Uitstoomen - Voorjaarsgoeder en. De kaart van Nederland Mangaan Sulfaat Van der Graaf Go.'s bureaux voorden bandel De echte Penkala valpotiooden 45 cents RIJWIELEN Sproeien Mfttjê® «lered, Sneeker Staemververij en Chem. Wasscherij D. EOEKSEMA Zn. Tel. 235. van F. BRUINS met vliegensvlugge plaatsbepaler Voor kantoor en huis onmisbaar. Geheel op linnen f4,50. Voorhanden in Boekhandel Langeveld de Rooij. Notaris MULDER inboedel, AMSTERDAM (hoofdkantoor) ROTTERDAM BRUSSEL. Incasso's van achterstallige en betwiste vorderingen. Handelsinformatiën. Boekhandel Langeveld de Rooij FEUILLETON. s, s. Texelstroom naar PurmerencL TI ERIE's HUISHOUDBOEK Bet meest practised, let handigste formaat. kost slectóO.ëG. Gordijnen, tafel- en vloerkleeden, theekleedjes, dekens, vachten, dames- en Heerenkleeding, enz. enz. in beslist onberispelijke afwerking. Goederen worden aangenomen te den Burg bij Mej. PEREBOOM—Kooiman. Te de Cocksdorp bij Mej. KIKKERT—Kortenhoeven. f zal op Donderdag 1 Mei 1924, des voor middags 10 uur ten verzoeke van den heer Y. Alkema te diens huize aan de Witte Kruislaan te den Burg publiek verkoopen den geheelen, zoo goed als nieuwen, goed onderhouden waaronder 2 vazen (Delftsch blauw), ge graveerd koperen Indische cano (hand werk), ledikant met matrassen, kapok 2 pers. bed met toebehooren, tafels, stoelen, spiegels, kachels, zeil en matten, gordijnen, lampen, kapstok, potten, pannen, ketels, glas- en aardewerk en hetgeen verder te voorschijn zal worden gebracht. Te bezichtigen daags voor den verkoop van 10—4 uur. tegen Veenkoloniale haverziekte wordt na aanvraag gratis ver strekt en uitgestrooid. H. KL1MP. kosten thans slechts NOVELLE VAN REINHOLD ORTMANN. (Nadruk verboden.) 1) I. Op het Münchener hoofdstation was het een drukte van belang. Onder de door den rook zwart geworden overkapping, die ondanks haar enorme afmetingen toch een tamelijk onaanzienlijken aanblik bood, heersohte het in het reisseizoen nu eenmaal onvermijdelijke gewoel van menschen, een onophoudelijk gedrang en door elkander krioelen van gejaagde reizigers van iederen stand en nationaliteit, een voortdurend haasten en zoeken en een geroezemoes van stemmen, waaruit men de klanken van bijna alle Europeesche talen kon opvangen. Vooral bij den toegang naar het perron vanwaar de avondsneltrein naar Kuffstein, InDsbruck en Verona voor vertrek gereed stond, vormde zich een dichte opeenhooping van ongeduldige reizigers van beiderlei kunne, die op de meest verschillende wijzen te kennen gaven, dat het knippen der plaats bewijzen door de beide van alle kanten lastig gevallen controleurs hun veel te lang duurde. Maar een jong paartje, dat zich temidden van deze dringende mensehenmassa bevond en waarvan men gemakkelijk genoeg kon constateeren, in welke verhouding die beide tot elkander stonden, scheen zich van de algemeene opwinding bijster weinig aan te trekken De man, die het blonde type van het Noord-Duitsche ras vertegenwoordigde met zijn lichtblauwe oogen, kon misschien iets ouder dan dertig jaar zijn. Hij was groot en krachtig gebouwd, maar de trekken van zijn schrander, baardeloos gelaat vertoonden een soort van moeheid en overspanning, die in onzen modernen tijd waarin men zoo snel leeft, zoozeer het kenmerk is van geestelijk overwerkte naturen. Het bevallige kopje met de kastanjebruine lokken van het meisje, dat zich angstvallig aan hem vastklemde, reikte nauwelijks tot aan zjjn schouder, maar