N.V Schoep-werf Constructie-
werkplaats „Nicolaas Witsen"
HET G0ÜD DER ZEE
WESS AN EN'S
Grootste
Voedingswaarde.
Schceps- en Stationnaire MOTOREN en Transportiorichtingen.
Reparatie-inrichting voor alles op het gebied van
MACHINE- en CONSTRUCTIEWERK.
FEUILLETON
Koninklijke Fabrieken
WORMERYEER
/P7Z/S mmAmf
'ZOO N AÖOCrP£/?J%POf/D
/"/Ei//ÏE CPOCOLADE
Smeer- en Stookolie.
2ST. V.
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer Va uur later.)
Datum 8 9 10 11 12 13 14 Jan.
Hoogwater
7,50
8,27 9,02 9,35 10,08 10,42 11,18
Treinenloop Helder—Amsterdam v.v.
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam
,29 Zond. niet
6.49 Zondags 9,04
7,27 sneltrein
10,05 Zondags niet 12,13
12,31 2,52
2.06 alleen Zaterdags 4.39
3,51 Zaterdags en Zond. niet 5,54
4,14 Zondags niet 6,39
7,24 9,32
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7 45 aankomst 8,32.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Helder
5,16 Zondags niet 8,32
7,57 sneltrein Zondags niet 9,40
9,11 11,22
12,28 Zondags niet 2,46
3,05 6,13
5,40 alleen Zondags 8.07
5,49 Zondags niet 8,07
9,16 sneltrein 11,08
Zondags aankomst 11,31
11,25 sneltrein alleen Zondags ,1,04
Stoombootdienst Texel - Helder
Op Werkdagen
van Texel 8,11.2,30
van Helder 9,30 12,— 4,15
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 8,— 11,3,15
van Helder 9,30 12,— 4,15
v.v.
uur
uur
uur
uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Haven na aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10 en n.m. 1 uur.
Van Burg v.m. 10.50 en n.m. 5,15.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon vm. 8 tot nam. 8
Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties i
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro 1
Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op van 10 16 Jan. 1925.
Rijwielen 4,44 uur, rijtuigen 5,13 uur.
M/Y t/tï ófZ//Y
v/h W. F. STOEL Zoon, ALKMAAR.
Door ERNST KLEIN.
46 Nadruk verboden.
„Dat geef ik alles toe. Ik twijfel daaraan
ook niet in het minst. Ik kan hem ook
persoonlijk niet het geiingste verwijt maken
Maar het is mij voldoende, wat mevrouw
Renate gezegd heeft."
„Ik zal hem in 't oog houden," bromde
Lewin.
„Meei verlaDg ik ook niet van u,"
antwoordde Michael.
XXXIII.
Eens op een morgen stapten twee goed
gekleede heeren in de Leipzigerstraat te
Berlijn in de slectrische tram en vroegen
om twee plaatsbiljetten.
„Kunt u mij twintig mark wisselen
vroeg de oudste van hen aan den conducteur
Deze laatste inspecteerde den inhoud van
zijn tasch.
„Ja, dat zal wel gaan," meende hij.
Maar hij ontstelde zichtbaar, toen hij
zag, wat het voor een twintig markstuk
was dat de passagier hem aanbood. Een
gloednieuw goudstuk fonkelde hem'tegen.
De geheele wagen aanschousVde hot
wonder met hern en geiaakte in hevige
opwiDditig. Vanaf bet balkon stroomden de
overige passagiers naar binnen en verdron
gen zich, om het mooie, ronde gele stuk
metaal aan te gapen, dat de conducteur
besluiteloos in de hand hield.
Goud, goud
„Dat is natuurlijk niet echtschreeuwde
iemand, d-e meer achteraf stond.
Dit woord deed de bom barsten.
Alles riep en gtsticukerde door elkander.
Alleen de beide heeren die met hun
goudstuk deze geheel consternatie hadden
veroorzaakt, bleven rustig zitten en wacht
ten geduldig het verdere verloop der dingen
af.
De conducteur wist nog steeds niet, wat
hij moest doen. Hij draaide het goudstuk
besluiteloos been en weer.
„Je moet er op bijten ried iemand hem
aan.
„Onzin," flapte een arbeidersvrouw er
uit. „Dat zijn een paar gewone bedriegers.
Die moeten ingerekend worden, zeg ik."
Op straat werd men reeds opmerkzaam
op het tumult in de tram. Op het
Potsdammerplein stapte een politie agent
in Het was een jonge man, dio het ijzeren
kruis op de borst dro'eg en niet veel omslag
maakte.
