losse nummers
Weldon's Children's en
Weldon's Ladies Jonrnal
STEREOSCOPEN
Schwaneberger
Losbladige postzegelalbum,
402 bladzijden voor f 5,00.
PRIJSVERLAGING
BOEKEN.
gebonden jongens- en meisjesboeken,
H. A. V. BANK
JONGE BLOESEM
Voor allen
Levensverzekering.
Arbeidscontractverzekering.
Ziekte- en Ongevallenver
zekering. Individueel en
Collectief.
G. COE VERT, te den Burg,
FRUILLBTON.
in verschillende prijzen.
Boekhandel Parkstraat.
van bekende schrijvers, in prijzen van 11,75 en f 2.50.
De prachtige werken, voor volwassenen, van Frenssen,
Rosegger, Emants, e.a., GEBONDEN voorde prijs van f 1.50
S^JSTGTTHSTOSIh]
Septcmber-nummer 40 cents.
Boekhandel Parkstraat.
SCHIEDAM.
Vraagt inlichtingen aangaande
premie en coulance bij uitkeering
bij den heer
Wij ontvingen een mooie collectie
Boekhandel Barkstraat.
die zich zwak en lusteloos gevoelen;
die gedurig vermoeid zijn, zoodat
hun alles te véél is; die na uitput
tende ziekten niet weer op kracht
kunnen komen die te veel vergden
van hun krachten, of die door andere
oorzaken het weerstandsvermogen
hebben verloren, is
een versterkingsmiddel van den
eersten rang, dat alle dergelijke
middelen vèr achter zich iaatdat
snel en afdoende ingrijpt in de oor
zaak van bovengenoemde kwalen
en door duizenden in en buiten ons
vaderland met dankbaarheid wordt
geroemd.
SANGUINOSE kost per fl. f2,
6 fl. f 11,— 12 fl. f21.
Te verkrijgen bij Apothekers en
Drogisten.
WACHT U VOOR NAMAAK.
VAN DAM <Jo.
De Riemerstr. 2c/4, Den Haag.
Flesschen worden teruggenomen.
Te Texel bij G. lires, Ooster-
eud; T. Bays en 1. Moerbeek
den Burg, en Job. Dros, üude-
schilf',.
Adj. Inspecteur.
-
Oorspronkelijke Novelle
door
AMANDA WOLF.
12).
En daarom was het beter, dat zij plot
seling gezwegen had, anders was haar mis
schien te veel ontvallen.
Toen zij haar klant naar de denr leidde,
was zij iichzeif alweer in zooverre meester
dat zt) haar vriende^k-moedig toeknikte.
„Dus ik kan op u rekenen, over enkeie
dagen krijg 'k nader bericht
„Kunt u van op aan. Zoo gauw het kh ar
is, stuur ik een kaartje."
„Mooi zoo, ea verder hond goeden
moed vot gde Corona er goedig bezorgd bij
terwijl zij co smalle hand in de hare drukta
met een hartelijkheid, cie Live wel deed ea
beschaamde tevens.
Zij bleet baar na staan kijken, tot het
p irtier dichtklapte en het rijtuig wegra-
tddo.
Het begon reeds te donkeren, het grom
van den kleinen tuin leek zwatt, een
droomerigo avondgeur vervu.de de lucht.
Toen dook eensklaps een breede figuur op
uit de nabijzijude schaduw.
„Dag Lizc, ik ben he*, Piethier zijn de
rozenstekjes, dia ik j a beloofde. Hoe is het
er mee cedei t laalst Wat beter
Zij wankelde teiug ea haar stem klonk
ongewoon schor; 't wes ot de kalmte der
laatate oogenbhkken z'oh that s wreekte.
.Dank je, Piet, 't g-ut wel, ja, ja, maal
laat mij tu.,. kom eens op tec anderen
ke r proten,., li bau het nut."
Vtrbmwura -rd bleet hij Laa* Lans't.ren
tot zij in hu s verdween
Corona Sobilthof zat in de vensterbank,
haar geliefkoosd hoekje, en staarde nit het
raam, zonder echter iets te zien van het
boute leven en bedrijf daarbuiten. De
paarlemoer-ingelegde mandoline, wear zij
nog juist de zargetigste Napolitaansohe
w ijsjes op tokkelde, lag aohteloos naast haer
tijdelijk in ongenade gevallen amusement.
Zij was heel aardig, zooals zij daar zat ia
het wit netddoekcoh huiskleedje, door
koi enblauwe rosetteu opgesierd, terwijl een
smal lint van dezelfde kleur losjes door het
hoogblonde haar was geregen.
En toch scheen het meisje zich weinig
bewast van dien gunstigen indrnk. het pen
seel van den bekwaamsten schilder niet
onwaardig.
Veel gedachten hielden het blauwom-
strikte hoofdje bezig en van welken aard die
waier, bewezen de irischreode lippen, die
zich nu eens in luchtige blijheid ontplooi-
der, om dan weer erestpeinzeed samenge
trokken te worden, welke laa'ste uitdruk
king verreweg de overheersohende was.