het smalle, fijne gezichtje onder het eenvoudige hoedje was steeds naar hem opgeheven. De groote, donkere oogen, die zonder twijfel een groote bekoring aan haar gelaat gaven, hingen met zulk een innige teederheid aan zijn mond, alsof zij in smachtend verlangen de woorden reeds van zijn lippen wilde lezen, nog voor hij ze uitgesproken had. Maar het was desondanks slechts heel weinig, wat die beiden tijdens het minuten lange wachten met elkander bespraken. En het gesprek onderscheidde zich in niets van datgene, wat gewoonlijk tusschen verliefden gesproken wordt, die op het punt staan voor korten of langeren tijd afscheid van elkander .te nemeD. „Je zult me natuurlijk iederen dag schrij ven niet waar, Werner?" fluisterde het meisje. Al is het ook maar een enkel velletje of desnoods een korte groet op een ansicht kaart. Ik zou me heusch zoo beangst over je maken, als ik eens geen bericht van je kreeg." „Stellig liefste dat spreekt vanzelf 1 Dat wil zeggen, als het maareenigszins mogelijk is. Nu en dan zal je echter wel eens op een kleine onderbreking in onze correspondentie moeten rekenen. Wantdaar- boven in het gebergte zijn gelukkig tot nu toe geen brievenbussen, evenmin als ansichtkaartenverkoopers. En dan is het natuurlijk wel eens mogelijk, dat er drie of vier dagen zullen verloopen, alvorens je een teeken van leven van me te hooren krijgt. In de donkere meisjesoogen verscheen een vochtige glans en om haar kleine mond trok het verdacht, toen hij deze woorden sprak. .Ach, die vreeselijke bergen ook! Ik ben werkelijk zoo ontzettend angstig bij de gedachte aan de gevaren, waaraan je daar ginds blootgesteld zult zijn. Had je toch maar kunnen besluiten om aan mijn drin gend verzoek gevolg te geven om in het Noorden aan onze prachtige zeekust herstel van gezondheid te zoeken Met een half onderdrukte beweging van ongeduld schudde de blonde jonge man 't hoofd. „Ik zou daar stellig geen gezondheid heb ben gevonden geloof mij toch, liefste 1 - wat ik noodig heb, dat is rust en een zaamheid, die weldoende rust en die ver k wikkende eenzaamheid, die alleen slechts dat heerlijke hooggebergte mij kan verschaf fen En je hebt toch heusch geen reden om je bezorgd over mii te maken. Ik behoor niet tot die categorie van menschen, die 't noodlot moedwillig tarten. Met gewaagde ondernemingen, die mijn klachten te boven gaan, zal ik mij in geen geval inlaten Zij waren onder dit gesprek eindelijk tot den toegang naar het perron doorgedrongen. Slechts een oude heer met een witten baard bevond zich nog voor hen, wiens plaatsbe wijs juist door den conducteur werd ge knipt. „Naar Veronal" zei hij tamelijk luid. „De eerste klasse is heelemaal vooraan, mijn heer 1" De oude dankte kuchend en borg met schijnbaar reeds bevende handen het plaats bewijs met veel omhaal weer in zijn porte feuille. Toen nam hij het kleine, elegante koffertje weer op, dat hij eerst naast zich op den grond had gezet en slofte met slee penden tred langs de lange rij wagons. Het jonge meisje, dat nu aan de beurt kwam, had slechts een perronkaartje te knippen, het plaatsbewijs van haar metge zel luidde echter tot Innsbruck. „Ik zal toch zeker de aansluiting op de Arlberglijn nog wel halen?" vroeg hij. En toen de conducteur deze vraag bevestigend beantwoord had, bood hij de jonge dame zijn arm aan, om hier, waar zij niet zooals straks door een dringende menschenmenigte omstuwd werden, het onderbroken gesprek weder voort