i ^No 4050 Woensdag 8. September 1926 398te Jaargang Rechtsvragen. Uit Texel's Verleen. Van week tot week Texelsche Berichten lül Rechtskundige vragen, door een abonné jnderteekend en onder 't motto „Recht" lan ons bureau (Parkstraat) ingezonden, vorden door onze rechtskundige mede- gi werker kosteloos beantwoord. ABONNEMENTEN: UITGAVE: N.V.v/h LANGEVELD&DE ROOIJ DEN BURG OP TEXEL ADVERTENTIËN: TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°. 652 POSTBUS: N°. 11 „Een edele daad." door G. L. Toekamp Lammers. Onheilspellend waait een nevel 3S Om des tweeden Willems Hof. Somber kleurt hij park en gevel, jKroon en luchter stralen dof. Ach, de wakk're Alexander, s Konings tweede buw'lijksloot, 's Vaders beeld, kloekmoedig, schrander, Kwijnt: men vreest een teringdood. Maar de hoop ging niet verloren D'onweerstaan'bre levenszucht, Ieder schepsel aangeboren, Fluistert: zachter zuiderlucht. Zeilree naar Madera's schooner Zuiderhemel lag 't fregat, Dat van 's Konings drietal zonen Twee aan 't kostbaar scheepsboord had. Alexander, zwak en teeder, Door Prins Hendrik vergezeld, Nevens Lap, de loods, thans weder Aller steun in 't stormgeweld. Lap, de kloeksto van zijn makkers, Stak zijn zuurverdiende goud In den Hendrikspolder, akkers Pas ontwoekerd aan bet zout Het schip, dat „de Prins van Oranje is geheeten, licht de ankers, heilschoten klin ken alom en de steven wordt naar het zuiden gewend. Het doel der reis wordt echter niet zonder slag of stoot bereikt. Een hevige storm ontketent zich en ten prooi aan wind en golven maakt de bemanning zich over een behouden aankomst te Madera ernstig ongerust. Doch wie versaagt, onze Texelsche loods weet zyn kalmte te be waren en houdt met vaste hand het roer. Veilig en wel meert het scheepje, na een langdurige worsteling met wind en golven, in Madera's haven. „'k Heb vaak van uw moed vernomen, Onversaagde trouwe Lap Weer zijn wij 't gevaar ontkomen Door uw kloeke zeemansschap. Ook«deez' dag kan weder spreken Van uw kundig zeemansoog*, Sprak de kranke Prins, „Ik reken, Hoogheid! slechts op God omhoog" „Braaf zoo!" antwoordt Alexander, ^Maar wat droeve somberheid Heeft uw blik, weleer zoo schrander, Over uw gelaat verspreid Hoe is 't, vriendschap, met de gronden In de Hendrikspolder?" - „Ach! Bruisend nat heett ze verslonden, Op een gure najaarsdag, Prins, de huid hangt op het hekje 'k Spaarde... en nu ben 'k alles kwijt" „T Is noodlottigEn nu trek je Weer naar zee met dubb'le vlijt?" Lap zegt, dat hij 't droevig vindt en Alex ander antwoordt „'t Mag niet'k Wil do velden koopen, Sprak de Prins na kort beraad, „Die de vloed deed onderloopen Zij 't mijn schade, 't is uw baat!" „Hoogheid dat 's te veel„Neen, brave Gij een man van plicht en eer, Krijgt de duurverworven have Uit de schoot der baren weer Het was 's Prinsen laatste weldaad, wijl hij een paar weken later stierf. Aanteekening: De Texelsche zeeloods Arie Cornelisz. Lap, geboren in 1800 in den Hoorn, stond bij alle zeevarenden gunstig bekend. Vaak leende hij zijn diensten aan de schepen onzer zeemacht en altijd maakte hy de tochten met Prins Hendrik als loods mee Hij muntte uit door bekwaamheid en plichts betrachting. By zekere gelegenheid, dat hij zich aan boord van een onzer oorlogssche pen bevond, vroeg de bevelhebber aan zijn officieren en adelborsten om eens doormid del van hun instrumenten waar te nemen, op welke hoogte zij waren en te berekenen wanneer men 't vaderland zou kunnen weer zien. Toen zij de uitkomst bekend maakten deed de bevelhebber dezelfde vraag aan Lap Deze gaf een ander tijdstip aanen toen later bleek, dat de berekening van Lap de juiste was, zeide de bevelhebber in ronde zeemanstaal„Dde heele boel maar over boord, want ik geloof die instrumenten niet meer*. Dit een en ander is mij verhaald door B. Lap, broer van genoemde loods, landbou wer aan den Hoorn Juli 1881. gedicht, en toelichting waarvan we hierbo ven slechts eenige fragmenten opnemen ver schenen in het „Jaarboekje voor rederijkers en beminnaars der poëzie", 27e jaargang. AmsterdamL. F. J. Hassels 1883. Red.] 28 Aug.