ÏÖHagen bruine boter- Q
P Duinker, Boterhandel Helder.
De zachtste zeep
Postzegelverzamelaars
Een koopje!
postzegel-album
voor f 4,75.
Fa. Langeveld de Rooü-
Van der Graaf Co.'s
bureaux voor den handel
Tandarts Ansingh
FILTREI
PAPIER,
,D.0"
Lnxa-zakpotlooden
Briefopeners,
feuilleton.
DËÖNKilflG DER BOKRUITERS.
onontlaerlijk voor vaklieden, leerlingen
middellaar onderwijs, enz. -
voorhanden bij Firma Langeveld de Rooij.
jus krijgt indien ge uw vleesch met
DUINKEKS FIJNE MELANGE 2L
bakt of braadt.
Vraagt uwen winkelier, i
Voorradig
bij D. SNIJDER Hz.
Ocoumé Triplex
in diverse dikten.
Wat stook je verschrikkelijk
Uet is hier veel te warm
Schaf toch eeö thermometer
aan!
Fa. Langeveld &Ide Rooij.
AMSTERDAM (hoofdkantoor)
ROTTERDAM BROSSEL.
Incasso's van achterstallige
en betwiste vorderingen.
Handelsinformatiën.
in „Hotel de Lindeboom"
Adverteren doet verkoopen
5
'-ETIKETTEN HEBBEN
"S
Voorradig
voor het droc
3 vel a
van bloemen,
cents.
MEN BEHOEFT DU3 SLECHTS DE HELFT IN TE ZENDEN VAN
HET AANTAL, DAT OP DE CADEAU LIJST VERMELD STAAT
Tevens eet IJ een heerlijke boterham, besmeerd
met deze prima Melange.
Aanbevelend,
O
ca
l-
0
CD
-3
CD
O
Houthandel Harlingen
In prijzen van 30 tot 80 cent
voorhanden bij
Union-uitgave.
402 bladzijden, in sterke schroefband,
in groote verscheidenheid voorhanden,
in prijzen vanaf f 0,40 tot f 5,50.
Lakcachets en Penhouders, Brief
wegers, Vloeidrukkers, Postzegel-
bevochtigers, Postzegeldoosjes,
Presse-papiers, Inktpotten, enz. enz.
Hoofdgracht 61, Helder
is Donderdag 8 November van
's morgens half 11 tot 's middags
half .2 te spreken
EEN ZONDERLINGE HISTORIE,
door
A. MüTZELBURG.
32) Nadruk verboden.
Je bent wat al te nieuwsgierig 1" zeide
Festemath, toen de knaap vertrokken was.
„Ik dacht werkelijk, dat u was uitgegaan,"
antwoordde de waard. „En bovendien deed
die domme jongen ook zoo geheimzinnig!
U weet, iedereen heeft zoo zijn portienieuws-
gierigbeid!"
„En iedereen kan onder bepaalde om
standigheden zijn portie lood daarvoor te
slikken krijgen," zeide de kapitein somber.
„Oho - de brief schijnt u niet bepaald
vriendelijk gestemd tehtbbenmerkte liet
spottend op
Festenrath antwoordde niet, maar keek
den knaap na, totdat deze onder de stads
poort verdwenen was. Nu wist bij ten
minste, dat hij door niemand was opgehou
den.
„Het zou me heel wat waard zijn," zeide
hij toen zachtjes tot den waard, „als de
bijeenkomst der bokruiters morgen plaats
had. Anders zou ik tenslotte toch nog de
stad moeten verlaten. Voor den duivel
de menschen hier schyn&n achterdochtiger
eü wantrouwender, dan ik vtrmoedie Maar
als ik eerst maar opgenomen ben, dan zal
ik wel middelen weten te vinden, om voor
goed te blijven."
Vliet gaf daar geen antwoord op, maar
floot zachtjes voor zich heen en zag den ka
pitein van terzijde aan met een blik alsof
hij zeggeD wilde„Maar jou vertrouw ik
ook niet verder, dan ik je zie
Festenrath ging naar zijn kamer en liet
zich op een stoel neervallen. Wat te doen?
