SPROETEN
SPRUT0L
Bi:Nieuwe reep
Van der Graal Co.'s
bureaux voor den handel
Arbeidsregister aangeschaft
Handenarbeid.
s s, Texelstroom
naar Fur merend.
AMSTERDAM {hoefdluatoor)
ROTTERDAM BRUSSEL
Incasso's van achterstallige
en betwiste vorderingen,
l&ndelsmformatiën.
GEEN GEWETEN.
Boekhandel Parkstraat.
Werkgever
Voor 35 cent kunt u er een be
komen in
BoekhandefParkstraat.
MHMCA2I1 BlüHEBBiS. Tel. no. 40
In voorraad
FEUILLETON
Heeft u zich al een
Vertrek 1 uur
D. METS
MET GELDIGE ETIKETTEN
VOOR FRAME CRDERUX!
LAAT HET DE EERSTE REEP ZIJN, DIE GIJ HOOPT.
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer Vuur later.)
Datum 22 23 24 25 26 27 28 April
Hoogwater
4,25
5,44 6,42 7,26 8,—
8 31
9,01
Treinenloop Helder
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam
6,27 8,53
7,29 sneltrein 9,01
10,07 Zond. niet 12,18
12,47 Zaterdags niet 2,52
1.13 alleen Zaterdags 2.52
3.55 Zaterd. en Zond. niet 5,50
4.19 Zondags niet 6.32
7.20 9,28
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7.42. Zateid. n. Alkmaar vertrek 12,30.
—Amsterdam v.v.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Heidei
5,21 Zondags niet 8,21
8,03 sneltrein Zondags niet 9,33
9,14 11,21
12,05 Zondags niet 2,39
3,11 alleen Zondags 6,13
3,44 Zondags niet 6.13
5,52 Zondags niet 8,02
9,06 10,58
Zondags aankomst 11,24
11,31 alleen Zondags 1,04
Stoombootdienst Texel - Helder v.v.
ingaande 15 Maart 1926.
Op Werkdagen
van Texel 6,— 8,11.15 2,40 5,30 uur
van Helder 7,— 9,50 12,15 4,15 6,40 uur
Op Zon- en Feestdagen:
van Texel 6,— 8,—* 11,5,30 uur
van Helder 7,9,12,6,40 uur
Niet na 3 Mei.
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. hall 10, en n.m. 3,50
Van Burg v.m. 10,50 en n.m. 5,30 uur
Zondags van den Burg 10.30 v.m.
van de Cocksdorp 11.30 v.m.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1— 2.
Werkdagen:
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties i
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro 1
Rijkspostspaarbank: vm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op
Rijwielen 7,35 uur, rijtuigen 8,05 uur.
vaart Maandag a.s.
Bouqetten, Opgevulde bakjes, Mandjes en
Grafkransen, Bloem- en Tuinzaden.
Voor den Bloementuin plantjes van Ma
deliefjes, Primula veris, Silene, Vergeet-
mijnietjes. Dahlia-knollen in kleuren a 25
cent per stuk.
Beleefd aanbevelend,
Bloemist D. VAN DEVENTER.
verdwijnen spoedig dooreen pot
Bij Alle Orogisten
li
roman van
61 REINHOLD ORTMANN.
Toen echter flikkerde plotseling een
zonderlinge gloed op in haar oogen zy
boog zich zoo ver naar hem toe, dat haar
lippen bijna zyo oor aanraakten en fluis
terde hem toe: „Een weg tot redding zou
ik wel weten, tot redding van jou en van
mij. Maar je bezit toch niet den moed dien
weg te volgen."
„Al zou hij rechtstreeks naar de hel
leiden, Elith; in mijn toestand heeft men
heen bezinning meer genoeg om laf te zijn."
„Ik zou voor het geld kunnen zorgen,
voor dit tn nog meer, als je mij wilt be-
ljven, mij van mijn ketenen te bevrijden.
O, ik versmacht letterlijk van ongestilde
dorst naar geluk."