—4 Sept. Allerlei uit eigen kring. De afgeloopen week heeft, voor zooverre het ons land betreft, weinig groote gebeur tenissen opgeleverd. Nederland is een kalm landje, dat zich meestal bescheiden op de achtergrond houdt, zelf zijn boontjes dopt en maar zoo'n enkele maal van zich in de wereldpers doet spreken. Wat in het buitenland wel in hooge mate de belangstelling trekt, is het machtig mooie werk, dat onder leiding van bekwame ingenieurs hier wordt uitgevoerd de droog legging der Zuiderzee. Er is een Eugelsch gezegde, dat omgezet in Nederlandscb, onge veer luidtGod heeft de wereld geschapen uitgezonderd Nederland, dat zijn bewoners zelf hebben gemaakt. Men moet alle gezeg den niet op de keper beschouwen en slechts trachten er de kern in te ontdekken, W6lke de mensch tot dergelijk oordeel bracht. Leerden we Diet reeds in onze jonge school jaren, hoe de Batavieren zich kwameD vestigen in het landtusschen MaasenR(jn dat op gezette tyden door rivierwater werd overdekt. Die luidjes hadden daar geen hin der van: hun huisjes waren op heuvels gebouwd en zy waren voor geen beetje ver vaard. Ea telkens bracht zoo'n overstroo- miüg een vruchtbaar laagje slib op't land dat tbaDS als Betuwe, vruchtbaie plek gronds, van zich doet spreken. En hoe kon de onderwijzer ons boeieD, als bij vertelde hoe Neerland Dimmer versaagt in de strijd met het woelig element, in do kemp met golf en stroomen vooral in hetZeeuwsche gewest, dat daardoor zoo vaak in het nauw werd gebracht. Ea denken we verder aan het mooie werk van de Nederlandsche Heidemaat schappij. Dezer dagen hield zij te Eindhoven een vergadering, waaraan verboDden werd een excursie naar de Peel. Eenmaal hier een troost6)ooze woestenij, dorre onproduc tieve vlakte, thans een weelderig landschap met bosch en wei en akkers, waar hon derden een goed bestaan vinden. De geruchtmakende bankroofafifaire, welke zich te Bussum afspeelde en nogal stof opblies, is zoo'n beetje op bet dooie punt gekomen. Men meende, dat men de schavuit - - die het villa-dorp op itdten had ge et te pakken had en ademde vrijer b(j de gedachte, dat althans van diens kant geen kwaad meer was te duohten. Maar het mocht niet zoo zijn De zwaarbeproefde Brummer zou niet brom men. Hij kon zijn alibi op genoegzame wijze aantoonen en daarmee vrijstelling vetkrijgen. Waarbeen tbans despeurders- neus uitgestoken? Wanhopig snuffelen is het als ieder spoor ontbreekt. Onderwijl lacht de Rotterdamsche - ook de Amaterdamscbe - havenarbeider in zijn vuistje b(j bet vele werk, dat er in hun branche aan de winkel is. 