Wat moest hij beginnen? Ja, als zijn plan
gelukte, als hij werkelijk zekerheid kieeg,
dan kon hij de belofte houden, die hij An
nette had gegeven. Maar als zulks niet
het geval was Als hij zich toch vergiste
Och, dan was alles voorbij en zijn leven
zou weer een teleurstelling rijker zijn. Maar
wat voor een teleurstellingZijn eenige
levenshoop zou met één slag den bodem
ingeslagen zijn
Maar als hij nu eens hedenavond naar
Annette's vader ging en dezen de volle
waarheid openhartig toevertrouwdéMis
schien was het mogelijk, dat dan de ver
loving tenminste werd uitgesteld want
er lag voor Festenrath iets pijnlijks in, dat
de geliefde van zijn hart met een anderen
man de ringen zou wisselen, dat haar naam
als toekomstige bruid genoemd zou worden
naast den naam van een ander. Had de
verloviDg soms vandaag al plaats [Zeer
waarschijnlijk, het was immers vandaag
de 29ste April, de verjaardag van haar
vader
Het was den kalmen, ernstigen, vastbe
raden man alsof hij door de koorts was aan
getast. Hij kon het op zijn kamer niet
langer uithouden. Het was donker gewor
den, hij sloeg zijn wijde mantel om, stak
zijn pistolen bij zich en verliet het vertrek.
Vliet zag hij niet, wel echter diens knecht.
„Hoe laat sluiten jullie?" vroeg hij
„Gewoonlijk om 10 uur, mijnheer! Maar
u weet wel, wanneer er gasten zijn of ko
men, dan wordt het meestal later En van
daag zijn er eenige boeren uit Meersen en
Beek aangekomen. Die blijven gewoonlijk
heel lang praten 1"
„Waar moet ik kloppen, als ik soms toch
de deur gesloten mocht vinden informeer
de de kapitein verder.
„Klop maar aan het raam van de gelag
kamer, daar slaap ik Maar vandaag zal het
wel niet noodig zijn."
Festenrath begaf zich in de duisternis in
de richting van de poort. Hij»had er be
hoefte aan, de koele avondlucht in te ade
men en een wandeling tc maken. Maar
onwillekeurig richtte hij zijn schreden naar
de straat, waarde rentmeesierwoonde.Hy
kwam voorbij het huis De vensterluiken
waren gesloten, maar toch hoorde hij bin
nen luid spreken, alsof er veelbezoek was.
Hij voelde zijn hart ineenkrimpen het was
hem te moede alsof hij naar binnen moest
gaan en zijn arm heschermend om Annette
heenleggen en allen die daar waren,
luide toeroepen, dat zij zijn bruid was en
nooit de vrouw van een ander mocht wor
den. Zijn hoofd bonsde. Hij dacht eraan,
dat Kirchhoff misschien nu reeds de ringen
met haar had gewisseld, dat hij haar om
helsde, kusteals Annette hem toch
eens bedroog, als zij toch de voorkeur gaf
aan den chirurg boven hem
Maar neenEr drukten toch al genoeg
lasten op zijn ziel. Deze gedachte mocht
hem niet terneer drukken Zij was mis
schien op dit oogenblik veel ongelukkiger
dan hij. Hij ging hier tenminste als vrij
man door de straat, maar zij moest huiche
len, haar tranen bedwingen verschrikke
lijk noodlot
„Ik wil hopen, dat ik haar dit vreeselijke
uur door de trouwste liefde kan vergel
den!" fluisterde hij bevend „Wat moet
zij wel niet verdragen Welk een groote
aanspraak heeft zij op mijn dankbaarheid,
op de algeheele opofferende liefde vail een
trouw hart
Hij was onder het raam blijven staan,
want hij wilde zoo graag de klank van haar
stem tenminste hooren. Daar hoorde hij
geruisch bij de huisdeur. Haastig trok hij
zich in een donkeren hoek terug. Het dienst
meisje van den rentmeester trad naar bui
ten.
Festenrath volgde haar langzaam, daarna
sneller. Toen hij haar voorbijliep, deed hij,
alsof hy haar toevallig herkende en sprak
haar aan. Ook het meisje herkende hem
dadelijk en was dadelijk bereid zijn vragen
te beantwoorden.
