Motorschip Maria Adverteeren doet Verkoopen. Tan der Graaf Co.'s bureaux voor denbandel DE GROOTSTE KEUZE vaart Maandag a.s. nam. 1 nnr naar Pnrmerend Donderdag 's morgens zeven nnr naar Leiden. Adverteeren doet verkoopen FEUILLETON DE WENTELTRAP. Regulateurs Pendules Staande klokken Horloges Gouden en Zilveren werken vindt U bij-A. WIERINGA Spoorstraat 118-120 HELDER s s. Texelstroom naar Purmereud. AMSTERDAM (hoofdkantoor) ROTTERDAM BRUSSEL. Incasso's van achterstallige en betwiste vorderingen. Handelsinformatiën. "Vertrek 1 uur UKEUB-CREME CHOCQïADE REESPEN HOOOWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer V> "ur later.) Datum 19 20 21 22 23 24 25 Aug, Hoogwater 4,58 6,20 7,32 8,33 9,23 10.08 10,52 Treinenloop Helder van Helder naar Amsterdam. Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam 6,27 8,53 7,29 sneltrein 9,01 10,07 12.18 12,47 Zaterdags niet 2,52 1.13 alleen Zaterdags 2.52 3,55 Zaterd. Zond. en feestd. niet 5,51 4.19 Zon- en feestd. niet 6,32 7.20 9,28 Donderdag naar Schagen een markttreln, ver trek 7.42. Zateid. n. Alkmaar vertrek 12,30. Amsterdam v.v. Van Amsterdam naar Helder. Vertrek Amsterdam. Aankomst Helder 5,21 Zon- en feestd. niet 8,24 8,03 sneltr.Zon-en feestd niet 9,33 9,17 11,21 12,05 Zon-en feestd. niet 2,39 3,11 alleen Zon-en feestd. 6,09 3,40 6.09 5,52 Zon- en feestd. niet. 8,02 9.07 10,59 Zon-en feestd. aankomst 11,24 11,31 alleen Zon-en feestd. 1,04 Stoombootdlenst Texel - Helder v.v. Ingaande 15 Maart 1926. Op Werkdagen van Texel 6,— 8,— 11.15 2,40 5,30 uur van Helder 7,9,50 12,15 4,15 6,40 uur Op Zon- en Feestdagen van Texel 6,8,-11,5,20 uur van Helder 7,— 9,— 12,— 6,4C uur Auto-diensten. Burg—Haven Oudeschild v.v. Van Burg 20 minuten vóór het vertrek v. d. boot Van Haven: na aankomst van de boot. Cocksdorp—Burg v.v. Van Cocksdorp v.m. half 10, en n.m. 3,45 Van Burg v.m. 11,— en n.m. 5,30 uur Zondags van den Burg 9^-v.m. )via Oosterend van de Cocksdorp 10.30 -V.m. Auto dienst Burg- Koog v.v. Van Burg 9,50 en 10,50-j- vm. 1,10,2.30 en 5.15 nm Koog 10.30enU.15fvm. 1.50,4.40en6,30nm f facultatief. Het Post- en telegraafkantoor den Burg Is geopend: Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2. Werkdagen Telegraaf en telefoonvm. 8 tot nam. 8 Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30 Postwissels, kwitanties Rijksverzekeringsbank I vm. 8,30 tot nm. 3 Postcheque en giro Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30 Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten Licht op Rijwielen 8,50 uur, rijtuigen 9,20 uur. „Ik weet niet, Jan, maar ik geloof, dat je er maar uit moest komen. Jij hebt geen beenen om te baden." H. KEESOM Pensionhoudster; „Lieve Help! U zegt, dat het bad niet groot genoeg is?" Gast: „Nee, juffrouw, niet groot genoeg voor mij en het water tegelijk." Naar het Amerikaansch van MARY ROBERTS RINEHART. 