Van tier Graat Gs.'s
bureaux voor denbaniiel
f 1,20.
Voederbieten.
W. J. BOONEVANK
°r
T* Lange veM de Itooïjt
een net woonhuis,
kippen grit te geven.
TL
De kracht terug;
de levenslust terug
de Sanguinose
AMSTERDAM (hoofdkantoor)
ROTTERDAM BRUSSEL.
laeassa'g vas achterstallige
ess betwiste vcarderiogea.
Handelsinformaties.
FEUILLETON
H. H. Kippenhouders!
een boerenknecht.
GE51H ftJSWETEV.
Dit geëmailleerde naambordje, in nette uitvoering,
met elke gewenschte naam erop, kost U bij ons slechts
Zwarte of blauwe letter op wit bordje, of witte letter
op blauw bordje.
Wij leveren U alle soorten geëmailleerde naamplaten
en reklameborden in elke gewenschte grootte tegen
billijke prijzen.
Treinenloop Helder
—Amsterdam v.v.
gm»MSgB5
1
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer Vj uur later.)
Datum 7 8 9 10 11 12 13 Jan.
Hoogwater 1,36 2,28
3,31 4,44
5,51 6 50 7,43
van Helder naar Amsterdam.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Helder. Aankomst
Amsterdam
Vertrek Amsterdam. Aankomst Heidei
6,27
8,53
5,21 Zondags niet
8,21
7,29 sneltrein
9,01
8,03 sneltrein Zondags niet
9,33
10,07 Zond. niet
12,18
9,14
11,21
12,47 Zaterdags niet
2,52
12,05 Zondags niet
2,39
1.13 allVcn Zaterdags
3,55Zflerd. en Zond. niet
2.52
3,11 alleen Zondags
6,13
5,50
3,44 Zondags niet
6.13
4,19 Zondags niet
6.32
5,52 Zondags niet
8,02
7,20
9,28
9,06
Zondags aankomst
10,58
11,24
Donderdag naar Schagen een markttreln, ver-
11,31 alleen Zondags
1,04
trek 7.42. Zateid. n. Alkmaar vertrek 12,30.
Stoombootdlenst Texel - Helder v.v.
ingaande 5 November 1925.
Op Werkdagen
van Texel 8,— 11.— 2,40 uur
van Helder 9,30 12,— 4,15 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 8,— 11,— 3,15 uur
van Helder 9,— 12,— 4,15 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10, en n.m. 1,—
Van Burg v.m. 10,50 en n.m. 5,30 uur
Zondags geen dienst.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro 1
Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op
Rijwielen 4,20 uur, rijtuigen 4,50 uur.
Zoo voelt gij u, na een trouw en geregeld gebruik der Sanguinose. Honderden in
ons vaderland en daarbuiten hadden reeds lang de hoop opgegeven om zich ooit weer
volmaakt wel te gevoelen en meenden dat er geen redding meer voor hen was, totdat
zij kennis maakten met
en nu zijn zij zoo krachttg ais ooit, en overvloeiende van levenslust. De pijnen zijn
geweken, de bleeke kleur is weg, de zwakheid overwonnen, de eetlust terug: de slaap
diep cn versterkend geworden. Het gansche zenuwgestel is versterkt, het leven is nu
een lust en een blijdschap.
Wilt ge u ook zoo voelen? Dan, grijp naar .hei" middel dat u een zeker succes
belooft I Gebruik eens geregeld eiken morgen en eiken avond êén eetlepel SANGUINOSE I
Want na slechts eenigen tijd die kuur gevolgd te hebben, begint gij u al heel
anders te gevoelen I Uw spieren, uw zenuwen, uw bloed wordt vernieuwd er komt
weer „stoom in de machine"; de pijnen wijken, uwe jeugd keert terug; gij wordt ge
heel verjongd en versterkt: kortom; het gansche leven krijgt een ander aanzien I
SANGUINOSE kost per Desch f 2,-. 6 fl f 11,—12 fl f21,—.
Bij alle Apotheken en goede Drogisten.
WACHT U VOOR NAMAAK.
VAN DAM Co.
De Riemerstraat 2c'4. Den Haag
Te Texel bij G. Dros Oosterend; T. Buijs en 1. Moerbeek, den Burg;
P. Dogger Oost, en Joh. Dros. Oudeschild.
TE KOOP
met boet en grooten tuin met achteruitgang
in Slingerweg.
