Bioscoop - Hotel Texel. Heeft U reeds een „Nederlandertje." Onze vogels in het wild. Het Staphorster Boertje. M&mmm Het bekende adres Fa. Langeveld&de Rooü Mappen postpapier, Publieks Verhuring. HARTEN VROUW. Zie programma in het nummer van Zaterdag. Ontginning is bestrijding der Werkeloosheid. Hoofd-Premie 20.000 gulden. H,H. Agenten voorziet Uw raam van de bekend Raamplaat 5 nieuwe series Stereoscoopplaten van vogels in de vrije natuur, gefotografeerd door A. BURDET, zijn verschenen en in boekhandel Langeveld de Rooij verkrijgbaar. Verkrijgbaar a.h. Hoofddepot „HET KRU1JDENHUIJS" Gaslaan 9, PBUILLETON. Notaris MLLDEB publiek verhuren De gerenomeerde Manus-Vulpenhouder voor 40 cents, wlnkelboeken, notitieboeken zakboeken. Blokken nota's, Briel knijpers 6 en 10 cents Hoest, He@sdi- heid, Keelpijn. IJKHT, Jtvfei iPvners IWiiÉi een huis en erf Slechts f 1,25 24 Februari laatste trekking. verder, premiën van flOOO, f500, 1100, f50, f25 enz. als extra premiën 200 Burgersrijwielen en 10 Motorrywielen. Trekkingslijsten worden op aanvragen gratis toegezonden. Koopt spoedig bij Onze agenten en waar niet verkrijgbaar zendt men f 1,25 Êer postwissel (Giro 74310) aan Mij. „Groot Nederland", Gr. Hertoginnelaan 159 »en Haag, waarna franco toezending door een der Bijkantoren volgt. Aanvragen agentschappen te richten tot het Bijbantoor, Bloemendaal, Potgieterweg 11 De prijs is gesteld op f 2,50 per sierie van 12 vogels Zijt gij lijdende aan zenuwen, heupjicht, asthma, huidziekte, maag- en leverstoornissen, aambeien of andere kwalen, vraagt dan zijne geneesmiddelen. Absoluut giftvrij. Volgens oorspronkelijke recepten. BAARN. Alleen echt met handteekening P. STEGEMAN. Voor Texel bekwaam Depöthouder(ster) gevraagd. Dijkgraaf en Heemraden van het Water schap „de 30 Gemeenschappelijke Polders op Texel" zullen in het openbaar aan de meest biedende of hoogst mijnende verhuren, op Dinsdag 27 Februari, 's morgens tien uur in Hotel „Texel" aan den Burg op Texel. I. Het grasgewas van de zee- en binnendijkeu. II. Het grasgewas van eenige wegen. III. De palingvisscherij aan de steen- glooïing. IV. Het grasgewas van een perceel land aan den 2den dwarsweg in 't Noorden. Het College van Dagelijksch Bestuur voornoemd, J. S. DIJT, Voorzitter. Jac. KIKKERT Nz., Secr. |n vam li I ALLERLEI ■BfHflBM BiiAAöDii^ïyM: lecnccöT/firn ja ncn KSKT .fiïffl <ipcrTHcrmiv^m^»'2hPDoqi5rrri' 0.95 ✓'2.US >"1-^0 Te den Burg verkrijgbaar by de fa. T. Bujjs Novelle van HELLMUTH MIELKE. Nadruk verboden. 4.) Dat was de duivel, dien hj vertrouwd had, dit dunne stukje carton was het be drog van zjjn geknakte leven, het verborg schijnbaar den afgrond, die hem thans ver- Blond. Waarom toch was het ondanks dit alles zoo bitter te sterven zoo jong, op den kracht:gsten mannenleeftjjd van 30 jaar te sterven? Hij was opgestaan, de trillende lippen op elkander persend, keek hij door het raam op straat. Eenige groepjes arbeiders gingen voorbjj op weg naar hun fabriek, ernstig en zwij gend en toch rustig in hun houding. Het snoerde hem bjna de keel dicht. Als hjj eens een van hen was - ook zij hadden zorgen en verdriet, maar voor hen had het leven nog waarde. Werken, als hij maar kon werken Hy een speler, die naar den revolver wilde grjjpen en zichzelf verloren waande, omdat het geluk hem had verlaten, in den bloei van zijn leven, een mensch, nutteloos voor zyn medemenschen en niet niet in staat t iets te verrichten een man waardig, die