Vurig gloeiden haar oogen en boorden
zich in de zijne; Artois staarde haar ver
basterd aan, alsof ?y zich van een hem
onbekende taal bediend bad.
„Ik begrijp je niet gued, Edith sta
melde hij aarzelend. „Wat je je daar als
e-n droombeeld voorstelt, kan immers
helaas nooit werkelijkheid word n."
„En waarom zou dat niet kunnen? Om
dat een paar belachelijke vooroordeelen he t
zouden verhinderen en een wet, die docr
het kleinste zuchtje kan worden omverge
blazen als men daartoe den moed maar
heeft? Ik heb geweten wat mjj te wachten
stond, toen ik dezen ouden professor mijn
band reikte; maar ik meende het te kun
nen dragen, omdat mij destijds op aarde
niets zoo verschrikkelijk toescheen als de
armoede, omdat het samenleven met mijn
moeder mij half van mijn verstand heeft
broofd en omdat maar het, is immers
onverschillig wat ik destijds allemaal ge-
lo 'fd*. Genoeg dat bet een dwaling, was,
een onzalige, noodlottige dwaling, waar
van het bewustzijn thans aan den kern
vao myn levtn knaagt en my soms tot
Teekenen
Knippen
Vouwen
Kleuren
Plakken.
Materialen voorradig in
aan den rand van den waanzin brengt.
Ik kan dit ongelukkige, onbevredigde be
staan niet langer meer verdragen en ik
wil het leven genieten, zoolang mijn jeugd
mij daartoe nog in staat stelt. Wanneer je
een mensch van vleesch en bloed bent en
als je me ooit hebt liefgehad, dan moet
je dat begrijpen,"
„Z'-ker, ik begryp het Edith! Maar het
lot heeft ons nu eenmaal niet de macht
gegeven om ons beider wenscheD in ver
vulling te doen gaan."
„Toch wel," verklaarde zij met vlam
mende oogen. „Wij hebben de macht ge
lukkig te zijn, zoodra wij daartoe den mo:d
bezitter). Op hetzelfde oogenbl'k kunnen wij
onze ketenen verbreken en wegtrekken de
heerlyke, vrije wereld in, om ons tot een
nieuwen bond te vereenigeD.*
Als een snelvlietende bergstroom, die in
een enkel oogenblik alle met moeite opge
richte slagboomen verwoest, barstte plotse
ling haar zoo lang ingehouden hartstocht
voor dezen man met overweldigende kracht
1 >s. Maar des te wilder en hartstochtelijker
haar woorden werden, des te meer scheen
Artois zijn bezinning en gezond verstand
terug te krijgen,
„Spreek zachter, Edith!" waarschuwde
hij, „want een van de dienstmeisjes zou
je kunnen hoorenbovendien laten we
weer als verstandige menschen met elkan
der praten. Wat je daar zoo mooi geschil
derd hebt, zou stellig zeer begeerenswaardig
zijnmaar het is helaas onuitvoerbaar.
Aangenomen zelfs, dat er hier niets was,
dat mij zou kunnen terughouden, noch mijn
wetenschap, noch mijn positie of toekomst
plannen, waarheen zouden wij dan wel
moeten vluchten en waarvan zouden wij
dan wel kuuDen leven9 Ook de poëzie der
vurigste liefde zou al heel spoedig Id alle-
daagsch proza veranderen zoodra de nood
en ellende hun intrede bij ons gedaan zou
den hebben.'
„Ik heb je immers al gezegd, dat wij
uiet met leege handen zuilen gaan. Op
welke wijze ik voor het geld zorg is na
tuurlijk mijn zaaklaat het je voldoende
zijn, dat wij het op het juiste oogenblik
ter beschikking zullen hebben. Negendui
zend mark zyn volgens jouw opgave
noodig om den wissel af te koopen en een
verdere tienduizend mark zullen voldoende
bljjken om ons voor de naaste toekomst
voor ontberingen te behoeden. Wat er daar
na zou moeten gebeuren, daarover behoe
ven wij ons nu nog geen zorgen te maken.
