat beetje
licht schijnt soms ook te willen verdwijnen
om maar dadeljjk plaats te maken Yoor
dén volgenden nacht.
Hij was reeds lang op, had zijn toilet
in orde gemaakt en een sigaar aangestoken
Nu zat hij bij de taiel en keek onbeweeg
lijk naar het plekje, waar de deken in den
loop van den nacht ten eindje van het
touw was afgegleden, zoodat er een kleine
opening was.
En achter d e opening lag oen bleek,
mooi gelaat, omringd van loshangende
blonde haren. Zooals het daar met geslo
ten oogen in het etroo lag, kon het best
aan een doode toebehooron. Maar nu en
dan bewogen z ch in den droom de roode,
halfgeopende lippen, en hii hoordo haar
rustig ademhalen.
Reeds een uur zat hij met de meeste
belangstelling dit merkwaardig schouwspel
aan te staren.
De oude Chris'en wa? ook ontwaakt.
Met de beenen over elkander zat hij, aan
zijn pijp trekkend, op het stroo, knipoogde
nu en dan tegen den heer en bromde,iets
onverstaanbaars.
Opeens maakte zij een beweging on stak
den arm uit, alsof zij zon ontwaken. Hij
sprong op en wenkte den ouden Znm
Brunnen; beiden verlieten rij de hut.
Toen Elizabeth opstond, baar schoenen
aantrok, en het stroo uit haar kleoderen
klopte, voelde zij een zonderlinge onbe
hagelijkheid, iets van „katterigheid*.
De vnile, ijskoude hut, het omgewoelde
strooleger, de soherpe tabaksrook, die in
wolken langs de zoldering zweefde, de
borden en rcbaleu met kaaskorstjes en
worstvellen en ascb, die op een stapel
naast den kachel etondon, d^ touwen, hou-
woelen en verdere gereedschappen in alle
hoeken, en dan die verbandkist zij
voelde zich volstrekt niet op haar gemak
terwijl zij zoo goed als hot ging, voor het
verweerde spiegeltje haar kapsel in orde
bracht.
Toen deed zij de donr open en ging
naar buiten.
Een winterlandschap vertoonde zich aan
haar blik I Alles wit, zoover zii door den
nevel zien kou, Tot bij de hut lag de
sneeuw en in kleine kuilen en spleten van
don bodem had de wind de hagelkorrels
bijeengevoegd.
Ook nu hoorde men het gieren van den
storm. Enkele witte vlokken, met dichten
motregen vermengd, bleven nog vallen.
Het was vinnig kond.
De twee mannen, die voor de hnt ston
den en praatten over het weder, hadden
zich dicht in hun mantels gewikkeld. De
grijze gids gat haar zwijgend de hand, een
vereelte, bruine rcuzonhand, waarin haar
toedere, witto vingers spoorloos verdwenen.
Zijn metgezel lachte luid.
.Goeden morgen 1* riep hij, „vandaag
schijnt de zucht naar avontnren niet meer
zoo groot te zijn!"
,0 zekerZjj bleef even steken. „Maar
vertel mij eerst evenis er hier
geen waschwater te krijgen
eon gletscbertoebt wasoht, heeft het zioh-
zelf te wijten, als bij bersten in lippen en
huid krijgt. En wilt gij uw verdere leven
met een rooden neus rondloopen
.Dan liever dood zeide zij rillend.
„Ga dan weer in de hnt!" beval hij,
„hebt gij geen ean-de cologne bij uP
mooidaarmee kan men zich zeer
goed wassohen."
Dat deed zij» Daarop tikten de mannen
tegen de ruiten, en kregen verlof om bin
nen te komen.
Omdat zij zoo koud was, had zij een
deken om zioh heen geslagen, en keek nu.
op een bank zittend, geeuwend en slaperig
naar het klaarmaken van de koffie.
Eigenlijk was het toch wel grappig. En
do gedachte, dat zij nn weldra iets warms
zou krijgen, vervolde haar met nieuwen
moed.
Yoor de ramen bewoog zioh iets snel
heen en weer. Een kleine, bruiue wezel,
die in sierlijke sprongen over de steenen
en de sneeuw vloog en zich te goed deed
aan do weggeworpen kippenkluifjes.
„Dat beestje huist al twee jaren hierin
de buurt,* zeide haar metgezel, die bij de
kachel zat. .Ik zie het iedereu keer als ik
in de hnt kom. Maar waarvan het leeft
buiten het reisseizoen. mag de hemel we
ten I"
De oude Christen had zijn koffie opge
dronken en keek aandachtig naar het hon
denweer, dat slechts nu en dan door een
windvlaag van boven even verhelderd
werd. Dan kropen als een troep opge
schrikte spoken de nevelen van den giet*
scher weg, een paar grijzen flarden ach
teraan, en voor een oogenblik kon men
de bergen aan de overzijde herkennen.
Eindelijk ging Zum Brunnen naar bniten
om eeaa te zien, of er kans was op ver*
edui
betering van het weer.
Intussohen had de ander een arm
ontbijt gereed gemaakt.
Geheel op haar gemak gevoelde zjort
niet, toen zij daar zoo in het echomi
tige licht tegenover hem zat. Mot
bleek, slaperig gezicht, strootjes ia de h
half gewasschen en in der haast ge
moest zij er wel als een Zigeunerin uil
En bovendien was het toch een e
aardige, benauwende verhouding,
nadat zij gisteren zoo spoedig vertro olve
lijk samen waren geworden. jj/
Ook bij scheen in geen prettige stomc io
Hij zweeg en rookte.
,ZUt gij dan den geheelen zomer
in do bergon vroeg zij hom eindefet
om toch een gesprek to boginnon.
.Hij knikte. r
Zoodra de oogst binnen is, tot la»
het najaar, ben ik een vaste klant in
Zwitsersche clubhutten. Bij do Tyrt
kom ik niet meer. Daar worden het o
daags hotels met kelners, lift on olectri
verlichting. En ik wil alleon zijn."
.En als gij niet meer in do bergen
zijnwat doet gij den overigen
van het jaar P*
„O," zeide hij, de rookwolken van
sigaar voor zich uit blazend, „des wint a
heb ik de jachteon mooin jacht
edel wild en wilde zwijnenEn
het najaar en het begin ven den zomer -
dan heb ik als landheer genopg te doen
het veld. Dan valt de tijd mij nietlanj
Zij keek hem strak :n het gelast
„Mij zou de tijd toch wel lang vsllc!
sprak zij met htar heldere stem, „sis
mjj geheel niet om mijn medemenscb
bekommerde.
el
aver
elf
20
ell
kaa
ell
kar
el
ons
'taxi:
olve
I
dan
K.Q
ove
te;
Tex
Bi
k
ees
it
IWI
iht
iu
V
«ra
iv<
i i