daarom weg wilde uit deze wereld, die hem nog nooit in het groote raderwerk van dit leven gemist had. O foei, foeiDe schande drukte hem terneer Hii ging aan de schrijftafel en haalde den revolver te voorschijn. Terwijl hy de spanning onderzocht, dachthij eraan, hoe men hem zou vinden met bloed overdekt, op het vloerkleed liggend De ontzetting van zijn arme hospita, het ge klets van de heele stad de levensbeschrij ving van de zijde van zijn weinige vrien den het moest wel zoo zijn als altijd, het einde van een speler 1 Hy dacht aan de 300 Mark, die de heer Villessen hem had overhandigd. Voor de begrafeniskosten zou het juist toereikend zijn. Het einde van een spelerDaar lagen de kaarten nog, wertuigelijk schudde hij ze dooreen. Tegenstrijdige gevoelens wors telden met elkander, schaamte, afkeer en de natuurlijke levensdrang, die zich tegen dan zelfmoord verzette. Hallo, als hij nog eenmaal zijn geluk be proefde en de heks Portuna om haar ora kelspreuk verzocht. Zwart de dood, de eeuwige rust rood het leven, het leven en de arbeid Met een snelle beweging had h(j een der kaarten genomen harten-vrouwWeder om die harten-vrouw Het spelersbijgeloof kwam weer bij hem boven. Als het bloeiende leven, als de belofte van een nieuwe toekomst keek de ongelukskaart hem thans aan, alsof ze wil de zeggen: Dwaas, waarom wachtje niet? Hier is het geluk, tracht het te grijpen Hij haalde diep adem in ieder geval, het noodlot wilde dat hij zou leven Zoo wilde hij dan trachten, op ander grondgebied en in een nieuw leven het geluk te vinden. Aan den overkant wenkte de nieuwe wereld, waar reeds menige schip breukeling der oude wereld zich weerom- hoog gewerkt had, hier moest hij verdwij nen, zijn persoon en zijn leven, spoorloos als een schaduw in den nacht Het geld, dat hij voor zijn begrafenis bestemd had, zou hem nu voor overtocht dienen. Haastig schreef hij eenige regels aan zijn hospita en een korten afscheidsbrief aan VillesseD, waarin hij verzocht niet ver der naar zijn verblijfplaats te informeeren. Toen zocht hij een groote tasch op, pakte daarin alles wat hij voor passends en waardevols in zijn kamer vonden maakte zich gereed voor vertrek. Op het laatste oogenblik zag hij de hartenvrouw op de schrijftafel en onwillekeurig stak hij de kaart bij zich. „We zullen zien, of je thans je belofte houdt 1" dacht hij met een bitter lachje. Zachtjes ging hij de trap af. Buiten was het reeds helder dag geworden. Met snelle schreden begaf hij zich naar het station. Torn hij daar was aangekomen, rolde de eerste morgentrein donderend de over lapping binnen. II. Het was Zondagmiddag. Heel Berlijn scheen op deze snikheeten Junidag naar buiten te te willen vluchten. Tjokvol volg den de trams vlak op elkander, rolden voertuigen van allerlei aard af en aan naar alle richtingen. Buiten op de z.g. „Hasenheide" hadden duizenden de grootere en kleiner cafe's opgezocht, nergens was haast een plaatsje onbezet Voordejaarmarkttentjes schreeuw den de eigenaars zich heesch, de caroussels draaiden onde'- de tonen der draaiorgels. De lucht was doortrokken van het stof door de menschenmassa opgejaagd; het was werkelijk benauwend. In dit gewoel bewoog Alsen zich thans. Na een langen reis was hij den vorigen avond in de hoofdstad des lands aange komen en had in de nabijheid van het Zuidelijk station onderdak in een hotel ge vonden. Nog gedurende zijn reis was hij steeds van plan geweest direct naar Hamburg door te reizen. Maar