ÏÖHagen bruine boter- Q P Duinker, Boterhandel Helder. De zachtste zeep Postzegelverzamelaars Een koopje! postzegel-album voor f 4,75. Fa. Langeveld de Rooü- Van der Graaf Co.'s bureaux voor den handel Tandarts Ansingh FILTREI PAPIER, ,D.0" Lnxa-zakpotlooden Briefopeners, feuilleton. DËÖNKilflG DER BOKRUITERS. onontlaerlijk voor vaklieden, leerlingen middellaar onderwijs, enz. - voorhanden bij Firma Langeveld de Rooij. jus krijgt indien ge uw vleesch met DUINKEKS FIJNE MELANGE 2L bakt of braadt. Vraagt uwen winkelier, i Voorradig bij D. SNIJDER Hz. Ocoumé Triplex in diverse dikten. Wat stook je verschrikkelijk Uet is hier veel te warm Schaf toch eeö thermometer aan! Fa. Langeveld &Ide Rooij. AMSTERDAM (hoofdkantoor) ROTTERDAM BROSSEL. Incasso's van achterstallige en betwiste vorderingen. Handelsinformatiën. in „Hotel de Lindeboom" Adverteren doet verkoopen 5 '-ETIKETTEN HEBBEN "S Voorradig voor het droc 3 vel a van bloemen, cents. MEN BEHOEFT DU3 SLECHTS DE HELFT IN TE ZENDEN VAN HET AANTAL, DAT OP DE CADEAU LIJST VERMELD STAAT Tevens eet IJ een heerlijke boterham, besmeerd met deze prima Melange. Aanbevelend, O ca l- 0 CD -3 CD O Houthandel Harlingen In prijzen van 30 tot 80 cent voorhanden bij Union-uitgave. 402 bladzijden, in sterke schroefband, in groote verscheidenheid voorhanden, in prijzen vanaf f 0,40 tot f 5,50. Lakcachets en Penhouders, Brief wegers, Vloeidrukkers, Postzegel- bevochtigers, Postzegeldoosjes, Presse-papiers, Inktpotten, enz. enz. Hoofdgracht 61, Helder is Donderdag 8 November van 's morgens half 11 tot 's middags half .2 te spreken EEN ZONDERLINGE HISTORIE, door A. MüTZELBURG. 32) Nadruk verboden. Je bent wat al te nieuwsgierig 1" zeide Festemath, toen de knaap vertrokken was. „Ik dacht werkelijk, dat u was uitgegaan," antwoordde de waard. „En bovendien deed die domme jongen ook zoo geheimzinnig! U weet, iedereen heeft zoo zijn portienieuws- gierigbeid!" „En iedereen kan onder bepaalde om standigheden zijn portie lood daarvoor te slikken krijgen," zeide de kapitein somber. „Oho - de brief schijnt u niet bepaald vriendelijk gestemd tehtbbenmerkte liet spottend op Festenrath antwoordde niet, maar keek den knaap na, totdat deze onder de stads poort verdwenen was. Nu wist bij ten minste, dat hij door niemand was opgehou den. „Het zou me heel wat waard zijn," zeide hij toen zachtjes tot den waard, „als de bijeenkomst der bokruiters morgen plaats had. Anders zou ik tenslotte toch nog de stad moeten verlaten. Voor den duivel de menschen hier schyn&n achterdochtiger eü wantrouwender, dan ik vtrmoedie Maar als ik eerst maar opgenomen ben, dan zal ik wel middelen weten te vinden, om voor goed te blijven." Vliet gaf daar geen antwoord op, maar floot zachtjes voor zich heen en zag den ka pitein van terzijde aan met een blik alsof hij zeggeD wilde„Maar jou vertrouw ik ook niet verder, dan ik je zie Festenrath ging naar zijn kamer en liet zich op een stoel neervallen. Wat te doen? Wat moest hij beginnen? Ja, als zijn plan gelukte, als hij werkelijk zekerheid kieeg, dan kon hij de belofte houden, die hij An nette had gegeven. Maar als zulks niet het geval was Als hij zich toch vergiste Och, dan was alles voorbij en zijn leven zou weer een teleurstelling rijker zijn. Maar wat voor een teleurstellingZijn