12) )o(— „Ga zitten", zei ik een beetje boos. „Heeft u een spoor gevondeo waarmee u mijn schuld kunt bewjjzen, meneer Jamieson?" Blijkbaar vond hij dat geen prettige op merking. „Neen", zei hij, „als u meneer Armstrong vermoord had, zou u geen spo ren hebben achter gelaten. Daar zou u te slim voor geweest zijn." Daarna schoten we beter met elkaar op Hij zocht wat in zijn zakken en na een oogenblik haalde hij er twee stukjes papier uit. „Ik ben naar het clubgebouw geweest" zei h\j, „en bij de bezittingen van meneer Armstrong vond ik deze papiertjes. Het eene is eigenaardig, het andere onbegrijpelijk Het eerste was een velletje postpapier van de club, waarop van boven tot onder geschreven stond: „Halsey B. Innes". Het leek precies op Halsey's handteekening, maar het was toch een beetje stijver. Onder aan de bladzijde waren ze beter dan boven aan. Meneer Jamieson lachte om mijn ver baasde gezicht. „Een oude truc van hem", zei hij. „Ditis alleen maar eigenaardig; maar dit andere is, zooals ik zei, onbegrijpelijk". Het tweede papiertje dat zoo ontzettend klein opgevouwen was geweest, dat het schrift gedeeltelijk onleesbaar was gewor den, was een deel van een brief het onderste stuk van een vel postpapier niet getypt maar met een verdraaide hand geschreven. door het veranderen van de teeke ning voor kamers, is misschien moge lijk. Naar mijn meening zou het het beste zijn omhet plan voor in een van dekamersschoorsteen". Dat was alles. „Nu?" zei ik, terwijl ik naar hem keek „Dat beteekent op zichzelf toch niets, is 't wel? Iemand kan toch wel de teekening voor zjjn huis veranderen zonder dat hij dadelijk ergens van verdacht behoeft te worden". „Het papier op zich zelf zegt ons niet ved", gaf hij toe. „Maar waarom zou Ar nold Armstrong dat bij zich gedragen heb ben, als h&t niet iets beteekende? U kunt er zeker van zijn, dat hij nooit een huis gebouwd heeft. Als het over dit huis gaat kan het van alles beteekenen, een geheime kamer „Of een extra badkamer," zei ik smalend „Heeft u geen vingerafdruk gevonden ook?" „Jawel", zei hij glimlachend, „en de af druk van een voet in een tulpenbed en een heeleboel andere dingen. Het eigenaardige is, juffrouw Innes, dat de vingerafdruk waarschijnlijk van u is, en de voet-indruk zeker'. Zijn openhartigheid redde mijzijn glim lach gaf mij weer moed, en ik haalde heel onnoodig een stuk van mijn handwerk uit voor ik hem antwoordde. „Waarom ben ik-dan in dat tulpenbed gaan staan?" vroeg ik vol belangstelling. „U heeft er iets opgeraapt", zei hij op gemoedelijken toon, „waarover u mij later wel meer zult vertellen'. „Zoo?" vroeg ik op beleefd-nieuwsgierigen toon. „Als u er zoo'n goeden kijk op heeft zou ik wel willen, dat u mij eens vertelde waar ik mijn kostbare auto kan vinden". „Dat wilde ik u juist zeggen", zei hij. „Ongeveer een dertig mijl hier vandaan, bij Station Andrews, kunt u die vinden in een smederij, waar hij gerepareerd wordt." Toen legde ik mijn werk neer en keek hem aan. En Halsey bracht ik er met moeite uit „We zullen gelijk oversteken", zei hjj. „Ik zal het u vertellen, wanneer u mij wilt zeggen wat u in het tulpenbed heeft op geraapt". Wjj keken elkander strak aan, maar niet vijandig. Toen glimlachte h(j, en stond op. „Als u het goed vindt", zei h\j„ga ik het speelzaaltje en de trap nog eens onderzoe ken. In dien tusschentijd kunt u eens over mijn aanbod nadenken". Hij liep door de salon en ik luisterde naar zpn voetstappen, die steeds flauwer klon ken. Ik legde nu mijn werk heelemaa! op zij, leunde achterover in m(jn stoel, en dacht na over wat er de laatste vierentwin tig uur gebeurd was. Hier zat ik, Rachel Innes, een oude vrijster van goede familie bij een afschuwelijke misdaad betrokken en ik probeerde zelfs nog om de politie om den tuin te leiden! Ik had het smalle pad ver laten! Ik