„Ik ga Daar de apotheek," antwoordde
zij op een desbetreffende vraag van Festen
rath „Onze juffrouw is ongesteld. Van
daag, juist op den verjaardag van mijnheer
den rentmeester, brengt dat ontsteltenis
teweeg in de heele familie. Maar de juf
frouw moet zich ontzien, want overmorgen
zal immers de verloving plaats hebben, al
is het dan ook in alle stilte."
„De juffrouw zag er toch zoo goed uit,
toen ik haar den laatsbrn keer ontmoette,"
hernam de kapitein zoo kalm mogelijk.
„Ja, maar sedert gist ren en vandaag be
valt zij mij heelemaal niet," antwoordde
het meisje met groote beslistheid. „Er moet
haar van binnen iets mankeeren. Ik weet
heelemaal niet, waaraan dat kan liggen
mijnheer de chirurg is toch, zoolaDg ik er
in huis beD, altijd een door allen graag ge
ziene gast geweest en nu lijkt het mij toch
bijna toe, alsof de juffrouw hem toch niet
zoo graag mag lijden, als ik gedacht had.
Ondertusschen kan het ook wel een lichte
verkoudheid of zoo iets zijn Zij is naar
haar eigen kamer gegaan en ik moet ver
koelende medicijnen halen om met water
te mengen."
„Maak dan maar vlug voort, juffer!"
zeide Festenrath. „En daar ik je toch nog
wat schuldig ben, van laatst
Hij drukte haar een geldstuk in de hand,
dat het meisje natuurlijk niet wilde aan
nemen, maar tenslotte wel moest behouden,
daar Festenrath haar reeds met een korten
groet snel verlaten had.
Dus was het toch, zooals hij het zich ge
dacht hadDe schijn bedroog en in de
vreugde, die in het huis van den rentmeester
scheen te heerschen, werd door Annette
niet gedeeld. Overmorgen zou de verloving
zijn. O, als het geluk hem nu toch eens
gunstig was, als hij dien dag zijn doel eens
bereikt mocht hebben Ieder oogenblik van
aarzeling kon noodlottig zijn.
Hij liep haastig door de reeds stille stra
ten en bereikte spoedig de poort. Het was
een zeer donkere nacht en Festenrath moest
bij de poort even stilhouden, om zich te
oriénteeren en de richting naar Vliets huis
te ontdekken. Toen hij zich overtuigd had,
dat hij op den goeden weg was, ging hij
verder. Het scheen hem toe, alsof hij iemand
voor zich uit hoorde loopen en aangezien
zijn oogen aan de duisternis gewoon waren
geraakt, herkende hij al gauw de gedaante
van een, naar het scheen, zwaargebouwden
man. Festenrath greep in zijn borstzak en
maakte een zijner pistolen schietvaardig,
want het kwam hem voor, te oordeelen naar
de wijze van loopen en de grootte derge
stalte, dat de persoon die voor hem uitging
niemand anders dan de slotenmaker Car-
sten was.
(Wordt vervolgd;
Voor Huidaandoeningen
BsaosuBraaa
TER VERKRUCiWG
VAN FRAAIE
■**1
OH
rt
D
D.D.D.-zeep Is niet alleen de beste zeep
voor huidlijders, maar door haar zuiver
heid en zachtheid ook uitstekend ge
schikt voor toiletzeep. De meeste andere
zeepen zijn hard: zij maken de huid
schraal, terwijl D.D.D.-zeep de gevoelig-
ote huid niet aandoet en daarom ook
Richter's
i i
voor klnderzeep zeer aan te bevelen is.
D.D.D.-zeep ruikt niet naar carbol oi
Passerdoosen
andere medicijn, maar heeft een aan
gename zachte gèur.
Bij alle apothekers en drogisten A f 1.—
per stuk. Vraagt ook de geneeskrachtige
D.D.D. vloeistof tegen huidaandoeningen
Af 0.75 en f 2.50 per fl. en de D.D.D.
shaving stick A f 1.25.
Hoofdagent: B. ME1NDERSMA
Den Haag, Amsterdam, Sneek.