eenige levenshoop zou met één slag den bodem ingeslagen zijn Maar als hij nu eens hedenavond naar Annette's vader ging en dezen de volle waarheid openhartig toevertrouwdéMis schien was het mogelijk, dat dan de ver loving tenminste werd uitgesteld want er lag voor Festenrath iets pijnlijks in, dat de geliefde van zijn hart met een anderen man de ringen zou wisselen, dat haar naam als toekomstige bruid genoemd zou worden naast den naam van een ander. Had de verloviDg soms vandaag al plaats [Zeer waarschijnlijk, het was immers vandaag de 29ste April, de verjaardag van haar vader Het was den kalmen, ernstigen, vastbe raden man alsof hij door de koorts was aan getast. Hij kon het op zijn kamer niet langer uithouden. Het was donker gewor den, hij sloeg zijn wijde mantel om, stak zijn pistolen bij zich en verliet het vertrek. Vliet zag hij niet, wel echter diens knecht. „Hoe laat sluiten jullie?" vroeg hij „Gewoonlijk om 10 uur, mijnheer! Maar u weet wel, wanneer er gasten zijn of ko men, dan wordt het meestal later En van daag zijn er eenige boeren uit Meersen en Beek aangekomen. Die blijven gewoonlijk heel lang praten 1" „Waar moet ik kloppen, als ik soms toch de deur gesloten mocht vinden informeer de de kapitein verder. „Klop maar aan het raam van de gelag kamer, daar slaap ik Maar vandaag zal het wel niet noodig zijn." Festenrath begaf zich in de duisternis in de richting van de poort. Hij»had er be hoefte aan, de koele avondlucht in te ade men en een wandeling tc maken. Maar onwillekeurig richtte hij zijn schreden naar de straat, waarde rentmeesierwoonde.Hy kwam voorbij het huis De vensterluiken waren gesloten, maar toch hoorde hij bin nen luid spreken, alsof er veelbezoek was. Hij voelde zijn hart ineenkrimpen het was hem te moede alsof hij naar binnen moest gaan en zijn arm heschermend om Annette heenleggen en allen die daar waren, luide toeroepen, dat zij zijn bruid was en nooit de vrouw van een ander mocht wor den. Zijn hoofd bonsde. Hij dacht eraan, dat Kirchhoff misschien nu reeds de ringen met haar had gewisseld, dat hij haar om helsde, kusteals Annette hem toch eens bedroog, als zij toch de voorkeur gaf aan den chirurg boven hem Maar neenEr drukten toch al genoeg lasten op zijn ziel. Deze gedachte mocht hem niet terneer drukken Zij was mis schien op dit oogenblik veel ongelukkiger dan hij. Hij ging hier tenminste als vrij man door de straat, maar zij moest huiche len, haar tranen bedwingen verschrikke lijk noodlot „Ik wil hopen, dat ik haar dit vreeselijke uur door de trouwste liefde kan vergel den!" fluisterde hij bevend „Wat moet zij wel niet verdragen Welk een groote aanspraak heeft zij op mijn dankbaarheid, op de algeheele opofferende liefde vail een trouw hart Hij was onder het raam blijven staan, want hij wilde zoo graag de klank van haar stem tenminste hooren. Daar hoorde hij geruisch bij de huisdeur. Haastig trok hij zich in een donkeren hoek terug. Het dienst meisje van den rentmeester trad naar bui ten. Festenrath volgde haar langzaam, daarna sneller. Toen hij haar voorbijliep, deed hij, alsof hy haar toevallig herkende en sprak haar aan. Ook het meisje herkende hem dadelijk en was dadelijk bereid zijn vragen te beantwoorden. „Ik ga Daar de apotheek," antwoordde zij op een desbetreffende