schrok op toen meneer Jamieson plotse ling weer terug kwam door de salon. Bij de deur bleef hij staan. „Juffrouw Innes", zei hij, „wilt u mee gaan en in de oostelijke gang licht maken Ik heb iemand opgesloten in het klein6 kamertje boven aan de trap daar". Onmiddellijk sprong ik overeind. „Bedoelt uden moordenaar hijgde ik „Het is mogelijk', zei hij kalm, terwjjl wij de trap op liepen. „Er zat iemand op de trap toen ik er heen ging. Ik riep hem en in plaats van te antwoorden Jiep er iemand hard de trap op. Ik er achterna, maar het was donker. Toen ik den hoek om kwam zag ik de gedaante door deze deur gaan en die dicht doen. De grendel zat aan mijn kant en ik schoof hem er voor. Het is een kast, geloof ik. Wij waren nu op de bovengang. „Alsu mij wijzen wilt waar de knop van het licht zit, juffrouw Innes, en dan naar uw kamer gaan Hoewel ik beefde, wilde ik er bij z(jn als die deur geopend werd. Ik wist eigenlijk niet waarvoor ik bang was, maar er waren al zooveel vreeselijke en onverklaarbare dingen gebeurd dat de spanning veel erger was dan de zekerheid vaart Maandag a.s. D. METS. „Ik ben heel kalm", zei ik „en ik blijf hier*. Ik draaide het licht op. Daar waar de zij gang op de hoofdgang uitkwam, ging de wenteltrap naar boven, alsof de architect het later pas zoo bedacht had. En vlak om den hoek in de zijgang, was de deur die meneer Jamieson bedoelde. Ik was nog vreemd in het huis en ik herinnerde mij niet wat voor deur het was Mijn ooren suisden maar ik knikte tegen hem, dat hij door moest gaan. Ik stond misschien een meter of drie van hem af en toen schoof hij den grendel terug. „Kom er uit", zei hij kalm. „Er kwam geen antwoord." „Kom er uit", herhaalde hij. En toen ik geloof dat hjj een revolver had, maar ik ben er niet zeker van ging hij op zij en trok de deur open. Waar ik stond kon ik niet zien wat er achter de deur was, maar ik zag de uitdruk king op Jamieson's gezicht veranderen en ik hoorde hem iets mompelen; toen sprong hij bij drie treden tegeljjk naar beneden. Toen mijn knieën Diet meer zoo knikten liep ik heel voorzichtig en zenuwachtig door tot ik gedeeltelijk kon zien wat er achter de deur was. Eerst leek het, of het een leege kast was. Toen ging ik dichter bij en keek wat beter. Ik rilde. Waar de vloer moest zijn was een zwart gat, waaruit een onbe schrijfelijke vochtige kelderlucht opsteeg. Het was eeD soort opening waardoor het waschgoed naar beneden gegooid werd, en meneer Jamieson had daar iemand in op gesloten! Toen ik mij voorover boog ver beeldde ik mij dat ik iemand hoorde kreu nen of was het de wind? Hoofdstuk VII. EEN VERSTUIKTE ENKEL. Ik was buiten mijzelf van schrik. Toen ik door de gang holde was ik er van over tuigd dat de geheimzinnige indringer en waarschynlijke moordenaar gevonden was en dat hij dood of stervende onderin lag. Op de een of andere manier kwam ik de trap af en door de keuken naar de souster- raintrap. Jamieson was er al voor mij ge weest en de deur stond open. Liddy stond midden in de keuken en hield b(j wijze- van wapen een koekepan in de hand. Wordt vervolgd jj Proeft deze reepen nog heden J-ctj fyniü VIER SMAKEN' RHU?4 Wöt*flSQUSN O SMAKENTRIPLE-SEC. Eischt den naam SICKESZ op de verpakking. ilCKtSZ REEPCTIMTltN ZUNGüDKi VOOR fRAAIt CAMAUX/

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1926 | | pagina 4