R
Zaterdag 6 Augustus 1927
40ij5 Jaargang
No 4145
EERSTE BLAD,
Rechtsvragen.
Voor de Zondag.
„Tot lof der Vogels".
Fietstochten
Texelsche Berichten
ABONNEMENTEN:
UITGAVE;N.V.v/h LANGEVELD&DE ROOIJ DEN BURG OP TEXEL
ADVERTENTIËN:
TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°.652 POSTBUS: N°. 11
TEXELSCHE COURANT
DEN BURG: 50 et per drie Maanden.
Franco p. post door geheel Nederland 75 ct p. 3 maanden.
Losse nummers: 3 ct
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG. EN ZATERDAGMORGEN
Van 1-5 regels: 50 ct. Iedere regel moer: 10 ct.
Dezelfde advortontlo 4 maal geplaatst wordt 3 maal borokond.
BIJ abonnement lagore rogolprljs.
ADVERTENTIËN
MOETEN DAAGS VOOR 'T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
Rechtskundige vragen, door een abonné
onderteekend en onder 't motto „Recht"
aan ons bureau (Parkstraat) ingezonden,
worden door onze rechtskundige mede
werker kosteloos beantwoord.
in.
1 Het derde geheim.
Deemoed acht Lord Beaverbroók de moeilijk
ste eigenschap om aan te kweeken In de natuur
van iedere gelukkige zakenman ligt iets, dat
zich tegen dit gevoel verzet. Zijn carrière is
onder tegenspoed en strijd gemaakt en de strijd
zelf wekt gemakkelijk een gevoel van trots,
wanneer hij is gewonnen. De schrijver geeft
toe, niet deemoedig te zijn, doch wil erkennen
gelukkiger te zijn, wanneer hij die kon ver
werven.
Tal van voorbeelden toonen inmiddels aan,
dat succes en deemoed elkaar geenszins uit
sluiten. Een van Engelands grootste politici
is in zijn diepste kern ongeneeslijk bescheiden.
De moeilijkheid om deze twee eigenschappen
met elkaar te verzoenen ligt in de eeuwige
zelfbeschouwing, die bij vele bekwame en eer
gierige mannen zoo algemeen is.
Er is toch in elk geval een soort deemoed,
welke iedereen, die vooruit is gekomen, zich
moest eigen maken, n.l. dezeNa te laten neer
te zien op jongeren, die in hun voetspoor vol
gen. Het zeer verbreide hoogmoedsgevoel,
dat weigert de bekwame jongeren te erkennen
en hun een kans te geven, is onvergeeflijk. Wie
aan dat gevoel toegeeft, dat in werkelijkheid
niets anders dan een vorm van jaloezie is,
kan niet verwachten gelukkig te worden, want
van alle hartstochten is de jaloezie die, welke
het hart het meest verbittert.
De moeilijkheid bij het vereenigen van succes
met deemoed ligt in de bepaling van de grens,
waar de deemoed ophoudt en de lafheid be
gint. Waar wordt deemoed gebrek aan moreeie
moed en waar wordt moed tot hoogmoed
Toch, moet men, wanneer zijn moreeie over
tuiging iets waard wil zijn, in staat zijn moed
te toonen zonder hoogmoed en deemoed
zonder vrees. Wanneer dat lukt, zal men onge
twijfeld geen wereldlijke belooning oogsten,
maar men zal een rijke bron van innerlijk ge
luksgevoel hebben aangeboord. Men heeft dan
de blauwe vogel van het geluk gevonden, die
zich anders zoo moeilijk laat grijpen. Men
heeft rechtvaardigheid met barmhartigheid en
en deemoed met moed vereenigd en van deze
zelferkenning uit heeft men het hoogtepunt van
de ware tevredenheid bereikt.
V.
In Waal-en-Burg.
Bij de Gru 11o's.
Mijn laatste ondervinding in Waal-en-Burg
deed ik op door het kieken van een legsel jonge
grutto's, niet ver van de kluit, die ik op de
morgen van mijn vertrek van het eiland nam.
