Duinker's Melange.
HET BESTE
H. DUINKER Pz., Helder.
Notaris Mulder
Spannend van begin tot eiiide
fEN OFFER Mil (lfFD£j|uW»SM6
FEUILLETON
GEWETEN.
SPAART DE ETIKETTEN IE HEBBEN WAARDE ff
Indien ge bij Uw winkelier DEZE MELANGE vraagt
ontvangt ge
dat voor den prijs geleverd wordt.
4,23
-Amsterdam v.v.
rc.VMTrii W|J /êkhaALVAN
.IfFDE EN iii
S3si meest bakende liook van dozen
tijd vsn dan beroemden schrijver
VICTOR VALK.
(^Zynslurf is genezerT]
(ff ben er bovenop
l'^PerPL me- myn ree pen
ïïeer^ucptig op zijn Kon. J
Ci- V0LLEMELH REEPEN
VANILLE REEPEN
VRUCHTEN REEPEN
ADVOCAAT REEPEN
HOPJES PEEPEN
MELKHA2ELN00TREEPEN
ONNOODIG DE KWALITEIT TE ROEMEN, DIE 15 GENOEG BEKEND.
publiek en a contant verkoopen
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmlddags(nam. ongeveer 1/, uur later.)
Datum 18 19 20 21 22 23 24 Febr.
Hoogwater
12,30
1,15 2,03 3,03
5 49
6,59
Treinenloop Helder
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam
6,27 8,53
7,29 sneltrein 9,01
10,07 Zond. niet 12,18
12,47 Zaterdags niet 2,52
1.13 alleen Zaterdags 2.52
3,55 Zaterd. en Zond. niet 5,50
4.19 Zondags niet 6,32
7.20 9.28
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7.42. Zaterd. n. Alkmaar vertrek 12,30.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Helder
5,21 Zondags niet 8,24
8,03 sneltrein Zondags niet 9,33
9,14 11,21
12,05 Zondags niet 2,39
3,11 alleen Zondags 6,13
3,44 Zondags niet 6.13
5,52 Zondags niet 8,02
9,C6 10,58
Zondags aankomst 11,24
11,31 alleen Zondags 1,04
Stoombootdienst Texel - Helder v.v.
ingaande 5 November 1925.
Op Werkdagen
van Texel 8,— 11.2,40 uur
van Helder 9,30 12,4,15 uur
Op Zon- en Feestdagen:
van Texel 8,11,— 3,15 uur
van Helder 9,— 12,— 4,15 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. halt 10, en n.m. 1,—
Van Burg v.m. 10,50 en n.m. 5,30 uur
Zondags van den Burg 10.30 v.m.
van de Cocksdorp 11.30 v.m.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties 1
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro
Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op
Rijwielen 5,40 uur, rijtuigen 6,10 uur.
„Ga heenGa KeenN
Tuisthen ons beitaai
geen gemeenschap rmtrl
Verschijnt in afl. van 5 cent.
GRATIS proefnummer op aanvrage aan
de uitgevers
HEIERMANN Co., Looiersgr. 43
Amsterdam.
roman van
42 REINHOLU ORTMANN.
„Van de ouders van dien Artois weetik
echter niets en ik zal genoodzaakt zyn eerst
nauwkeurige inlichtingen omtrcDt hem in
te winr.en, wanneer jij niet in staat mocht
zyn voor hun onaantastbare rechtschapen-
in te staan."
„Ik durf daarvoor volkomen in te staan,"
verklaarde zij snel, alsof zy vreesde, dat
een nieuwe aarzeling hem in zijn met zulk
een moeite genomen besluit aan het wan
kelen zou kunnen brengen „Siegmunds
vader was stellig niet minder eerbiedwaar
dig dan de myne Is je dat voldoende?"
„Ja! En alleen ter wille van jou, Edith,
zal ik datgene doen, wat ik voor mijn ge
weten aaders nooit zou hebben kunnen
verantwoorden. Ik zal Ingeborg roepen en
in jouw tegenwoordigheid zal zij vernemen,
dat jij het alleen beDt, aan wie zy de ver
vulling van haar wenschen te danken heeft"
„Voor geen geld ter wereld!" riep Edith
verschrikt uit. „Er zou geen slechter mid
del te bedenken zijn, om den weg naar
haar hart voor mij te effenen. Misschien
zou zij nu zelfs niet eens aan de onbaat
zuchtigheid vaQ mijn beweegredenen ge-
looven. Eerst wanneer zij onder den ver
zachtenden invloed van een gelukkige
liefde g. leeid heeft, ook mij rechtvaardiger
te beoordeelen, mag zy tot de overtuiging
kotn-D, dat zij mij feitelijk eenige dank
baarheid verschuldigd is
„Zooals js wiit! Zeg dan aan je vriend)
d it ik bereid ben hem te ontvangenn."
„Eu je zult hem vriendelijk, bejegenen,
niet waai Je zult hem niet al te zeer
later voelen, hoe moeilijk het je valt je
toestemming te geven?"
„Wat dat betreft zal ik mij tenminste
alle mogelijke moeite geven. Maar je vindt
het nu toch wel goed, dat ik eindelijk de
lamp laat brengeD. Het is intusschen vol
komen duister geworden."
