Wsriberi een groote sorteering doozen luxe-post, Enkhuizer Almanakken en Scheurkalenders 1923, RHEUMAJIEK De Gestolen Broche H. A. V. BANK V 4 Boekhandel Fa. Langeveld de Rooij heeft voorhanden in prijzen vanaf f 0,25, f 0,35, a 50 cent losse blocs a 40 cent. Tabletten Hoest, Heesch- heid, Keeloiin. Levensverzekering. Arbeidscontractverzekering. Ziekte- en Ongevallenver zekering. Individueel en Collectief. G. COEVERT, te den Borg, JICHT, FEUILLETON. SCHIEDAM. Vraagt inlichtingen aangaande premie en coulance bij uitkeering by den heer Adj. Inspecteur. pvmem li VAM li ALLERLEI IJAAQDIi Te den nurg verkrijgbaar bij de fa. T. Buijs Novelle van REINHOLD ORTMANN. 25.) Toen hy zich bukte om het boek op te nemen, nam zij het hem haastig uit de hand. .Neen, u behoeft niet te weten, wat ik lees. Maar zegt u nu eens, is het hier niet wondermooi? Had ik geen gelyk, toen ik het sprookjesslot noemde?' Spontaan gaf hij uiting aan zijn verruk king, die echter eerder aan dit zoo zeer verlangde weerzien was toe te schrijven dan aan iets anders. Zij echter scheen de eigenlijke reden van zijn vreugde in het geheel niet Ie vermoeden, want ze zei vroolijk Welnu ik geef u dit ten geschenke. Vanavond komt myn vader en dan is het met mijn een zame strooptochten gedaan." Zy had zich op een uitstekende rotspunt omhooggewerkt en zat daar met gekruiste armen en beenen, terwijl haar gelaat zich met het zijne ongeveer op gelyke hoogte bevond. Een paar zonnestralen speelden door haar glinsterende haren en Rudolf voelde zich geheel bedwelmd door het tooverachtige van haar, in deze rustige om geving bijna sprookjesachtige schoonheid. „Wist u niet, dat ik gisteren gedurenden den ganschen dag heb gezocht?" vroeg hij. „Indien u hier boven was, dan moet u stellig mijn roepen gehoord hebben „Natuurlijk ik heb het gehoord., „En u gevoelde in 't geheel geen me delijden met mij? U liet me met smar telijke teleurstelling weder omlaag, zonder mij eenig teekefi van leven te hebben gegeven?" „Maar dit alles was toch maar een grap. Feitelijk lag u er immers niet veelaan gelegen my te vinden, Het is eigenaar dig, dat de mannen by de onbeduidendste aanleiding dadelijk zulke hoogdravende woorden moeten gebruiken.* Zy leunde nu ver achterover om des te beter den prachtig blauwen hemel te kun nen zien. Tusschen haar kersroode lip pen schitterde een hagelwit gebit en in haar bruine oogen flikkerden gouden stip jes. Toen was het met Rudolfs zelfbeheer sching gedaan, „Maar voor m\j was 'het in 't geheel niet onbeduidend, juffrouw vau Ranten," riep hy uit. „Hebt u het dan nog niet geraden, dat ik sinds onze eerste ontmoe ting aan niets anders meer kan denken dan aan u dat ik naar iedere nieuwe ouimoeting smacht met alle kracht die in mij is.?" Zij hief haar gekruiste armen niet op om hem gebiedend terug te wyzen, hoe wel hy zoo vlak bij haar was gekomen, dat zij zijn snellen adem op haar wangen voelde, terwijl hy tot haar deze woorden richtte- „Wel, wel, mijnheer de advocaat, ik hoop, dat u geen misbruik zult maken van de g stvrijheid, die ik u hier op myn lieve lingsplekje zoo vol vertrouwen bewys. Indien U niet heel beleefd en bescheiden bent, loop ik weg." Met de rustige kalmte, waarmee zij in haar gemakkelijke houding volhardde, kon deze bedreiging niet veel schiikaanjagends hebben, maar ze was toch veldoende ge weest om Rudolfs fel oplaaiende hartstocht te temperen. Dat zij zich hier in de groote eenzaamheid geheel onbeschermd tegen over hem bevond, gaf haar volgens zijn overtuiging inderdaad recht op de ridder lijkheid van zijn gemoed. Hij schaamde zich eenigsziDs en trad plotseling een schrede achteruit. „Neemt u mij niet kwalijk, indien ik heftiger en openhartiger was dan een ken nismaking van slechts enkele dagen het in uw oogen rechtvaardigen kan, maar