Om half elf verzette ik de tent om het uit de
dop komen eens goed te kunnen zien. Op dat
moment waren er twee donzige kuikentjes van
een paar uur oud en een ei, zoo kapot, dat de
bewoner er van duidelijk zichtbaar wasde
oudste van het kroost verborg zich waarschijn
lijk in het gras. De oude vogels vlogen rond,
maar wilden niet bij het nest komen. In plaats
daarvan zetten ze zich op een meter of vijftien
afstands neer en begonnen zij hun broedsel
zachtjes te roepen. Het tweetal, welks dóns
droog was, lag naast elkaar in de zon te hijgen,
maar zoodra ze hun ouders hoorden, begonnen
ze langzaam en met waggelende pootjes naar
hen toe te scharrelen. Om elf uur kwam het
laatste ei uit en schudde de nattige nieuweling
de stukken schaal van zich af. De oude vogels
toonden niet de geringste neiging het arme
ding te helpen en schenen zich geen zier om
zijn lot te bekommeren. Alleen bleven ze
roepen. Na een poosje keerde het zich in de
richting vanwaar het geluid kwam, en om
kwart over elf had het vochtige, zwakpootige
vreemdelingetje zich uit het holletje gewerkt
en de moeilijke eerste tocht naar zijn ouders
ondernomen. Een wonder iets, dat zoo'n pas
geboren kuiken dat nooit zijn moeder gezien
of gehoord heeft, zoo plotseling op haar stem
kan afgaan, door het warbosch van een hem
totaal onbekende wereld I Welke aangeboren
wetenschap deed het diertje een kwartier na
zijn geboorte haar aansporing begrijpen en de
te nemen richting zoo juist schatten, dat het
in rechte lijn op zijn doel afging?
Bij De Koog en de~Mul.
De 24 "Mei namen wij met leedwezen afscheid
van het gezin te de Waai en staken het eiland
over naar de Koog, een dorp aan de grens
der westelijke duinen, dat zich stellig eenmaal
tot een badplaats ontwikkelen zal.
Vooralsnog bezit het een gerieflijk hoteltje
en twee winkels, die tabak verkoopen.(*) Buiten
en behalve deze goede dingen houdt de
kunstenaar Staring er verblijf. Hij spreekt
Engelsch, is een enthousiast onderzoeker van
het vogelleven en bewoont een alleraardigst
vllla'tje in de omgeving.
Wat kan een bezoeker meer verlangen De
heer Staring had zich al eenmaal een waar
vriend getoond. Bij onze komst te den Burg
had ik gebrek aan watten, die ik altijd graag
heb om nieuw-ontwikkelde platen af te vegen.
Nu zijn „graag hebben" en „krijgen" lang
niet synoniem, vooral niet, als gebarentaal het
eenige middel is om met elkaar te conver
seeren. Mijn metgezelle en ik waren al eens
langs de verschillende winkels geloopen en
hadden zoo al een veelbelovend manufac-
turenzaakje uitgezocht, 't geen ons helaas niet
verder bracht, toen de heer Staring als een
reddende engel uit de autobus stapte. Hij had
groote haast om Oudeschild te bereiken, doch
luisterde deelnemend naar ons droevig relaas.
„Cotton" was „cotoun" vertelde hij ons. Ge
wapend met dit „Sesam, open u" stapten we vol
moed de winkel binnen en vroegen na een voor
spel van glimlachen en wederzijdsche frases
om „cotoun". Ons verzoek had niet de ge-
wenschte uitwerkinger werd ons een paar
kousen voorgelegd. „Cotoun" herhaalden we
nu met veel klemde winkel werd overhoop
gehaald en kousen van allerlei soort in rijen
voor ons uitgespreid. „Cotoun", riep ik, het
gebaar makend alsof ik het bloed uit een
wond moest stelpen. Als door een plotselinge
ingeving geholpen, wipte het winkelmeisje
naar een la en haaide een paar sokken te
voorschijn. We begrepen maar niet, wat dat
„cotoun dan toch wel moest zijnmaar ge
lukkig was mijn gezellin een vrouw van een
beslist vindingrijke aard. Ze kreeg, wat we
begeerden, door naar de goudsmid in de plaats
te gaan, een vingerhoed bij hem te koopen en
die zeer deugdelijk te laten inpakken.
Zoo schreef Ds. Raven in 1923. We
meenen dat de schrijver zich hier wel wat
smalend uitdrukt. Red.
De heer Staring woont thans te Velser-
oord. Red.
Het Doorzitten bij Wielrijden, een door
de zon verbrande Huid, Schrijnen en
Smetten verzacht en geneest men met
Doos 30,60, Tube 80 ct. PUROL
Texel, waar de lieden oud worden."