vraag van Festen rath „Onze juffrouw is ongesteld. Van daag, juist op den verjaardag van mijnheer den rentmeester, brengt dat ontsteltenis teweeg in de heele familie. Maar de juf frouw moet zich ontzien, want overmorgen zal immers de verloving plaats hebben, al is het dan ook in alle stilte." „De juffrouw zag er toch zoo goed uit, toen ik haar den laatsbrn keer ontmoette," hernam de kapitein zoo kalm mogelijk. „Ja, maar sedert gist ren en vandaag be valt zij mij heelemaal niet," antwoordde het meisje met groote beslistheid. „Er moet haar van binnen iets mankeeren. Ik weet heelemaal niet, waaraan dat kan liggen mijnheer de chirurg is toch, zoolaDg ik er in huis beD, altijd een door allen graag ge ziene gast geweest en nu lijkt het mij toch bijna toe, alsof de juffrouw hem toch niet zoo graag mag lijden, als ik gedacht had. Ondertusschen kan het ook wel een lichte verkoudheid of zoo iets zijn Zij is naar haar eigen kamer gegaan en ik moet ver koelende medicijnen halen om met water te mengen." „Maak dan maar vlug voort, juffer!" zeide Festenrath. „En daar ik je toch nog wat schuldig ben, van laatst Hij drukte haar een geldstuk in de hand, dat het meisje natuurlijk niet wilde aan nemen, maar tenslotte wel moest behouden, daar Festenrath haar reeds met een korten groet snel verlaten had. Dus was het toch, zooals hij het zich ge dacht hadDe schijn bedroog en in de vreugde, die in het huis van den rentmeester scheen te heerschen, werd door Annette niet gedeeld. Overmorgen zou de verloving zijn. O, als het geluk hem nu toch eens gunstig was, als hij dien dag zijn doel eens bereikt mocht hebben Ieder oogenblik van aarzeling kon noodlottig zijn. Hij liep haastig door de reeds stille stra ten en bereikte spoedig de poort. Het was een zeer donkere nacht en Festenrath moest bij de poort even stilhouden, om zich te oriénteeren en de richting naar Vliets huis te ontdekken. Toen hij zich overtuigd had, dat hij op den goeden weg was, ging hij verder. Het scheen hem toe, alsof hij iemand voor zich uit hoorde loopen en aangezien zijn oogen aan de duisternis gewoon waren geraakt, herkende hij al gauw de gedaante van een, naar het scheen, zwaargebouwden man. Festenrath greep in zijn borstzak en maakte een zijner pistolen schietvaardig, want het kwam hem voor, te oordeelen naar de wijze van loopen en de grootte derge stalte, dat de persoon die voor hem uitging niemand anders dan de slotenmaker Car- sten was. (Wordt vervolgd; Voor Huidaandoeningen BsaosuBraaa TER VERKRUCiWG VAN FRAAIE ■**1 OH rt D D.D.D.-zeep Is niet alleen de beste zeep voor huidlijders, maar door haar zuiver heid en zachtheid ook uitstekend ge schikt voor toiletzeep. De meeste andere zeepen zijn hard: zij maken de huid schraal, terwijl D.D.D.-zeep de gevoelig- ote huid niet aandoet en daarom ook Richter's i i voor klnderzeep zeer aan te bevelen is. D.D.D.-zeep ruikt niet naar carbol oi Passerdoosen andere medicijn, maar heeft een aan gename zachte gèur. Bij alle apothekers en drogisten A f 1.— per stuk. Vraagt ook de geneeskrachtige D.D.D. vloeistof tegen huidaandoeningen Af 0.75 en f 2.50 per fl. en de D.D.D. shaving stick A f 1.25. Hoofdagent: B. ME1NDERSMA Den Haag, Amsterdam, Sneek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1923 | | pagina 4