Jij bent immers een man en je zult er
stellig trotsch op zijn, voor ons beiden te
werken.
„Het is je dus werkelijk volle ernst met
dit romantische vluchtplan? En het moet
misschien al in de allernaaste toekomst tot
uitvoering worden gebracht?"
„De professor vertrekt overeenigedagen
naar Weenen, waar hij verscheidene weken
zal moeten vertoeven. Als wij van deze
prachtige gelegenheid geen gebruik weten
te maken, dan zal voor ons het uur van
geluk misschien nooit aanbreken."
„En je zoudt mij die negen duizend
mark alleen dan willen bezorgen, wanneer
ik er in toestem mot je te vluchten?"
Haar brandende oogen schenen tot in
het diepst van zijn ziel te willen door
dringen. „Natuurlijk alleen dan 1' antwoord
de zij langzaam en met nadruk. „Meen je
soms, dat ik je terwille van die andere zal
redden Maar wat heeft die vraag voor
zin? Hier kan niet anders dan een een
voudig ja of neen tot antwoord worden
gegeven. En je hart niet je koel berekenend
verstand moet beslissen."
„Wanneer het alleen op de beslissing
van mijn hart aaDkwam, liefste Editb."
antwoordde hij haastig, „dan zou ik reeds
lang vol geestdrift ja hebben gezegd.
Heelemaal ongevraagd mogen wij echter
ook het verstand niet laten en daarom zou
ik je willen verzoeken, my een korten
bedenktijd toe te staan. Binnen welken
termyn zou je wel die negen ik bedoel
die twintigduizend mark in contant geld
kunnen omzetten
„Binnen een uur, ais het noodig is."
„Prachtig 1 En de voorbereidingen tot
onze vlucht zouden onder bepaalde om
standigheden nog sneller getroffen kunnen
worden. Binnen tweemaal vierentwintig
uur zul je mijn beslissende verklaring
vernemen."
Edith haalde diep ademhaar bleek
gezicht, dat nog alle teekenen van de
ongewone hartstochtelijke opwinding droeg
begon langzamerhand weer een koele,
strakke uitdrukking te vertoonen.
„Ik zal op je beslissing wachten," zeide
zij toonloos. „Maar ik waarschuw je
Siegmund! Reken er niet op ook ditmaal
valsch spel met me te kunnen sptleD.
Bekentenissen, zooals je ze zoojuist van
mij gehoord hebt, doet een vrouw slechts
éénmaal in haar leven en wanneer je nu
toch nog zoudt willen trachten mij te be
driegen, zoo waar er een hemel boven ons
is, het zou je al'erlaatste bedrog zijn!"
„Welk een gedachte!" antwoordde hij
haastig, terwijl hij tegelijkertijd naar zijn
hoed greep en het daar door vermeed haar
in de oogen te zien. „Wat er ook ooit moge
gebeuren, ik zal je bewijzen, dat ik je
edelmoedig vertrouwen waardig ben."
Hij kuste haar hand, die zij haastig weer
terugtrok en verliet daarop de kamer.
Edith keek hem minutenlang met een
zonderlinge glans in haar oogen na; toen
streek zy met haar rechterhand over haar
voorhoofd, alsof zij daar iets onaangenaams,
iets drukkends wilde wegwisschen en sprak
zachtjes in zich zelf: „Hij wil mij misleiden
dat is aan geen twijfel onderhevig! Maar
hij vergeet, dat ik het ben. die zijn lot in
de hand heb ik!'
HOOFDSTUK XIV.
Tegen de vensterruüea van V&lentin
Dürirghoffens „luxueus gemeubileerde
salon" kletterden onophoudelijk groole
regendroppels en de nachtelijke Maartstorm
schudde ze heen en weer, zoodat ze bijna
angstwekkend rinkelden.
Wordt vervolgd