toen hij het leven hier in deze wereldstad aanschouwde, kwam hij op een nieuw denkbeeld. Hij herinnerde zich, dat een van zijn kennissen eens be weerd had, dat men in Berlijn jaren lang onopgemerkt kon leven, zonder dat men ontdekt werd. De bewuste persoon had er zelfs een weddenschap om willen aangaan. Niemand in zijn geboorteplaats wist' waarheen hij was gegaan. Men zou stellig denken, dat hij zich van het leven beroofd had of dat hij naar. Amerika was gegaan. En al hoorde men tenslotte toch, dat hij te Texel, zal op Dinsdag 27 Februari 1923, de avonds 7 uur in het logement „het Wapei van Amsterdam" te Oosterend A. ten verzoeke van den heer Joh. Ko ning Sz., voor den tijd van 3 jaar 0 77 60 hooiland Sietekoog 1 13 70 weiland Krapvoet 1 28 80 id. Dijkmanskoog 0 67 80 id. Zandkoog en B. ten verzoeke van de erven Jat Brouwer Klz. publiek verkoopen te Oost op Texel, kad. sectie B. no. 1335 groot 2 aren 50 centiaren. is weer verkrijgbaar beter dan de goedkoope vulpen houders met z.g. gouden pen. 8° post en damesformaat, 10 enveloppen en 10 velletjes papier, van uitstekande kwaliteit, voor 20 cents. Ruime sorteering inhoudende 100 stuks, vanaf 20 cents. Wederverkoopers het gewone rabat. in Berlijn was, wie zou hem dan nog kt men opzoeken? Zonder twijfel niemam Waarom zou hy hier niet trachten de ee of andere betrekking te krijgen? Weliswaar zou hem dit niet gemakkelij'i vallen. Als er ergens liefhebbers te ove waren voor een nog zoo geringe betrekking dan was het wel in Berlijn. Maar gind in New York zou het immers precies het zelfde zijn en om als farmer naar het wil de Westen te trekken, daartoe ontbrak hen alle lust. Neen, om zijn leven onder cowboy's t« sly ten daarvoor voelde hij al heel weinig Veel liever wilde hjj hier een bescheidei plaatsje als kommies zien te krijgen; dank zij zijn vele reizen bezat hij tenminste een groote taalkennis en als het moest kon bn ook nog wel een handelsbrief in elkandei zetten. Dat alles overwoog hij ook thans weer, toen hij in de jaarmarktdrukte ronddoolde en zijn blikken verstrooid liet gaan over de talrijke tentjes en caroussels. Hy had het hotel verlaten zonder goed te weten waarheen te gaan en de verkeersstroom had hem plotseling meegevoerd naar de heerlijkheden van den „Hasenheide". Veel belang stelde hij wel niet in dit oorverdoovende lawaai, maar juist zijn verstrooidheid was er schuld aan, dat hjj zich tenslotte voor een tent bevond, voor welks ingang een echte „Voigtlandeï" de karakteristieke eigenschappen van een nog echte „Wildentroep" in zijn eigenaardig dialect luide verkoüdigde. „Gaat dat zien, gaatdatzien, mijne Heeren. Hier kan men de Vuurlanders aanschou wen uit de oerwouden der Sahara in Zuid- Amerika. Vandaag kost ieder plaatsje slechts 10 Pfennig men moet zoo iets zien als beschaafde Europeanen. Verkoop daar geen onzin, manneke, en grijp liever in je portemonnaie, als je er tenminste een hebt. Dadelijk begint de voorstelling met den wilden krijgsdans, waarbij de amazonen uit het panopticum vergeleken slechts wees kindertjes zijn. Gaat het zien, gaat het zien, mijne Heeren Alles ras-echt, een ieder kan zich van de waarheid overtuigen (Wordt vervolgd Het BESTE middel tegen I Verkrijgbaar alleen In blauwe blikken doozen 45 en 80 ets. bij Apothekers en Drogisten. Wacht U voor namaak en let op ons bovenstaand wettig gedeponeerd fabrieksmerk GABA. ■Ö-J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1923 | | pagina 4