Onze collectie Conferenties uitsluitend voor niet-katholieken, een prackt-collectie Foto-albums, Wyfoerf Tan der Graaf Co.'s bureaux voor den handel Nieuwe voorraden DE ONDERGANE DER BOKRUITERS. onontbeerlijk voor vaklieden, leerlingen middelbaar onderwijs, enz. voorhanden bij Pinna Lange veld de Rooij. Notaris Mulder een perceel land, Notaris Mulder 1. publiek verkoopen publiek verhuren: winkelboeken, zakboeken, Kantoorboeken, Kasboeken en notitieboeken is opnienw aangevuld. Tabellarische kasboeken FEUILLETON. R. K. Kerk DEN BURG. Woensdagavond te half acht precies, 21 Nov. WIJ ONTVINGEN in de nieuwste uitvoeringen. 5 AMSTERDAM (hoofdkantoor) ROTTERDAM BRUSSEL. Incasso's van achterstallige en betwiste vorderingen. Handelsinformatiën. Boekhandel Langeveld de Rooij Zakpotlooden Portretlijstjes Portefeuilles, te Texel, zal op Donderdag 22 November 1923, na afloop der veiling (toeslag) van de hofstede „Katwijk" in het café „den Burg" te den Burg op Texel publiek verkoopen I. voor Mej. de Wed. P. Kaan te Helder genaamd „Schetterkoog" gelegen in Hoorn der Nieuwland te Texel, kad. sectie F. nos. 582 en 1540 groot te zamen 2,51,40 heet. te Texel, zal op Zaterdag 24 November 1923, des avonds half 8, in het „Wapen van Amster dam" te Oosterend op Texel, a. ten verzoeke van de H.H. D. Bakker Dz. H. Bakker Dz. en J. Bakker Jbz. Een Huis verdeeld in 2 woningen, be woond door Mej. de Wed. W. Bakker Dz. te Oosterend en Erf, kad. sectie B, no. 1584, groot 4,35 are. Te bezichtigen daags voor den verkoop van 1—4 uur namiddags, en b. ten verzoeke van den heerH. Bakker Dz. genoemd, Een Schuur voor den landbouw en erf, achter voormeld huis, kad. sectie B, no. 1585 groot 3 aren 15 centiaren, en 2 na afloop daarvan voor 2 jaren voor den heer H. Bakker Dz. genoemd Een perceel land genaamd „de Boorden" gelegen bij Oosterend te Texel. Inlichtingen ook bij den heer Jb. Bakker Jbz. Warmoesstraat den Burg. Grootste sorteering. Laagste prijzen in diverse uitvoering. EEN ZONDERLINGE HISTORIE, door A. MüTZELBURG. 36) Nadruk verboden. „Eigenlijk heb je geen ongeljjk," zeide Vliet, wien er vandaag alles aan gelegen scheen te zijn, om zijn gast een blindelings vertrouwen in te boezemen. „Ik zal de heele boel hierheen halen en wij verkleeden ons vanavond hier in déze kamer?" „Waar is nu de vergadering vroeg Fes- tenrath. „'Ver van hier?" „Neen I We vergaderen ditmaal in het Elzenboschje," zeide Vliet. „Inhetmidden van dit Elzenboschje ligt een beschutte, prachtige open plek met een vasten bodem. Het is niet gemakkelijk voor vreemdelingen om daar te komen. Maar ik zal u er veilig heenbrengen. We kunnen daar nauwelijks verrast worden en gebeurt dat toch, dan kennen wij alle paadjes om te ontvluchten." „Aan welken kant van de stad ligt dat boschje?" vroeg Festenrath. „Daar ginds!" antwoordde Vliet en wees met zijn hand naar het Zuid Oosten, „Goed, maar ga nu en haal de kleeren," riep de kapitein uit. „Dus daar is het nietmompelde hij in zichzelf, toen de waard zijn kamer had ver laten. „Kon ik nu nog maar te weten komen, waar die schurken nu wel bij el kander komen, dan was ik van het welge slagen van mijn plan viijwel overtuigd. Ik mag vandaag mijn oogen en ooren wel dub bel de kost geven en mij niets laten ont gaan." Vliet kwam al gauw met de kleeding stukken aandragen, die de kapitein aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp Aan gezien de