Lijnkoeken.
Melfe
Hazelnoot
Groote sorteering. - Lage prijzen.
Fa. S. A. KANNEWASSER
Zonen,
'Kanaalweg 149, Helder
11
De Nationale Bankvereeniging
°|o SPAARBANKBOEKJES
Hebben voor directe- of najaarslevering
aan te bieden
Geen beter verjaargeschenk
dan een boek in fraaien band.
ROMANS en
KINDERBOEKEN,
CrafaoiMffltcD
prima ümerkaansche
LIJNKOEK
DROS Co.
FEÜIliliBTOM.
WITTE KOZEN.
Kantoor den Burg Texel.
stelt verkrijgbaar
waarvan de voorwaarden te haren
kantore verkrijgbaar zijn.
THOMASMEEL,
SUPERFOSFAAT.
LANTmOTTWFOSFA AT.
KALIZOUTEN.
CHILIS ALP ETER,
ZWAVELZURE AMMONIAK,
KOPERVITRIOOL.
N.V. Het Landbouwkantoor Noord-Holland,
Vertegenwoordiger voor Texel: J. C. HOEPER, den Burg.
Iu BOEKHANDEL PARKSTRAAT
is groote keuze
van de beste schrijvers.
OVERTUIGT U
V erkrijgbaar
merk S. K.)
Alkmaarsche
STOOM-
steenhouwerj.
STOEL ZOON, 2
Firma W. F.
kantoor Lattik Ouddorp.
Directeur J. J. DÉ BEURS.
Kunstmesthandel, -A.LKM.A.AJR.
-o"-vv
Groote keuze.
NettebewerkiDg
Tcekeningcn en
fotografische al-
beeldingen op
aanvraag.
Dames- en
Kinderconfectie.
tt■■"'Ot va'jl1; ;c-A'
'U' I
- - -
Naar het Hoog-Duitsoh van
Gravin E. von Adlersfold-Balleatrem.
53)
Maria Ravcnsberg word gevangen ge
nomen en voor de jmy geroepen, en de
getuigen legden onder eede hunne belas
tende verklaringen tegen haar al. Do een
had haar de kleine revolver zeil zien ladcu
een ai der bad haar gadegeslagen, hoo zo,
na het slot omgedraaid te hebbes, de ka
mer van haar eohtgenoot had verla'en.
Laat O' e' daar overheen stappen. No'gz u
er voor de ongelukkige vrouw genade te
verkrijgen zijn geweest, maar haar eigen
gedrag voor de rechtbank sprak het oor
deel over baar uit, de koiiog maakte
mocht van zijn recht om genade te schen
ken, geen gebruik maken en het zoen
offer viel
flochwald wendde zich met gORmaorde
stem, diep geschokt, overweldigd, at. Maar
ook Sigrid wrs bliek gewotden en
moest aan het blad van de tafel een
Bteun zoeken gtruimon tijd duurde h> t,
eer ve met moeite, zaoht evenals it-maao
die baDg is in 't donker, koa spreken.
„Wil je daarmede zegge-, dat deze
vrouw et-na Erlenstein, op op bol
aohavot stierf Dit do beul o, God 1*
Bteunde ze ontsteld, toen Hpohwald b-
vestigend knikte. Hij vcr<oU-Je:
„Jo ouders hebben bit kicd als let
hunne aangenomen en hot als hun eig-.n
vleesch en bloed opgevoed. B gii>je nu
dat rij, ver van het vaderland, u.i aiRe
hen aan 't vraeseljke herinnerde
„Ra het kind, Iris," viel Sigrid hem
opgewonden in de rede, was zij geen her-
i nering, die zij elk uur voor oogen hadden
Hoe konden zj het over zich verfeijgen,
oen haar bj zich, naast hun eigen kind te
dulden P'
Hociiwald zag zjae schoonzuster mede-
lj-dend aan. -
„Je bent naluurljk opgewonden," zcide
bj kalm. „Do groatto van dit offer van
onbeperkte JieWo zul je eerst beter keren
b'grtjpen, wanneer je terugdenkt aan je
be 1 loven, dat ook het leven van Iris
was. En toch viel het je ouders niet zwaar
dit offerte dregen, want zj waren bszield
met de edelste van ada gevoelen de
liefde, die alles ovetwiat."
S giid zag bijna schuw tot Hoohwald
op, wiens woorden door den e nstigen toon
waarop ze worden uitgesproken, zoo over
tuigt nd kiosken. Zy begreep hem niet
mot tja groot, edelmoedig bart, dat zoo
veel toegevendheid had voor de gebreken
van_ andoren en steeds verzaohtende om
standigheden zocht en vond, waar haar
voorbarig oordeel, baar trots veroordeelde.