't Is hard, doch 't a'oude spreekwoord „de eên z'n dood is de ander zn brood" doet nog steeds opgeld. Door de mijnwerkersstaking in Engeland zetten honderden schepen koers naar onze grootste havensteden om naar te bunkeren Soms liggen er wel hen Hra voor de Nieuwe smaakt ah room Waterweg, waarvan er zijn, die wel een week moeten wachten voor loodsen gele genheid vinden hen naar Rotterdam te breDgen, Het ligt voor de hand, dat we hier slechts met een tydeiyk verschijnsel te doon hebben. Zoodra de Eogelscbe sta kers immers aanleiding vinden buD werk weer te hervatteD, is het met die drukke schecpvaait gedaan. En hiermee zijn we meteen opeen nieuw chapiter gekomen. Uit Engeland. Een droevige geschiedenis blijft het, die zich in Engeland in de wereld van mijn werkers en mijneigenaren voltrekt. Scherp is de strijd, welke nu reeds maanden tus- schen kapitaal en arbeid wordt gestrodep en dat alles zonder, tot heden, eenig posi tief resultaat. Wat al schade heeft deze peDibele toestand EDgeland's nationale In dustrie al niet toegebracht? De eig6Daren blijven star velhardeD, zeker ah ze zfon van hun overwinning: langer werken voor minder geld en knotting van eelthaid's macht. De tegenpartij is daarvan minder zeker en geeft zich nog niet gewonnen, hoezeer de nood ook nijpt, En toch al meer arbeiders viDgen hun arbeid in de mijnen weer aan en binnen drie weken aldus schrijft een voornaam Nederlandscb weekblad zou alle man weer aan het werk zijn getogen. Dit is evenwel toekomst muziek. Een feit is, dat Cook u kent hem uit onze vorige „Van week tot week'jes de regeering een schrijven heeft over handigd, waarin deze voldoende grondslag vindt om met de eigenaars Dog eens te onderhandelen Er zal op Cooks voorstel worden beraadslaagd over een „nationale" overeenkomst „ter vermindering der arbeids kosten om aan de dringende nooden der industrie tegemoet te komen". Op welke wijze die „vermindering der arbeidskosten" verkregen zal worden moet worden afge wacht. Er is weer hoop, lezer, iD de harten der mijnwerkers! Mogen hun werkgevers wat toeschiete ijker zijn. „Langs struikelpaden naar de sterren". Naa3t het Engelsche kolencorfUct mag in niet geringe mate de Volkenbond en wat daarmee annex is nog steeds op onze aan dacbt aanspraak maken. Beide kwesties bebbeD wel dit gemeen: Er zit weinig schot in. Weken duurt het eer je kunt zien, dat we werkelijk een stapje vooruit zijn gegaan. Wekenlang her bergt de Volkenbondsstad du al eenige commissies en sub-commissies, die met elkaar trachten uit te vinden, hoe zij diveise varken'j-'S zullen wasschen. Over de toe treding van Duitschland maakt men zich over het geheel weinig bezorgd meer. Het nieuwe lid heeft zijn vertegenwoordigers reeds aangewezen. Minder fraai staat het er met SpaDje voor. Brazilië wil met dat VolkenboDd-gedoe niets meer te maken hebben, Polen liet zich ongeveer in dezelfde geest uit, maar zal zich wel bezinnen eer het zich definitief uitspréekt. Spanje echter blaast hoog van de toren en houdt vast aan zijn eiscb een vaste zetel in de Vul- kenboedsraad. Maar of bet zijn zin krijgt? Dictator-wee. Het is niet pluis in het land van Don Qui- chote. Primo de Rivera mag zied zeker ge voelen van zyn hoog ambt, een feit ia, dat hjj naar veler oordeel onvast in het zadel zit en kans loopt en mogelijk wel spoe dig tot zandiu ter te promoveeren. He6l officieel werd van Primo's hand aan de weroldp6rs kond geduan van de rust, die over Spanje is getogeD, nu het olfieieren- geschilletje is bijgelegd. Of bij z'cD van de juistoeld z(jner woorden wel heeft over tuig i? De meeniogen looptn wel uiteen maar we verwachter, da' do nieuwe week wel licht zal brengen. Primo voelt z ob bepaald onwel en meende zichzelf te rnu- - ten geruststellen door een bericht als boven bedoeld aan do pers toe te vertrouwen. De TaDger-kwestie geeft de Spaanecho bewindhebbers onderwijl aardig afleiding Waar gewichtige beslissingen Dog ontbre ken, laten we het bij deze vermelding. Primo's collega Mussolini kan nog een potje brekou. Hü wist