Hij lachte ongeloovig, toen de bezitter
van het geldstuk hem verklaarde, dat het
echt was. Een het publiek lachte met hem
mee. Hoe zou iemand in deze tijdeD aan
een goudstuk komenOf hij was een
bedrieger of een idioot.
Het mocht den beiden heeren niets
baten zij moesten den wa^en verlaten en
den agent volgen. De opwinding van de
menigte steeg met de minuut Op dit enorm
drukke plein, waar duizenden Berlijners
passeeren, stokte het verkeer. Van alle
kanten stroomden maar steeds meer
menschen samen en schreeuwden, lachten,
scholden, drongen en maakten gebaren als
dollen
Goud, goud
Met groote moeite en inspanning trans
porteerden de agent en twee zijner kame
raden hun gevangenen door het gedrang.
De menschen werden steeds opgewondener.
Er werden vuisten gebald tegen de beide
mannen die een goudstuk in betaling
hadden aangeboden, stokken werden
gezwaaid
Op het politiebureau volgde de eene
verrassing op de andere.
De inspecteur ontving de beide arres
tanten tamelijk barsch. „U moet ons wel
voor tamelijk idioot houden, als u gelooft
ons te kunnen wijsmaken, dat dit goudstuk
echt is," beet hij hun hoonend toe.
De gearresteerden legitimeerden zich als
de overste op nonactief Emmerich von
Bodenberck -uit Weenen en ingenieur Max
Regener uit Berlijn. Op hun legitimatie
papieren was niets aan te merken, zoodat
de inspecteur wel een toontje lager begon
te zingen.
„Het goudstuk is echt", hernam de
overste „Laat u maar den een of anderen
willtkeurigen juwelier roepen en het goud
door hem onderzoeken."
Aldus geschiedde.
Uit den dichtst bijzijnden juweliers
winkel werd de bezitter op het bureau
omboden.
„Het- goudstuk is inderdaad echt,"
verklaarde de vakman.
De arme inspecteur was ten einde raad.
Maar nu vertrouwde hij de zaak in 't geheel
niet meer, zoodat hij de beWe mannen niet
vrij durfde laten. Twee menschen die een
tramkaartje wilden koopen en daarvoor
een goudstuk in betaling gavenMisschien
een nieuw soort bolsjewisme 1
De brave man telefoneerde naar het
hoofdbureau.
Daar stond echter al sinds twee uur de
geheele boel op stelten Van verschillende
kanten waren soortgelijke berichten inge
komen. In een sigarenwinkel in een der
drukste straten was een jonge man gekomen
die een doosje cigaretlen met een gouden
10-markstuk wilde betalen.
In een der bekendste caté's hadden drie
OPGERICHT 1765.
heeien en twee dames een ontbijt gebruikt
en bij het voldoen der rekening, die 4(0
mark beliep, een hoop goudstukken op de
tafelgelegd. Het geheele gezelschap was
natuurlijk op staanden voet „eingesperrt*
en naar het politiebureau geleid.
Dat waren de eerste gevallen geweest,
die het oude politiebureau op het
Alexanderplein in zijn grondvesten had
doen schudden. Naarmate de morgen ver
streek. steeg het aantal arrestaties van
personen, die trachtten goud onder de
menschen te breDgen, onrustbarend.
En overal hetzelfde verrassende resul'aat;
het goud bleek bij onderzoek echt te zijn
„Onze tegenwoordige wereld is werkelijk
gek, maar wat zjj nu voor dolzinnigs heeft
uitgehaald, grenst aan waanzin," steunde
de politiecommissaris wachopig.
Toen de middag kwam, waren er niet
minder dan 53 van dergelijke gevallen
geconstateerd. Overal hield men de mannen
en vrouwen, die met de verdachte goud
stukken opereerden, in arrest. Men stelde
hen aan een kruisverhoor bloot, om ten
minste te weten te komen, vanwaar zij het
goud kregen. Niemand gaf echter antwoord
Zij allen brachten hunnerzijds de onder
vragende beambten in verlegenheid, door
de vraag, welke misdaad zij feitelijk begin
gen, door met echte goudstukken te betalen.
Men zat gewoonweg met de handen in
het haar.
De hoofdcommissaris liet alle gearresteer
den naar zjjn bureau overbrengen Het was
duidelijk, dat deze goudin val gebaseerd was
op de een of andere geheime bedoeling en
men besloot daarom de koe onmiddellijk
bij de horens te pakken.
Wordt vervolgd.