Te bevragen bij den eigenaar B. HOUT
WIPPER, Schildereind, Den Burg.
Denkt er aan, het is nu de tijd om uw
Eiken Maandag aan de eierenvelling ver
krijgbaar per >/s mucl f 0,75, met zak f 1
Beleefd aanbevelend,
|OH. ZIJM, Den Hoorn.
Afgehaald a f 10,— per 1000 kilo.
W. REUVERS, Dorpzicht.
GEVRAAGD
Te vervoegen bij C. VLAMING,
Hofstede „Zeeburg", Cocksdorp.
roman van
21 REINHOLD ORTMANN.
De gedachte, dat de onbemiddelde en nog
in den eersten aanvang van zyn loopbaan
staande jonge man met ernstige huwelijks
plannen zou kunnen rondloopen, daaraan
scheen hij zelfs geen oogeDblik te denken
zoodat het gesprek zich dan ook nooit op
dat gebied had bewogen.
Op zekeren dag het liep tegen het
middaguur van een ZoDdag waarop doctor
Artois weer aan het diner werd verwacht
Ir id Ingeborg tegen haar gewoonte de werk
kamer van haar vader binnen. De professor
was zichtbaar niet aangenaam verrast, wart
haar zeer ernstig gezichtje kondigde hem
weinig vriendelijks aan maar hij deed toch
moeite haar een opgewekt gelaat te toonen
en heette haar met eenige schertsende
woorden welkom.
„Ik heb u iets mee te deelen, beste vader"
begon Ingeborg rustig, „en ik verzoek u
niet boos op mjj te zijn, dat u er nu eerst
kennis vau krijgt. Ik heb eeD betrekking
aangenomen."
Wallroth hief het hoofd op en keek haar
met groote verbaasde oogen aan. „Een be
trekking? Wat moet dat betcekonen.?"
„Ik heb u immers gezegd, dat het mijn
bedoeling^was naar de een of andere be
zigheid uit te zieD. Sinds dien bewusten
dag heb ik op alle advertentiön geschreven
die mij maar geschikt leken. In de meeste
gevallen was het tevergeefsch, eenige dagen
geleden ecbtu trof ik eindelijk de juiste.
Een oude da ne, die een gezelschapsdame
zoekt, heeft mij naar aanleiding \an mijn
brief en mij daarop g- velg persoonlijk
bezoek, geëngageerd."
In het gelaat van den professor truk het
verraderlijk. De opwinding, waarin hjj ge
raakt was door de met volkomen onver
schilligheid uitgebrachte mededeeiing zijner
dochter, spiegelde zich maar al te duidelijk
op zijn gezicht af.
„Ben je heelemaal dwaas? Je hebt je als
dienstbode verhuurd, zonder mij zelfs eerst
te vragen? En je hebt her voor mogelijk
gehouden, dat ik daartoe ooit mjjn toestem
ming zou kunnen geven?"
„Ik hoop het van ganscher harte, beste
vader!" kloLk het onmiddellijk zonder
aarzelen of bevangenheid terug. „Ik ben
niet bang, dat mevrouw van Ravensburg
mij als een dienstbode z>l beschouwen;
want zij is een fijnbeschaafde en zeer be
minnelijke dame."
„En al was z(j een koningin, dan zou ik
je niet toestaan naar haar toe te gaan
Geef mij haar adres, opdat ik de zaak on
middellijk kan herstellen."
„Dat zult u niet doen, vader! Ik ben oud
genoeg om over mij zelf te beslissen."
„Is het dan werkelijk al zoover gekomen
dat wij zoo met elkander praten? Nu, je
zult me moeten toestaan, beste kind, met
betrekking tot je zelfbeschikkingsrecht cr
een andere meening op na te houden en
nog heb ik gelukkigerwijze ook de macht
je voor het begaan van openlijke dwaas
heden te behoeden. Aangezien je minder
jarig bent, is volgens de wet elke overeen
komst ongeldig, die jij zonder mijn
tiestemming hebt afgesloten en je kunt je
zeker wel voorstellen, dat ik geen oogenblik
zal aarzelen van mijn vaderlijke rechten
gebruik te maken."