't Scheen, of daar binnen een klein treur
spel de revue patseerde, waarin slechte heel
even een troostende gedachte of zonnig
tafereeltje een meer blijmoedige stemming
te toavBchijn tooverde.
Aohter haar ging een deur, haast geruisch-
loos, Hot wollig-dikke Smyrna-tapijt dempte
de voetstapp' n v an iemand, die zacht binnen
sloop.
Daar voelde zij twee handen voor haar
oogen slaanvast, heel vast.
„Raden wie 't is, jongejuffrouw."
„Hè, wat 'a g;ap Juist, alsof je stem je
niet verraadde, August."
„Kijk, dat 's waar ook. Feitelijk moest
je kunnen spreken, zander je slem egebrni-
kcn."
De handen ve-slaptsn en gaven het
hooidje gelegs heid zich om te draaien.
„Dat kun je oak, domme jongen, door
gebaren, blikkeD, wenken. Er bestaat zelta
een bloemen- en 'n postzegeltaai."
„Welk een geleerdheid uit den mond van
mijn aanstaand vrouwtje. Wscht daar
moet ik dat mondje eens goed voor straff en."
Het meisje onttrok zich aan zijn onstui
mige omhelzing.
„Ga zitteD, Gust, toe nu. Wat beu je weer
druk en uitgelaten vandaag."
„Geen wonder. Wie zou anders zijn, die
binnen eDkele weekjes zoo'n lief, bekoorlijk
schepseltje het zijne mag noemen P Want ja
hij greep behendig het tegenstrevend
handje „dat je mooi en aardig bent, weet
je zelt ook wel. Wat zie jeer vandaag weer
snoeperig nit met dat blauwe lint door je
baar en dat kleedje..."
Hij wilde haar opnieuw kussen, maar zij
schudde het hoofd.
„Neen, Gust, heuecb, daar staan mijn
gedachten nu niet naar."
Hij verwonderde zich. „Toch waar P Heb
ben de zorgen voor do gebeurtenis je dan
al zoo te pakken,wees hij lachend op een
s'apel linnengoed, dat op een laag tafeltje
slechts de hand waohtie, die h6t met initia
len moeut versieren.
Zij lachte niet om zijn luchthartige soberts,
zooals anders haar gewoortewap.
„Wees toch ernstig," verweet ze, de
plooien van haar dunne kleedje neerstrij
kend.
„Je knnt soms zoo echt jongensachtig
doen, zoo speelsch-plagcrig, als niets past
voor een man, die weldra den zoo gewiohti-
gen s'ap zal wagen."
„Wat 's dat nu? P,eeken tegen mfj
Dat is waarlijk iets bijzonders in den mond
van mijn jolig meisje. Of toont z'ch hier
een tweede natuurtje van je P
Zie je, van zio erg lang geleden c'agt; e-
kent ons engagement w< 1 n et, pss van
mijn te:ugkeer uit h t v rre Zuid, m, ar ik
meende tooh, dat die paar maanden i ng
genoeg voor m|j waren, om jou persoonlijk
degelijk te doorgronden."
„Ben je daar zoo zeker van P En ik heb
daarentegen vaak hooren beweren, dat een
man nooit zijn vrouw grondig kan leeren
dooryoreoben. Zelfs na jaren getrouwd te
zijn, uit zij soms meeningen of openbaart
zij soms gevoelens, die hem een heel anderen
kfjk op haar waar karakter geven.'
„Nu, maar ik geloof zooiets niet. Ondanks
onze korte kennismaking lees ik in jon ziel
als in een open boek. Zoo staat bet nn bij
mij vast. dat de ongewone ernst, dien je
vandaag aan den dag legt, een bijzondere
reden heeft. Komaan, vertel eens, wat
soheelt er aan P"
Die vaderlijke toon wekte haar vertrou
wen opals besoherming zoekend schoot zij
dichter naar hem toe.
,'tls eigenlijk, ja, hoe zal ik het normen
iets onbestemds, maar sta je er op, bette
weten P"
„Zeker, wie heeft meer recht om alles,
wat in jou omgaat, te weten dan ikP'
„Goed, maar je moogt me niet flauw of
kinderachtig vinden, evenmin als mij uit
lachen."
„Kun je denkenToe maar, voor den dag
er meel"
„Yertel me eens eerlijk, Guit, hcoht jij
aan de maoht van voorgevoelens P
„Hce dat zoo P*
Omdat deze het zijn, die mij voortdurend
plagen en het mooie, zonnige geluk, dst ons
wacht, dreigen te vernietigen."
„Kom, meisje, inbeelding, hersenschim
men,"
„Ik dacht wel, dat je je in dien geest
zoudt uitlaten, en tooh is het waarheid, wat
ik zeg. Niet zonder angst ken ik aan de
komende dagen denken, 't Is me steeds of
er iets zwarts, als'n sombere schaduw, zich
tueschen ons en ons toekomstgc luk stelt en
telkens overvalt mij een bange huivering,
waar tk geen naam aan fcau geven."
(Wordt vervolgd)
I