Voor ons ligt een oud boekje het
dateert van 1789 enjs getiteld „Brieven
over Texel" van Pieter van Cuyck. We
lezen daarin in de Derde Brief, welke o.m.
over de „luchtgesteldheid van Texel" han
delt, het volgende
„Ik geloof niet, dat er een gezonder
landstreek wezen kan de lieden worden
- er oud en, de kinderziekte alleenlijk
uitgezonderd, de besmettelijke ziekten
zyn er zeer zeldzaam.
We schrijven nu 1927, maar de toestand
is er hier in dit opzicht niet op achteruit
gegaan, getuige het belangrijk aantal Texe
laars, dat reeds de acht kruisjes passeerde.
Trouwe lezers maakten er ons op opmerk
zaam, dat ods laatste bericht over Texel's
oudste inwoner een kleine aanvulling be
hoeft.
Texel's oudste inwoner is, zooals gemeld,
de heer Jan Jans.zoon Smit, alhier, die 29
October a.s. zijn 92e verjaardag hoopt te
viereD.
Onze oudste inwoonster is mej. Tr. Schel-
linger-FIens te Oudeschild, die 12 Augus
tus a.s. haar 93e verjaardag hoopt te her
denken.
's Zomers op Texel.
Texel wordt de laatste dagen door vreem-
neliDgen druk bezocht, op sommige dagen
in zoo buitengewone mate, dat Dauwe.ijks
voldoende materieel aanwezig is. om hen
tijdig naar boot of strand te vervoeren.
Dit jaar, althans deze maand, beloi ft ten
record te slaan. Dagelijks brengt „de
EEN GETUIGENIS
Het steeds toenemende gebruik
van KING-pepermunt bewijst
ten duidelijkste, dat KING door
zijn lekkeren smaak in een be
hoefte voorziet.
Iemand, die geregeld KING ge
bruikt, drukte zich daarover op
kernachtige wijze (een woord
speling makend op een uitdruk
king van een bekend Fransch
schrijver) als volgt uit:
„Indien KING-pepermunt niet
bestond, dan moest men het
uitvinden."
King-pepermunt is h 20 cent
per ons verkrijgbaar in speciale
King-zakjes en verder in rollen
van 5 en 10 cent.
Voor H.H. Winkeliers bij
J. F. van LIESHOUT, Alkmaar
Marsdiep" nieuwe gasten, die grootondeels
te Koog en Burg hun bivak opslaan, niet
zelden in letterlijken zin ir. de Koogor
duinen, noordelijker en meei naar het
zuiden worden tal van tenten aangetroffen,
toebehoorende aan kampeer-lustige buiten
lui. Aan de binnenzy der duinen, ter
hoogte van de Slufter strekt zich opeen
perceel gronds van de heer v. Scharen-
burg een kampement uit, bestaande uit
een half dozyn groote met nog wat kleine
tenten, toebehoorende aan een regiment
Amersfoortscho padvinders, die op Texel's
gastvrije bodem op kostelijke wijze hun
vacantiedagen versnoepen. Wanneer de
kampeerende gasten 's avonds rond het
kampvuur zitten geschaard, maakt het
geheel een romantisch effect, en vergeet
men alle teleurstellinkjes en onaangonaam-
heidjes, die het kampleven nu eenmaal
in z\jn Jschoot verbergt.
Woensdag's is Texel blijkbaar het meest
in trek. Doch dan zyn het de „dagjes-
menschen", die uitzwermen naar Texel,
om daar in de aanlokkelijke koelte van
Texel's dennenbosch een uur of wat ver-
poozing te zoeken een dorado, vergeleken
bij de pufheete stadswijken, waar koelte
schaarschen stof zeer rijkelijk vertegenwoor
digd is. Of zy zoeken het straDd, waar zij
zich ingraven, om geholpen door een eind
zeildoek beschutting te vinden tegen ver
zengende hitteof de duinen waar men
zich nestelt in een met zorg gekozen hoekje
ver van alle gedruisch, vergetend alles, wat
mocht herinneren aan kantoor of werk
plaats, die na 't verlof hen roepen. De
eenige bezigheid bestaat nu slechts uit wat
eten en drinken van tijd tot tijd. De pro-
viandtasch wordt aangesproken, niet zelden
aan de vaste wal reeds volgepakt. Ze
blijkt in de behoeften van een maag in
vacantiestemmiDg meestal wel te kunnen
voorzien. Wanneer ze haar bodem laat
kijken, is het vijf uur 's middags eu pakt
de familie, met achterlating van papieren
schillen en meer van die bewijzen van
dankbaarheid, haar biezen. Ze spoedt zich
weer naar „de bewoonde wereld", waar met
moeite een plaatsje wordt bemachtigd in
de „bus" naar den Burg. „Overstappen"
in de hoofdplaats en dan naar de haveD,
waar „de Marsdiep" haar wacht.