invoeriDg van eenhoidsbrood en stakiDgsverbod tot stand te breDgen, doekt gemeenteraden bij tientallen op, zet alle waarzegsters aan de kant, enz. Zelfs tracht hy de dames eeDbeidskleeding I op te dringen. Mooht h|j hierin slagen, dan neemt ieder voor zoo'n maohtsman zijn peljo af. Aff(jn, hy beveelt en mag nog op gehoorzaamheid rekenen voor zoolaDg als het duurt althans. Hoe de zaken er in Griekenland voor staan, is al moeilijk uit te visscheD. Mot de drukpersvrijboid is het op de Z. Euro- peesche schiereilanden bitter slecht gosteld met bet gevolg, dat wo aan alle betichten van die kant weinig houvast hebben. Af gaande op hetgeen een groot Berl|jDsch blad ovor de toestand in Griekenland schrift, zou Kondylis, die z(jn vriend Tbeo- doros Pangalos aan de djjk zette, en gene raal Kondoeriotis roeds in bet nauw worden gebracht. Zelfs wordt gesproken van een mogelyk terugkeeren van Venizelos en herstel van de monarchie. De toestand Bobijnt in ieder geval onzeker en laat ruimte voor groote gebeurtenissen. „De wapens neer." Aldus schrijvende raakt men nu juist niet in de sfeer welke by een artikel over „ontwapening* past. Beter ware hier te spreken van beperking der bewapening,daar tot nogtoe alleon Denemarken de algeheele ontwapening heeft aangedurfd. Ge weet reeds dat alle zeilen worden bijgezet om de ontwapiDgsconferentio wel te doon slagen Ook Amerika zal van de party zyn, maar beeft al by voorbaat verzekerd, dat de overige heeren commissieleden wat spoed moeten betraobten wil men niet zien gebeuren, dat het op eigen houtje in de Nieuwe Wereld (Washington) een vergadering belegt. Even welmet geduld en met yver wil UdcIo Sam zyn beste krachten inspannen om de kwestie tot een goed einde brengen (als dat niet te optimistisch is uitgedrukt) Tusschen Engeland en Frankrijk i3 men nog niet tot overeenstemming gekomen, terwyi ook tusschen EDgeland en Amerika nog mo6i- iykheden rezen. Engeland vo6lt b.v. weinig voor vermindering van oorlogsschepen en wil slechts toestemmen in beperking van hot duikbcotaantal. De redenen liggen voor het grypen. Ameriku zal daarentegen gaarne alle oorlogsmacht ter zee beknotten. Ge volg lange nota's en langdurige besprekin gen, t ij 1 verlies, etc. Neen, lezer, ons optimisme ten spijt: wij durven het resultaat der Geneefsche ont wapeningsconferentie nauweiyks met hoop vol oog tegemoet zien. Technisch Bureau—Mittelhauser. Nog deelen we mee, dat de electrische lichtinstallatie voor het nieuwe meubel magazijn van de fa. Vlessing tot volle tevredenheid werd geleverd door de heer Mittelhauser Deze opende hier een technisch eu speciaal electro technisch installatie bureau en beschikt blijkens zijn hier verrichte arbeid over veeljarige ervariDg en grondige vakkennis. Koninklijke onderscheiding. Men schrijft ons: De beer O. Boon Rz, oud-Texelaar, thans bootsman bij de Kon. Ned. Stoom vaartmij. te Amsterdam word dezer dagen de eere-medaille van Oranje Nassau toegekend. Texelsch Fanfare. Hcog was ieders verwachting gespan nen, toen Texelsch F.mfaie zich Zondag morgen naar Helder inscheepte cm te Schagen deal te nemen aan het nationaal TEXELSCHE COURANT DEN BURG: 50 ct per drie Maanden. Franco p. post door geheel Nederland 75 ct p. 3 maanden. Losse nummers: 3 ct DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN Van 1-5 regels: 50 ct. lodoro rogol moer: 10 ct. Dozolfdo advertentie 4 maal geplaatst wordt 3 maal borokond. Bij abonnemont lagero regelprljs. ADVERTENTIËN MOETEN DAAGS VOOR T VERSCHIJNEN 4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1926 | | pagina 1