W. VAN DER ZEEP ZONEN,
A
N.J.WOUDAS
De FORD-Vrachtwagen
nderconfectie
Groote
sorteering. - Lage prijzen.
Fa.
S. A. KANNEWASSER
Zonen j
Kanaal weg 149, Helder j
Maarten Smit, Ford-Importeur. Moegras.
HET GOUD DEE SEE
SPEKPANNEKOEK
Adverteeren doet verkoopen.
Grafsteenen, - Monumenten,
Marmeren Schoorsteenmantels,
FEUILLETON.
STEENHOUWERS - HARLIN GEN,
Oudst en soliedst adres voor
Levering uit voorraad tegen lage prijzen.
Magazijnen Harlingen en Wieringen.
Vraagt teekeningen en prijscouranten bij onze vertegenwoordigers:
M
MEELFABRIEK - SNEEK;
is bet meest gevraagde vervoermiddel van dezen tijd.
Steeds uit voorraad leverbaar Ford Cars, Tractors
Ford Trucks en Complete Ford Vrachtwagens.
Beleefd aanbevelend.
IÜSSMh
VVriLfcAV V WJiWb
N. MAAT Jz. Den Burg. N. SLOT De Waal.
C. HUISMAN Jz. W. VISSER Cz. Oosterend.
M. DE HAAN Den Hoorn. J. P. DROS Pz. Cocksdorp.
2 J. BARENDS
V
A
Menigeen begint al te water
tanden bij het hooren van den
naam. Geen wonder. Het beste
meel voor het bakken van
stevige Spekpannekoeken
Wouda's lc soort
zuiver Boekweitmeel
omdat het alle eigenschappen
bezit, die het daarvoor uiter
mate geschikt maken
Vraagt uw Winkelier. 14
En door geringe onderhoudskosten en lage Benzine- en Olieprijzen
ook het goedkoopste vervoermiddel.
En wilt U ook de kosten van aanschaffing zoo laag mogelijk hebben, koopt
dan Uw complete FORD-VRACHTWAGEN bij
Ei
Dames- en 1
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer V» uur later.)
Datum 31 Juli 1 2 3 4 5 6 Aug.
Hoogwater
9,34 10,09 10,42 11,17 11,54 12,33 1,—
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder Aankomst Amsterdam
6,29 Zond. niet (tot Alkm.) 9,04
6.49 Zondags (tot Alkmaar) 9,04
7,27 sneltrein 9,04
10,05 Zondags niet 12,13
12,31 2,52
2.06 alleen Zaterdags 4.39
3,51 Zaterdags en Zond. niet 5,55
4,14 Zondags niet 6,41
7,24 9,32
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7 45 aankomst 8,32.
Treinenloop Helder—Amsterdam v.v.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Helder
5,16 Zondags niet 8,32
7,57 sneltrein Zondags niet 9,40
9,11 11 22
12,28 Zondags niet 2,46
3,05 6,13
5,40 alleen Zond. in Juli, Aug. 8.07
5,49 Zondags niet 8,07
9,16 sneltrein 11,08
Zondags aankomst 11,29
11,25 sneltrein alleen Zondags 1,04
Stoombootdienst Texel—Helder v.v.
Op Werkdagen
van Texel 6.— 8,— 11.2,30 5,30 uur
van Helder 7,— 9,30 12,— 4,15 6,45 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 6,11,5,30 uur
van Helder 9,12,— 6,45 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10 en n.m. 1 uur.
Van Burg v.m. 10.50 en n.m. 5,15.
Burg—Koog v.v.
Van Burg: 1,2,30 5,15 n.m.
Van Koog: 1,40 4,40 6,30 n.m.
vm. 8,30 tot nm. 3
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties
Rijksverzekeringsbank
Postcheque en giro
Rijkspostspaarbank: vm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten.
Licht op van 2—8 Aug. 1924.
Rijwielen 9,13 uur, rijtuigen 9,43 uur.
Stoomboot TexelHarlingen v.v.
Van Texel: Dinsdag en Donderdag 10.— v.m.
Van Harlingen Woensdagen Zaterdag 10,30v.m
Door ERNST KLEIN.
Nadruk verboden.
8
Toen viel zijn blik op de aangrenzende
deur met het nummer 32 Merkwaardig
deze was niet gesloten, doch liet een
heel klein kiertje open. Gelijk een jacht
hond, die plotseling voor 'n koppel patrijzen
komt te staaD, stond hij daar als eenstand
beeld. Onbeweeglijk, zijn oogen gericht
op de smalle reet van de deur Hetscheen
hem toe, alsof zij zich zachtjes bewoog
Alsof de ademhaling van een mensch die
beweging veroorzaakte.
Met een enkelen sprong was hij bij die
deur. Rukte haar open. Het was een dub
bele deur, zooals in alle groote hotels. Een
paar schoenen stonden er achter, een jas
hing aan een der haken. Alles vreedzame
teekens, hoogstens getuigend van de zorge
loosheid van den bezitter, die verzuimde,
zijn deur af te sluiten. De 2de deur was
gesloten. Met ingehouden adem legde Michael
zijn oor daartegen - geen enkel geluid
drong tot hem door. Hij trok de eerste
deur achter zich dicht en bukte zich omlaag,
om te zieD, of hij geen lichtstraal kon ont
dekken. Niets te zien.