Woensdag 1.1. trok het druk bezoek
ieders aandacht. Met vier, vijf autobussen
werden de „zomerlingen" naar Oudeschild
vervoerd, alsmede met eenige luxe auto's.
„De Marsdiep" werd bestormd, auto's reden
af eD aan, fietsen waren er legio.
Na „de Marsdiep" is „de Dageraad", juist
uit flarlingen weergekeerd, naar Helder
vertrokken, aan boord een regiment rij
wielen met hun eigenaars en eigenaressen.
T.E S.O. maakte goede zaken, maar komt
dan ook aan de eischen van het vervoer
zooveel magelyk tegemoet.
Het is volzomer van Texel gaat een
machtige bekoring uit, waaraan ieder jaar
grooter scharen geen weerstand blijken te
kunnen bieden. Texel is Neêrland's toe-
ristenland by uitnemtndheid, dat geen
vreemdeling ooit beschaamt. Ieder jaar
treedt deze waarheid duidelijker naar
voren.
Jan Kalis, „Ouwe Jan", op de „delie",
die hij meer dan 50 jaar bestuurde. Maan
dag 1.1. is hij hier op 83-jarige leeftijd
overleden.
Begrafenis Jan Kalis.
In alle eenvoud is het stoffelijk over
schot van de heer Jan Kalis, „Ouwe Jan",
Donderdagmiddag 1.1. to twee uur op de
begraafplaats der Ned. Herv. Gom. alhier
ter aarde besteld.
Toen de zwarte kist in do groove was
neergelaten, sprak de Weleerw. heer Ds.
van 't Hooft, predikant te do Waal, een
kort woord tot troost.
We staan hier, sprak hjj, aan de groeve
van Jan Kalis die meer dan 50 jaar de
„delio" bestuurde op haar weg van Burg
naar haven en terug. Hoe vaak zal h(j
zich in die jaren tot reizigers hebben gewend
met de vraag: Waar komt u vandaan?
Waar gaat u heen
Thans zou ik het bekende woord uit
Genesis 168 willen aanhalen „Van waar
komt gij, en waar zult gij henengaan Dit
is wel een zeer ernstige vraag.
Vanwaar uw ziel van God
Waarheen gaat gij Er zijn naar 's Heeren
Woord twee wegenDe weg van het ge
loof, van het behoud en Do weg des doods,
van het verderf.
Ons leven is slechts een korte reize, heel
kort. Hopen wij, dat onze Jau weet, waar
heen hij gaat: Naar onze Vader in de
Hemel, tot onze Heer.
Daarmee was de plechtigheid geëindigd.
Texelsche zwemvereenlging.
Dc officieele opening van het kleedlokaal der
Texelsche Zwemvercciiging is bepaald op Zon
dag 7 Augustus a.s., namiddags 2,30 uur, en
geschiedt met medewerking van de Heldersche
Zwemvereeniging en Tex. Fanfarecorps, nabij
de aanlegplaats van de boot.
't Programma is vastgesteld als volgt:
1 Opening. 2 Demonstratie zwemslagen. 3
Demonstratie reddingsgrepen. 4 Een vergissing.
5 Demonstratie springen en duiken.
We verwachten dat velen hierbij tegenwoor
dig zullen zijn
Op excursie naar Texel.
Een uitDemend geslaagd bezoek
van een vijftigtal lcdemder land-
bouwvereeniging „Holland's Noor
derkwartier* aan het „schapen-
eiland", in het byzoDder aan de
bebossching.
Het was wel naar het allernc or lelijk'te
kwartier, waarheen de voortvarende landbouw-
vereeniging Hollands Noorderkwartier ons
Woensdag 1.1 op haar jaarlijksche zomerexcursie
v .erde, tenzij men ons een volgend jaar naar
Vlieland zou willen brengen, waar wel land,
maar weinig volk is.
Zoo schrijft een der deelnemers.
Laat ons voorop stellen, dat de reis in alle
opzichten uitmuntend geslaagd is, dank zij in
de eerste plaats de goede zorgen van secretaris
Nobel.
Een bootioclit van Helder naar Oudeschild
is bij het mooie wetr, zooals we da! Woensdag