te zetten. „Voor de laatste maal verzoek ik je dus nog eens dringend beste Helene, noch jezelf noch mij gedurende deze enkele weken van scheidix.g door een geheel onnoodige be zorgdheid het leven onaangenaam te maken. Je weet toch, hoe je eigen broer er bij mij op aangedrongen heeft om na drie maan den van buitengewone inspanning deze bergreis te ondernemen. En ik geloof, dat het voor niemand aangenamer zal zijn dan juist voor jezelf, dat je inplaats van een overwerkten, humeurigen, grilligen man, vanaf f45,tot f 110,—Simplex rijwielet vanaf f95, Speciale aanbieding van onderdeelen. Reparaties scherp concurreerend. Ook rijwielen en onderdeelen verkrijgbar bij C. SLU1SMAN nabij De Cocksdorp. VerderHarmonicagaas, Krammen, Puntdraad wijdbezet, enz. enz. Beleefd aanbevelend, JAN OM1S. Smederij, Oosterend-Texel. vaart Maandag a.s. "Vertrekt 1 uur. D. METS. In Boekhandel Langeveld de Rooij voorhanden, dien je nu vaarwel zegt een frisschen, vroo- lijken jongen, man ziet terugkeeren, zooals mijn onvolprezen bergen nog steeds van mij gemaakt hebben." Zij vleide zich zoo dicht tegen hem aan, als de aanwezigheid van zooveel vreemde menschen maar eenigszins toeliet en weder om zochten haar liefdevolle, smachtende oogen de zijne. „Voor mij ben je altijd dezelfde, Werner zoo of anders. Maar het is waarik ben een leelijk egoistisch schepsel, omdat ik steeds aan mijzelf en aan mijn zorgen denk. Ik was zoo gelukkig, dat de reis van tante HanDa naar München mij in de ge legenheid stelde, je tot hier te vergezellen. En nu vrees ik haast, dat ik hiermee niet anders bereikt heb, dan dat jij je ongeduldig en boos over mij begint te maken." Innig drukte hij haar arm tegen zich aan en glimlachte haar vriendelijk toe. „Wat ben je toch een onverbeterlijke kleine pessimist, liefste 1 Niemand kon het gelukkige toeval van deze gemeenschappe lijke reis hooger op prijs stellen dan ik. Met het grootste genoegen zou ik mijn gansche erfenis ervoor willen geven,als ik daarvoor de mogelijkheid van je verdere begeleiding kon koopen. Maar aangezien zulks nu eenmaal is uitgesloten, moeten wij ons als een paar vet standige menschen in het onvermijdelijke schikken. Je Hij hield plotseling midden in de zin op en zijn oogen hadden zulk een eigenaardige uitdrukking aangenomen als van iemand die door een onverwacht schouwspel ten hoogste ontsteld of grenzenloos verbaasd is. Het jonge meisje, aan wier bijna plechtige opmerkzaamheid zelfs de kleinste verande ring op zijn gelaat onmogeljjk had kunnen ontgaan, volgde onwillekeurig de richting van zijn zonderling verstarde blikken. Maar zij kon omtrent het voorwerp, waarop die verschrikte oogen gevestigd waren, slechts een vaag vermoeden koesteren, want juist op dit oogenblik klonk het luide geroep van het treinpersoneel „allen instappen," waar van een levendig gedrang voor de verschil lende coupe's van den D-trein het gevolg was. Misschien was het zuiver een ingeving van vrouwelijk instinct, die haar oogen voor den duur van slechts enkele seconden op de hooge, slanke gestalte van'n klaarblijke lijk nog jonge dame deed richten, wier ge laat zij niet kon onderscheiden, omdat de in een lange, lichtgrijze stofmantel gehulde reizigster op het punt stond, een coupé binnen te stappen. (Wordt vervolge -Vv-i p-rrn komen vroeg lo Vvoorjaar, koop bijtijds een pol SPRUTOL Verkrijgb. bi] alle drogisten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1924 | | pagina 4