ik had Zy keerde haar gelaat naar hem toe en viel hem iachend in de rede„Oh, wat dat betreft, onze kennismaking is van veel ouderen datum. Ben ik dan zoo in mijn nadeel veranderd, dat u zich mij niet meer kunt herinneren Hy zocht in haar gelaatstre kken, maar hy zocht nog steeds tevergeefs- „Van het begin af had ik het gevoel, dat ik u al eens eerder moest ontmoet hebben", .bekende hij eerlijk, „maar ik weot niet „Het was stellig een ontmoeti ng onder heel wat minder romantischer onrstandig- heden, dan die van eergisteravond Inder tijd was u het, die mij een dienst bewees* En toen ik U herkende, vei'heufjde het my zeer U een wederdienst te kunne)a bewijzen. Alsof een verblindende bliksen astraal vlak voor zijn voeten was ingesl: igen, week Rudolf ontzet terug. Hoe was het dan toch mogelijk, dat hij haar niet dadelijk terng- gekend had, dat hy zich op hceel gevaarlijk terrein had bevonden, Nog was hij niet in staat de gansche beteekenis. te beseffen, van hetgeen zij hem thans, openbaarde, maar dat in deze bekentenis iets. vreeselijks moest schuilen, dat hem bijna den adem benam en als een schrijnende wond in zijn borst voelde, daarvan was hij zeker, „De brillanten. vlind.erbroche "stiethij met moeite uit U u was het Zijn zonderling gedrag scheen haar klaar blijkelijk onaangenaam te verrassen. „Wer kelijk was, ik het, en h et schijnt wel of ik daardoor in uw oogen een soort monster ben geworden. Wy w; rren in die dagen in geldverlegenheid en noesten het sieraad verpanden. Is d.itdat t zoo verschrikkelijk. En de broche zal mnti isschen toch al wel lang wéér ingeruild z\ in nietwaar „U weet dus niet^lioi 3 het met deze ramp zalige brillant g'aga.-ar 1 is?" riep hij uit, buiten zich zelf van opwinding en als door koorts bevangen. „Maar neen waarom vraag ik u dit! Het is natuurlek vanzelf sprekend, dat u zulks niet weet Hoe zou u anders tot op dit oogenblik gezwegen hebben Zij liet haar armen zakken en hoog zich ten hoogste verwonderd naar hem toe. „Myn hemel, wat scheelt u dan toch? U verwart deze zaak klaarblijkelijk met geheel iets anders, Hoe zou het anders met de brillanten broche gesteld zyn geweest, dan dat zy tot de nalatenschap van mijn moeder behoort en dat mijn vader my gedu rende een tijdelijke geldverlegenheid ver zocht, dit sieraad naar een pandhouder te brengen, omdat hy zich wegens zijn maat schappelijke positie toch niet zelf aan zoo'n vernedering kon onderwerpen. Rudolf dacht op dit oogenblik niet aan den valschen naam, waarvan zij zich be diend had, en ook niet aan de sprekende gelijkenis met Greta Williseu, die hem toch reeds opgevallen was. Hij dacht slechts hieraan dat zy zonder twijfel onschuldig was en dat voor haar daarom terwille van haar zielsrust de waarheid verborgen moest blijven, zoolang het maar eenigszins moge lijk was. Hij zelf daarentegen moest deze waarheid uitvorschen, de geheele waarhaid uitvorschen, de geheele waarheid, want het ging hier immers om de eer van een ander beklagenswaardig schepsel, dat geboet en geleden had door eens anders schuld. „Inderdaad" zei hy, zi'ch tot de grootste kalmte dwingend, „het schijnt, dat hier een verwisseling van feiten plaats heeft. Antwoordt u me echter in hemelsnaam op een enkele vraag: kent u een zekere Mevrouw Hailer in B. „Stellig zij is mijn tante - - de zuster van mijn overleden moeder," „En uw vader was het, die u de vlinder broche gaf, nadat nadat hij bij deze Mevrouw Halier was geweest?" (Wordt vervolgd Het BESTE middel tegen Verkrijgbaar alleen In blauwe blikken doozen 45 en 80 ets. bij Apothekers en Drogisten. Wacht U voor namaak en let op ons bovenstaand wettig gedeponeerd fabrieksmerk GABA. iQCnCCST I ncn I lofpohnpc £JJ MX3T>-O®y^^^^^>DD0qi3TtH ^0,95 ^"2.25

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1923 | | pagina 4