In de oogen van het jonge meisje glins
terden groote tranen. „Wat moet ik dan
doen wanneer u het mij door zulk een
verbod onmogelijk maakt op eigen beenen
ie staan Dat ik in dit uuis niet kan blijven
zoodia Eaith van Maoste.in als uw vrouw
haar intrede hier heeft gedaan, lub ik u
"Ware grootte
reeds eenige weken geleden verklaard."
„Ik echter heb in de hoop geleefd, dat je
vanzelf tot de overtuiging zoudt komen,
hoe liefdeloos en kinderachtig die verkla
ring destijds is geweest. Als ik mij daarin
echter toch vergist mocht hebben, wanneer
ik moet constateeren, dat je in je onbe
grijpelijke koppigheid voortgaat een edel
en grootmoedig wezen dat je met open
armen tegemoetgekomen is, door je vij
andige houding ten diepste te beleedigen,
dan
Hjj had bijna opzettelijk in steeds stij
genden toorn gesproken, omdat hij de
onbehaaglijke toestand zoo misschien op
de snelste wijze dacht te beëindigen; nu
echter, na de met verheffing van stem
uitgesproken onderstelling, hield hij plot
seling op, zichtbaar in verlegenheid ge
bracht door Ingeborgs aandoenlijk zwijgen
en door den weemoedig ver wij tings vollen
blik. dien hij meer voelde dan zag.
„Nu vader?" vroeg zjj zachtjes. „Waarom
spreekt u niet uit? Waarom wilt u mij
bestraffen? Omdat ik niet in staat ben te
huichelen en te liegen?"
„Wat is dat nu weer voor een gezegde!"
bulderde de professor zonder haar evenwel
aan te zien. „Niemand verlangt van je, dat
je zult huichelen. Maar deze plotseling ont
waakte antipathie tegen Edith, die eigen
lijk niets anders is dan dwaze, bekrompen
ijverzucht, moet je bestrijden en onder
drukken. Want hoe zeer het mij ook
spijt het te moeten zoggen het is een
slechte karaktertrek, mijn kind."
Zij stond op, doodsbleek en met zulk
een ontzet gezicht, alsof haar een slag was
toegediend.
„Ik kan u daarop niet antwoorden vader
zonder de eerbied te- schenden, die ik u als
kind verschuldigd ben. U zult mij nu wel
toestaan, dat ik vertrek
Hij maakte slechts een beweging met de
hand en zij ging werkelijk langzaam naar
de deur. Op den drempel vroeg zij nog eens
zichtbaar al haar krachten verzamelend
„En u verbiedt mij dus de betrekking bij
mevrouw van Ravensburg aan te nemen?
Ik mag niet hopen, toch nog uw toestem
ming daartoe te verkrijgen?"
„Nooit! Zou ik terwille van jouw dwaze
luim Edith en mij het voorwerp van
kwaadaardige praatjes laten worden?"
Nog voor hij do laatste woorden had
uitgesproken, was de deur reeds dicht
gevallen. Met zonderling starende, tranen-
looze oogen en met saamgeperste lippen
was Ingeborg heengegaan en indien de
professor de laatste minuten het niet zoo
halsstarrig vermeden had haar aan te zien
dan zou hij op haar gezichtje misschien
een uitdrukking hebben waargenomen, die
hem zijn humeur nog hartgrondiger zou
hebben bedorven dan nu haar woo den reeds
bewerkstelligd haddeD.'
Een half uur later liet doctor Artois
als steeds punctueel op tijd - zich aan
dienen. De professor ontving hem thans
met eenige ongerustheid, daar hij vreesde,
dat Ingeborg aan tafel door haar uiterlijk
of door haar gedrag iets van de juist
afgespeelde scène zou verraden en een
oogenblik dacht hij er ernstig over na, of
men den jongen man niet onder een of
ander voorwendsel weer kon laten ver
trekken.
Maar hij werd voor alle verdere hoofd
brekens gespaard, toen na een kort tamelijk
gedwongen gesprek tusschen hen beiden,
Ingeborg zelf de deur open maakte om de
beide heeren aan tafel tte noodigen. Een
enkele blik had hem tot zijn geruststelling
gezegd, dat zij zich weer volkomen her
steld had en dat haar gedrag deo bezoeker
wel geen aanleiding zou geven ongewensch te
beschouwingen omtrent het huiselijk leven
van den professor te hiudc-n. W.v.v.