aanwezigheid van den waard daarbij heel overbodig was ging Vliet naar beneden om zijn bezoekers te bedienen. Het was den kapitein niet ontgaan dat Vliet wiens houding in den beginne, slechts ge veinsd rustig was, zich tenslotte geheel zeker van zijn zaak scheen te gevoelen door Paters Dominicanen vari bet klooster te Zwolle. Onderwerp Rome en den Bijbel, door Pater M. Gijlswijk. Duur der conferentie één uur. TOEGANG VRIJ. Onvolwassenen alleen onder verantwoordelijk geleide. Klaarblijkelijk had hij de verdenking, dat Festenrath wel eens zijn gesprek met Til den vorigen avond kon hebben afgeluisterd, geheel laten varen. De kleeding, die Vliet voor Festenrath had bestemd, bestond uit een echte boeren- uitrusting. Festenrath onderzocht alles zeer nauw keurig hij ontdekte tevens, dat uit de voor hem bestemde kleedingstukken alle groote zakken waren verwijderd, vermoedelijk een voorzorgmaatregel, teneinde hem te belet ten wapens bij zich te verbergen of ten minste gemakkelyk bij de hand te hebben. Nadat de kapitein zich omtrent al deze bijzonderheden zekerheid had verschaft, hing hij de kleeren in de kast en begon thans het huis aan een ander onderzoek te onderwerpen, waarbij weliswaar slechts op zyn scherp gehoor was aangewezen. Hij opende de deur van zijn kamer op een kier om te hooren, wat of e^beneden gebeurde. Toen kwam hij op het idee, eens naar zijn paard te kijken. Hij borg zijn pistolen in de la van de tafel en sloot deze, behield een klein zakpistool, dat de oude overste hem had geleend en begaf zich naar den stal. Het paard stond in een van den grooten, algemeenen stal afgezonderde ruimte, te zamen met het paard van Vliet. Het dier ontving zijn meester met een vroolijk ge hinnik en het drukte zijn blijdschap, toen hii 'het op den hals klopte en streelde, door stampen met de pooten en schudden met den kop uit. Festenrath bekeek ook het paard van den groeten waard met groote opmerkzaamheid. Eindelijk bemerkte hij, dat de knecht over de lage schutting heen keek, welke de kleine ruimte van het ove rige gedeelte van den stal scheidde. „Nu, mijnheer!" zei de knecht. „U bent vannacht maar in het geheel niet thuisge komen. Wij hadden de deur nog tot over twaalven losgelaten." Festenrath nam den knecht wat nauw keuriger op. Het was een flink gebouwde kerel van ongeveer acht 'en twintig jaar met een breed en leelyk, maar eerlijk ge zicht eenigszins gesloten en knorrig welis- Hocst, heeschheid en keel pijn geneest of voorkomt 11 het best met de yerzachtend en oplossencf werkende Vraagt alléén „Wybert" en let vooral op fabrieksmerk Gaba. Bij alle Apothekers en Drogisten a 45 en 80 Cts. waar, maar toch niet in die mate zooals het bij landlieden die in dienstbetrekking zijn, gewoonlijk het geval is. Festenrath meende ook te bemerken, dat er in de oogen van den knecht een sluwe uitdruk king lag en dat deze hem met een eigen- aardigen blik aankeek, die niet zoo gemak kelijk te ontraadselen was, maar die den kapitein overigens al eerder bij hem was opgevallen. „Het is een best paard, die bruine van u," hernam de knecht weer „Maar hij moet nu weer eens gauw beredeD worden, anders wordt, hij lui. Die heeft zeker wel heel wat veldslagen meegemaakt?" „Dat is wel mogelijk! Ik kocht het dier van een officier," antwoordde de kapitein. „Misschien van ritmeester van Aldens- hoven? De bruine komt mij zoo bekend voor," zei de knecht. „Nou ja, dat