Zy bewonderde dit verheven karakter, maar
zj was niot in staut tot de hoogte er van
op te stjgen. Do vorst nam haar zwjgen
voor een veras de; i.-g van opvatting aan
en maakte z cd gereed de bibliotheek te
ver al n.
„Nog iotsl* riep Sigrid hem to". „Heelt
raj'a vadi i je over zjne zuster gesproken
„Z ter," aLtwourdde Hoonwald vrkn-
diljk. Het deed hem goad, want hij hield
veel van haar; tuasohen ons was d-.ze
ttocrige geschiedenis geen gehstm. Ea,"
vervolg to bj mst nadruk, „naar de ver-
zichtende omstandigheden, die deaardscte
rechter niet kon vinden, hebbea wj ge
zocht en niet zonder resultiat. Zjn wrok
O'er bet graf uit te spreken, kan bet
karakter van den menecb niet veredelen
zj heelt geboet de armo verdwaalde,
en wj menschen moeten ons daarmede
tevreden stelten. Het overige berust bj
God."
Hj knikte baar ernctig toe ets giag boor.
Msar in do deur keerde hj zich nog eens
om, kwam dicht bj Sigrid staan en legde
zjj rechterband op haar schouder.
„Ik kas jo toch wel vertrouwen, Sigrid
vroeg bij ni9t diepen ernst, Zj ortweek
zjn strakken bhk.
„Vertrouwen? Waarin, Mvrcellus?"
„Sigrid, nu moet je me goed verstaan.
Ik heb je (eze tr>.urigo geschiedenis ver
teld, omdat ik op je reken, dat j 1 Iris in
bet geloot zult laten, dat zo je zuster is,
Zj mag rooit vermoeden, wi6Ds bind ze
is, het zou haar leven vernietig m, Wil je
dit liefdewerk van ja overleden ouders
overnemen, of heb ik mj iu je vergist P*
„Naen, need" riep zc op angsfgan foor,
om hem in zjne goede meeuing te laten.
„Ik zal alles voor je doer, alles verzwjgen"
„Dat is 't ni8S alleen, Sgrid," zeide
Hoohwald ernstig. „Het geldt bier, ter
wille van de rust haars levens, alles >an
Iris verwjdtrd te houden, wat haar vredig
genooed in gevaar zou kunuen brengen.
Gj zijt als zusters opgegroeid de plot-
s Jingo wetoascbap, dut ge nietzjf. tan
je gevoelens tegenover baar toea niet
veranderen dan zou je immers voer
niets hebban geleeid. Si*nd, >ieb is geijfc P"
„Ja." fcoikte zs met gesmoorde st-. in.
O God, weifee betodretu-g cud dc sum
van dozen man voor haar.
„Geef mij dan je band or op en je heilig
-woord, dat je Iris zult ontzien,"
Zj legde haar jskoude hand in do zjne
maar over hasr bleeke, droge lippen kwant
geen woord. Hj zag haar diepe ontroering
en nam dea handslag voor de onuitgesproken
woorden aan.
„Ik dank j^, Sigrid, ik vertrouw jo."
Nog een groet on hij giug heen,
S grid bleef in een onbeschrjfeljken
gemoedstoestand achter. Eerst weerklonken
nog Hochwalds stem, zjne eenvoudige,
harteljke woorden en vermaningen iu
haar oor, to9n brak ze in gramschap daar
over uit, dat zj twintig jaar lavg de lielde
van bare ouders onwetend met Iris had
moeten deeleo. O, als ze 't had geweton I Z j
zou de indringster verwezen hebben waa- ze
behoorde, bj de verstootelingen der maat-
sohappj. De doohter van eene ter dood
gebrachte misdadigster, die missobien bier
ot daar op bet een of andere armezkerkhoi
lag. Zeker, zj was eene Erlenstein en
Sigrid was trolsah op baar naam, baar
onöerispeljke afkomst. Eene Erlenstein
Ja, ja, men mocht na niet weer de vree.
seljke gesohiedenis ophalen, die juist in
vergetelheid begon to geraken. Of toch
ha, nu herinnerde Sigrid zich de geschie
denis van de witte rozen van Raveosberg
dio de professor had verteld en die Spini
in eene oude courant had gelezen. Neen,
zulke geschiedenissen, die den naam van
oude adeljke lamilio'a aa i da kaak stellen
worden noo.t vergeten.