En toch en tochMichael voelde
neen, hij wist het - achter die deur stond
iemand, die hem bespionneerde. Weer boog
hij zich voorover en luisterde ingespannen.
En nu hoorde hij duidelijk snel en diep
ademhalen, alsof iemand, die zoo lang
mogelijk getracht heeft, het geluid van zijn
adem te vermijden, eindelijk lucht schept
Om Michael's lippen speelde een spottende
glimlach. Hij bleef staan op de plaats waar
hij zich bevond en wachtte. Langer dan
eén tot anderhalve minuut kan geen nor
maal mensch zijn adem inhouden. De man
achter de deur moest zich dus straks op
nieuw verraden. Juist weer hoorde
Michael het zachte, maar snelle inademen
van de lucht Iedere twijfel was verdwenen.
Michael overlegde snel. De deur open
rukken en naar binnen stormen Den vijand
eenvoudig by de keel grijpen en hem zijn
geheim afdwingen Michael was soldaat
en als geroutineerd ordonnance-officiei verf
meteier dan andere menschen. Maar hij
was ook voorzichtig en sluw, bij al zijn
wild opvlammende dapperheid koel en be
rekenend. In deze eene minuut vanadem
loos luisteren was hij het reeds met zich
zelf eens over het voor en tegen. Hij kende
zijn tegenstander niet. kon hem zelfs van
niets beschuldigen. Alleen op grond van
vermoedens zou de politie, die de ander
stellig door zijn geschreeuw hierheen zou
trekken, in geen geval reageeren. Integen
deel, zij zou hem zelf achter slot en grendel
zetten en als inbreker voor het gerecht
dagen.
Dus dat was uitgesloten. Zachtjes trok
hij de buitendeur weer dicht en liet haar
op een kiertje staan, juist zooals hij haar
had aangetroffen. Hij wist nu tenminste,
vanwaar een eventueel gevaar dreigde en
daarmede stelde hij zich voorloopig tevre
den.
Hij ging naar deur 31 terug en klopte
aan. Evenwel niet zachtjes, want despion
op de kamer daar naast wist nu toch, dat
hij er was.
Direct daarop hoorde hij, dat de binnen
deur geopend werd.
„Wie is daar?" vroeg een stem.
„Sveto," antwoordde Michael.
Dat was het wachtwoord, zooals het in
den brief van zijn oom was voorgeschreven.
De voorste deur werd nu geopend en voor
de eerste maal aanschouwde Michael den
man, dien hij op bevel van zijn oom hier
zou ontmoeten. Het echte type van een
Amerikaan. Glad geschoren, scherp gelijnd
gelaat, met een paar verstandige oogen
onder borstelige wenkbrauwen. De man
beviel hem.
Zonder een woord te spreken, overhan
digde hij hem het briefje, dat hij op zijn
kamer als waarschuwing geschreven had.
De Amerikaan las het en knikte. Hij
beduidde hem te wachten en ging zijn
kamer weer binnen. Na eenige oogenblik-
ben verscheen hij met hoed op en jas aan
en een aktentasch onder den arm. De deuien
sloot hij achter zich dicht en nam den
sleutel eruit. Toen wendde hij zich in de
richting van de trap en noodigde Michael
met een lichte hoofdbeweging uit hem te
volgen.
Deze draaide zich nog eenmaal om naar
de deur van kamer 32. En wederom speelde
een overmoedigen, spottenden glimlach om
zijn lippen thans was de deur dicht.
Terwijl Michael met den Amerikaan ken
nis maakte, had de geheimzinnige bespieder
zijn hol tegen een herhaalden aanval bevei
ligd.
„Ezel," lachte Michael verachtelijk en
haastte zich den Amerikaan te volgen, die
reeds de trappen afdaalde.
Deze wachtte op Michael en zei
„U ziet, dat de door ons in acht genomen
voorzichtigheid, die u misschien eenigszins
fantastisch en avontuurlijk heeft toegesche
nen, niet overdreven was. Wij hebben met
een wanhopige bende te doen."
„Dat merk ik," lachte Michael.
In dien lach lag echter niets blufferigs.
Het was de zorgeloosheid der jeugd, die
zich van haar kracht bewust is.
De Amerikaan keek den voor hem staan-
den man met scherp onderzoekende oogen
aan. Michael bleef hem recht in de oogen
zien.
Hoe kort die onderzoek ook duurde, scheen
het den Amerikaan ten zeerste te voldoen.
„Uw oom schijnt er zijn reden voor te
hebben gehad, om ons juist u voor deze
opdracht aan te bevelen," merkte de Ameri
kaan droogjes op daarop daalde hij verder
de trappen af. „Ik denk, dat wij het ons
in de hall maar gemakkelijk moeten maken.
Daar zullen wij wel het minst gestoord
worden. Gaat u daarmee accoord
In zijn stem verried een zekere klank,
dat hij gewoon was te bevelen en te regeleu.
„Een goed idéé," meende Michael. „Gaat
u maar vast naar beneden, ik zal eerst
nog een paar cigaretten uit mijn koffer
halen. Ik heb ze straks vergeten En zon
der rooken
De ander zette zijn weg voortMichael
trad zijn kamer binnen, die juist tegenover
de trap lag. Hij draaide het licht op en
trok zijn koffer uit een hoek naar het mid
den van de kamer.
(Wordt vervolge