kan wel zoo zijn," antwoordde Festenrath, zijn verrassing goed verbergend. „Mogelijk, dat hij van den ritmeester .af komstig is. Ik kocht hem pas uit de tweede hand. Overigens ben ik je dankbaar, dat je zoo goed voor mijn paard gezorgd heb. Hij ziet er zoo glad uit als een aal." „Dat is niet meer dan ménschenplicht," zei de knecht, „en een oude cavaleristjaoudt veel van paarden." „Dus was je vroeger bij de cavalerie vroeg Festenrath. „Bij het escadron van Aldenshoven Dat waren nog eens huzaren, als ik mij niet vergis." „Dat zou ik meenen antwoordde de knecht en vertrok zijn breeden mond tot een lach, die nu niet bepaald onaangenaam was. „En u lijkt zoo sprekend op den kapitein, die ons bij Gieszen de Fransche kanonneD voor de neus wegnam, als twee droppels water." „Dat kan wel zijn," viel Festenrath hem in de rede, terwijl hij zijn schouders op haalde. „Ben jy hier met je dienst tevre den?" Menigeen bevalt de vrede niet na die lange campagne." „Nou, wat dat aangaat," zeide de knecht, „ik had van dat eeuwi ;e heen en weer trekken, vooral in den iaatsten tijd, ook hartelijk genoeg. Hier zou ik het niet lang in groote verscheidenheid, in verschillende soorten en prijzen. zakcouverts, inktstellen, inktpotten, postzegeldoosjes, vloeidrukkers, sous-mains, briefopeners, briefwe gers, vulpenhouders, datumstem pels, presse-papiers, enz., enz. uithouden, want het is hier een echte jan boel, zooals het waarschijnlijk nergens an ders bestaat. Maar ik ga zoo gauw mogelijk naar huis terug. Mijn vader heeft een kleine boerderij, daar ginds in de buurt van Wezel en mijn oudste broeder gaat binnen kort trouwen en gaat dan naar een andere boerderij. Dan keer ik weer terug en neem de leiding thuis op me, want mijn vader wordt oud. Maar ergens is het hiei toch goed voor. Je kunt hier leeren, hoe het niet moet wezen. Dat de ,boel hier" nog niet heelemaal spaak loopt, verwondert mij buitengewoon. Enfin, er gebeurt hier tegen woordig heel veel, wat niet door den beu gel kan en binnenkort zullen er wel rare dingen te wachten staan. De dragonders zijn niet voor niemendal hier." Hoewel de laatste opmerkingen er schijn baar losweg tusschengeworpen waren, scheen er toch wel een bedoeling achter te schuilen. Festenrath zou er heel wat voor gegeven hebben, als hij geweten had, of hij dezen man kon vertrouwen, tot wien hij zich reeds daarom ten deele voelde aan getrokken, omdat het een oud soldaat was. Zelden zal een krijgsman den aandrang, vertrouwen te schenken, kunnen weerstaan, wanneer hij iemand ontmoet, die met hem op denzelfden dag, aan denzelfden kantin het vuur heeft gestaan. „Je meent zeker die dwaze grappen met de bokruiters," zeide hij, terwijl hij den knecht strak aankeek. „Mooie grappen!" antwoordde deze. „Me nigeen is met die grappenmakerij have en goed kwijtgeraakt of zelfs om het leven gekomen. Er moeten verduiveld sluwe en vermetele kerels onder zitten, Ik vermoed ook, dat er oude kameraden van mij bij ^ijn, die na den oorlog niet meer wilden werken, maar hun brood gemakkelijker wilden verdienen. Menigeen van hen heeft zich tegenover mij al eens een woordje laten ontvallen maar ik weet, dat zij binnenkort toch wel voor het .laatst hun ^„beroep" zullen uitgeoefend hebben en bo vendien ie het niet mijn zaïk..." (Wordt vervolgd) Richter's Praecision Passerdoozen TjhlmHwi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1923 | | pagina 4