Zij had Diet den moed nogmaals tegen
werpingen te maken en eenige minuten
later scheen er ien helder licht in de ka-
zal op Donderdag 18 Februari 1926 des
voormiddags 10,30 uur ten verzoeke van de
H.H. P. Kalis en H. Dalenberg te Eierland
(bij de Kaasfabriek) wegens vertrek naar
Amerika
de geheele inboedels, waaronder eiken
houten kabinet met kommen, dito linnenkast,
dito penantkastje, geschilderde linnenkast,
naaimachine met tafel, stoelen, spiegels,
tafels, ouderwetsche hangklok, ledikanten,
kachels, lampen, glas-, aardewerk, wascli-
machine, zichten, zeisen, draineergereed-
schap, schoppen, graven, 2 fietsen, schuur
tje, kippen, partij aardappelen, enz. enz.
mer. Toen professor Wallroth daarna op
zijn verloofde toetrad, doorschokte hem een
hevige schrik, want achter het dunne
weefsel van den sluier aanschouwde hij
etn doodsbleek gelaat met onnatuurlijk
groote, brandende oogen.
„Om 's hemels wil, Edith," riep hij ont
zet uit. „je gevoelt je toch niet ziek?"
Met heftige beslistheid schudde zij het
hiofd. „Ons gesprek heeft mij misschien
een beetje aangegrepen, verder niets! Thans
nu alles in orde is gekomen zullen eenige
uren van ongestoord alieenzijn mijn zenu
wen wel weer tot bedaren breDgen. Je zult
mij op onzen huwelijksdag zoo gezond en
opgewekt aantreffen, als je het slechts
wenschen kunt. Voor vanc'aag vaarwel
Zijn groote teergevoeligheid verbood hem
ook thans haar te omhelzen en hij geleid
de haar met zulk een eerbiedige beleefd
heid naar de deur, alsof zij een vreemde
voor hem was, die zich in vol vertrouwen
op zijn ridderlijkheid onder zijn bescher
ming gesteld had. Bij de huisdeur nam
Edih nogmaals met opvallende haast af
scheid en daalde snel de steenen trap af.
Het rijtuig, dat baar hier gebracht had,
stond wachteDd voor het huis en zij noem
de den koetsier als ht t eerstvolgend doel van
den tocht een adres, da: niet haar eigen w.is
In een weinig aaulokkelijke straat inde
Latijnsche wijk" van de hoofdstad, waar
vanaf de benedenverdieping tot aan dtn
zolder by na niets anders dan beroeps!a-
merverhuursters woonden, bracht de moe-
delooze koetsier zijn niet minder moedeloos
paardje tot staan.
„Hier is nummer dertien!" riep hij naar
b'nnen in het rytuig. „Moet ik hier weer
wachten
„Neen 1 verklaarde' Edith, terwijl zij hem
een geldstuk in de hand stopte. „Ik weet
niet, hoe lang ik hier denk te blijven."
Een slecht verlichte gang voerde haar
naar een uitgesleten trap, terwijl in de
wankele leuning de meeste spijlen ontbra
ken. Op iedere overloop kwamen drie ge
schilderde deuren uit en bijna op elk dezer
deuren waren met punaises drie of vier
visitekaarten bevestigd Twee jongemannen
met verweerde gezichteD, die uit een der
hoogere verdiepingen te voorschijn kwamen
namen Edith met nieuwsgierige blikken op
en wisselden spottende opmerkingen met
elkander, toen zij voorbij was. Haar adem-
h ling ging snel en onstuimig, toen zij een
minuut later aan een der bruin geschil
derde deuren aaabelde De schrille klank
deed haar onwillekeurig ineenkrimpen.
Er verliep geruime tijd, voor de sleutel
werd omgedraaid en alvorens het gerimpel
de gezicht van een onvriendelijke oude
vrouw door de half geopende deur zicht
baar werd.
„Doctor Artois?" herhaalde zij Edith's
vraag, terwijl zij een wantrouwenden blik
over haar elegante gestalte liet gaan. ,Ja
die woont hier en hy is toevallig ook thuis
Klopt u hier maar aan de tweede deur links
Ik behoef u zeker toch niet eerst aan te
melden."
Zij slofte op haar uitgeloopen pantoffels
weg in de richting, van waar zij gekomtn
was. Edith echter perste haar lippen opeen
terwijl zij aan de lakonieke aanwijzing
gevolg gaf.
„Binnen!" riep een stem met gemaakte
onverschilligheid en uit de ouderwetsche
groene sofa verhief zich bij Edith's komst
de lenige gestalte van den doctor, zonder
eenig teeken van verbazing of van bij
zondere opwinding. Hij hield een cigaret
tusschen de lippen en het geheele, armoe
dig gemeubileerde vertrek was met ten
dichte cigarettenrook gevuld.'
„Goeden dag., dierbare Edith," aldus be
gon hij met een onbevangenheid, die zi n
tooneelspelerstalenten alle eer aandeed.
„Ik verzoek je mij te verontschuldigen, dat
hier een beetje rook hangt, maar ik had
je werkelijk later verwacht."
Zij scheen den stoel, dien hij voor haar
had klaar gezet, niet op te merken en het
klonk in tegenstelling met zijn beleefde
woorden yzig koel, toen zij antwoordde
„Wat gaf je het recht om mij tenslotte hier
te verwachten? Voel je je zoo geheel en
al in den rol van mijn onbeperkten heer
en gebieder, dat er volgens jouw meening
slechts een vluchtig neergeschreven bevel
noodig was om mij te roepeD?"
Wordt vervolgd
